สัมมาทิฎฐิเป็นไฉน( ไม่ธรรมดา )

ตอนนี้หากใครถามว่าเชื่อความว่างอย่างไร
ผมเชื่อว่าดับสูญ แต่ดับสูญก็ยังเป็นสภาวะ เพราะยังมีจิตเข้าไปรู้สภาวะนั้นอยู่
จนกว่าดับขันธ์ปรินิพพานนั่นแหล่จึงไม่มีอะไรเหลือ

ประโยคสุดท้าย คาดเดาเอานะ

 

ก็รู้ไป โลกมันวิจิตร อันผู้รู้อย่างพี่ลีลาดี คงไม่ข้องอยู่

 

รู้ดี ท่านนิวรณ์ มองไปที่ไหนหละจึงเห็นว่า จิตไม่เทียง

 

ลายเซ็นใหม่...
ได้ธรรมะข้อนี้มาจากพระภิกษุชาวต่างชาติมาจากวัด

 

พรหมไร้กาย แต่จิตมีอยู่

แต่นี่ไร้กาย ไร้จิต
อาการไม่มีจิต ไม่มีใจ
กองลมดับหายไปหมด

แม้แต่จุดดำในจุดขาวที่เท่าปลายเข็ม
ก็ลบหมด เราอยู่ที่นั่น .

ลินซิ (รินไซ) ไปไกลยิ่งกว่านั้น
คำพูดของท่าน ถ้าชาวพุทธไทยผู้เคร่งครัดได้ฟัง อาจสะดุ้งแปดกลับ
หาว่าคนพูดเช่นนนั้นไม่บ้าก็เมา
ท่านพูดว่าไงนะหรือครับ
"ถ้าคุณพบพระพุทธเจ้ากลางทาง จงฆ่าเสีย"

ความหมายให้ฆ่าความมีตัวตนเมื่อมันเกิด

ระบบการถ่ายทอดเซ็นโดยการมอบบาตรและจีวร ที่สืบทอดกันมาแต่
โบราณกาล พอถึงยุคท่านเว่ยหล่าง ท่านยกเลิกหมด ท่านเห็นว่าการมอบ
วัตถุให้แก่กัน ทำให้คนเบาปัญญา ไม่บรรลุธรรม คิดโลภอยากได้แล้วแย่งกัน
ดังที่ท่านเคยประสบมาด้วยตัวเอง การถ่ายทอดควรใช้วิธี "จากจิตสู่จิต"
มากกว่า ใครได้บรรลุธรรม ก็นับว่าเป็นสังฆปริณายกสืบต่อศาสนาทุกคน

 

จิตเป็นการประชุมกันของขันธ์ทั้งสี่ เหตุอย่างไรจึงว่าเที่ยง

นิพพาน ไร้การเกิดดับ เที่ยงก็สามารถดำรงได้ตลอดสิ (ภูมิโสดาบัน)

ปลายทางยังไม่สุด เหตุแห่งการเกิดยังไม่สิ้น เหตุใดจึงสรุป เป็นอัตตา เป็นอนันตา ^-^

 

เราก็พูดเท่าที่รู้
เรื่องตรรกะคงไม่ใช่ทาง เพราะไม่ใช่นักวิทย์
ฟังเอาสนุกๆครับ อย่าไปเชื่อตามผม ให้พิสูจน์เอาเอง

 

กันเหนียวไว้ก่อน เหนื่อยนักก็พักริมทาง

 

ครับ ผู้นฤทุกข์

ก็ทำไปเน๊าะ หากทำแล้ว เห็นแล้ว อยากดีก็รู้ แบบนี้ก็ อนุโมทนา ตรงจุดนี้

 

ทำไม ตอนนี้มาเก่งหละ ทีเรื่องปลายทางหรือ ใช้ความคิดนี้เห็นเก่งกันทุกคน
ไอ้ตรรกะที่บอกว่า นิพพานไร้เกิดดับ ก็ดำรงได้ตลอดนั้นมันพวกเซ็น
อ่านไม่ดี คุณไปทำความเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดให้ดีก่อน ไม่ใช่ออกมาเก่ง ตอนเห็นช่อง

 

จริงๆ แค่ โสดาบัน ก็มองเห็นแล้วว่า จิต ไม่ใช่เรา

หากใครยังมีทัศนะ เห็นจิตเป็นเรา อันนี้ก็แย่หน่อย บรรลุแบบขาดสติ สัมปชัญญะ

แต่ถ้าเห็นแล้วว่า จิตไม่ใช่เรา แต่เพราะ อาสวะหลงเหลือ จึงทำให้หวงแหนจิต
แบบนี้ก็ยังถือว่า รู้ว่าไฟไหม้บ้าน ไหม้เรือนอยู่

ส่วนพวกเห็น จิตเที่ยง พวกนี้ ไฟไหม้เรือนก็ไม่รู้ ที่รู้ก็เพราะใช้คิด มีแค่สมสนญาณ

เดินกรรมฐานติดทำจิต ทำจิตไปอย่างนู้น ทำจิตไปอย่างนี้ นานวันเข้าก็เห็น จิตเที่ยง ขึ้นมา

ทั้งนี้ เพราะไม่รู้จัก จิตพุทธะ ของจริง

พอ ไม่รู้จัก จิตพุทธะ ของจริง คิดเองเออเอง ไม่ได้สดับ ไม่หมั่นสดับ ขาดการสดับ ก็คิด
เอาว่า สวกภูมิ สามารถเห็นเองได้

ไม่มี สาวกภูมิ คนไหนเห็น จิตพุทธะเองได้ หากไม่ได้รับการชี้ หรือ เคยสดับ

พวกที่ทำสมถะไปเรื่อยๆ รักรูปฌาณ อรูปฌาณ แล้วคิดว่า จะเห็นเอง พวกนี้น่าสงสาร

นานชาติเข้า ก็จะสะสมการเห็นผิด เห็นจิตเที่ยงไปเรื่อยๆ แถมยังมาพาคน
ห่างมรรคผลนิพพาน

 

นี่แหละน่า...เค้าเรียกว่าผู้เจริญปัญญา
จะขยับเขยือนเคลื่อนไหวอะไรลวกๆ ไม่ได้ ต้องละเอียดสุขุมเจงๆ..

 

นั่นแหละ ตามตรรกะอยู่ ยังไม่รู้อีกหรือ

 

อรหันต์ที่เข้านิพพานกันในปัจจุบัน เป็นเรื่องอารมณ์นิพพานมากกว่า จิตรู้จึงมีอยู่ขณะนั้น
ส่วนดับขันธ์เป็นอีกเรื่อง

ในบอกจิตรู้ไม่มีผมไม่เชื่อ
หากเปรียบเทียบเลาๆ ก็เหมือนท่านคุยกับเราแล้วรู้ว่ากำลังคุย กำลังคิด นั่นเพราะรู้
ทีนี้เมื่อเข้าไปในที่ละเอียดขึ้นจนสู่ความว่าง มันก็รู้อยู่อย่างนั้น

ส่วนจิต อารมณ์ปรุง คิด กิเลส อุปทาน ไม่ต้องพูดถึง

 

คุณนิวรณื ถ้าคุณว่า จิตไม่เทียงแสดงว่า คุณนั่นแหละไม่เที่ยง
ก็ใครหละที่รับรสอายตนะนิพพาน แล้วใครหละที่รับรส นรก
ใครหละ ที่รับรสแห่ง เทวดา พรหม มาไม่รู้กี่กับกี่กัลบ

นั่นแหละ จิตเที่ยง

 

เรื่องจิตไม่ใช่เราก็ไม่พูดถึงแล้วท่าน
หากไปดูรู้มันก็เห็นรู้ในรู้ รู้ในรู้ไม่จบ
แค่รู้เฉย คำง่ายๆนี่แหละ

 

ละเอียดรอบคอบ หรือ ฟุ้งซ่านกันแน่

 

เก่งอะไรกันครับ ผมไม่ได้อวดดี ผมแสดงทัศนะออกมาไม่ได้เหรอ

เรื่องรู้เฉย เรื่องสู้กิเลสนั้น

รู้เฉย คือ ถ้าสติมาก มันก็ผ่านได้ ปล่อยได้เมื่อเห็นการเกิดดับ รู้ทันการปรุงแต่งมันก็ได้

สู้กิเลส ก็ถ้ามันไวไม่พอ ก็หาวิธี หากุศลบายเพิ่งได้ ไม่เห็นกิเลสแต่ต้น เห็นเบื้องปลาย ก็ไล่สู้มัน เห็นเบื้องกลาง ก็หาวิธีคลายมัน มันก็ได้



ผมเห็นแต่ท่าน ไม่เข้าใจในธรรม แต่แรกก็ไม่อยากจะกล่าว เพราะรู้ว่าอนุสัยที่มันไม่ฟังใครจะกำเริบ ที่นี้เห็นหนักเข้า จะกล่าวบ้างได้ไหม ^-^

 

น่านไง เอาแล้วซี้ๆ...มีพาดพิง

 

ก็นั่นแหละ จินนี่ คุณมีอคติไง ผมถึงหมั่นไส้คุณ อวดรู้อวดดี ไม่มีธรรม