วิชชา ธรรมกาย ไม่ได้มาจาก วัดพระธรรมกาย

ทำไมต้องใช้ตัวอักษรสีแดงด้วยคะ อ่านแล้วแสบตาจัง

 

ใช่ครับหลวงพ่อสดเป็นคนคิดวิชาธรรมกายครับ
ผมเคยอ่านหนังสือของหลวงพ่อจรัญครับ

 

ทัสนะตั้งไว้ผิด จะไปเดินทางไปถูกได้อย่างไร กิเลสต้องทำลาย แต่ไปนั่งเห็นพระพุทธเจ้าแล้วจะเอาอะไรไปทำลายกิเลส มีแต่พอเห็นแล้วก็นึกว่า ตัวเองวิเศษแล้ว

ธรรมหมวดใดข้อใดที่เห็น วิปัสสนาญาณหมวดใด เห็นบ้างหรือยัง
นี่โดนปิดหมดนะ อะไรปิด ก็ความสว่างความวิเศษนั้นปิด ให้เราไม่ควานหากิเลสในใจ ไม่หาธรรมอันเป็นไตรลักษณ์ ไม่เจริญสติ เอาแต่ นั่งเห็นแสงสว่าง

 

ค้นพบครับไม่ใช่คิดอ่ะ....เป็นวิชชาของพระพุทธเจ้าครับ...

 

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ

ไม่ใช่ทุกคนหรอกที่มีความรู้สึก ดั่งคุณขันธ์กล่าว

ความสว่างจากจิตที่สะอาด กับ ความสว่างจากการเพ่งนิมิตรเพื่อรวมจิตขั้นต้นนั้นต่างกัน


และผู้เข้าใจหลักวิชา ทราบด้วยส่ติสัมปชัญญะ เสมอว่า

เราจะใช้มัน ไม่ให้มันมาใช้เรา



ความใสสว่างโดยไม่ต้องเพ่ง แต่เป็นความสะอาดของจิตเมื่อกำจัด
กิเลสนั้น ต่างกัน เราจะใช้ความแตกต่างอันนี้ มาเป็นอินดิเคเตอร์ หรือ
ตัวบ่งชี้ สภาวะจิตในระดับต่างๆ เบื้องต้น

มีครูอาจารย์ท่านใด สายใดมั่งหละ ที่ไม่อาศัยแสงสว่างทั้งจาก องค์กสิณภายนอก องค์กสิณภายใน อันเป็นกสิณสติปัฏฐาน และ แสงสว่างจากสภาวะของจิตในระดับต่างๆ




การจะรู้ว่าคนไหนติดอะไร

แม้ฟังเค้าเล่า ก็ยังไม่สามารถตัดสิน และสุ่มชี้แนะเค้าจาก
การคาดเดา ท่องจำ ขั้นตอนวิปัสสนาญาณ หรือ อุปกิเลส วิปัสสนูอุปกิเลสต่างๆ จากตำรา หรือ ประสพการณ์ใดๆที่มีการบันทึก

แต่ต้องใช้จิตหยั่งรู้สภาวะที่เค้าทรงอยู่ ติดอยู่ และ วิธีการเฉพาะหน้าที่จะทำให้เค้า ผ่านไปได้

 

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

กรุณาอ่านตรงโพส ในกระทู้ข้างล่างนี้ และพิจารณาด้วยใจที่เป็นธรรม
ให้กระจ่างนะครับ


http://palungjit.org/showthread.php?t=132021

 

oo

[MUSIC]http://www.dhammakaya.org/[/MUSIC]

 

ขอถาม ธรรมกาย นี่เหมือนกับ สมาธิหมุน เพ่งฐานไท้เก๊ก ปราณโยคะ กุณฑาลิณี รึเปล่าครับ ^-^

 

ไม่เหมือนครับ

 

ถ้าไม่มีสติก็ไม่เห็นแสงสว่างนะครับ

 

อย่างไรครับ ช่วยบอกหน่อยว่า ธรรมกาย เป็นอย่างไร ฝึกอย่างไร ผมสนใจน่ะครับ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 2 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>วิมุตติ, upanya </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ผมขอให้ ท่านที่มีภูมิด้าน ธรรมกาย เชิญมาถกธรรมกับผม โดยผมจะตั้งคำถามไว้ดังนี้คือ

1 ในวิชาธรรมกาย มีการ ถอนกิเลสโดยใช้ อะไรเป็นตัวถอน
2 ในเรื่อง แสงสว่าง ที่กล่าวว่า เมื่อมีแสงสว่างเกิดขึ้นแล้ว เอาเข้าเทียบกับหลัก มหาสติปัฎฐานสี่ คือ กาย เวทนา จิต ธรรม อย่างไร
3 คำว่า ไตรลักษณ์ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา นั้นพิจารณาส่วนใด ในธรรมกาย

เอาสามข้อนี้ ใครที่คิดว่า เชี่ยวชาญในด้านธรรมกาย ผมขอเชิญ

 

สนใจติดต่อทางเมล์สะดวกมั๊ยครับ

 

จากที่ฟังการสอนจากพระธัมมชโย เรื่องการทำสมาธิ ท่านกำหนดให้เพ่งดวงแก้วที่ศูนย์กลางกาย คือถ้าไม่เห็นก็ต้องเพ่งให้เห็นจนได้นั่นคือการจินตนาการให้เห็น ท่านก็พูดไปเรื่อยๆให้เราจินตนาการไปเรื่อยๆ ดูๆแล้วเหมือนการสะกดจิตยังไงไม่รู้ แต่เราไม่เคยเข้าไปหรอกสำนักธรรมกายน่ะ เพราะมีคนเค้าบอกว่าเข้าไปแล้วจะหลง ดูๆแล้วไม่เห็นจะเป็นทางดับทุกข์ได้เลย อย่างนี้นั่งได้เป็นวันๆสบายๆ เสร็จแล้วก็บริจาคกันเข้าไป ทำน้อยได้บุญน้อย ทำมากได้บุญมาก เผลอทำไปไม่มีประมาณจะได้ไปถวายข้าวพระพุทธเจ้าด้วยนะ

 

คุณโอมศิวะ เข้าใจถูกต้องแล้ว นั่นไม่ใช่หนทางดับทุกข์เลย มีแต่ความวิเศษและความหลงอยุ่กับ ความไม่มีจริง
แถมล่อลวงให้เมาบุญ หาได้สอนให้พิจารณาทุกข์ ด้วยปัญญา ไม่

อันเป็นการเหนี่ยวรั้ง บุคคลไม่ให้หลุดพ้น

 

คนที่ไม่เข้าใจส่วนใหญ่ก็จะเข้าใจอย่างนี้ครับ ซึ่งมันก็เป็นการเข้าใจผิด
แต่จะอธิบายให้เข้าใจมันก็ต้องมีพื้นฐานที่จะเข้าใจได้และใจกว้างพอจะพิจารณา
หาไม่ก็ไร้ผลใดๆ เมื่อยเปล่าๆ

 

เหยือกเต็มหรือยัง <TT>? </TT>
<TT></TT>
<TT>ชายหนุ่มคนหนึ่งได้รับเชิญจากมหาวิทยาลัยเอกชน </TT>
<TT>เพื่อให้เป็นวิทยากรพิเศษสอนวิชาปรัชญาให้กับนักศึกษาปริญญาโท </TT>
<TT>เขาเตรียมการสอนอยู่หลายวันจึงตัดสินใจจะสอน </TT>
<TT>นักศึกษาเหล่านั้นด้วยแบบฝึกหัดง่ายๆ </TT>
<TT>แต่แฝงไว้ด้วยข้อคิด </TT>
<TT></TT>
<TT>เขาเดินเข้าห้องเรียนมาพร้อมด้วยของสองสามอย่างบรรจุอยู่ในกระเป๋าคู่ใจ </TT>
<TT>เมื่อได้เวลาเรียน </TT>
<TT>เขาหยิบ เหยือกแก้ว </TT>
<TT>ขนาดใหญ่ขึ้นมา แล้วใส่ </TT>
<TT>ลูกเทนนิส ลงไปจนเต็ม </TT>
<TT>' </TT>
<TT>พวกคุณคิดว่าเหยือกเต็มหรือยัง?' </TT>
<TT>เขาหันไปถามนักศึกษาปริญญาโท </TT>
<TT></TT>
<TT>แต่ละคนมีสีหน้าตาครุ่นคิดว่าอาจารย์หนุ่มคนนี้จะมาไม้ไหนก่อนจะตอบพร้อมกัน </TT>
<TT>' เต็มแล้ว... ' </TT>
<TT>เขายิ้มไม่พูดอะไรต่อหันไปเปิดกระเป๋าเอกสารคู่ใจ </TT>
<TT>หยิบกระป๋องใส่กรวดออกมา </TT>
<TT>แล้วเท กรวดเม็ดเล็กๆ </TT>
<TT>จำนวนมากลงไปในเหยือกพร้อมกับเขย่าเหยือกเบาๆ </TT>
<TT>กรวดเลื่อนไหลลงไปอยู่ระหว่างลูกเทนนิสอัดจนแน่นเหยือก </TT>
<TT>เขาหันไปถามนักศึกษาอีก </TT>
<TT>เหยือกเต็มหรือยัง ?' </TT>
<TT>นักศึกษามองดูอยู่พักหนึ่งก่อนจะหันมาตอบ </TT>
<TT>' เต็มแล้ว... ' </TT>
<TT>เขายังยิ้มเช่นเดิม </TT>
<TT>หันไปเปิดกระเป๋าหยิบเอาถุงทรายใบย่อมขึ้นมา </TT>
<TT>และเททรายจำนวนไม่น้อยใส่ลงไปในเหยือก </TT>
<TT>เม็ดทราย </TT>
<TT>ไหลลงไปตามช่องว่างระหว่างกรวด </TT>
<TT>กับลูกเทนนิสได้อย่างง่ายดาย </TT>
<TT>เขาเทจนทรายหมดถุง </TT>
<TT>เขย่าเหยือกจนเม็ดทรายอัดแน่นจนแทบล้นเหยือก </TT>
<TT></TT>
<TT>เขาหันไปถามนักศึกษาอีกครั้ง </TT>
<TT>' เหยือกเต็มหรือยัง ?' </TT>
<TT></TT>
<TT>เพื่อป้องกันการหน้าแตกนักศึกษาปริญญาโทเหล่านั้นหันมามองหน้ากัน </TT>
<TT>ปรึกษากันอยู่นาน </TT>
<TT></TT>
<TT>หลายคนเดินก้าวเข้ามาก้มๆ </TT>
<TT>เงยๆ </TT>
<TT>มองเหยือกตรงหน้าอาจารย์หนุ่มอยู่หลายครั้ง </TT>
<TT>มีการปรึกษาหารือกันเสียงดังไปทั้งห้อง! </TT>
<TT>เรียน </TT>
<TT>จวบจนเวลาผ่านไปเกือบห้านาที </TT>

<TT>หัวหน้ากลุ่มนักศึกษาจึงเป็นตัวแทน </TT>
<TT>เดินเข้ามาตอบอย่างหนักแน่น </TT>
<TT></TT>
<TT>คราวนี้เต็มแน่นอนครับอาจารย์ </TT>
<TT>' </TT>
<TT>' แน่ใจนะ ' </TT>
<TT></TT>
<TT>' แน่ซะยิ่งกว่าแน่อีกครับ </TT>
<TT>' คราวนี้เขาหยิบ น้ำอัดลม </TT>
<TT>สองกระป๋องออกมาจากใต้โต๊ะแล้วเทใส่เหยือกโดยไม่รีรอ </TT>
<TT>ไม่นานน้ำอัดลมก็ซึมผ่านทรายลงไปจนหมด </TT>
<TT>ทั้งชั้นเรียนหัวเราะฮือฮากันยก ใหญ่ </TT>
<TT>เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี </TT>
<TT>' </TT>
<TT>ไหนพวกคุณบอกว่าเหยือกเต็มแน่ๆ </TT>
<TT>ไง ' เขาพูดพลางยกเหยือกขึ้น </TT>
<TT></TT>

แล้วคุณคิดว่าเหยือกของคุณเต็มหรือยัง
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

สิ่งที่เรารู้และเห็นแล้ว มันก็ยังมีสิ่งที่เราเองยังไม่เข้าใจอยู่อีกมาก
หากเราคิดว่าธรรมะที่เรารู้อยู่ แน่ชัดแล้ว เราแน่ใจหรือ
สิ่งที่ละเอียดกว่านี้ ไม่มีแล้ว แน่หรือ
สิ่งที่เราเข้าใจถูกต้องแน่แล้ว แน่หรือ

แค่อยากจะบอกว่า "ในผืนฟ้าและพื้นพิภพนี้ ยังมีสิ่งที่เราไม่รู้อีกมากมาย"
บางอย่างคุยกันด้วยเหตุผลก็ไม่เข้าใจ เพราะมันอยู่เหนือสติปัญญาของคนที่จะทำความเข้าใจให้ถ่องแท้ตามหลักเหตุผลทั่วไป แต่มันเป็นเหตุผลที่ต้องใช้รู้เห็นอีกแบบหนึ่ง
แต่มันก็ไม่ยากเกินความสามารถของคนที่จะทำความเข้าใจ และเข้าถึงความรู้เหล่านั้น หากอยากรู้จริงๆ

 

อ่อ สรุปว่า เป็นปัจจัตตัง
ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยเหตุและผล
เกินสติปัญญาของคนในเว็บจะเข้าใจได้
ตอบแบบนี้ก็พอจะเลี่ยงคำถามคุณขันธ์ไปได้บ้าง...

 

คุณ วิมุตติ คุณรู้ได้อย่างไรว่า ตอบแบบนี้จะเลี่ยงคำถามผมไปได้
ท่าทาง คุณจะฉลาดรอบรู้ไปหมดนะ ตอบไม่ยอมตอบ ธรรมไม่มี แถมยังจะรู้อีกว่า ต้องตอบอย่างไร