สัมมาทิฎฐิเป็นไฉน( ไม่ธรรมดา )

โห... ต่อทางได้ด้วย แปลกนะนี่

ทำไมถึงแปลกรู้ไหมพี่ศรี

เพราะ เวลาพี่ศรี วกเข้าเรื่องที่เป็นตัวเอง เป็นเรื่องการปฏิบัติของตัวเอง

พี่ศรีกลับไปยก ศุภนิมิต มาแสดง ทำให้เพื่อนๆ พลอยค้างคาสงสัยว่า
พี่ยึดเอาตามที่เห็นในนิมิต ยึดตามคนที่มาสอนให้เห็น แล้วสรุปว่าสำเร็จเอา

หรือว่า พี่ศรี น้อมมาปฏิบัติต่อ ตามที่ได้รับนิมิตมากันแน่

จากการตอบตะกี๋นี้ ก็ดูเหมือนว่าน่าจะปฏิบัติเองมาบ้าง แต่ทำไมหละพี่ศรี

พี่ศรีถึงได้ ยกโศลกบทมาแสดง แทนที่พรรณาด้วยอัศวลีลาของตัวเองตาม
ที่ได้ยกไว้ว่า ตนมี

 

อยู่ที่คุณวิมุตติ จะเจริญมรรค
และจิตรวมเป็น มรรคสมังคี จึงค่อยประหัตประหารกิเลสทั้งหลายได้แต่ละมรรค ๆ ก็รวมลงได้อย่างนั้นเหมือนกันคุณวิมุตติ

ตลอดถึงปัจเจกบุคคลกระทำมรรครอบเดียวประหัตประหารกิเลสทั้งหลายหมดไปในครั้งเดียวก็ยังได้ครับคุณวิมุตติ .

 

ขออนุญาติเอามาเสริม วลีนิยม ประกอบ หากผิด ไม่ถูก พี่ศรีก็กล่าวแก้ไปนะครับ

เปรียบเหมือน "คนรักดี รักดีก็หามจั่ว จั่วนะ หนักน๊ะ !"

เปรียบเหมือน คนเข็นครกขึ้นภูเขา เมื่อถึงก็รู้ว่าถึงแล้ว เมื่อยังไม่ถึงก็พอรู้ว่า
เข็นทับอะไรไปบ้างแล้ว แต่ถ้าพลาดพลั้ง ก็เริ่มกันใหม่หมด ได้แต่วิธีทับ
แต่ไม่รู้วิธีพ้น เพราะจะรู้พ้นก็ต่อเมื่อ ถึงยอดเขา ตัดรอบเดียวตลอด ปัญหา
ของการเดินแนวนี้ อยู่ที่จุดพักรายทาง พอมาถึงทางราดราบเรียบ สงบดี
ก็อาจจะพักยาวอยู่อย่างนั้น

* * * *

แต่ถ้าเดินตรงข้าม แบบเดินปัญญาไปด้วย เน้นวิปัสสนาเป็นหลักใหญ่ ตัดสังโยชน์จริงๆ
ทีละขั้น ไม่ใช่แค่ตัด ตัด ตัด แบบทับถม ก็จะละอนุสัย ตัดภพชาติได้จริง เป็นการ ภาวนา
ที่ให้ประโยชน์จริง

ก็เหมือน เข็นครกลงภูเขา กิเลสจะประดังเข้ามา แต่ไม่ทำให้เดือดร้อน เพราะมันมาเท่าไหร่
ก็เอามาภาวนา แยกผู้รู้ ออกมาตั้งมั่น มีสติรักษาจิตโดยตลอด ไม่ตกไปข้างผิดศีล(อานิสงค์
ของการภาวนาเจริญสติปัฏฐาน) เมื่อลงมาถึงระยะ ก็จะตัดภพ ตัดชาติให้สั้นลงเป็น 7 ชาติได้
บ้าง ภาวนาไปอีกก็ตัดภพชาติเหลือเพียง 1 บ้าง เมื่อมาถึงตีนเขาก็รู้ว่าพ้นแล้ว หมดงานแล้ว

แต่ความสุ่มเสี่ยงนั้นมี หากเผลอคิดว่าปล่อยพรวดเดียวถึงพื้น ทิ้งสติ ทิ้งจิต ทิ้งกาย ถือเอาจาก
นิมิตที่เห็น ไม่ได้ถือเอาจากผลการปฏิบัติตามความเป็นจริง แล้วคิดว่าพ้นแล้ว แบบนี้จะแย่

 

นิมิตที่ขาดเสียจาก วิชชาอาสวักขยญาณ ความรู้จักทำอาสวะให้สิ้น
ก็จะเป็นที่นิมิตที่ไปตามกระแสกิเลส ตามใจกิเลส
นิมิตที่มีปัญญาสติ ควบคุมจิต เพราะ ได้วิชชาอาสวักขยญาณ ความรู้จักทำอาสวะให้สิ้นไปก็จะเป็นที่นิมิตที่ทวนกระแสกิเลสไม่ตามใจกิเลส
จนเหลือแต่ สิ้นโลก เหลือธรรม
ธรรมะไม่กลับมาโลกาจะวินาศ

 

แป่ว !! อันนี้ ผมปัญญาไม่ถึงอะครับ สงสัยต้องรอพี่ โชแปง มาช่วยรำงับความงงของผม

 

ก็เลยพูดได้แค่นั้นไง

 

อิอิ

อด ไม่ ได้

คราย อ่า ที่ บอก มา ว่า สมาธิ ยัง ไม่ เข้ม แข็ง

คราย อ่า ที่ ยัง ไม่ ได้ เป็น วสี

คราย อ่า ที่ ยัง ผ่าน ไป แต่ เอา คำ คน อื่น มา เป็น ดั่ง คำ ของ ตน สำ คัญ ให้ คน คิด ว่า ตน ทำ ได้ อย่าง ที่ ว่า มา

 

ผมอยากให้คุณไปอ่านพระวิสุทธิมรรคนะ แล้วรบกวน คุณนิวรณ์ ไปเถียงกับ พระพุทธโฆษาจารย์
เพราะว่า เถียงกับผมมันไม่มันหรอก

เปรียบดังค้างคาว กระโดดไปจับกิ่งหนึ่งก็เห็นว่าไม่มีผล เลยกระโดดไปจับกิ่งหนึ่งก้ไม่มีผล กระโดดไปจับอีกกิ่งก็ไม่มีผล กิ่งใดๆ ที่ไปจับก็ไม่มีผล ก็แล่นออกไปจากต้นนั้น

นี่ ธรรมพระอรหันต์มันต้องชัดเจน ไม่ใช่ พูดลอยๆ ตามอารมณ์
เดี๋ยวจะหาว่าผม พูดลอยๆ ที่พูดนี่ไม่ได้ตระเตรียมกับพระพุทธโฆษาจารย์มาก่อนนะ พูดออกจากใจเหมือนกัน
ไม่เชื่อไปอ่านดูได้ พระวิสุทธิมรรค ปัญญานิเทศในหมวด มรรคญาณ

เวลาเราได้ปฏิเวธ เราก็ต้องไปอ่าน ไปฟังชาวบ้านเขาสิว่า ตรงกันไหม ไปถามครูบาอาจารย์ ถึงแม้ว่าผลนั้นเราจะรู้อยู่กับตนเราก็ต้องไปเทียบไปถาม ว่านี่มันรู้มาแบบนี้เขาเรียกว่า อะไร ใจมันเป็นแบบนั้นเขาบัญญัติไว้ว่าอย่างไรมันจึงจะได้มรรคได้ผล

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">แต่บางคน ยังชี้ได้แค่ รูปราคะ จับปูดำ ขยำปูนา จับปูม้า คว้าปูทะเล
จับนู้น ปล่อยนี่ จัยนั่น ปล่อยไปนู้น ....ไปจับทำไม.....ยกดูไปเลยว่า
กำลังวิ่งไล่จับแจ่มกว่า ไม่ต้องจับ ก็ไม่ต้องปล่อย
หากไปจับ กับ ปล่อย มันก็มีแค่สองอัน คือ รูปราคะ กับ อรูปราคะ
มันก็ดีแค่ ข่มกามราคะ ไปวันๆ
</TD></TR></TBODY></TABLE>

ก็ต้องอ่านให้ดีๆ ครับ ในนี้ไม่มีการห้ามทำ รูปฌาณ หรือ อรูปฌาณ

ผมเพียงแต่กล่าวเพิ่มไปว่า หากทำรูปฌาณอยู่ หรือ กำลังทำอรูปฌาณ
อยู่ก็ดี ให้ยกภูมิจิตขึ้นอีกระดับ ลงมารู้ไปว่า จิตกำลังจับรูปฌาณ หรือ
จิตกำลังจับอรูปฌาณ ยกเอามาดูเพื่อทำการเห็นสังโยชน์ไปด้วย

หากอ่านไม่ดี ก็คิดว่า ผมกล่าวห้ามทำรูปฌาณ หรือ ห้ามทำอรูปฌาณ

ไม่มีใครที่ไหนเขาห้ามทำ รูปฌาณ หรือ อรูปฌาณ หลอกครับ ใครจะทำ
ก็ทำไป เพราะมันต้องทำ แต่ทำแล้วก็ให้รู้ว่า เป็นเพียงเครื่องมือเอามา
เป็นกำลัง และอาศัยระลึกเจริญสติภาวนา

 

ใครช่วยเรียกพ่อแม่ เด็กคนนี้มารับไปหน่อย ปล่อยลูกมาเล่นซนจนหลงไปแล้ว พูดจายังอ้อแอ้ เสล่อมาคุยธรรม

 

http://palungjit.org/showthread.php?t=179766

ลองไปอ่านกันดู

วันนี้ฟังเทศ พระอาจารย์สิงห์ทอง ธัมมวโร ใครไม่เคยฟังให้รีบไปหามาฟัง ผมฟังทาง fm 103.25
แต่น่าจะมีเทป ให้ดาวน์โหลดนะ
พระอาจารย์สิงห์ทอง เป็นลูกศิษย์หลวงตามหาบัว ธรรมของท่านสุดยอด ตรงแน่วแน่ ไม่มีผิดเพี้ยน

 

คริคริ

อด ไม่ ได้

ตรง แน่ว ต้อง ออก บวช ครับ

ตรง แน่ว ต้อง เลิก ใช้ เงิน

ตรง แน่ว ต้อง ไม่ เอา อะ ไร แล้ว ทัุ้ง นั้น แม้ แต่ คำ สรร เสริญ

อย่า มา กล่าว เช่น นั้น เลย ท่าน ขัน แตก ง่าย ง่าย

 

นี่ ตรงนี้ ไม่ได้หมายความว่า ไม่ให้ไม่มีตัวรู้นะ มีตัวรู้แต่ว่าหากว่า มันยังค้างอยู่ ยังคงรู้อยู่ นั่นแหละ ตัวภพ
คือ เราไปรู้ไปเห็นอะไรในจิตในใจ ยังมีสติกำหนดรู้ตามนั่นตามนี่ นั่นแหละ ตัวสมุทัย ยังครองภพอยู่ตลอด
อย่าไปโง่นะ ตัวอุปาทานดับ มันจะไม่ไปรู้ ถ้ายังติดรู้ ติดสังเกตุ ผมก็เคยบอกไปแล้วว่า จะไปนั่งมองมันทำไม

นี่ให้พยายาม ดูใจตัวเอง ตัวกิเลสมันจะขึ้น ถ้าเราเพียร ทีนี้พอเพียร มันก็จะสอดหาธรรม ใจมันจะหมุน แต่ถ้าหากว่า เรามีกำลังใจดี ยิ่งเพียรยิ่งรู้ แต่หากว่าสมาธิไม่ดี มันจะแตกออกเป็น อุทธัจจะ คราวนี้แหละ มันจะตามรู้ แล้วมันจะเหนื่อย มันจะติดภพ

ต้องมีจุดพักใจให้ตนเอง คือ เอาใจรุ้อยู่แค่คำบริกรรม หรือ หยุดให้ได้บ้าง

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>โชแปง, วิมุตติ </TD></TR></TBODY></TABLE>

aloha

 

http://www.fungdham.com/sound/singthong.html

ไปดาวน์โหลดกันเลยครับ ของดีเก็บไว้ ผมเสริชในกุเกิ้ลเจอ

 

ชั่วโมงนี้ใครไม่ได้ฟัง cd พระอาจารย์สิงห์ทองถือว่าไม่ทันสมัย

 

ไม่ใส่เป็นลายเซ็นต์ไว้เลยล่ะครับ หุๆๆๆ

 

ทำไมเราถึงรู้ว่า สภาวะนิพพานเป็นอย่างไร สภาวะว่างเป็นอย่างไร
นั่นเพราะ จิตรู้มีอยู่

แม้ทะลุอวิชาแล้ว อวิชาระงับแล้ว เราก้รู้ว่าอวิชาระงับแล้ว
นั่นเพราะ จิตรู้มีอยู่

จิตรู้เป็นยังไง
ไม่มีอารมณ์ ไม่มีขันธ์ ดำรงรู้อยู่ได้โดยปราศจากอาหารความเร่าร้อน ความซัดซ่าย
แค่รู้สภาวะนั้น เป็นไปได้ไหมหนอ

 

ถ้ายังไม่แจ้งก็ไม่เป็นไร ยังไม่ต้องค้นหา หรือ ด้นเดา เพราะว่ากิเลสยังปกคลุมอยู่ ลักษณะของจิตนิพพานเวลาแจ้งก็ยังไม่เปิดเผย
ถ้าใครอธิบาย สภาวะนิพพานได้ ชัดเจน แสดงว่า ไอ้คนนั้นโม้ แต่ถ้าแสดงธรรมนั้นได้เท่าที่เห็น ก็เรียกว่า เห็นจริงและรู้ด้วย
เปรียบดัง คนที่ ยืนอยู่ที่หนึ่ง เห็นปลายทางอยู่ไกลๆ ก็พอบอกได้แค่ที่เห็น แต่ถ้าอธิบายได้ทุกสภาวะ ก็โม้เพราะว่า ยังไม่แจ้งยังไม่ได้สำรวจจนครบถ้วน

นี่แหละ ผมถึงบอกว่า พวกเซ็น นั้นเอาแต่พูด ตัวตนอวิชชานี้จ่ออยู่ตลอดเวลานะ กิเลสปิดตลอด เราไม่รู้ตัวหรอก

 

แม้แต่ผู้รู้ก็ไม่เที่ยง เป็นสภาวะธรรม

;34