ท่านมีความเห็นอย่างไรกับ"เมืองลับแล"และเชื่อหรือไม่ว่ามีจริง

ขอคิดด้วยคนนะครับ

ในความเห็น ผมคิดว่า เมืองลับแล มีจริงและซ็อน อยู่อีกมิติกับเรา..แต่บางทีก็มีโอกาสหลงเข้าไป หรือ อาจจะได้ยินเสียงพวกเขาคุยกัน หรือได้ยินเสียงฆ้องเสียงกลอง ให้ได้ยิน
มีครั้งหนึ่งสมัยที่ผมเป็นนักเรียนมัธยมปลาย ได้พากันไปเที่ยวบนเขาได้ไปที่ถ้ำแห่งหนึ่ง ในจังหวัดกาฬสินธุ์ ขณะนั้นเป้นเวลาประมาณเที่ยงวัน หลังจากพวกเราทานข้าวเสร้จ ต่างคนต่างเอนกายลงนอนพักผ่อน ผมเองก้นอนเหมือนกัน และสายตามองไปบนผนังถ้ำซึ่งมี ภาพ รอยมือคนสมัยยุคก่อนประวัติศาสตร์ ประทับเอาไว้ตามผนังถ้ำ ซึ่งเหลือรอดจากพวกมือบอน ไปแงะ ไปสกัดเอาไปขาย
ขณะขั้นพลันหูของกระผมก็ได้ยินเสียงดนตรี เหมือนมีงานแห่อะไร ดังแว่วๆๆออกมาจากผนังถ้ำ จึงได้ลุกนั่งเพื่อเอียงหูฟัง และมีเพื่อนผมอีกคนก็ได้ยินและลุกขึ้นมานั่งฟังเหมือนกัน และวเสียงก็ดังขึ้นมาเป้นระยะๆๆ แล้วค่อยๆๆเบาลงๆๆและหายไปในที่สุด
เมื่อก่อนเคยได้ยินเรื่องเล่าสมัยเด็กว่าบนเขาลูกนี้มีเมืองลับแลอยู่ในใจกลางเขา เพราะเคยมีคนเดินหลงเข้าไป และได้นำดอกบัวออกมาจากเมืองนั้นมาให้คนอื่นๆๆดู แต่จนป่านนี้ผมยังหาทางเข้าไม่เจอ และไม่ได้กลับไปบ้านหลายปีแล้ว
แต่มีน้าชายของผม เข้าไป และได้เอาพระพุทธรูปทองคำออกมา และได้ตายไป แบบนั่งสมาธิตายในห้อง และเพื่อนๆที่ไปด้วยกันก็ตายไปอีก 2 คน จนเหลือคนสุดท้ายเอาของไปคืน จึงรอดมาได้ เรื่องนี้เกิดเมื่อ 4-5 ที่ผ่านมานี่เองครับ

นี่เป็นเรื่องที่เกิดกับผม และครอบครัวจริงๆๆรับ น้องกระเจียว...
มรรค

 

อ้อ ชื่อ มรรค(f)


ค่ะ เรื่องราวน่าสนใจมาก อยากเจอจริงๆคนเมืองลับแลเนี่ย

 

ชาวเมืองลับแล น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของจาตุมหาราชน่ะ เคยไปเที่ยวมาครับแบบไม่ได้ตั้งใจเท่าไร นอนๆไปไม่มีอะไรทำก็เลยภาวนา แล้วตัวก็หลุดไปเลย พอถึงภาพก็ปรากฏ มีผู้ชายคนหนึ่งเขามารับ ก็ตามเขาไปถึงบ้านหลังหนึ่งก็หยุด อัทธยาศรัยเขาดีมากพอเห็นเราเขาก็ยิ้ม ตอนไปถึงเขากำลังใส่บาตรพระอยู่พอดี เห็นพระอยู่ 2 รูปครับ 2องค์นี้มีพระหนุ่มองหนึ่ง แก่องค์หนึ่ง พระองค์ที่มีอายุคับคล้ายคับคลาว่าจะรู้จักท่าน ตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่น่ะ

อีกครั้งก็ไปแบบบังเอิ_อีกตามเคย คราวนี้กำลังผ่านหมู่บ้านๆหนึ่ง เขาเห็นเราพอดี เรียกให้ไปร่วมวงกินข้าวกับเขาด้วย แต่เราไม่กิน เขารู้จักชื่อเล่นเราด้วยแหละ

 

http://www.konmeungbua.com/picญpatihan/picญpatihan.html

 

(f)

ที่แถวๆบ้านผมมีอยู่หลายที่นะ ถ้ามีเวลาจะออกสำรวจดู แบบว่ากำลังจะตามพระไปธุดงครับ

 

คุณ มรรค เป็นคนกาฬสินธุ์หร๋อครับ ผมก็คนกาฬสินธุ์

 

สรุป

1. พวกลับแลเป็นภพซ้อนภพกับที่มนุษย์เราอยู่
2. ชาวลับแลเป็นภุมเทวดาจำพวกหนึ่ง ซึ่งขึ้นตรงต่อเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกา
3. มีหมู่บ้านชาวลับแลทั่วไปในประเทศไทยนี้ พวกลับแลคอยช่วยเหลือผู้มีบุญที่บังเอิญตกทุกข์ได้ยาก รักษาทรัพย์สมบัติในดินให้คงอยู่ต่อไป
4. พวกลับแลมีบุญไม่มากนัก แต่อยากทำบุญจึงออกมาช่วยสร้างเสนาสนะหลายแห่ง
5. สรุปง่ายๆคือ พวกลับแลมีจริง สามารถพบได้ด้วยตาเนื้อ (ในกรณีที่เขาอยากให้เห็นหรือมีบุรพกรรมร่วมกันมาก่อน) กับเห็นได้ด้วยฌานสมาบัติ

ไม่ทราบว่าตรงกับท่านสมาชิกไหมครับ หรือควรมีอะไรเพิ่มเติม

 

เราเชื่อว่ามีอยู่จริง
...

 

ของผมเรียกเมืองแก้ว

ถ้าผมตายผมสามารถไปอยู่เมืองนี้ได้ เพราะลงทะเบียนไว้แล้ว
เป็นเมืองคล้าย ๆ มนุษย์ แต่ความเจริญทางวัตถุน้อยกว่า
เป็นเมืองที่อยู่ในโลกแต่ต้องเดินทางข้ามมิติเท่าที่ทราบต้องใช้เวลาเดินทาง
เมืองนี้นับถือพระพุทธศาสนา และ เคารพใน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างจริงใจ
คนที่นี่เรียนหนังสือเหมือนเราแต่จะใช้อภิญญาได้ เช่นเวลาอ่านหนังสือจะใช้อ่านโดยใช้สมาธิ
โดยรวม ๆ เหมือนเรา ถ้าเราเอาของที่เราใช้ปัจจุบัน ไปให้เค้าดู เค้าไม่มี แต่เค้าสนใจมาก
ที่บอกว่าตายไปแล้วไปที่นั่นได้ไปทำอะไร ก็สรุปคือไปปฏิบัติธรรมและฝึกอภิญญาครับ
และคนจากเมืองนั้นที่มาเมืองเรา หน้าตาจะดีกว่า ผิวพรรณดีกว่า และ มีเลือดเนื้อเหมือนเรา

พอเป็นข้อมูลของเมืองแก้ว คร่าว ๆ ประมาณนี้

 

มีครูท่านหนึ่ง เป็นอาจารย์ใหญ่จาก กทม.

ไปซื้อที่ดิน ที่เพชรบูรณ์

ตรงนั้นเป็นสวนมะขามหวานธรรมดา

แกเล่าว่าเดินดูที่อยู่ดีๆก็ไปเจอหมู่บ้าน หมู่บ้านหนึ่ง

ที่แปลกพิสดารมาก

ส่วนสามีแกตามหาทั้งวัน เจ้าหน้าที่ตำรวจ ทหาร และชาวบ้าน

ช่วยกันออกตามหา ผ่านไปเกือบ 20 ชั่วโมง แต่ไร้วี่แวว

พื้นที่ตรงนั้นเป็นสวนมะขามที่ติดกับชายป่า

ไม่มีหมู่บ้านใกล้เคียง มีแต่ภูเขา

พอครูท่านนี้กลับออกมาแกก็เล่าถึงสิ่งต่างๆที่เห็นและเจอมา

แต่แกบอกว่า "ไปแค่ประมาณสองชั่วโมงเอง"

 

อยากรู้เรื่องราวพวกนี้แยอะๆจังครับ

 

อันนี้อ่านเอาขำๆนะ อย่าจริงจัง เป็นแค่นิยาย

ส้มฉุน กับ คุณนกยูง เดินโซซัดโซเซ ตามหาพระนาย จนมาเจอ พยานาค เทวดา พระอินทร์ และโอปาติกะอีกมากมาย ไม่อาจสาธยายชนิด ประเภทได้

ส้มฉุน : ลุงตัวเขียวๆมีชฏานั้นนะ ปากขมุมขมิบพูดไม่หยุด ท่านพูดถึงอะไรอยู่เหรอ

ลุงตัวเขียวๆ ขมุบขมิบปากอีกสองสามที่แต่ไม่มีเสียง ก่อนจะพูดออกมา

ลุงตัวเขียวๆ : เรากำลังตอบคำถามท่านทั้งหลายเหล่านี้ ถึงเมืองบังบด เขาเข้าไปกันไม่ได้ เขาเห็นเราเมื่อก่อนเราเข้าออกได้ ไปมาตลอด บัดนี้ไม่รู้เกิดอะไรกับเมืองนั้น เราเองก็เข้าไม่ได้

คุณนกยูง : แล้วเมืองนั้นมีดีอะไรละ ถึงอยากไปกันนักละเจ้าคะ

พยานาค : เราต้องไปพ่นไฟออกจากคอ จุกมาสองปีกว่า

เปรตานัง : เราต้องไปหาญาติ เราหิว

คนเมืองแม่ม่าย : เราอยากไปหาพระ เพื่อทำบุญ

พระภูมิ : เราอยากไปนั่งรถไฟฟ้าใต้ดินสายสีแดงที่สร้างเสร็จ

......
แล้วก็มี สัมพเวสี นายหนึ่ง ลอยมา หน้าตาเหมือนชาวบังบดที่กำลังพูดถึงไม่มีผิด

ลุงตัวเขียวๆ : นั้นไง ชาวบังบด มาแล้ว เราจำได้ เราพาเขาไปจุติ เพื่อทำบุญ สะสมบารมี เราถามเขาดีกว่า

สัมพเวสี เจอหน้าลุงตัวเขียว ก็ฟื้นความจำได้ ร่างกายโปร่งสว่างทันตา กลายเป็นเทวดาชั้นดุสิต พออ่านวาระจิตได้ ก็เอ่ย

เทวดาชั้นดุสิต : ท่านอย่าไปเลย บางกอก จะบอกให้ ......

 

คนเค้าว่ามันเป็นมิติอีกมิติหนึ่ง แต่เราก็ไม่เคยเห็นซักที สงสัยว่าเราเป็นมารแหงๆ จึงหมดโอกาส
ไม่รู้จะมีบุญเห็นมั๊ย หรือต้องละสังขารนี้ก่อน (ตายก่อน เฮ้อ!)

 

อยากรู้เรื่องเมืองลับแลเยอะๆจัง ใครพอมีข้อมูลอีกขอหน่อยครับ

 

เมืองลับแลก็เมืองหนึ่ง แต่มีอีกเมืองรับกรรมก็อีกอัน

เป็นข้อมูล ดีดี อีกอันหนึ่งที่อยากนำมาเผยแพร่ เมืองรับกรรม ก็เหมือนเมืองลับแล นะครับ แต่ ที่ต่างกัน ก็เพราะว่า ตอนนี้ ยุคนี้ เค้ามีการบริหารจัดการพิเศษขึ้นมากอีกอันหนึ่ง เนื่องมาจากคนเราทำกรรมกันมาก และ ไม่เลิกราต่อกัน ผูกความแค้น กัน พยาบาทกัน ไม่เลิกจองเวร ตกนรกก็แล้ว กลับมาเจอกัน ก็ตามมาจัดการกันอีก

ก็เลยมีเมืองหรืออีกภพคล้าย ๆ ภพเปรต หรือเป็นนรกขุมหนึ่ง คือเค้าเอาคนที่จองเวรกันไม่เลิก เมื่อตาย ก็จัดให้อยู่ด้วยกันในภพนี้ ก็ทำกันให้พอ ถ้าเลิกต่อกันแล้วอโหสิกรรมต่อกัน ก็ส่งไปเกิดตามบุญกรรมที่ทำไว้อีกที จะได้ไม่ต้องเกิดมาทะเลาะกันไม่เลิกอีก ปัจจุบันนี้เค้าก็ปล่อยให้มาทะเลาะกันบนโลกอยู่แล้วไม่เว้นทุกที่ เต็มไปหมด

เพื่อเป็นข้อมูลจะจริงหรือไม่จริง จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็พิจารณากันดูครับ แต่เตือนคนที่ผูกเวรจ้องทะเลาะกันไว้นะครับ นรกมันอ้างหว้างหดหู่และเจ็บปวดกว่าที่เราเอาสติกับการมนุษย์รับรู้มาเปรียบเทียบกันมันเทียบกันไม่ได้มันแย่กว่าที่เราคิดว่าแย่แล้ว

 

เมื่อก่อน ใด้มีโอกาส นั่งธรรมะ ในกลุ่มญาตฺธรรม ทาง จ. พังงา (ใกล้บ้าน)

มีหลายครั้ง ที่มี เสียงถาม มาว่า..

ขบวนพร้อมหรือยัง ช้างประทับมาถึงหน้ากำแพงเมือง หรือยัง...


จน มีโอกาส ที่ เข้าใจ ว่า.....คือ อะไร ..

-----------

เมืองทั้งเมืองจมหายไปใต้ดิน เนื่องจาก โดนภัยธรรมชาติ ( อยู่ติตเนินเขา )

วันดี คืนดี ขึ้น 15 ค่ำ จะมีเสียง... มีแสง สีทองอร่าม พุ่งขึ้นมา ... มาถึงวันหนึ่ง เจ้าของบ้าน มีพิธี ทำบุญ บ้าน

พระสงฆ์ ที่ท่านสวดมนต์ พิธี นั้น ในอดีต ท่านเกี่ยวข้อง กับเมืองๆ นี้ เมื่อ ผม นั่งฟัง

ตา จึงเปิด มิติ ออกมา ทุกคน(ในมิติ เมืองใต้ดิน ) นุ่งขาว ห่มขาว หยุดเดิน นั่งกับพื้น ไหว้พระสงฆ์ ที่กำลังสวดมนต์ และเขาเหล่านั้น ฟังธรรม ตามกาล

...จากนั้น เพื่อนสาว และน้องสาวของเพื่อน โทรฯ มาถามว่า....พี่ๆ ๆ ลองมองดู สิ ....พี่มีอะไร กับ ...คนในบ้านนี้ไหม..

เห็น ไม่มาก หรอกครับ คือ พี่ชายของเพื่อนสาว ( อายุ ปัจจุบัน แก่ กว่าผม 1 ปีกว่า ) ....เขา เป็น พี่ชายในอดีต ผมเอง

ต่อมา ทั้ง เพื่อนสาว และ น้องสาว เค้า เล่าให้ฟัง ว่า....(เหมือน ที่เราเห็น แต่ ไม่กล้า ที่บอก ตามนั้น เดี๋ยวเค้า กล่าว หา ใด้ ว่า เรา บ้า ....เพี้ยน ...ไปตู่ ...เรื่อง ที่เกี๋ยวข้อง กัน.... บ้านเพื่อนสาว ผมคนนี้ เลย รับผม คนหนึ่ง..)

พี่ชายคนนี้ เป็นลูกเจ้าเมือง มีใจใฝ่ธรรมะ สละราช บวชเป็นพระ ..แต่ เค้ามีกรรม ลูกสาวปุโรหิต ต้องการ ครองเมือง จึง หาทางเพื่อ

ทำลายผ้าเหลือง ....จนลูกสาวปุโรหิต ..ตกนรกอเวจี ( จนถึงปัจจุบัน นี้ รอ...ให้พี่ชายคนนี้ โปรดธรรมะ แล้ว เค้าจะใด้ฟังธรรม..จะใด้ ไปจุติ...)

-----------

ขณะนี้ พี่ชายคนนี้ คือพี่ชายผม ในอดีตชาติ
( อายุ ปัจจุบัน แก่ กว่าผม 1 ปีกว่า ) ....เขา เป็น พี่ชายในอดีต ผมเอง...

ถาม ว่า...แล้ว พ่อ แม่ ของพี่ชาย คนนี้ หล่ะ...... ท่านผู้อ่าน คิด เดา เอาเอง แล้ว กัน ครับ

จริง.....ไม่จริง ....โกหก กัน เล่น หรือเปล่า..

....หลัง สุนามิ ที่ภูเก็ต....

ผมมีโอกาสบวช เป็นบุตรพระพุทธองค์ มีโอกาสกราบถามหลวงปู่ ท่านหนึ่ง อายุมากแล้ว ...114 ปี ในปัจจุบัน


ท่านว่า....สวย สวย งาม มาก เมือง โปสถ์ พระพุทธรูป ยังคงสภาพ ..

-----

ก่อน ที่จะบวช ครั้งนั้น มีโอกาส เข้าไปเดิน ดู เมืองเก่า ในมิติ ขอเปิด ประตูเมือง ในมิติ จึงเห็น ข้างใน

พี่ชายคนนี้ และ พ่อ เคยขุดดิน จะมีเสียงดัง เหมือนกระทบ...บางอย่าง ครับ...

เล่ามากไม่ดี ครับผม.....แฮะๆๆๆ...

 

0.0

ไม่จำเป็นต้องไข้วขว้า ทำบุญ ฟังศีล ฟังธรรมหรอก
ขอแค่เราเป็นคนดี ประพฤติดี พูดดี ทำดี คิดดี
เราก็มีความสุขแล้ว ไม่จำเป็นต้นไปเกิดอยู่ในเมืองลับแล
หรอก ไม่จำเป็นต้องไปสววรค์หรอก ตายไปไปไหนชั่งมัน
ขอให้เรามีความสุขก็พอ คุณคิดหรือว่าคุณทำบุญทั้งชีวิต
คุณจะเจ๋ง จะมีบุญวาสนา แต่ผมนะขอแค่ผมมีความสุขก็พอ
ตอนเช้าถึงจะใส่บาตร ผมก็ไม่ขอบุญหรอก ถึงจะเอาตัง
ใส่ให้คนขอทานผมก็ไม่เอาบุญ ผมขอแค่ความสุขทางใจ
การให้ของผม ผมถือว่าเป็นความสุขไม่ขอไปทำบุญหรอก
สววรค์ เมืองลี้ลับ ผมไม่เชื่อหรอก ถึงมีจิงเค้าก็คนเราก็คน
ถ้าวัดคุณค่าทางจิตใจที่บุญวาสนาผมว่าไร้สาระนะ ต้องวัดที่การ
กระทำ การพูดจา การเข้าสังคม ดังพระพุทธองค์ ท่านแค่ชี้แนวทาง
การดำรงชีวิต การช่วยเหลือคนยากไร้ ไม่จำเป็นต้องเอาไปให้พระสงฆ์องค์เจ้าหมดนิ แค่ให้กับคนที่ทุกข์ร้อน ดินแดนลับแล ถึงมีอยู่จิงทำไมต้อง
หยบๆๆแอบๆๆ มีความผิดเหรอ ต้องการบุญมากเหรอ ทำไมไม่ดำเนิดแนวทางตามปกติตามแนวคนธรรมดา ถ้าอย่างนั้นมนุษย์เราก็เป็นพวกคนชั่วดิ


ขอแค่เราไม่ต้องไปยึดติด แนวทาง พระพูทธเจ้าก็บอกยุแล้วว่าอย่าไปหลงงมงาย กับสิ่งที่ไม่มีตัวตน แต่ผมอ่านทุกข้อความแล้วทุกท่านเชื่อในสิ่งที่ไม่มีตัวตน คิดจะทำดีไม่ต้องรอว่าจะได้บุญหรอก แค่ทำอะไรก็ได้ ที่เรามีความสุข
และไม่ทุกข์ร้อนก็พอ ต่อให้คุณระลึกชาติได้ คุณรู้เหตุการณ์ในอนาคต คุณ
มีความสุขแล้วเหรอ

 

...อืมม์...เห็นด้วยครับ...จาตุมหาราชิกา....สะอาด..สวยงาม...ไม่มีเหงื่อไคล และ กลิ่นสาบสาง....ไม่หิว ไม่เหนื่อย ไม่เมื่อย มีแสงสว่าง แต่ ไม่มีเงา มีหมอกควันได้นิดๆ(แต่ก่อนไม่มี) ใครทำอะไร ที่ใหน อย่างไร รู้จักกันหมด...ลองแบบนี้แล้วใครจะทำความชั่วกันเล่า? ....

..ส่วนบังบด...เท่าที่ท่านผู้รู้ อนุเคราะห์สอนมา...เป็นภพภูมิต่ำกว่าลับแล...พูดให้ง่าย เป็น มวลชน ของผี ดีๆนี่เอง พวกนี้ ไม่ชอบพูดความจริง และ ผลุบๆโผล่ๆ บางที่ก็มองเห็น และ มองไม่เห็น ..ชอบ ใครรักใคร ก็เอามาทำสามีภรรยาได้ แต่ มนุษย์ที่ไป อยู่ด้วย จะ เฉาตายในที่สุด เพราะ อาหารการกิน..ไม่เหมาะสมกับสภาพมนุษย์....เช่น ให้ทานเป็ดไก่ แต่ความจริง เป็นตัวหนอนไผ่ เป็นต้น

...สองอย่างนี้ ไม่เหมือนกัน...แยกแยะให้ออก... มนุษย์ที่ดีๆ ก็ อาจ อยู่ในลับแลได้ ถ้าเจ้าของ สถานที่ เขาอนุญาต...

ทั้งหมดนี้ ...ผิดถูกประการใด... พิจารณาเอาเองนะครับ

 

เห็นด้วยค่ะ มีจริงๆเราเคยเห็นแล้วตอนเด็กๆ ถ้าเล่าให้ฟังยากที่จะมีคนเชื่อ เพราะพวกเขาเองคงไม่มีโอกาศที่จะเห็นเหมือนเราค่ะ

 

เห็นด้วยค่ะ มีอยู่ทุกที่ค่ะ เราเคยเจอที่โคราช บ้านเกิดตัวเอง และก็เจอที่เมืองนอกค่ะ ไม่คิดว่าเมืองนอกจะมีสิ่งแบบนี้แต่มีจริงๆค่ะ เพื่อนคนไทย เขาก็เคยเห็น เล่าให้เราฟังเหมือนกันค่ะ