พระวังหน้า ที่หลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดรเสก ถ้าต้องการที่จะได้.....

นำบทความ บทกวีของคุณพุดจากthaipoem.com ที่เห็นว่ามีประโยชน์มาให้อ่านกันเพื่อความเข้าใจในพระราชประวัติของพระองค์ท่านบางส่วน เผื่อจะไปหาซื้อกันมาอ่านนะครับ..

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=558 border=0><TBODY><TR><TD align=middle> </TD></TR><TR><TD style="WIDTH: 558px; WORD-WRAP: break-word" align=middle height=40>แผ่นดินของเรา!</TD></TR><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 20px" vAlign=top align=right height=30>พุด</TD></TR><TR><TD align=middle><TABLE width=518 border=0><TBODY><TR><TD class=font-th-content style="RIGHT: 0px; LEFT: 0px; WIDTH: 518px; WORD-WRAP: break-word">
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song510.html
(แผ่นดินของเรา)
.................


ตลับเพชร.....
ตัดสินใจมาที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ..

และ...
ที่นี่..ที่..วัดสลักหรือวัดมหาธาตุ
ในยามตะวันชิงพลบ...



เธอคนดี
กำลังนั่งทอดตาเหว่ว้า
ใต้ลีลาวดีใบเขียวไพลดอกพราวใกล้ๆลานโล่งกว้าง
และ..
นัยน์เรียวตาอันแสนอ้างว้าง...
ราวเพิ่งผ่านพ้นเรื่องรานโศกสะเทือนใจมา..มิช้านาน
ราวกับมีหยาดเพชรละออคลอซึมค้าง
ดั่งหยาดน้ำค้างใสพร่างรอร่วงพรู



เธอ....
ตัดสินใจ มาที่นี่ มาตามหารอย..*วีรบุรุษในดวงใจ*
และ..คงเป็นของคนไทยทั้งชาติ..หากมิพลาดอ่าน



หนังสือนวนิยายแสนดีอิงประวัติศาสตร์
ชื่อว่า*รัตนโกสินทร์ กำเนิดกรุงเทพ
โดยคุณปองพล อดิเรกสาร
ให้จบลง.........



และ...
นาทีนี้เธอ..
อยากแนะนำให้ทุกดวงใจ
* กระวีกระวาด**นักอยากจะเขียน*ในร่มรัก
ได้ซื้อหามาอ่านผ่านตา
เพราะจะมีคุณค่าทางด้านจิตวิญาณบ้านภายใน




ให้เราทุกดวงใจ
ได้รำลึกรู้ถึงความยิ่งใหญ่
ในความเสียสละของบรรพบุรุษไทย...บรรพชนของเรา
ผู้พลีเลือดทุกหยดรินรดลงหลั่งชะโลมหล้า
เพื่อปกบ้านป้องเมืองไว้ให้เราลูกหลานไทย


ได้มีแผ่นดินไท มิใช่ทาส ..
ได้หยัดยืนอย่างองอาจภาคภูมิในแผ่นดินทองของเรา

ให้รู้กตเวทิคุณและภูมิใจในสายเลือดนักรบไทย ผู้ทรนงและหาญกล้า
สอนให้เรารู้ซึ้ง...ถึงค่าคำว่ากตัญญูรู้คุณต่อผืนแผ่นดิน


และ...
รู้จักจดจำมิสร้างประวัติศาสตร์ชาติให้ชอกช้ำย้ำรอยเดิม

ให้รู้จำคำว่าสงครามนั้น..
หากตราบใดที่กระโจนลงมาในสนามภูมิรบกัน
ก็จะมีทั้งวันพ่ายแพ้แลชนะ

ใครพลาดท่าก็จะตกเป็นฝ่ายย่อยยับอัปราชัย..!!

ให้เกิดความโศกเศร้าสะเทือนใจ..ที่สุดแสนเทวษถวิล..!!!
อย่างในยามที่เราสิ้นกรุงศรีอยุธยา ..!


ในคืนที่ฟ้าไทในกรุงศรีอยุธยาแดงโชติช่วงฉายฉาน
ปานประหนึ่งอาบท่วมไปด้วยเลือด เลือด..และเลือด..!!!!!

มีเพียงม่านควันไฟลุกโพลงโหมไหม้
ทำลายบ้านเรือนวัดวาอาราม
ที่แสนมลังเมลืองอลังการปานทิพยวิมานสวรรค์สรวงมาเยือนหล้า...อย่างย่อยยับ..!!!!!
เหลือ...เพียงทรากปรักหักพังในชั่วพริบตา.....!!!!


ท่ามกลางเสียงกรีดร้อง
อันโหยหวน เสียงอาวุธ กระทบกัน ทั้ง หอก ดาบ ปีนคาบศิลา

และ..
ที่ตามมา...คือ...กลิ่นคาวเลือด...และซากศพนับหมื่นพัน
ทั้งไทยพม่าที่ฟาดฟันกันอย่างไร้ปรานี..ปล่อยให้ชีวีหลุดลอยปลิดปลิว
ตายไปในสมรภูมิรบ..ราวใบไม้ร่วง
ถมซ้อนทับกัน..จนไม่รู้ว่าใครเป็นใคร..!!!!!


ไหนจะเสียงร้องระงม...ตามหากันจ้าละหวั่น
เพื่อให้หนีภยันตรายอันหมายถึงชีวิตให้พ้นผองภัย

ทั้งเด็กผู้หญิงที่จักถูกเข่นฆ่าอย่างไร้ความปรานี
อย่างที่มิสามารถจะปกป้องตนเองได้

ความโหดร้ายเหี้ยมเกรียม ทารุณในสนามรบ .!
ไฟที่กำลังคุโพลง..!สว่างจ้า ราวกลางวัน

หากทว่าในดวงใจไททุกดวงราววัน*แห่งอาทิตย์อับแสง..!!! *
แฝงด้วยความโศกาอาดูรพูนเทวษ

จนน้ำตาก็ไร้ค่ามิพอที่จะหลั่งรินสังเวย..ทั่วทั้งปฐพี!!!!


มีเพียงใจดวงหนาวร้าวระกำช้ำลึกอย่างยากที่จะเยียวยา..!!!!

ราวกับสิ้นทั้งโลกหล้า
ฟ้า แล ดิน..สิ้นอินทร์พรหม ยมพญา
พลอยพากันวิปโยคโศกสะเทือน...โหยไห้..ร่ำหา..ครางครวญ
อวลกลบกลืนไปทั้งผืนฟ้า........อยุธยาธานี

ที่ ณ..บัดนี้..ร้างไร้...
คล้ายเหลือเพียงจิตวิญญาณ

ที่ลอยล่อง อย่าง...เจ็บช้ำ เจ็บแปลบ แสบแสน ในโศกนาฎกรรมนี้

ที่มิอาจพลี จิตร่างรักษาเมืองไว้ให้ลูกหลานได้.....!!!!!
....................
..............................



ตลับเพชร ....
ราวได้ยินเสียงบทรำพันอันอาดูรสูญสิ้นแล้ว..... จากนิราศนรินทร์

ที่รำพึงถวิลถึงอดีตอันแสนงามตราตรึง..
ในคะนึงใน ลอยแว่วแผ่วโหยเศร้า...เคล้าสายหนาวลมหลังฝนมาณ..นาทีนี้
.............



ศรีสิทธิ์พิศาลภพ เลอหล้าลบล่มสวรรค์ จรรโลงโลกกว่ากว้าง เผยแผ่นผ้างเมืองเมรุ ศรีอยุธเยนทร์แย้มฟ้า แจกแจงจ้าเจิดจันทร์ เพียงพิพรรณผ่องด้าว ขุนหาญห้าวแหนบาท สระทุกข์ราษฎร์รอนเสี้ยน สายเศิกเหลี้ยนล่งหล้า ราญราบหน้าเภริน เข็ญข่าวยินยอบตัว ควบค้อมหัวไหว้ละล้าว ทุกไทน้าวมาลย์น้อม ขอออกออมมาอ่อน ผ่อนแผ่นดินให้ผาย ขยายแผ่นฟ้าให้แผ้ว เลี้ยงทแกล้วให้กล้า พระยศไท้เทิดฟ้า เฟื่องฟุ้งทศธรรม ท่านแฮ




อยุธยายศล่มแล้ว ลอยสวรรค์ ลงฤา
สิงหาสน์ปรางค์รัตน์บรร เจิดหล้า
บุญเพรงพระหากสรรค์ ศาสน์รุ่ง เรืองแฮ
บังอบายเบิกฟ้า ฝึกฟื้นใจเมือง

เรืองเรืองไตรรัตน์พ้น พันแสง
รินรสพระธรรมแสดง ค่ำเช้า
เจดีย์ระดะแซง เสียดยอด
ยลยิ่งแสงแก้วเก้า แก่นหล้าหลากสวรรค์

โบสถ์ระเบียงมรฑปพื้น ไพหาร
ธรรมาสน์ศาลาลาน พระแผ้ว
หอไตรระฆังขาน ภายค่ำ
ไขประทีปโคมแก้ว ก่ำฟ้าเฟือนจันทร์

เสร็จสารพระยศซ้อง สรรเสริญ
ไป่แจ่มใจจำเริญ ร่ำอ้าง
ตราตรอมตระโมจเหิน หวนสวาท
อกวะหวิวหวั่นร้าง รีบร้อนการณรงค์

แถลงปางบำราศห้อง โหยครวญ
เสนาะเสน่ห์กำศรวล สั่งแก้ว
โอบองค์ผอูนอวล ออกโอษฐ์ อรเอย
ยามหนึ่งฤาแคล้วแคล้ว คลาดคล้ายขวบปี

รอยบุญเราร่วมพร้อง พบกัน
บาปแบ่งสองทำทัน เท่าสร้าง
เพรงพรากสัตว์จำฝัน พลัดคู่ เขาฤา
บุญร่วมบาปจำร้าง นุชร้างเรียมไกล

จำใจจากแม่เปลื้อง ปลิดอก อรเอย
เยียวว่าแดเดียวยก แยกได้
สองซีกแล่งทรวงตก แตกภาค ออกแม่
ภาคพี่ไปหนึ่งไว้ แนบเนื้อนวลถนอม

โอ้ศรีเสาวลักษณ์ล้ำ แลโลม โลกเอย
แม้ว่ามีกิ่งโพยม ยื่นหล้า
แขวนขวัญนุชชูโฉม แบกเมฆ ไว้แม่
กีดบ่มีกิ่งฟ้า ฝากน้องนางเดียว

โฉมควรจักฝากฟ้า ฤาดิน ดีฤา
เกรงเทพไท้ธรณินทร์ ลอบกล้ำ
ฝากลมเลื่อนโฉมบิน บนเล่า นะแม่
ลมจะชายชักช้ำ ชอกเนื้อเรียมสงวน

ฝากอุมาสมรแม่แล้ ลักษมี เล่านา
ทรามสวยมภูวจักรี เกลือกใกล้
เรียมคิดจบจนตรี โลกล่วง แล้วแม่
โฉมฝากใจแม่ได้ ยิ่งด้วยใครครอง

บรรจถรณ์หมอนม่านมุ้ง เตียงสมร
เตียงช่วยเตือนนุชนอน แท่นน้อง
ฉุกโฉมแม่จักจร จากม่าน มาแฮ
ม่านอย่าเบิกบังห้อง หับให้คอยหน

สงสารเป็นห่วงให้ แหนขวัญ แม่ฮา
ขวัญแม่สมบูรณ์จันทร์ แจ่มหน้า
เกศีนีนิลพรร โณภาส
งามเงื่อนหางยูงฟ้า ฝากเจ้าจงดี

เรียมจากจักเนิ่นน้อง จงเนา นะแม่
ศรีสวัสดิ์เทอญเยาว์ อย่าอ้อน
อำนาจสัตย์สองเรา คืนร่วม กันแม่
การณรงค์ราชการร้อน เร่งแล้วเรียมลา
....................................




ตลับเพชร...ตะลุยอ่านนวนิยายแสนงามนั้น
ที่มีทั้งหมด638หน้า...ภายในไม่กี่ชั่วคืน

และ..ทุกนาทีที่สายตาพาสายใจ
และจิตวิญญาณผ่านเข้าไปราวกับอยู่ในเหตุการณ์นั้น
ดวงใจ..ก็ไหว ก็หวั่น...ราวขวัญหาย



ยามได้อ่านพบ...
บทที่*บุญมา*(กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท)
หลบหนีภัยออกมากับสามสหาย จากอยุธยา
ก่อนที่กรุงจะแตก....



ภาพจากการรจนาบรรยายความไห้โหยที่แสนโศกสะเทือนใจ
ภาพที่*บุญมา* ผจญภัยสร้างวีรกรรม
ภาพที่ได้ถวายตัวรับใช้พระเจ้าตาก
และ....
ได้เคียงบ่าเคียงไหล่
กับสมเด็จพระเชษฐาธิราช*นายทองด้วง(สมเด็จเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก)
ออกสู้รบนับไม่ถ้วน...



อย่างหาญกล้า
อย่างยอมพลีสิ้นทั้งจิตวิญญาณ...จนเลือดหยาดสุดท้าย
และ...
แม้นในยามบั้นปลาย
ที่ยังมิยอมพ่าย...สังขาร..ดั่งชายชาติเสือ(พระนามท่านอีกนาม)



ท่านก็ยัง..ได้เสด็จ..ไปทำสงครามอีก
ทั้งๆที่ร่างกายเริ่มป่วยด้วยโรคนิ่วที่แสนทรมาน
จน...กระทั่ง...ทนไม่ไหว..



และ
ถึงภาพนี้...
ที่*ตลับเพชร*ยังตราจำมาในคะนึง
ด้วยรานร้าวเศร้าใจอย่างใหญ่หลวง..
*****



ในเดือนกรกฏาคม
กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท
ทรงรู้สึกว่าพระอาการดีขึ้นและความเจ็บปวดทุเลาลงบ้างแล้ว


จึงมีพระราชประสงค์
ที่จะเสด็จไปนมัสการ...พระประธาน...ที่วัดพระศรีสรรเพชญ
หรือวัดสลัก...
ที่พระองค์ได้ถวายคำปฎิญาณต่อพระประธานในอุโบสถ
เมื่อครั้งที่เสด็จหนีพม่าออกมาจากกรุงศรีอยุธยา...



พระองค์รู้สึกผูกพันกับวัดนี้มาก...
และเมื่อทรงรับราชการ...เป็นเจ้าพระยาสุรสีห์ในรัชกาลของพระเจ้าตาก
ก็ได้ทรงสร้างบ้านอยู่ใกล้กับวัดสลัก
และ...
ได้เป็นองค์อุปัฎฐากทำนุบำรุงวัดนี้มาตลอด



ในวันนั้น....
จึงทรงสั่งให้เตรียมพระแคร่หาม
และ...
เมื่อเสด็จมาถึงหน้าพระอุโบสถของวัดพระศรีสรรเพชญ
เสด็จลงจากพระแคร่และเสด็จพระดำเนินอย่างช้าช้า
ขนาบข้างด้วยพระองค์เจ้าชายลำดวนและพระองค์เจ้าชายอินทปัต
เข้าไปในพระอุโบสถ โดยมีเจ้าอาวาสและพระสงฆ์ชั้นผู้ใหญ่คอยรับเสด็จ



กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท...
ทรงคุกพระชานุลงบนพื้นพระอุโบสถ และกราบนมัสการพระประธาน

ทรงรำลึกถึงพระบารมี...ที่ได้หลบหนีพม่าเข้ามา
กราบพระประธานองค์นี้...เป็นครั้งแรก..เมื่อสามสิบปีที่แล้ว



เมื่อ ทรงกราบแล้ว
ก็ทรงประทับพับเพียบพนมหัตถ์สวดนมัสการพระรัตนตรัย
และ
ทรงอธิษฐานอยู่ต่อหน้าพระประธานอยู่นานพอควร..




*ไปเอาดาบของข้ามา *พระมหาอุปราชทรงลืมพระเนตรขึ้น
แล้วหันมาตรัสกับนายทหารราชวัลลภ


*ดาบคู่บุญบารมีมาช้านาน...ที่ข้าได้ปกป้องแผ่นดินนี้จากอริราชศัตรู
ต่อแต่นี้ไป ข้าจะไม่มีวาสนาจะได้ใช้มันอีก
ข้าจะขอถวายดาบเล่มนี้เป็นพุทธบูชา...
ให้ประดิษฐานเป็นราวเทียนหน้าพระประธานอันศักดิ์สิทธิ์ที่ข้าเคารพนับถือองค์นี้*



นายทหารราชวัลลภคลานเข้ามาในพระอุโบสถ
อัญเชิญดาบซึ่งปลายด้ามมีรูปหัวสิงห์ทำด้วยทองอยู่ในฝักไม้คร่ำทอง
มาถวายต่อพระหัตถ์สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท



กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท
ทรงรับพระแสงดาบมาถือไว้ตามยาวในพระหัตถ์ทั้งสองข้าง
แล้วกระโหย่งพระองค์ลงบนพระชานุ และประทับลงบนสันพระบาท
ยกพระหัตถ์พร้อมพระแสงดาบสูงขึ้นจนจรดพระอุระ
และ
ตรัสต่อหน้าพระประธานด้วยพระสุรเสียงอันดังและหนักแน่น



*ข้าพระพุทธเจ้าบุญมา กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท
พระมหาอุปราชแห่งกรุงรัตนโกสินทร์
ขอถวายดาบคู่ใจองค์นี้เป็นพุทธบูชารับใช้ปรนนิบัติองค์พระประธาน
และพระพุทธศาสนาแทนกายข้าสืบไป
โดยตั้งไว้เป็นราวเทียนหน้าองค์พระประธานนี้*



ทรงเว้นระยะและตรัสต่อ...
*บาปกรรมใดใดที่ข้าพระพุทธเจ้าได้ก่อขึ้นแล้ว...ด้วยการฆ่าฟันอริราชศัตรู
ผู้เป็นเสี้ยนหนามต่อแผ่นดินนี้

ขอโปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้า
ขอให้ชำระล้างหมดสิ้นไปด้วยน้ำตาจากเทียนทุกหยด
ที่ปักบูชาพระประธานและไหลลงบนดาบที่พาดถวายเป็นราวเทียนองค์นี้

เมื่อถึงคราวที่ข้าพระพุทธเจ้าจะต้องละสังขารจากโลกนี้
ขอให้จากไปอย่างสงบ ขอให้พบพระนิพพาน ในกาลข้างหน้าเทอญ..*


กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาททรงจับพระแสงดาบคู่ชีพไว้แน่น
ทรงรู้สึกน้อยพระทัยที่ได้ทรงลำบากยากเข็ญเอาเลือดและเนื้อพลีเพื่อพิทักษ์แผ่นดิน
หมายใจว่า....
ในยามที่ทรงพระชราจะได้เสวยสุขสราญและเป็นที่พึ่งแก่พระราชวงศ์
และพระบวรวงศ์น้อยใหญ่ได้


ทันใดนั้นพระอาการนิ่วและพิษไข้ก็กำเริบรุนแรงหนัก
จนต้องใช้ปลายฝักดาบยันกับพื้นพระอุโบสถ
เพื่อพยุงพระองค์ไว้มิให้ทรงล้มคว่ำพระพักตร์ลง


ทรงขบพระทนต์แน่นเพื่อสู้กับความเจ็บปวด
พระเสโทไหลท่วมพระองค์และพระพักตร์อันซีดเซียว

*ข้าทนความเจ็บปวดต่อไปไม่ไหวแล้ว!*
กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาททรงร้องลั่นออกมา
*ข้าขอถวายชีวิตต่อหน้าองค์พระประธานเดี๋ยวนี้!*



กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาททรงกระชากพระแสงดาบออกจากฝักอย่างรวดเร็ว
แล้วทรงเงื้อขึ้นหมายจะเชือดพระศอของพระองค์เองให้ตักษัย


พระองค์เจ้าชายลำดวน
ซึ่งประทับอยู่เบื้องพระปฤษฏางค์พระบิดา
และเฝ้าสังเกตพระอากัปกิริยาอยู่อย่างห่วงใยเห็นท่ามิดี
จึงเข้ายึดพระหัตถ์ที่ถือพระแสงดาบไว้ได้อย่างฉับพลัน



พระองค์เจ้าชายอินทปัต
และนายทหารราชวัลลภก็เข้ามาช่วยกันรุมล้อมพระองค์
กันพระแสงดาบออกไปได้สำเร็จ


สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาททรงกันแสง
และก่นด่าพระโอรสและองครักษ์...
ที่ขัดขวางและทรงรำพันถึงความเจ็บปวดทรมานพระวรกายไม่สิ้นสุด



พระโอรสทั้งสองทรงกอดพระราชบิดาแน่น
พร้อมกับทรงพระกันแสงร่ำไห้
ด้วยความสงสารและเศร้าพระทัยในพระราชบิดา



เจ้าอาวาสวัดพระศรีสรรเพชญเห็นดังนั้น
จึงเข้ามานั่งเบื้องพระพักตร์พระมหาอุปราชและเจริญพุทธมนต์
พร้อมเทศน์ถวายเกี่ยวกับบาปบุยคุณโทษของการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
โดยเฉพาะการกะรทำอัตวินิบาตอันถือว่าเป็นบาปอันมหันต์



เป็นการอกตัญญูต่อบิดามารดาและครูบาอาจารย์ที่ได้ให้กำเนิด เลี้ยงดู
และอบรมสั่งสอนมาจนเติบโต...และ..ได้พบพระพุทธศาสนา
สมควรจะปฎิบัติธรรม ในบั้นปลายชีวิต..ถวายรับใช้พระคุณท่าน
และเป็นบุญกุศลแก่ตนเองสืบไปในภายหน้า




สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท
ประทับฟังด้วยพระอาการสงบนิ่งเฉย

ภายในพระนาภีของพระองค์ยังเจ็บปวดอย่างรุนแรง
ทรงข่มพระทัยให้ชุ่มชื่นในรสพระธรรม
จนลืมความเจ็บปวดไปชั่วขณะหนึ่ง


เมื่อเจ้าอาวาสเทศน์จบลง ...
จึงทรงถวายนมัสการกราบลง
แล้ว..
ทรงหยิบพระแสงดาบ ขึ้นมา
ด้วยพระหัตถ์ทั้งสองยื่นถวายต่อพระคุณเจ้า
...............
........................




และ...
ในที่สุดพระองค์ก็จำทรงพรากลาจากหล้าโลกนี้ไป
ทิ้งไว้เพียงคุณงามความดี...
ความกล้าหาญ..ที่แสนเกริกไกร

พร้อมกับแสงเทียนเล่มใหญ่
ที่สมเด็จพระอนุชาธิราชเจ้าทรงจุดบูชาไว้เบื้องหน้าพระพุทธสิหิงค์
ที่วูบลงและมอดดับลับลาไปพร้อมกัน...!!!!!!
...................
...............



ตลับเพชร..หนาวเยือกในดวงใจ...เป็นยิ่งนัก

พร้อมดวงดอกลั่นทมที่ปลิดปลิวลิ่วลอยควะคว้าง
โปรยปรายลงมาในท่ามกลางสายลมหนาว
ที่ฝากความหอมเศร้า

ราวให้รำลึกว่า...

ทุกสรรพชีวิตและสรรพสิ่งบนผืนโลกนี้
ไม่ว่า...จะยิ่งใหญ่ ยากดีมีจนแค่ไหน...

ในที่สุดทุกคนทุกดวงใจทุกร่าง...ก็จำต้องชดใช้วิบากกรรม
ต่างก็ต้องฝากฝังคืนร่างไร้...ไว้กับผืนพสุธา..



หากจะเหลือ
ก็คงเพียงเรื่องราวตำนานแห่งความเป็นจริง
ของ..วีรบุรุษคนกล้าแห่งแผ่นดินไทยที่แสนยิ่งใหญ่...ก่อนจะลาลับดับพลี

ที่ได้เพียรสร้างคุณงามความดีไว้ให้ผู้คนรุ่นหลังได้กล่าวขวัญ
รำพันรำพึงด้วยความศรัทธาชื่นชมโสมนัส
และ..
แสนภาคภูมิ...ปิติใจ พอที่จะนำไปเป็นแบบอย่าง



ก่อนที่...
จะทิ้งร่าง..แลจิตวิญญาณดวงงาม
พรากลาตามไป...อย่างมิอาจหลีกลี้หนีพ้น.....!!!!!!


******************


รจนาพลีเทิดพระเกียรติ
ถวายแด่สมเด็จเจ้าฟ้ากรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท
และ
แด่ทุกดวงวิญญาญบรรพชนผู้หาญกล้า
และ
อีกหนึ่งวีรบุรุษนักรจนา ในดวงใจพุดพัดชา
คุณปองพล อดิเรกสาร
ท่านผู้ที่ฝากผลงานอันแสนงามจิตวิญญาณยิ่งใหญ่
แห่งประวัติศาสตร์ชาติไทยไว้ให้อนุชนและลูกหลาน
ได้ภาคภูมิปิติใจในแผ่นดินของเราค่ะ

...........


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song510.html
แผ่นดินของเรา
สันติ ลุนเผ่
แผ่นดิน ของเรา
ย่อมเป็น ของเรา ชาติไทย
ใกล้ไกล
ย่อมเป็น ของเรา ชาติไทย
เลือดไทยไหลโลม ลงดิน
ใครหมิ่น ศักดิ์ศรี คนไทย
ย่อมมีวัน สักวัน ให้ไทย
ล้างใจ อัปรีย์
แผ่นดิน ของเรา
ย่อมเป็น ของเรา อยู่ดี
ที่ใด ย่อมเป็นของไทย อยู่ดี
หากเชือดเฉือนไป คราใด
ย่อมแสน หวั่นไหว ชีวี
ปฐพี แหลมทอง ช่วยกัน
คุ้มครองป้องกัน

แผ่นดิน ของเรา
ย่อมเป็น ของเรา อยู่ดี
ที่ใด ย่อมเป็นของไทย อยู่ดี
หากเชือดเฉือนไป คราใด
ย่อมแสน หวั่นไหว ชีวี
ปฐพี แหลมทอง ช่วยกัน
คุ้มครองป้องกัน
สัก วันต้องคืนกลับมา
มั่นใจ เถิดหนา
ขอพลี ชีวารักษาชาติไทย
ชาติไทยคู่ฟ้า
เลือดทา แผ่นดิน...




</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE style="BORDER-RIGHT: #eaeaea 1px solid; BORDER-TOP: #eaeaea 1px solid; BORDER-LEFT: #eaeaea 1px solid; BORDER-BOTTOM: #eaeaea 1px solid; BACKGROUND-COLOR: #f9f9f9" cellSpacing=0 cellPadding=0 width=520 align=center border=0><TBODY><TR><TD style="PADDING-RIGHT: 10px; PADDING-LEFT: 10px; PADDING-BOTTOM: 10px; PADDING-TOP: 10px"><TABLE class=font-th cellSpacing=0 cellPadding=0 width=500 border=0><TBODY><TR><TD class=font-th colSpan=3 height=25> แผ่นดินของเรา!</TD><TD align=right width=150> แสดงความคิดเห็น ></TD></TR><TR><TD class=font-th-gray width=100 height=25>หมายเลขกลอน</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #eaeaea 1px solid" width=150>76049 IP 203.151.140.119 </TD><TD class=font-th-gray style="PADDING-LEFT: 5px" width=100>ความยาว</TD><TD width=150>15652 ตัวอักษร</TD></TR><TR><TD background=../img/doth.gif colSpan=4 height=1></TD></TR><TR><TD class=font-th-gray height=25>แต่งเมื่อ</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #eaeaea 1px solid">15 พ.ค. 48 - 21:08</TD><TD class=font-th-gray style="PADDING-LEFT: 5px">จำนวนคนชม</TD><TD>ผู้ชม 1236 - ผู้ตอบ 10</TD></TR><TR><TD background=../img/doth.gif colSpan=4 height=1></TD></TR><TR><TD class=font-th-gray height=25>เขียนโดย </TD><TD style="BORDER-RIGHT: #eaeaea 1px solid">พุด</TD><TD class=font-th-gray style="PADDING-LEFT: 5px">ผู้นำกลอนมาลง</TD><TD><LI class=font-menu2>พุด</TD></TR><TR><TD background=../img/doth.gif colSpan=4 height=1></TD></TR><TR><TD class=font-th-gray height=25>อีเมล์</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #eaeaea 1px solid">talay84@hotmail.com </TD><TD class=font-th-gray style="PADDING-LEFT: 5px">เว็บไซท์</TD><TD>http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song510.html</TD></TR><!--<tr><td colspan="4" background="../img/doth.gif" height=1></td></tr><tr><td height="25" class=font-th-gray bgcolor="#ffdeec"> คะแนนโหวต</td><td style="border-right: 1px solid #EAEAEA" bgcolor="#ffdeec"> > โหวตให้กลอนนี้ !</td><td style="padding-left: 5px" class=font-th-gray bgcolor="#eaeaea"></td><td bgcolor="#eaeaea"></td></tr>--><TR><TD background=../img/doth.gif colSpan=4 height=1></TD></TR><TR><TD colSpan=4 height=25><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width=500 border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom width=40 height=40></TD><TD width=100>เก็บใส่หน้าส่วนตัว</TD><TD vAlign=bottom width=40></TD><TD width=70>เก็บไว้ใน IE </TD><TD vAlign=bottom width=40></TD><TD width=70>ส่งให้เพื่อนดู</TD><TD vAlign=bottom width=40></TD><TD>แจ้งผู้ดูแลระบบ</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เรียนถามด้วยความอ่อนด้อย cover short ใช่ short cover ไหมครับ
แล้วแปลว่าอะไรครับ ผม search อ่านคำแปลแล้วก็ยังงงๆอยู่น่ะครับ

 

วันงานจริงๆ คงติดตรวจคนไข้ครับ จะขอส่งจิตไปร่วมด้วยครับ สาธุ

 

นำบุญมาฝากกันครับ เมื่อวานนี้ผมกับแฟนได้ร่วมกันมอบเงินให้กับโครงการผ่าต้อกระจก ให้แก่ผู้ป่วยยากไร้ครับ
หลายๆท่านอาจสงสัยว่าเดี๋ยวนี้โครงการ 30 บาทก็มีทำไมยังต้องมีโครงการนี้ ทั้งนี้ก็เนื่องจากหมอขาดแคลน คิวในการผ่าตัดต้อกระจกนั้น ยาวไปถึง 1 ปี ซึ่งผลเสียก็คือบางราย อาจมีอาการที่เป็นมากขึ้น จนเกิดภาวะที่เลนส์ตาละลาย แล้วทำให้ตาบอดขึ้นได้ครับ
จึงมีโครงการนี้โดยประสานกับรพ.เอกชน ขอให้เขาคิดราคาถูกหน่อย(ร่วมบุญด้วยกัน) เพื่อจะได้ผ่าตัดได้มากขึ้นครับ เขาก็ได้ใช้อุปกรณ์ ผมก็ได้รักษาคนไข้ครับ win-win

ขออนุญาติกรวดน้ำครับ

อิมินาปุญญะกัมเมนะ ด้วยเดชะผลบุญแห่งข้าพเจ้า,ภรรยา และครอบครัว ได้ มอบเงินสบทบโครงการผ่าตัดต้อกระจก 3,000 บาท ขออุทิศส่วนกุศลให้แก่ คุณบิดา มารดา พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ,พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ ,คณะหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดรทั้งหมด ,พระอรหันต์ทุกๆพระองค์ ,พระมหาโพธิสัตว์และพระโพธิสัตว์ทุกๆพระองค์ ,ตัวข้าพเจ้าและทั้ง ๑๖ ชั้นฟ้า ๑๕ ชั้นดิน ผู้มีพระคุณ ญาติกาครูอุปัชฌาย์อาจารย์ ญาติสี่สกุลเจ็ดชั่วโคตรของข้าพเจ้า เจ้ากรรมนายเวร ปู่ ย่า ตา ยาย เทวดาประจำตัวข้าพเจ้า ,เทวดาประจำองค์พระพิมพ์ทุกองค์ ,พระมหากษัตริย์ทุกๆพระองค์ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช,สมเด็จพระเอกาทศรถ,สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช, พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ,พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้า ,พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กรมพระราชวังบวรมหาสุรสิงหนาท ,พระยาพิชัยดาบหัก ,กรมพระราชวังบวรวิชัยชาญ ,กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ,พระสยามเทวาธิราช ,พระภูมิ-เจ้าที่ที่บ้านข้าพเจ้า ,แม่ย่านางรถของข้าพเจ้า,ผู้ที่เสียสละให้กับแผ่นดินไทยทุกท่าน ,ท่านผู้เสกทุกท่าน ,เจ้าของและผู้สร้างพระพิมพ์หลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดร-พระพิมพ์สมเด็จเจ้าคุณกรมท่าทุกท่าน-พระพิมพ์ของวังหน้าและพระกรุวัดพระแก้วทุกท่าน, ท่านผู้เสกทุกท่าน เจ้าของและผู้สร้างวัตถุมงคลของวังหน้า-กรุวัดพระแก้ว-วัตถุมงคลหลวงปู่บรมครูเทพโลกอุดรทุกประเภทที่ข้าพเจ้ามีอยู่ , เพื่อนสนิทมิตรสหายทั้งหลาย เพื่อนสาราสัตว์น้อยใหญ่ เจ้ากรุงพาลี แม่พระธรณี แม่พระคงคา พระเพลิง พระพาย แม่พระโพสพ พระภูมิ-เจ้าที่ พระมหาฤาษีและพระฤาษีทุกๆตน พระพิรุณ พยายมราช นายนิริยบาล ทั้งท้าวจตุโลกะบาลทั้งสี่ ศิริพุทธอำมาตย์ ชั้นจาตุมะหาราชิกาเบื้องบนจนถึงที่สุด พรหมาเบื้องต่ำตั้งแต่อเวจีขึ้นมาจนถึงมนุษย์โลก โดยรอบสุดขอบจักรวาลอนันตะจักรวาล คุณพระศรีรัตนตรัยและเทพยดาทั้งหลายตลอดทั้งอินทร์ พรหม ยม ยักษ์ คนธรรพ์ นาคา ท่านทั้งหลายที่ต้องทุกข์ ขอให้พ้นจากทุกข์ ท่านทั้งหลายที่ท่านได้สุข ขอให้สุขยิ่งๆขึ้นไป ด้วยเดชะผลบุญแห่งข้าพเจ้าอุทิศไปให้นี้ จงเป็นอุปนิสัยปัจจัยให้ถึงพระนิพพานในปัจจุบันและอนาคตเบื้องหน้าโน้นเทอญ ฯ หากยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงไร ขอความคล่องตัว และขอคำว่าไม่มี จงอย่าได้บังเกิดขึ้นกับข้าพเจ้าด้วยเทอญ
พุทธังอนันตัง ธัมมังจัรวาลัง สังฆังนิพพานัง ปัจจโยโหนตุ

 

ขอร่วมลง 1 คะแนนขอชมครับ

 

สวัสดีครับ พี่ๆสหายธรรม น้องๆสหายธรรม ครับ​

ด้วยความเคารพทุกท่าน ​

ผมคีตาครับ เมื่อสองปีก่อนได้อ่านบทความจากกระทู้นี้แล้วปริ๊นออกมาอ่าน แต่กระทู้นี้ไปเร็วเหลือเกินครับ มีความรู้มากมาย

เกร็งๆอยู่ว่าอยากจะโพสท์ เกรงใจศิษย์พี่ๆทั้งหลายน่ะครับ กลัวจะเอาอะไรมาแทรกพี่ๆก็ไม่รู้

พอดีมีอีเมล์มาฝากครับ เป็นเรื่องของเศรษฐกิจ การพยากรณ์ทั้งหลายครับ ครั้งล่าสุดก็ได้รับคำทำนายเศรษฐกิจ ไม่ดีเลยครับ จากที่วัดป่าโนนจ่าหอม เหมือนที่นี่ครับ

มีอันที่เกี่ยวกับการเมืองนะครับ อ่านข้ามไปเลย
พุธ 29 ต.ค. 08
อังคาร 28 ต.ค. 08
หาก ไม่เกี่ยวข้องกับกระทู้นี้ผมต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยขอรับ

เรื่อง (Subject) : จุลสารวิเคราะห์และเตือนภัย SMEs รายสาขา ฉบับที่ 49/2551 สำหรับสมาชิก สสว​

เตือนภัย : พระราชบัญญัติมาตรฐานสินค้าเกษตร พ.ศ. 2551 กับผลกระทบต่อภาคการผลิต (ตอนที่ 1) : ฉบับที่ 49/2551 โดยเข้าที่เว็บไซต์ http://www.sme.go.th/wsi/IFRAME/journals_2551_49.html เลือกคลิกปุ่มดาวน์โหลดจะอยู่ด้านขวา ตรงกลาง คลิกดาวน์โหลด​

เข้าไปรับข่าวสารทางอีเมล์ที่ http://www.sme.go.th ครับผม​

ด้วยความเกรงใจ และ ขอแสดงความเคารพ อีกครั้งขอรับ​

_____________________________________________________​

สำหรับ ผู้ที่ต้องการทราบข่าวคราวความเคลื่อนไหวของทางวัด การย้ายบอร์ด หรือ ธาตุกายสิทธิ์ต่างๆที่ ขึ้นมาเองที่วัด หรือเอามาจากถ้ำ หรือ ข่าวคราวต่างๆ เช่น นส สวดมนต์ อัพเดทเวบไซค์ ข่าวขอเชิญร่วมบุญต่างๆ ผ้ายันต์ชุดต่อไป ฯลฯ..... รบกวนขอให้เพื่อนๆ สหายธรรม กดปุ่มอนุโมทนาในหน้าแรกของคุณอนุชวน หรือตรงไหนก็ได้ครับ ผมมีหน้าที่ประชาสัมพันธ์ส่งข่าวเรื่อยๆทาง ข้อความส่วนตัวครับ(pm) และเก็บไปได้ส่วนนึงกว่า สามร้อยคน แล้วครับ​

ขอเรียนเชิญครับ
http://palungjit.org/showthread.php?t=142335​

และสมัครสมาชิก พร้อม กรอกอีเมล์รับจดหมายข่าวสารโดยตรงจากทางวัดครับ
http://www.watpanonjahom.com/index.php
​

 

ฮือๆ งามจริงๆ เป็นบุญตาที่ได้เห็น ขอบคุณผู้ร่วมลงชื่อทุกท่านครับ
ขอกราบหลวงปู่ด้วยคนครับ สาธุ

 

ขออนุญาตครับ

พอดีกำลังรวบรวมข้อมูลกับต้นกล้า2550 อยู่ บังเอิญไปเจอ ขอความพี่สิทธิพงษ์ เลยเอาเรื่องเก่าๆ ของศิษย์พี่มาลงครับ ​

ตั้งแต่นู่น 24-01-2007 ขออนุโมทนากับ บารมีที่พี่ๆสั่งสมมานานมากๆเลยครับ

​

 

สาธุ อนุโมทนา ขอให้ผู้มีจิตที่เป็นกุศลทุกท่าน มีความสุขตลอดไป

 

วันนี้ว่าจะนั่งอ่านกระทู้ย้อนหลังต่ออีกสักหน่อย แต่ว่าตอนนี้เพลียมากทีเดียว หลังจากที่ช่วงเช้าผมได้เข้ามาไล่อ่านกระทู้ในช่วงปัจจุบันจนหมด ก็มีโทรศัพท์เข้ามาว่ามีคนไข้อาการหนัก กำลังถูกนำส่งรพ.

โดยสรุป คนไข้คนนี้เป็นชาย อายุประมาณ 45 ปี เพิ่งมาสัมนาเรื่องการพูด ณ รีสอร์ทแห่งหนึ่งใกล้ๆรพ.ผม
เพิ่งเป็นช่วงแนะนำตัว โดยให้แต่ละคนขึ้นไปแนะนำตัวบนเวลา ชายคนนี้เป็นคนที่ 4 เพื่อนที่มาส่งเล่าให้ฟังว่า พอพูดเสร็จเขาก็เดินลงจากเวที แล้วก็ล้มลงเงียบไปเลย
แรกรับที่รพ. ผู้ป่วยวัดสัญญาณชีพไม่ได้ หัวใจเต้นผิดจังหวะ สอบถามได้ความจากญาติทางโทรศัพท์ว่าเป็น ความดันโลหิตสูง และไขมันในเลือดสูง ที่เหลือปกติดีร่างกายแข็งแรง
ทำการปั๊มหัวใจอยู่นาน โดยมาตรฐานเกินครึ่งชั่วโมง ก็สามารถหยุดการปั๊มหัวใจได้ เพราะโอกาสรอดหลังจากนั้นมีน้อย แต่ผมตัดสินใจปั๊มหัวใจต่อไป เพราะผมรู้สึกว่าเขาเสียชีวิตไม่นาน ร่างกายเดิมก็แข็งแรง น่าจะยังพอมีหวัง อีกใจก็คิดเทียบ ถ้าเราเป็นครอบครัวเขาที่กำลังเดินทางมา เมื่อมาถึง เห็นหมอคลุมผ้าใส่หน้าพ่อตน จะรู้สึกอย่างไร จะรู้สึกว่าทำไมหมอไม่ช่วยอีกสักนิดหรือไม่
แต่ขณะเดียวกัน ผมก็ต้องทนกับสีหน้าเจ้าหน้าที่ ที่อ่อนแรง ปวดเมื่อย เพราะการปั๊มหัวใจนั้น บอกได้เลยว่าเป็นงานที่หนักหนาสาหัสทีเดียว เหนื่อย และเมื่อยมากครับ
ท้ายที่สุด คนไข้รายนี้ได้รับการปั๊มหัวใจอยู่ 2 ชั่วโมงกว่าๆ จนกระทั่งญาติคนไข้ได้มาพบ และทำใจได้แล้ว ผมจึงให้เข้าไปร่ำลากับผู้ตายเป็นครั้งสุดท้าย ภาพที่เห็นนั้นน่าสลดใจ แต่เมื่อญาติทำใจได้ เพราะเขาได้เห็นสภาพผู้ตายขณะได้รับการช่วยเหลือมาสักระยะ ก็พอเข้าใจว่าพ่อตนเองได้รับการช่วยอย่างเต็มที่แล้ว
ผมคิดว่านี่คือการรักษาอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือการรักษาหัวใจและความรู้สึกของผู้ที่จะต้องอยู่ต่อไป เพื่อให้เขาได้รู้สึกว่าพ่อเขาได้รับการดูแลแล้ว เขาได้อยู่ดูพ่อจนวาระสุดท้ายแล้ว เขาได้ทำเต็มที่แล้ว เมื่อผมได้เห็นท่าทางที่ขอบคุณต่อเจ้าหน้าที่ทุกคนแล้ว ผมก็เชื่อว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนคงไม่บนว่าผมในใจที่ตัดสินใจให้เขาทำงานหนักขนาดนั้น (และจะหนักยิ่งขึ้นเพราะขณะที่ปั๊มหัวใจคนไข้รายนี้ ก็จะมีคนไข้รายอื่นมารอคิวตรวจ ก็จะทบกันเป็นหางว่าว)

สุดท้ายผู้ป่วยคนนี้ก็ได้จากเราไป ทรัพย์สินทางโลกนั้นมีมากมายที่ติดตัวเขา และได้ถูกนำมาชำระค่ารักษาและค่าทำศพ ทั้งที่เงินติดตัวเขามีเพียง 3 หมื่นกว่าบาท แต่เงินนั้นก็ยังมากพอที่จะจ่ายค่าใช้จ่ายทุกอย่างในครั้งนี้ แล้วเขายังจะต้องใช้เงินมากมายกว่านี้อีกหรือ
ผู้ป่วยรายนี้ได้ช่วยย้ำให้เห็นถึงความไม่แน่นอนในชีวิต หลายๆท่านในที่นี้เร่งทำบุญสร้างกุศล ก็เพราะเห็นซึ้งในข้อนี้ แต่หลายๆท่านยังไม่เห็น
นอกจากนั้นประเด็นเรื่องสมบัติทางกาย ก็ยังสร้างแง่คิดอีกมาก จึงนำมาเล่าสู่กันฟังครับ

 

ขอถามนะครับว่าไม่ทราบว่าพระวังหน้ามีของปลอมขึ้นมาหรือเลียนแบบไหมครับวันนี้ผมได้ผ่านไปท่าพระจันทร์เป็นแล้วต้องอึ้งมีพระวังหน้าเป็นร้อยองค์

 

ขออำนาจพระพุทธรัตน์ กำจัดทุกข์ ให้เกิดสุขสิริศักดิ์มีหลักฐาน<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ขออำนาจพระธรรมรัตน์ กำจัดมาร ให้สำราญผุดผ่องพ้นผองภัย<o></o>
ขออำนาจพระสังฆรัตน์ กำจัดโรค ให้หายโศกสิ้นทุกข์สุขสดใส<o></o>
ขออำนาจพระรัตนตรัย กำจัดภัย บันดาลสุขทุกท่านเทอญ<o></o>
<o> </o>

 

555 ถามอย่างนี้เดี๋ยวตกกระแสโลกอุดรนะครับ ผมตอบแทนละกัน

มีเพียบ เหมือนมากด้วย หุหุ

แถมอีกประโยคเด็ดครับ "การตรวจต้องตรวจทั้งรูปและนาม ครับ"

ไหนๆก็แล้ว แถมอีกครับ
"แล้วแต่วาสนาบารมี
ผู้ใดมีวาสนาบารมี ก็ได้มีไว้ในครอบครองและสักการะบูชา
ผู้ใดไม่มีวาสนาบารมี ก็ไม่มีไว้ในครอบครองและสักการะบูชา"

 

งามซึ้งมากครับ สุดยอดมากครับ แต่ละองค์ก็งามต่างกันไปแต่ละแบบ ไม่ซ้ำกันจริงๆครับ

 

ยาชื่อสามัญ... นามนั้น สำคัญฉะนี้

http://hilight.kapook.com/view/30492





ยาทุกชนิดมีชื่อของมันค่ะ โดยทั่วไปเรามักเรียกชื่อยาตามสรรพคุณที่รักษาอาการป่วยไข้ เช่น ยาแก้ปวด ยาแก้หวัด แต่ก็มีบ้างเหมือนกันที่บางคนติดที่จะเรียกชื่อทางการค้าหรือยี่ห้อของยานั้นมากกว่า โดยไม่รู้ว่ายานั้นมีชื่อสามัญว่าอย่างไร

ชื่อสามัญก็คือ ชื่อจริงของตัวยาที่เรียกเพื่อสื่อสารให้เกิดความเข้าใจที่ตรงกันทั่วโลก ส่วนใหญ่เรียกตามชื่อสารเคมีที่นำมาทำยา เลยเรียกยาก ไม่คล่องปาก บางทีเป็นคำยาวๆ ไม่สื่อความหมายอะไร แต่สำหรับคนทั่วไปควรรู้จักไว้บ้าง อย่างเช่น ยาแก้ปวดมีชื่อสามัญว่า "พาราเซตามอล" ยาแก้ระบบข้อและกล้ามเนื้ออักเสบ ชื่อสามัญ "ไอบูโพรเฟน" ยารักษาโรคเชื้อรา คือ "คีโตโคนาโซล" เป็นต้น

การที่เราต้องเรียกชื่อยาให้ถูกต้องตรงตามชื่อของเขาเอง โดยไม่เรียกตามอาการนั้นมีข้อดีมากมาย ในเรื่องนี้มูลนิธิเพื่อผู้บริโภคได้จัดทำหนังสือเล่มเล็กๆ ให้ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับเรื่องยาชื่อสามัญเอาไว้ว่า

ยาชื่อสามัญจะทำให้เราไม่ยึดติดกับยี่ห้อ ป้องกันไม่ให้ใช้ยาซ้ำซ้อน ป้องกันการรับยาเกินขนาด ป้องกันการแพ้ยาซ้ำซาก ลดการสูญเสียเงินจากความไม่รู้ว่าเป็นยาตัวเดียวกัน

ยาชื่อสามัญช่วยให้ประหยัดเลือกยาได้เหมาะกับกำลังทรัพย์ที่มี เพราะยาชนิดเดียวกันแต่ต่างยี่ห้ออาจใช้งบโฆษณาทำตลาดต่างกัน ส่งผลถึงราคาถูกแพงไม่เหมือนกัน

การเรียกยาด้วยชื่อสามัญ ยังช่วยชาติและส่งเสริมอุตสาหกรรมยาในประเทศ ทั้งยังเปิดโลกทัศน์ทำให้รู้จัก "ยา" ได้ดียิ่งขึ้น

ถ้าอยากได้รายละเอียดมากกว่านี้ ลองอ่าน "ยาชื่อสามัญ" หนังสือเล่มเล็ก ฉบับอ่านง่าย ติดต่อรับได้ฟรีที่มูลนิธิเพื่อผู้บริโภค 4/2 ซอยวัฒนโยธิน แขวงถนนพญาไท เขตราชเทวี กทม. 10400 โทร. 0-2248-3734-7



ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
​

 

วันนี้ผมและคุณชวภณ ไปงานมหากฐิน สนส.บ่อเงินบ่อทอง ผมนำพระพิมพ์(หลวงพ่อสิริ ท่านอธิษฐานจิต) ไปถวายหลวงพ่อแผน จำนวน 600 องค์ ,ผมถวายสมเด็จหลังเบี้ย จำนวน 200 องค์(มอบให้กับผู้ที่ร่วมทำบุญ 500 บาท) และผมถวายสมเด็จ จำนวน 30 องค์(มอบให้กับผู้ที่ร่วมทำบุญ 5,000 บาท)

คุณnongnooo ,คุณพุทธันดร ,ผม และครอบครัว ได้ร่วมกันทำบุญมหากฐิน สนส.บ่อเงินบ่อทอง ,ผมได้ทำบุญเพื่อซื้อที่ดินถวายสำนักสงฆ์ และทำบุญชำระหนี้สงฆ์

ผมนำพระพิมพ์(หลวงพ่อสิริ ท่านอธิษฐานจิต) ไปถวายหลวงพ่อแผน จำนวน 600 องค์ ,ผมถวายสมเด็จหลังเบี้ย จำนวน 200 องค์(มอบให้กับผู้ที่ร่วมทำบุญ 500 บาท) ให้กับคุณPhocharoen เพื่อถวายพระภิกษุที่สำนักสงฆ์ ที่อำเภอศรีราชา

ที่สำคัญ ผมนำบุญมาฝากชาววังหน้า และชาวชมรมพระวังหน้าทุกๆท่านด้วยครับ

.

 

อนุโมทนา สาธุครับ เสียดายที่ไม่ได้ไป เสียใจที่ไม่ได้ส่งจิตไปครับ งานยุ่งจริงๆครับวันนี้ แต่ได้อนุโมทนาตามก็ยังดีครับ ขอบพระคุณ

 

บันทึกสุดพิสดารทั่วโลก กินเนสส์บุ๊ก เวิลด์ เร็กคอร์ด 2009

http://hilight.kapook.com/view/30490

​

​

หนังสือ "กินเนสส์บุ๊ก เวิลด์ เร็กคอร์ด" ทำหน้าที่รวบรวมสถิติ "ที่สุดในโลก" จากทั่วโลกเป็นประจำทุกปี ล่าสุด ทางผู้จัดพิมพ์จัดแถลงข่าวเปิดตัวกินเนสส์บุ๊กฉบับใหม่ล่าสุดประจำปี ค.ศ.2009 หรือ พ.ศ.2552 และนำบันทึกเรื่องราวที่สุดแห่งความพิสดารชวนตื่นตะลึงบางส่วนมาเผยแพร่ ​

1. "โฮ่ง"ย้าวยาว ​

สถิติสุนัขตัวยาวที่สุดในในโลก ตกเป็นของสุนัขสายพันธุ์ไอริชฮาวด์ตัวนี้ ความยาวจากปลายจมูกจรดปลายหาง อยู่ที่ 232 เซนติเมตร หรือยาวพอๆ กับเตียงนอนขนาดคิงไซซ์ ​

2. มนุษย์จิ๋ว ​

นายเหอ ปิงปิง วัย 20 ปี ชาวมองโกเลียใน ประเทศจีน เจ้าของสถิติมนุษย์ตัวเล็กที่สุดในโลก สูงแค่ 74.61 เซนติเมตร ​

3. สาวขายาว ​

นางสเว็ตลานา ปันคราโตวา สุภาพสตรีชาวรัสเซีย ครอบครองตำแหน่งมนุษย์ขายาวที่สุดในโลก เฉพาะเรียวขายาวถึง 132 เซนติ เมตร ขณะที่ส่วนสูงทั้งตัวคือ 193 เซนติเมตร ​

4. ม้าเร็ว ​

นายชาร์ลส์ แอสเตอร์ กับนายทริสตัน วิลเลียมส์ สองหนุ่มชาวอังกฤษ สร้างสถิติชวนยิ้ม ผนึกกำลังกันสวม "ชุดม้า" และวิ่ง 100 เมตรได้เร็วที่สุดในโลก 13.51 วินาที ​

5. ไข่ยักษ์ ​

ไข่นกกระจอกเทศขนาดใหญ่ยักษ์ที่สุดในโลก น้ำหนักมากถึง 2.5 กิโลกรัม เป็นกรรมสิทธิของนายกุนนาร์ และนางเคิร์สติน ชาห์ลิน สองสามีภรรยาชาวสวีเดน ​

6. เสียงทลายฟ้า ​

นางจิลล์ เดรก ครูชาวอังกฤษ เจ้าของสถิติตะโกนแผดเสียงดังที่สุดในโลก วัดระดับออกมาได้ 129 เดซิเบล ดังกว่าเสียงเครื่องยนต์เครื่องบินคองคอร์ด ​

7. ด้ามมหึมา ​

นายโอลาฟ ฟุคเนอร์ เจ้าของปากกาลูกลื่นด้ามใหญ่ที่สุดในโลก ​

8. สุดแคบ ​

ถนน สปรอยเออร์ ฮอฟสตราส ในเมืองรอยลิงเก็น ประเทศเยอรมนี ได้รับการบันทึกว่าเป็นถนนสายแคบที่สุดในโลก วัดความกว้างตรงคอขวดได้เพียง 31 เซนติเมตร เริ่มเปิดใช้งานเป็นครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ.2269 ​

9. พลังรถถัง ​

นายทิโล นีเบล เจ้าของจักรยานยนต์น้ำหนักมากที่สุดในโลก หนักถึง 4,740 กิโลกรัม ตัวเครื่องยนต์ดัดแปลงเอามาจากเครื่องขนาด 88 แรงม้าของรถถังรัสเซียรุ่น ที55 ​

ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
​

 

มีคุณหมอ บอกแทนให้แล้วครับ

 

หากวันพรุ่งนี้ ไม่ติดภาระกิจ ผมจะไปร่วมด้วยนะครับ

.