พระตถาคตสอนให้รู้จัก กฏแห่งกรรม ไม่ใช่ แก้กรรม

เราจะเห็นได้ว่าแม้องค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นบรมศาสดาของเรา

ก็ยังมิอาจหลีกเลี่ยงผลของกรรมที่ตนได้กระทำไว้

แม้ยินดีในการฆ่าปลาของเขา ยังต้องรับผลมโนกรรมนั้นด้วยการปวดศรีษะ

แม้ได้กล่าวร้ายต่อผู้อื่นไว้ก็จะต้องถูกใส่ร้ายในชาตินี้

กรรมสนองกรรมจึงเป็นกลไกที่สลับซับซ้อนเกินกว่าจะคิดถึง

อิทธิฤทธิ์ก็ยังแพ้กรรม แม้จะมีฤทธิ์อำนาจขนาดไหน

ก็ไม่มีใครหนีกฏแห่งกรรมพ้นได้ เช่น พระโมคคัลลานะ อัครสาวกฝ่ายซ้าย

อรหันต์ผู้เรืองฤทธิ์ ขนาดม้วนแผ่นดิน ยกภูเขาทั้งลูกได้

สามารถเหาะไปเที่ยวสวรรค์หรือนรกได้ ประสานกระดูกที่แตกหักให้ติดกันได้

ก็ยังถูกวิบากกรรมติดตามทวงเอาในปั้นปลายชีวิต​

• สมัยที่ท่านมีชาติกำเนิดเป็นชาวบ้าน พ่อแม่ตาบอดทั้งสองข้าง แต่ท่านยังตาบอดยิ่งกว่าทั้งที่ตาดี เพราะหลงเมียจนลืมพระคุณพ่อแม่ ด้วยเหตุที่เมียรังเกียจพ่อแม่ที่ตาบอด จึงแสร้งหาเหตุใส่ร้ายป้ายสีต่าง ๆ นา ๆ แล้วตีอกชกตัวเองร่ำไห้ฟ้องสามี และแนะนำให้พาพ่อแม่ที่ตาบอดไปฆ่าทิ้งในป่า ทิ้งร้างให้สัตว์ร้ายกิน เหมือนหนึ่งว่าสัตว์ทำร้ายถึงแก่ชีวิต ฝ่ายสามีก็หลงเชื่อ นำพ่อแม่ขึ้นเกวียนทำทีไปทำกิจที่อื่น พอถึงกลางป่าก็ทำเป็นเสียงโจรเข้าปล้น แล้วลงมือทุบตีพ่อแม่หมายให้ตายอแทนที่พ่อแม่จะร้องให้ลูกช่วย กลับบอกให้ลูกไปเสียไม่ต้องเป็นห่วง เพราะตนเองก็ตาบอด ส่วนลูกยังมีภาระครอบครัวที่จะต้องรับผิดชอบอยู่ จงหนีไปเสีย ทำให้ท่านฆ่าไม่ลง ทำทีเป็นขับไล่โจรให้หนีไป กลับนำพ่อแม่มาเลี้ยงดูตามเดิม​
• ผลจากกรรมนั้นทำให้ท่านถูกทุบตีตายมาถึงห้าร้อยชาติ ดีแต่ว่ายังไม่พลั้งมือทำร้ายพ่อแม่ถึงตาย ถือเป็นอนันตริยกรรม คือห้ามสวรรค์ ห้ามนิพพาน เพราะยั้งมือไว้ทันไม่ได้ถึงขั้นฆ่า นำลับมาเลี้ยงดูตามเดิม จึงทำให้สำเร็จเป็นพระอรหันต์ในชาติสุดท้าย เข้าสู่พระนิพพานได้ แต่ก็ถูกโจรป่ารุมทำร้ายกระดูกแหลกละเอียด และเข้าใจว่าท่านตายก็เลยทิ้งไว้ในป่า ท่านก็อาศัยอิทธิฤทธิ์ประสานกระดูกร่างกายขึ้นมาใหม่ ไป ๆ มา ๆ ก็พบโจรเหล่านี้อีก มันก็ทำร้ายท่านอีกเหมือนเดิม จนเกิดขึ้นในครั้งที่ 3 ท่านจึงอดแปลกใจไม่ได้ว่า บุพกรรมใดหนอท่านจึงต้องถูกโจรเหล่านี้ทุบตีทำร้ายท่าน จนได้รู้ความจริงในอดีต จึงประสานกายขึ้นมามาใหม่ แล้วเหาะไปทูลลาพระพุทธเจ้าเข้าสู่พระนิพพาน ​

ดังนั้นเมื่อกรรมจะเริ่มให้ผลก็จะมีการเตือนกันล่วงหน้า โดยแสดงอาการผิดปกติทางจิตใจหรือทางกายให้เริ่มปรากฏ และเมื่อมันปรากฏแล้วก็ต้องรีบศึกษาทำความเข้าใจ วิเคราะห์ให้ชัดเจน เพื่อที่จะได้แก้ไขได้ทันท่วงที ไม่ใช่ปล่อยตามยถากรรม จนถูกรุมเร้าดิ้นไม่ออก ส่วนวิธีการนั้นจะได้แนะนำกันในโอกาสต่อไป​

 

เนี่ย.. พระท่านยังไม่เจรจากรรมเลย
ได้แต่บำเพ็ญละอบาย จนใจผ่องใสปิ้ง
กรรมจึงเบาบาง แต่ก็ยังมีเศษกรรมนะ จะบอกให้

 

ขอใช้พื้นที่กระทู้นี้ร้องเรียน นิดนึงนะครับ
แบบว่ากระทู้ "สงสัยเรื่องการย้ายกระทู้" ไม่ได้รับการชี้แจง แต่ถูกลบไปอยู่หลุมดำ
ซึ่งผมได้แจ้งไปยังเมลล์ของ คุณ WebSnow และ คุณ Komodo แล้ว

ข้อความในกระทู้เดิมของผมนะครับ

.............................
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1> <!-- / icon and title --><!-- message -->
อยากทราบว่าทีมงานในห้องนี้ ใช้เกณใดตัดสินในการย้ายกระทู้

คือว่ากระทู้ของผมที่โพส บางกระทู้ได้ถูกย้ายไปจักรวาลคู่ขนานทั้งหมด
เช่น กระทู้ที่โพสเรื่องจุดเริ่มต้น การเดินทาง และจุดสิ้นสุดของจักรวาลและจิตวิญญาณ มันเป็นเรื่องวิทยาศาสวตร์ทางจิต ทำไมถึงถูกย้ายไปจักรวาลคู่ขนาน
และมีอีกหลายกระทู้ของผมที่ถูกย้าย

แล้วทำไมกระทู้อื่นๆ ของผู้ที่โพส บางครั้งก็ไม่ตรงประเด็นวิทย์ทางจิต ทำไมยังคงอยู่

และมีบางกระทู้ที่โพส สองแง่สองง่าม ส่อไปทางลามก
แต่พอโพสเข้าไปเป็นบทสวดมนต์

ผมสงสัยการใช้วิจารณญาณของเจ้าหน้าที่ในห้องวิทย์นี้

รบกวนคุณ Websnow และ คุณ Komodo ช่วยตรวจสอบด้วยครับ

 

ที่ไม่ยึด เพราะรู้แล้วว่าไม่มีอะไรเที่ยง
กับ รู้แล้ว เพื่อต่อรู้ เพราะรู้เป็นอุปนิสัยนำไปทางสัมมาทิฎฐิ ใช่ไหม

 

หลังจากท่านองคุลีมาล อดีตจอมโจรได้สำนึกบาป

ทูลขอบวชเป็นสาวกของพระพุทธองค์แล้ว ท่านก็ได้บรรลุพระอรหันต์

เวลาท่านไปบิณฑบาตที่ไหน

คนที่เขาจำได้ว่าท่านเป็นอดีตขุนโจรพากันวิ่งหนีด้วยความกลัว

ข้าวปลาก็เลยไม่ได้กัน เพราะไม่มีใครกล้าใส่บาตร

บางคนใจกล้าหน่อยก็แอบ ๆ มาข้างหลัง

ขณะท่านเดินบิณฑบาตด้วยอาการสำรวม

เอาก้อนอิฐบ้าง ท่อนไม่บ้างขว้างท่าน

จนท่านศีรษะแตกเลือดไหล เดินกลับวัดด้วยอาการบอบซ้ำทุกวัน

พระสงฆ์อื่น ๆ ก็สงสารท่าน

ไม่กล้าออกบิณฑบาตร่วมกับท่านกลัวถูกลูกหลงว่าอย่างนั้นเถอะ

สมเด็จพระบรมศาสดาทรงทราบเรื่อง

ก็ตรัสปลอบโยนท่านว่า

 

คุณพ่ายรักครับ คุณลองตั้งกระทู้ที่เป็นวิทย์ทางจิตสิ
สิ่งที่ไม่งมงาย ชี้ให้เป็นสัมมาทิฎฐิสิ

 

พุทธสารีบุตรตอบ

 

เห็นมะ
องค์คุลีมารยังไม่เจรจาต่อลองกรรมเลย
ด้วยกุศลบารมีที่มาก มากกกกกก กรรมใหญ่ก็เบาบางไปเอง
ตี้ เชื่อของ ตี้ อย่างนี้

 

แล้วกระทู้นี้ วิทย์ทางจิตหรือเปล่าครับ

เนื้อหากระทุ้นี้ดีมากนะครับ ไม่ได้ว่าเนื้อหาไม่ดี แต่แค่อยากรู้ครับ
คือกระทู้ผมหลายกระทุ้ถูกย้ายไปเยอะมาก แต่บางกระทู้ได้ถูกย้าย
เช่นกระทู้นี้ก็ไม่ได้เกี่ยวกับ วิทย์ทางจิต ก็ยังอยู่ได้
แค่สงสัย

 

หากแก้กรรมด้วยการทำดี แล้วใช้อธิษฐานบารมีอธิฐานของให้ผลกรมดีนี้ ชำระหนี้กรรมกับเจ้ากรรมนายเวร แล้วตนขอนิพพานเสีย น่าจะใช้ได้ผลไม่ใช่หรือครับ? (ถ้าเราไม่ได้ขออย่างอื่นนะ)

 

เศษกรรม

 

พระอัสชิกล่าวกับพระสารีบุตรว่า

"สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา"
ตรงนี้ชี้ให้เห็น ประโยคที่คุณยกมา คือ ปฏิจจสมุปบาท

ถามว่า เราจะดับดัวยวิธีใด

 

นิพพาน คือ ทางดับทุกข์

ทุกข์ เกิดจาก สภาวะภายในจิต

หากไม่ทุกข์ จิตเข้าสู่ กระเเสพระนิพพาน

 

จิตผู้รู้

 

อ๊ะ แน่นอน​

 

คนหลงกันเยอะ..ต้องปลุก

 

แปลว่า เกิดที่ใจ ก็ดับที่ใจ จนหมดอาสวะ
จิตผู้รู้ เป็นอย่างไร

 

เช่นนี้ ถ้าสอนคนว่า ทำความดีเพื่ออธิษฐานไม่เอาผลบุญ ขอผลบุญนี้ให้เจ้ากรมนายเวร ส่วนตนขอนิพพาน แล้วเร่งปฏิบัติเพื่อนิพพาน ก็นับเป็นการสอนเรื่องกรม และการแก้กรมที่ไม่ผิดใช่ไหมครับแต่ถ้าสอนแก้กรรม เพื่อเหตุอื่น เช่น เพื่อให้หายจน ให้รวย ให้ได้คนรัก ฯลฯ อย่างนี้ ไม่ควรสอนใช่ไหมคึรับ?

 

มุชิ มุชิ

ก็นี่ไงครับ เรื่องของจิตล้วนๆ
คุณคิดว่าพุทธศาสนาคือเรื่องงมงายหรือเป้นสิ่งที่ต้องพิสูจน์ล่ะ
เดี๋ยวไม่รักเลยนี่

 

เป็น "อนุโมทนา" อันแรกของ "ป่าวอันถัง" เลยครับ