กรุณาทำความเข้าใจใหม่ เรื่อง ศาสนาพุทธ กับ ศาสนาพราหมณ์-ฮินดู

จำไม่ได้แล้ว ชื่ออะไรหนอ ท่านเป็นหัวหน้าพราหมณ์ (เจ้าอาวาส)
ในพระราชพิธีและศาสนกิจ ลองไปถามแล้วกัน

 

ตายแล้ว ลืมไป วันนี้วันพระ
ไปแหละ สวดมนต์และนั่งสมาธิดีกว่า

ข้อความอะไรที่มันแรงไป ก็อย่าได้หวือหวาไปตามจิต
คิดว่าเป็นการทดสอบจิตก็แล้วกัน
ขอขมาอโหสิกรรมต่อทุกๆท่าน

 

ไม่ต้องขออโหสิ หรอก เอ็ดดี้

ที่นี้ นะ จิตของพวกเรา ถูก ฝึกมาถึกแล้วหนอ

จิตไม่สะเทือน.......

 

เงียบเถอะ

 

กิมติมดีกว่า

 

คุณเอ๊ดดี้ ตอบเขาหน่อย

 

ผิดที่แก๊สโซฮอล

 

ไม่จริงอ่ะ ก็เราน่ะถูกขนานนามว่า ดอนฮวนแห่งตะวันออกฯอ่ะจ๊ะ และหากเราบอกว่าเราหล่อแค่อันดับสองก็ไม่มีใครกล้าบอกว่าหล่อเป็นอันดับหนึ่งหรอกจ้า ที่สำคัญใครเขาก็รู้ว่าเรามีจุกเท่ๆ บาดใจสาวๆค่อนโลกอ่ะจ๊ะ ฮี่ ฮี่ ฮี่

 

ผมก็แน่ใจในความหล่อของผมเท่าไหร่ครับ เพราะเกิดไม่ทันดอนฮวน แต่ที่แน่นๆ ผมดื่มสก๊อตทุกวัน ดู๊ ดู ดูเธอทำ หุหุ

 

สาธุครับคุณสันโดษ

เหตุผลที่บางท่านยังไม่เข้าใจถึงความแตกต่างของศาสนาทั้งสองได้ อาจจะมาจากการไม่เข้าใจถึงจุดมุ่งหมายของศาสนาทั้งสอง หรืออย่างน้อยก็ไม่เข้าใจลักษณะของนิพพานในทางที่ถูกต้อง จึงเห็นว่าอาตมันนี้เหมือนกับนิพพานไป

 

อ้อ เข้าใจแล้ว (เพิ่งเข้าใจ)


สมัยพระผู้มีพระภาคทรงดำริถึงอายุแห่งศาสนาของพระองค์
ทรงปริวิตกว่าจะสั้น จึงได้พิจารณาต่อย้อนในในอดีตกาลยัง
พุทธสมัยของพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ แล้วตรัสตอบแก่พระสารีบุตร
(ซึ่งถามว่าทำอย่างไรศาสนาจะอยู่นาน? - ขณะนั้นมีภาวะอดอยาก
เกิดขึ้นพอดี พระโมคคัลลานะปริวิตก จะพลิกแผ่นดินเอาง้วนดินมา
ให้ก็ทรงห้าม พระสารีบุตรปริวิตกจึงได้ตรัสถาม)

ความโดยย่อว่า "พระศาสนาของพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ บางพระองค์
สั้นเพราะขาดพระธรรมวินัย บางพระองค์ยาวเพราะพระธรรมวินัย" จาก
นั้นก็ทรงบัญญัตจะตราธรรมวินัย (พระสารีบุตรเร่งให้ทำ แต่พระองค์บอก
ว่าผู้ที่จะรู้กาลอันควรคือพระองค์เอง)

ดังนั้น ไตรสิกขา จึงมี "ทาน ศีล ภาวนา" และยังมี "ศีล สมาธิ ปัญญา"
แสดงถึงพระพุทธเจ้าสมณโคดม ทรงพยายามจะทำให้ศาสนาของพระองค์
ยืนยาวออกไปด้วย "ศีล" แต่ปรากฏว่า ยุคสมัยปัจจุบัน สรรพสัตว์มีกรรมมาก
ทำให้ไม่สามารถรักษาศีลได้มากนัก ศีล 227 ข้อ กลายเป็นปัญหาในการ
ดำรงชีพ

เมื่อพิจรณาย้อนกลับไปแล้ว เราน่าจะเห็นว่า พระพุทธองค์ ทรงเลือกศีล
มาจาก "ทศบารมี" ที่ทรงบำเพ็ญ คือ ศีลบารมี ซึ่งพระองค์รักษาแลกด้วย
ชีวิต คือ ปรมัตถบารมี แต่พระสาวกไหนเลยจะมีบารมีขั้นปรมัตถ์ได้ จึงได้
ผิดศีลกันมากมาย และทำให้จิตมัวหมอง ไม่สามารถบรรลุได้


เหตุนี้เอง คุณ หนุมาน จึงบอกให้ใช้ "สัจจะบารมี" แทน "ศีลบารมี"
ซึ่งสัจจะบารมีนี้ เราสามารถกำหนดเองได้ ยืดหยุ่นในการดำรงชีพมากกว่า


แยบคายไหมครับ? แนวคิดของคุณหนุมาน

 

คนทั่วไปไม่มีศีลบารมีขั้นปรมัตถ์ย่อมผิดได้แน่นอน
ดังนั้น จึงใช้ "สัจจบารมี" แทน ค่อยๆ เริ่มทีละขั้นไป
อย่างนี้ จึงได้ผลจริง แก้ปัญหาศีลที่ทำได้ยากในปัจจุบัน

แยบคายทีเดียวครับ

 

(good)

 

ธรรมะของพระพุทธองค์ทรงความสงบสุขแก่โลก
ผู้เผยแพร่ที่ดี ย่อมสร้างความ "สงบสุข สันติสุข"
ให้เกิดทั้งเบื้องต้น ท่ามกลาง และบั้นปลายเช่นกัน

 

ผมมองว่าคุณสันโดนไม่ได้มีเจตนาลบนะครับ
ปัจจุบัน พลังมารครอบงำทั่วโลกและประเทศไทย
คนที่มีพลังจิตสูง, มีเงินมาก, มียศใหญ่, มีอำนาจ
จะเป็นเป้าหมายของพลังมาร


พลังนี้จะครอบงำให้เรารู้สึกอยากทำลายล้างก็มี
ทำให้อยากทะเลาะเบาะแว้งกับคนอื่นก็ดี
สันโดษคงไม่ทันสังเกตุพลังนี้ เธอเองก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร
แต่ถ้าเธอได้สติไวทันพลังนี้ ก็จะหลุดจากพลังที่ครอบงำได้ครับ


พลังพระแม่กาลี ภาคทำลายล้างของพระแม่อุมา...

 

ยังไม่ถึงกาลสิ้นวาระของศาสนา เราอย่าเพิ่งทำลายเสียเอง
เมื่อถึงวาระที่ศาสนาอื่นหมดอายุลง พุทธศาสนาก็เหลือหนึ่งเดียว


เหตุไฉน เราจึงต้องลงมือเอง ให้เปื้อนกรรม ใช่ไหมครับ