เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

หลวงปู่มอบข้อคิด-ข้อธรรม
เป็น"ปรัชญาชีวิต"หน่อยๆ...

พึงเพ่งพิศ...พินิจฟัง
เรียนรู้หลั่ง..มุ่งหวังผล
คนเปิดใจ...กำไรล้น
ยากอับจน..สิ้นหนทาง
--ลด'อัตตา'......บ้าตัวตน
--พากเพียรพ้น..สิ้นหม่นหมาง
--สร่างงมงาย...หายอำพราง
--ธรรมสว่าง.....ห่างอบาย!

 

***ท่องโลกคาสิโน***
----------------------
(4)..ประลองยุทธ
"กองทัพปิศาจ"!!!
=============

พรมสีเขียวพื้นหนานุ่ม หยุ่นใต้เท้า ผมพาเพื่อนรักเดินเลือกโต๊ะเล่นที่เรียงรายเต็มห้อง ทั้งโต๊ะใหญ่-เล็ก บางโต๊ะคนมุงเต็ม เสียงเฮดังเป็นระยะเมื่อลูกค้าลุ้นไพ่ชนะเจ้ามือ บางโต๊ะมีคนไม่มาก

เพื่อนรักตามผมติดดังเงาตามตัว เป็นเพื่อนที่พาผมไปเสาะหาของดี ปกติแล้วอีเป็นเศรษฐีที่ไม่ชอบเข้าบ่อน แต่ก็ไม่ปฏิเสธการได้-เสียที่ติดตามมาด้วยคราวนี้ ก็เพราะอยากเห็นกับตาว่า "ของวิเศษ-พระไทย" จะทำลายล้าง สู้กับพลัง "อาถรรพ์เวทย์-เซียนจีน" ของบ่อนได้หรือไม่?

เพื่อนมีญาติห่างๆเป็นหุ้นส่วนทัวร์ใหญ่วีไอพีนี้ จึงจัดแจงเรื่องจองทัวร์ให้ผมกับตัวเองอย่างง่ายดาย

"ลื้อเล่นอะไร อั้วตาม"...อีว่าง่ายๆไม่เรื่องมาก สมเป็นสหายคู่หูเข้าตำรา 'คนเดียวหัวหาย สองคนเพื่อนตาย' แท้จริง!

ผมได้ทำเลโต๊ะขนาดกลาง มีนักเล่นขาหนักอยู่ 6-7คน ที่นั่งว่างเหลือเฟือ หย่อนก้นนั่งฝั่ง "เพลย์เยอร์" ซ้ายมือผมอยู่ใกล้กับเจ้ามือคนแจกไพ่ เพื่อนลงนั่งขวามือติดๆกัน วางชิปทั้งตั้งลงบนโต๊ะเตรียมพร้อมสู่สมรภูมิ...

"เฮง เฮง นะค่ะเฮีย"...สาวทอมคนคุมทัวร์คุมชิปเป็น-ชิปตายเดินมาอวยพรตามธรรมเนียมของทัวร์ที่ต้องให้กำลังใจลูกทัวร์ทุกคน

อธิบายเกมส์ "บาคาร่า" นิดเดียวว่า มีแค่ 2 ฝั่งคือ แดงกับน้ำเงิน ฝั่ง "แดง"เรียก 'แบ็งค์เกอร' ฝั่ง "น้ำเงิน" เรียก 'เพลย์เยอร์' เหมือนแทงหัว-ก้อย เป็นการพนันขันต่อที่เล่นง่ายสุด...วัดดวงที่สุด ผู้คนนิยมเล่นทั่วโลก ทำเงินให้คาสิโนมากที่สุด!

เจ้ามือแจกไพ่ทีละใบให้ฝั่งละ 2 ใบสลับกัน ฝั่งเพลย์เยอร์ลุ้นไพ่ก่อน 9 แต้มใหญ่สุด หากแต้มทั้ง 2 ฝั่ง ไม่ถึง 6 แต้ม มีสิทธิ์ลุ้นไพ่คนละใบ เด็กประถม คนปัญญาอ่อนก็เล่นเป็น!!!

ความมันส์ ความสนุก อะดรีนารีลพุ่งสุดขีดอยู่อีตรงลุ้นไพ่ทีละใบ บิดไพ่ม้วนงอทีละนิด ชมแถว-ดูเลขที่แลบออกมา ระหว่างนั้นก็จะมีการพนันขันต่อข้างนอกเรียกว่า "ออกตัว" แต่ผมไม่ขอลงรายละเอียด เอาเฉพาะที่เล่นในกติกา ไม่พลิกแพลงเหมือนคนไทย-คนจีนที่ชอบเอาเกมส์มาดัดแปลงเล็กน้อย เพื่อความสะใจทวีคูณ

ผมวางเดิมพัน เม็ดแรก 10,000 เหรียญฝั่งน้ำเงินหรือเพลย์เยอร์ เพื่อนรักวางตาม 1 เม็ด เปิดไพ่ 9 แต้มไม่ต้องลุ้น กวาด 'ชิบเป็น' พร้อมทุน 'ชิบตาย'กลับมาหน้าตัก

เสียงท่านอาจารย์ก้องในหู...

"ทุกครั้งที่หยิบจับเงินเสี่ยงโชค จงใช้มือขวาที่มีตะกรุดเงิน เมื่อรับโชคเข้ามา จงใช้มือซ้ายที่มีตะกรุดทอง(แดง)รับเงินนั้น เป็นการจับเงิน กวาดทอง"!!!

ผมทำตามไม่ผิดพลาดรวมทั้งการอาราธนาพระคาถาอัญเชิญ"พระสิวลี" ก่อนเสี่ยงโชค

ตาถัดมา ผมวางชิปตาย 2 ตัว เรียกว่าเอาทุน+ กำไรแทงลงไป ถือฤกษ์ชัยชนะตามวิสัยนักเล่น ตาแรกได้ 9 แต้มเป็นฤกษ์พิชิตศึก

คราวนี้ต้องลุ้นไพ่ใบที่ 3 ทั้ง 2 ฝั่ง แต่ผมชนะที่ 7 แต้ม ท่าทางจะเข้าทีแฮะ 2 ตา กวาดมาแล้ว 3 เม็ด 30,000 ถ้ารวมของเพื่อนด้วย เรากำไรทันตาเห็น 60,000 เหรียญ

ผมขยับจะวางชิปทีเดียว 6 เม็ด เป็นการแทง "สามตายก" ตามสูตรนักพนันขาใหญ่ ใจถึง พึ่งได้ แต่เพื่อนรักไม่รู้คิดอย่างไร เอามือสะกิดหน้าขาผมไว้...

"ใจเย็น ยังไม่ค่ำเลย จะรีบร้อนไปไหน?"

จิ้งจกทักยังเชื่อ เพื่อนรักทั้งคนทักจะไม่เชื่อได้อย่างไร ผมหดเดิมพันเหลือ 1 เม็ด เปิดไพ่มาฝั่งแดง 8 แต้มเอาไปกิน รอดตัวเพราะเพื่อนทักแท้เชียว

เกมส์ก็ดำเนินไปเช่นนี้ มีได้-มีเสีย ตลอดเวลาสาวทอมก็แวะเวียนมาเปลี่ยน 'ชิปเป็น' บนโต๊ะเอา 'ชิปตาย' มาทดแทน ผมกับเพื่อนน่าจะหมุนเวียนชิปให้ทัวร์ได้คนละหลายสิบเม็ด เป็นลูกค้าชั้นดีหนึ่ง ประเภทหนึ่ง

บริกรสาวสวยโฉบเข้ามาพร้อมถาดเครื่องดื่มในมือ จะดื่มอะไรฟรีทั้งนั้นสำหรับชั้นวีไอพี วิสกี้ บรั่นดี ชา กาแฟ มีให้ดื่มทุกนามีที่กระดิกนิ้วเรียก ถ้าลืมเรียกพวกเธอจะเฉียดเข้ามาให้เห็น

เรานั่งเล่นจนคนแจกไพ่ผู้หญิงถูกเปลี่ยนไป 2 คน เพราะกินโต๊ะเราไม่ลง ลูกค้าได้มากกว่าเสีย เป็นชั้นเชิงของบ่อน ถ้าคนออกไพ่แพ้ลูกค้าติดๆกันสัก 3-4 ตา หรือไพ่ตายหน้าเดียวเรียกว่า "มังกร" เลื้อยมาเป็นแถว เช่นออกฝั่งแดงๆติดกัน 5-6 ครั้งเรียก 'มังกรแดง' หรือน้ำเงินมาแบบเดียวกันเป็น "มังกรน้ำเงิน"!

คนแจกไพ่คนใหม่จะมายืนรอทันที รวมทั้งกัปตันผู้ดูแลใส่สูทสีเข้มก็จะโฉบมายืนกอดอกข้างหลังทำหน้าเข้ม คล้ายกับว่า ลูกน้องออกไพ่อีท่าไหนให้ลูกค้าชนะอยู่เรื่อย

จังหวะหนึ่ง ผมนับเค้าตรงหน้าตัก รวมแล้วได้ 20 เม็ด หมายถึงผมมีกำไรอยู่ 10 เม็ดหรือ 100,000 เหรียญ ภาษานักพนันเรียกขานว่า..."ท่วมเค้า"!

บางคนอาจลุกขึ้นเลิก แต่ไม่ใช่ผมผู้ถือภาษิต "น้ำขึ้นต้องรีบตัก" บวกกับ "อย่าตีงูหลังหัก" ตีแล้วต้องตีให้ตาย

ผมรีรอมองตัวเลขบนกระดาษที่จดแต้มแต่ละตาผ่านๆมา มีความรู้สึกหรือลางสังหรณ์แรงกล้าพุ่งพรวดขึ้นมา ตาต่อไป "น้ำเงิน" มาแน่

บริการสาวเอากาแฟร้อนมาวางด้านซ้ายมือตามคำขอ ผมหันไปหาเพื่อน...

"ถ้าชอบก็ตาม ไม่ชอบก็ดูเฉยๆ"

เพื่อนทำตาโตตกใจ เมื่อผมลุกขึ้นยืนพรวด เข็นกองชิป 10 เม็ด หรือ 100,000 เหรียญวางทีเดียวฝั่งน้ำเงิน เป็นการเอากำไรต่อกำไรแบบ "วัดดวง" ทีเดียวไม่ต้องเสียเวลารบ

อนิจจา...จังหวะลุกพรวด ผมลืมตัว ใช้มือซ้ายรุนกองชิปออกไป แทนการใช้มือขวาเหมือนเคย ข้อศอกซ้ายกระแทกถ้วยกาแฟล้ม น้ำสีน้ำตาลควันฉุยราดไปเกือบเต็มโต็ะบาคาร่าทางฝั่งเพลย์เยอร์

เสียงเอะอะโวยวายโขมงโฉงเฉงสไตล์เจ๊กตื่นไฟดังลั่น ทั้งสาวแจกไพ่ กัปตันที่ยืนกอดอก ทุกคนตรงมาที่โต๊ะพร้อมกระดาษทิชชู่ห่อใหญ่บางคนมีผ้าขนหนูในมือ เหตุการณ์โวยวายชั่วนาทีเดียวก็สงบ มันคงเกิดขึ้นบ่อย

น้ำกาแฟถูกซับหายรวดเร็ว แต่คราบความชื้นทางฝั่งผมยังอยู่เต็มทำให้คนแจกไพ่ต้องเลื่อนอุปกรณ์ใส่ไพ่ที่เรียกว่า "ขอนไพ่" ออกห่างจากผม เธอขยับไปออกไพ่ค่อนไปทางฝั่งแบ็งเกอร์ แต่ชิปของผมถูกนำกลับคืน

เกิดเหตุอย่างนี้ ใครจะมีแก่ใจแทงต่อ ผมงี้อายคนอื่นหน้าแดงเป็นลูกตำลึงในฐานะโตเป็นควายไอ้ตูบเลียตูดไม่ถึงยังซุ่มซ่าม

อดเหลือบแลไพ่ที่คนอื่นกำลังลุ้นในตานี้ไม่ได้ ปรากฏมันออกน้ำเงิน 8 แต้มชนะขาดตั้งแต่ 2 ใบแรก!

เพื่อนรักตบโต๊ะปัง ไม่กลัวใครต่อว่า คว้ากองชิป...

"เลิก เลิก ไปพักเถอะว่ะ เงินหายไปตั้ง 340,000 นาทีเดียว เพราะไอ้กาแฟบ้าแก้วเดียว"

ผมก็หัวเสียเต็มพิกัดคว้าชิปทั้งหมดยัดใส่มือสาวทอมให้เธอจดไว้ เรา 2 คนบวกคนละ 10 เม็ด หรือ 100,000 เหรียญ มีเศษ 2-3 พันเหรียญ แจกคนแจกไพ่ไป 500 ที่เหลือยกเป็นรางวัลสาวทอม แต่ละคนไหว้แล้วไหว้อีก

เราคว้าการ์ดกุญแจห้องจากสาวทอม เดินลงด้านล่างเพื่อไปขึ้นลิฟท์อีกทางขึ้นตึกห้องพัก ต้องขอเล่าเส้นทางในคาสิโนสักหน่อยว่า เมื่อคุณหลุดเข้ามาแล้ว เดินออกจากบริเวณการเล่น มันจะเป็นเส้นทางวกวนให้เวียนหัวเล่น เดินไป-เดินมาจะกลับบริเวณที่เล่นดังเดิม เช่นเขาวงกต ในคาสิโนจะไม่มีนาฬิกาบอกเวลาแม้เรือนเดียว

มันต้องการให้ผีพนันหมกมุ่นลืมวัน ลืมเดือน ลืมเวลา ให้ต่อสู้จนกว่าจะตายไปข้าง ซึ่งไม่ต้องทายว่าเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ใครจะหมดตูดตาย

ส่วนคนเล่นได้หรือหมดกระเป๋าก็ตาม จะออกจากคาสิโน ก็มีทางออกให้อีกทาง ห้ามใช้ทางเข้าเด็ดขาด เป็นวันเวย์ ทางออกบังคับเดินวนเวียนกบาล เข้าประตูนู้น ออกห้องนี้ กว่าจะผลุบออกด้านนอกที่เป็นประตูเล็กนิดเดียว ผู้มาครั้งแรกเดินคนเดียวอาจต้องพึ่งยาลมยาหม่องทุกชนิด

แตกต่างกับ "ทางเข้า" ฟ้ากับเหวที่มันเปิดอ้ากว้างขวาง ปูพรมแดงหนาเตอะนุ่มตีนตั้งแต่ย่างเท้าสัมผัสก้าวแรก สองข้างทางประดับภาพวาดลายเซ็นจิตกรระดับโลกราคาแพงสวยงามที่ประมูลซื้อมาให้เดินดูเพลินๆ พอหมดแถว...หันมองรอบตัวอีกที อ้าว ใกล้เข้าบริเวณที่เล่นแล้วหรือนี่?

นี่คือคาสิโนอันร้ายกาจทั้งยุทธวิธี กุศโลบายหลอกล่อ ให้ผีพนัน " ติดกับ-ติดบ่วง" อยู่ด้านใน มากที่สุด นานที่สุดจนกว่าจะหมดกระเป๋าที่พกเข้ามา อย่าได้คิดหวังหอบเงินกำไรเต็มกระเป๋ากลับออกไป

คนรุ่นเก่าที่ซาบซึ้งดี ผ่านประสบการณ์โชกโชน จึงพูดกับคนรุ่นใหม่ ที่พร่ำเพ้อว่าคาสิโนแต่ละแห่งมีเงินเป็นหมื่นๆล้านรอให้ไปต่อสู้หยิบฉวยออกมาไม่อั้นว่า...

"ไอ้หนู หรืออีหนูเอ๋ย...จำไว้นะ ไม่มีขุมทรัพย์ในบ่อนการพนัน"!!!

(((ยังมีต่อ)))

 

วันที่ ๒๘ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๖ ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

ไม่ได้หายไปไหนครับ แต่เช้าวันนั้นเข้าพลังจิตไม่ได้ครับ ขัดข้องตอนเช้า จากนั้นก็ไม่ได้เข้ามาอีกเลย จนเช้าอีกวัน

 

สวัสดีคุณอาวันวิและสมาชิกทุกท่านครับ
นักขุดกรุมือขลัง.ผจญแดนป่าอาถรรพ์ ( ตอนยาวพาร์ทที่ 12)

ขอบพระคุณครับ

 

พระ เณร ศิษย์ แถวเรียงหนึ่ง ผู้สาวที่ใส่บาตรก็น้อมเคารพไม่ถือตัวถืออาวุโสกว่า ความน่ารักน่าชมของพระพุทธศาสนาและประเพณีไทย ไม่มีให้ดูที่อื่นนอกจากในเมืองไทยแผ่นดินพุทธ เราคนพุทธต้องรักษาสิ่งเหล่านี้ไว้คู่แผ่นดินตราบนิรันดร์

ร่วมอนุโมทนาด้วยใจอิ่มเอิบ

 

เว็ปขลุกขลักบ่อย แต่ก็ชั่วประเดี๋ยวประด๋าว คนใช้งานเยอะก็เป็นอย่างนี้ แต่ก็ขอชมเชยที่ทางเว็ปพยายามปรับปรุงอยู่ตลอด การพัฒนาต้องใช้เงิน ดังนั้นช่วยบริจาคให้เว็ปก็เป็นอีกช่องทางในการให้เว็ปพระพุทธศาสนายืนหยัดมั่นคง

 

ตอนยาวจุใจ ฟังอิ่มแปร้ไม่บ่นว่าสั้นไปเหมือนตะก่อน เดินทาง มาถึงพาร์ทที่ 12 รักษาความน่าฟังด้วยน้ำเสียงการเล่าที่เยี่ยมยอดเหมือนเดิม

รักษาคุณภาพเหมือนเกลือรักษาความเค็มตลอดเช่นนี้ มีแต่ผู้ติดตามเพิ่มมากขึ้นไม่ลดถอย แม้บางครั้งโดนกลั่นแกล้งจากคนอิจฉา ช่องหายไปบ้าง ก็แก้ไขกลับมาได้

เป็นกำลังใจให้ทำงานดีๆต่อเนื่อง ฟังแล้วหรือก่อนฟังอย่าลืมกดติดตามให้น้องทำจิตฯด้วย และจะยอดเยี่ยมที่สุดถ้า "ไม่ข้ามโฆษณา" ให้น้องทำจิตฯมีแรงใจ มีรายได้แบ่งปันมาทางกระทู้บ้างเพื่อเอาไว้ทำบุญ-ทานสารพัน ขอบคุณผู้ฟังทุกท่าน มากๆครับ

 

วันที่ ๒๙ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๖ ตรงกับวันเสาร์ ขึ้น ๑๐ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

จาก "บ้านสวนรัก" ขอบคุณมาแต่วันวาน เพิ่งมีโอกาสเข้ามาโมทนาทานบารมี ผู้ร่วมกระทำกับร่วมโมทนา ส่งจิตส่งใจรับทราบทานบารมีที่มีแด่เพื่อนสี่ขากว่า 200 ชีวิต กันได้อีกตามใจชอบครับ

 

หลวงพี่รับบาตรยามเช้าจากหนุ่ม-สาวคนรุ่นใหม่ ถือเป็นภาพยอดเยี่ยมในยุคที่หนุ่มสาวมากมายสนุกกับ 'วัตถุ' ลืมเลือนดูแล "จิตใจ" ซึ่งการเสียสละด้านบุญ-ทาน เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้ใจผ่องใส คิดดี ทำดี มีประโยชน์ต่อตนเองครอบครัว ตามด้วยสังคมและประเทศชาติ

อนุโมทนาขอให้ เฮง เฮง โชคดี มีสุขตลอดไป

 

***ท่องโลกคาสิโน***
-----------------------
(5)..ประลองยุทธ
"กองทัพปิศาจ"!!!
=============

เราออกมานอกคาสิโนเปลี่ยนใจไม่ขึ้นห้องพัก นึกได้ว่าตั้งแต่หลังเที่ยงมัวหมกมุ่นกับกีฬาบัตร อาหารหนักยังไม่ผ่านท้อง มีแต่น้ำกับกาแฟและน้ำชากับแซนด์วิชชิ้นเล็กๆที่สาวทอมเธอเอามาให้รองท้องระหว่างหน้าดำหน้าแดงขับเคี่ยวกับเจ้ามือ!

ฟ้ามืดแล้ว แต่ทุกที่ล้วนสว่างไสวอำไพด้วยแสงสีสายรุ้งอัศจรรย์ ที่มนุษย์รังสรรค์ขึ้นมาแข่งกับหมู่ดาว ซึ่งมันก็ได้ผล สามารถสยบแสงระยิบระยับ บดบังรัศมีดวงดาวไกลโพ้นอับแสงหายไปจากสายตาทันควัน

เรียกรถแท็กซี่ไปส่งร้านอาหารสุดเจ๋งห้าดาว เจ้าเพื่อนรักชำนาญ"กวางตุ้ง" ภาษาพื้นถิ่นที่ใช้ในฮ่องกง-มาเก๊า ผมถนัดแต้จิ๋วกับจีนกลาง แต่ก็ฟังรู้เรื่องเพียงแต่พูดไม่ค่อยคล่อง

'ชาง ก๊วง กี๋" ลิ้นคนไทยก็เรียกจากศัพท์ภาษาอังกฤษว่า 'ชานค้องกี่' ร้านเป็ดย่าง ห่าน หมูกรอบ หมูแดงเลอเลิศลิ้น ทานกับข้าวสวยและบะหมี่ลือชื่อที่สุดของมาเก๊า กลางวันอย่าได้แหยมมาที่นี่ คิวคนรอทานยาวเฟื้อยเป็นทางรถไฟ ร้านเล็กห้องแถว โชคดีร้านเปิดดึกข้ามเที่ยงคืน เวลานี้ 2 ทุ่มกำลังสวย ไม่เบียดเสียดรอคิว ราคาอาหารกินเต็มที่แพงสุดเป็นเงินไทย 2 คนก็เกือบ 2 พันบาท สกุลเงินมาเก๊าก็ใกล้เคียงกับฮ่องกง ชื่อเต็ม 'ปาตากามาเก๊า' ในภาษาโปรตุเกส แต่เรียกง่ายๆว่า MOP

อิ่มท้องแต่คิดถึงเงินกำไรเต็มกระเป๋าที่อยู่กับกรุ๊ปทัวร์ สมควรถลุงเล่นเพื่อความสำราญบ้าง เราไม่ใช่พวกบ้าเล่นหัวทิ่มหัวตำ แต่เป็นพวกกินหรู-อยู่เป็น!

เรียกรถพาไปสถานที่อาบน้ำ เหมือนอาบนวดนาบเมืองไทย แถมมีผู้หญิงไทยทำงานอยู่มากพอกับฟิลิปปินส์และสาวผืนแผ่นดินใหญ่ประปราย

ไทยทำ ไทยใช้ ไทยเจริญ เราอุดหนุนผู้หญิงไทย ให้เธอขัดสีฉวีวรรณล้างคราบไคลกลิ่นบุหรี่ สวมเสื้อผ้าชุดเก่าก็ไม่เป็นไร เพราะไม่ได้ไปอาบแดดเหงื่อไหลไคลย้อยแบกหามเหมือนกรรมกร กลับที่พักเกือบ 5 ทุ่ม ตกลงกันว่าควรนอนเอาแรง รวบรวมพลังไว้ต่อสู้กับเจ้ามืออีกวัน ก่อนเดินทางกลับวันศุกร์

ขออธิบายคั่นเวลานิดนึงว่า ทัวร์เราเดินทางวันพุธกลางสัปดาห์กลับถึงกรุงเทพฯบ่ายวันศุกร์ เพราะรุ่งขึ้นคือเสาร์-อาทิตย์ มีเจ้าของคอกม้า เจ้าของม้า นักนิยมอาชาไนยต้องกลับมาเข้าสนามฝรั่ง-สนามไทยทั้ง 2 วัน เป็นวงจรนักพนันที่หมุนวนตลอดสัปดาห์ พลาดไม่ได้

ผมกับเพื่อนไม่ใช่นักนิยมอาชาไนยที่เรียกขานว่า"พาชี" แค่'กีฬาบัตร'บวก'นารี'(บางที)ก็สู้รบปรบมือเหนื่อยแล้ว เราไม่เป็นจอมยุทธครบสูตรเสเพล " สุรา นารี พาชี กีฬาบัตร" อย่างน้อยมีเว้นวรรคเอาเวลาไว้ทำบุญทำกุศลอยู่กับครอบครัวบ้าง

ห้องสวีทค่อนข้างใหญ่มี 2 ห้องประตูเปิดถึงกัน ไม่ต้องปิดประตูคั่นกลาง เพื่อนบอกให้ผมนอนห้องใหญ่ตัวเองนอนห้องเล็ก แต่เตียงอยู่ติดฝาเดียวกัน พลิกตัวก็ได้ยินเสียง

เปลี่ยนเสื้อผ้าทิ้งตัวผมหลับทันควัน เป็นพรสวรรค์นักเดินทาง หลับง่าย ตื่นไว ไม่อ่อนเพลีย

ปกติไม่เคยฝัน แต่คืนนี้ผมฝัน...ในม่านหมอกเลือนรางค่อยๆเด่นชัด เห็นตัวเองยังนอนอยู่บนเตียงแต่มีหมอกสีขาวปกคลุม เมื่อม่านหมอกจาง ภาพที่ยังทำขนหัวลุกติดตรึงความทรงจำจนตาย พลันปรากฏ...!

ร่างมากมายเรียงราย ล้อมรอบเตียง แต่ละร่างล้วนเป็นปิศาจน่าขยะแขยง มีทั้งหัวขาด แขนขาด ใบหน้าพิกลพิการบิดเบี้ยวลูกตาหลุดห้อย อมนุษย์บางตัวเลือด-น้ำลายไหลเยิ้มมุมปาก หนังผีสยองขวัญคลาสสิคทุกยี่ห้อชิดซ้ายตกอ่าววิคตอเรีย

มันมาเป็นกองทัพไม่ใช่นับสิบ นับร้อย แต่นับพัน หนุนเนื่องเข้ามาเหมือนสายน้ำ แต่ยังไม่ทำอะไรผม เพียงหมุนวนไปรอบตัวรอบเตียง...มีเจ้าตัวใหญ่เครายาวเฟื้อย ปลิวไสว เครื่องแต่งกายอย่างนักพรตสภาพเรียบร้อยน่าเป็นหัวหน้าถืออาวุธพิศดารบอกไม่ถูก ยกอาวุธชี้หน้าผม พร้อมเสียงคำราม...

"สั่งสอนมัน อย่าให้มันบังอาจมาลองดี"!

คำพูดต่างภาษา ต่างภพ แต่ผมดันเข้าใจแจ่มแจ้ง รีบจับหน้าอกเสื้อนอนเบื้องซ้ายที่มีพระ ร้องตะโกน...

"หลวงพ่อ...ช่วยลูกด้วย"!!!

หมูป่าตัวทมึนใหญ่กว่ายักษ์ผีปิศาจ 5 ตนรวมกัน พลันปรากฏมาจากหนแห่งใดไม่มีผีนรกตนใดทันแลเห็น กระโจนไล่ขวิดปิศาจใกล้ตัวผมที่สุดกระเด้งกระดอน ปลิวหวือหายวับ มันร้องโหยหวนหวาดกลัว บางตัวเผ่นแน่บไม่กลับมาอีก หมูใหญ่หมุนตัวเอาร่างยักษ์กำบังผมไว้ ยืนจังก้าท้าผีด้วยมาดน่าเกรงขาม...เอ็งเก่งก็เข้ามา !!!

หัวหน้าใหญ่คุมทัพ ความรู้สึกผมมันน่าเป็นหัวหน้าจากขุมนรกมากกว่านักพรตทรงศีล ตาโปนแดงเปล่งแสงไฟ โกรธเกรี้ยวสุดขีด มันกระแทกอาวุธในมือโครม พสุธาสั่นสะเทือนฝุ่นคลุ้ง เตียงผมโยกไหวรู้สึกได้ ยกอาวุธใหญ่ชี้หน้าผม...

"เอ็งรอดตาย จงไสหัวไป อย่ากลับมาอีก หนหน้าตายแน่"!!!

กองทัพอสุรกายหายวับ แต่คลื่นสยองสุดของชีวิตยังไม่จบ ผมสะดุ้งตื่นเหงื่อกาฬแตกพลั่ก ไม่ทันเช็ดเหงื่อพลันได้ยินเสียงกระแทกข้างฝา...โครม!!!

เสียงร้องอึกอัก โหวกเหวก ดังมาจากห้องเพื่อนรักที่ นอนติดกัน ผมหัวใจวูบลงไปอยู่ตาตุ่ม ความง่วงงุนปลิวหายเป็นปลิดทิ้ง รีบลุกถลาเข้าไปห้องเพื่อน...

"อย่า...อย่า...อย่าทำกู ช่วยด้วย ช่วยด้วย โอ้ย กลัวแล้ว กลัวแล้ว"

ภาพสลัวตรงหน้าทำเลือดในกายผมเย็นเฉียบ รีบเปิดไฟในห้อง เพื่อนผมลงมานอนเค้เก้ คุดคู้ตัวอยู่ข้างเตียง มือกุมหัวร้องระรัวดังที่เล่า ผมกระโจนเอาตัวกอดเพื่อนจับนอนหงาย เขย่าตัว...

"เฮ้ย ตื่น ตื่น...เป็นอะไรไป อย่าเป็นไรนะโว้ย"?

เพื่อนรักครางฮือ ฮือ ลืมตาเห็นเป็นผมก็ดีใจสุดขีด รีบกระโดดกอดคอร้องละล่ำละลัก

"ผี...ผี...มันมาเป็นกองทัพ จะเอาชีวิตเรา 2 คน อั้วต่อยกับมันจนเหนื่อย สู้มันไม่ได้ โดนมันบีบคอหายใจไม่ออก ตายแน่ถ้าหมูไม่มาคร่อมตัว"

นึกขึ้นได้ ผมมีองค์สิวลีขี่หมูตรงอกเสื้อนอนด้านซ้ายและอยู่ในท่าคร่อมตัวเพื่อนไว้

ท่านช่วยเราทั้งคู่หวุดหวิด!!!

คำของท่านอาจารย์สั่งชัดเจน...

"ห้ามถอดของออกจากตัว จนกว่าจะกลับ"!

อา...ไม่ต้องคิดมากให้ปวดหัว กองทัพปิศาจที่ดูแลรักษาขุมนรกแห่งนี้ ทำหน้าที่ตามเครื่องเซ่นไหว้เข้มแข็ง มันจัดการกับคนที่คิดเอาของดี สิ่งศักดิ์สิทธิ์อาถรรพ์เวทย์ทุกชนิด เข้ามาพิชิตอู่ข้าว อู่น้ำของมัน

ผมไม่รู้ว่า เคยมีเคสพิศดารสุดขนหัวลุกอย่างนี้เกิดกับใครบ้าง แต่เชื่อว่า มันคงไม่ยกมาเป็นกองทัพถ้าของที่พกมาไม่เป็นสุดยอดจริง!

อย่างมากผีสักตนสองตนหลอกหลอนก็ขี้หดตดหายแทบจับไข้หัวโกร๋นกันแล้ว

อยู่กันไม่ได้ ดูเวลาใกล้ตี 3 ผมกับเพื่อนรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า เก็บข้าวของเครื่องใช้ที่มีไม่มากใส่กระเป๋าเดินทางใบไม่โต แพ็คเรียบร้อย จัดวางมุมประตูห้องพัก รีบเผ่นตัวปลิวลงลิฟท์ตรงดิ่งไปที่เล่นพนันขันต่อ

ดึกมากผู้คนบางตา ผีพนันบางคนนั่งหลับนกอยู่ตามมุม ในคาสิโนนั่งหลับได้แต่ห้ามเอนตัวนอนเด็ดขาด ถ้าอยู่ในท่านอน การ์ดผู้เข้มงวดจะปลุกทันที เตือนครั้งแรกครั้งเดียว ครั้งที่สองจะถูกหิ้วโยนออกนอกบ่อน

โต๊ะพนันห้องวี ปิดเกือบทุกตัว เหลือหร็อมแหร็ม 2-3 โต๊ะ สาวทอมนั่งหลับนกอยู่ในมุมห้องวีวีไอพี (VVIP) หรือ "ซุปเปอร์วีไอพี" ห้องนี้ขาใหญ่แทงทีละ แสนเหรียญ-ล้านเหรียญอย่างต่ำเล่นกัน โดยกำหนดว่าห้ามแทงต่ำกว่า 5,000 เหรียญ สูงสุด 500,000 เหรียญ

ถ้าอย่างนั้นขาใหญ่มือหนักเห็นเงินเป็นเศษกระดาษ อย่างพวก...ยากูซ่า มาเฟีย เจ้าพ่อยาเสพติด นักการเมืองขี้ฉ้อโกงชาติกินเมืองชาติต่างๆ...จะแทงแต่ละตาถึง"ล้านเหรียญ" ได้อย่างไร?

บาคาร่าป็นเกมส์ที่ลูกค้าสู้กันเอง โดย"เจ้ามือ-คาสิโน" สู้ที่ส่วนต่าง...ยกภาพเห็นง่ายๆ สมมติผมแทงแดง 5 แสนเหรียญ เพื่อนผมไม่ชอบแดง สามารถแทงน้ำเงิน ฝั่งตรงข้ามได้ทันที "ล้านเหรียญ" โดยส่วนต่างห้าแสนเหรียญที่เกินนั้น เจ้ามือหรือบ่อนรับผิดชอบตามป้ายที่อั้น ตามกติกา

ท่านจะเห็นว่า มันเป็นเกมส์ที่แทงทีละ "ร้อยล้าน"ยังได้เลย หากฝั่งตรงข้ามกับเราแทงร้อยล้านด้วย เรียกประสานักเล่นว่า..."แทงงัด" สู้กัน

เจ้ามือหรือบ่อนแค่กิน"ค่าต๋ง" 5 % เมื่อออกแบ็งเกอร์ฝั่งแดง แทงร้อยหัก5 บาทจ่าย 95 ส่วนฝั่งเพลย์เยอร์-น้ำเงิน คุณแทงเท่าไหร่ได้เท่านั้น ไม่หัก

ผมแตะตัวเธอเขย่าเบาๆ เมื่อเธอลืมตา ผมก็จุ๊ย์ปาก พยักหน้าเรียกออกนอกห้อง ส่งคีย์การ์ดห้องพักคืนเธอ ขอเบิกชิปเป็นที่เราเล่นได้ เอาเพียง 2 เม็ด ไม่เอาชิปตาย

"จะลงไปเล่นสนุกข้างล่าง ฆ่าเวลา พรุ่งนี้เช้าผมมีธุระต้องไปฮ่องกง"

ธุระด่วนของคนมีเงิน เกิดขึ้นบ่อย เธอไม่ถามไถ่อะไรมาก เปิดกระเป๋าใบใหญ่หยิบชิปเป็นที่สามารถขึ้นเงินตรงไหนก็ได้ให้เราคนละ 1 เม็ด พร้อมกับหนังสือเดินทางกับตั๋วเครื่องบิน...

"เฮียไปขึ้นเรือ เปลี่ยนตั๋วที่ฮ่องกงเองนะ หนูขอโทษที่ไปบริการไม่ได้ ต้องดูแลคนอื่น4-5คน กระเป๋าเฮียไม่ต้องห่วง หนูจัดการให้ค่ะ "

(((ยังมีต่อ)))

 

วันที่ ๓๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๖ ตรงกับวันอาทิตย์ ขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

มุคงทำกรรมไว้กับกระท้อน ทุบบ่อยๆ แล้วกระท้อนจะหวาน สรุปตอนนี้มุน่วมค่ะ แล้วพักงานต่อไป ฮา แต่เริ่มกระดึบๆ แอบแวะไปที่เดิม กิจกรรมที่ขาดไม่ได้ แต่ยังนั่งคุกเข่า หรือนั่งทำงานนานๆ ไม่ได้ ช่วงนี้เจอคำถาม
- มุอาการเป็นไงบ้าง
- เลขทะเบียน อายุ วันเกิด (lotto) เล่นหาซื้อเลขสนุกสนาน มุนั่งนึก อย่าถูกนะ มุจะโดนเพื่อนหาผ้าแพรผูกรอบตัวแน่ๆ
-ห้อยพระอะไร

นี่คือสามคำถามที่เจอบ่อยค่ะไว้รออีกนิดมุจะแวะไปกราบพอจ.

 

วันนี้กทม.ฟ้าหลัวฝนถล่มแต่เช้า ไล่ความร้อนเตลิดเปิดเปิงไม่เปลืองแอร์ เปลืองไฟ เป็นเรื่องแปลกที่ร้อนวัน ฝนวัน ติดต่อมาทั้งอาทิตย์ แต่ก็ยังดีกว่าร้อนตลอดหรือฝนยันเต

แวะไปทางใต้ ถนนหนทางยังแห้งผาก พระพิรุณไม่เยี่ยมเยือน เราแวะอนุโมทนาบุญยามเช้ากับผู้ใส่บาตรหลวงพ่อ เป็นวันอาทิตย์ที่พักผ่อนกันให้มีความสุข

 

โดนทุบกับถนนซะน่วมพอทน แต่ลูกศิษย์หลวงพ่อ หลวงปู่ หลวงตา ถือว่าหนังเหนียวใช้ได้ หอบสังขารมาทักทายในวันหยุด ก็ขอให้ด็อกเตอร์พักผ่อนฟื้นสังขารหายดีเร็ววัน

อายุที่จะเอาไปซื้อหวย ส่วนมากใช้กับคนที่ไม่อยู่แล้ว ดังนั้นบอกเพื่อนฝูง อย่าเพิ่งซื้อ ชั้นยังไม่ไปไหน ยังไม่ขลัง-ฮ่า

 

***ท่องโลกคาสิโน***
------------------
(6)..ประลองยุทธ
"กองทัพปิศาจ"!!!
=============

โซนพนันทั่วไป เหมือนชามอ่างใหญ่หรือลานใหญ่แต่ใส่โต๊ะพนันทุกชนิดที่นักนิยมได้-เสียในโลกนี้ชมชอบ ผู้คนคลาคล่ำกลิ่นบุหรี่อบอวลชวนสำลัก บางตาหายไปเกินครึ่ง

เราจัดการชำแหละ ชิปอันละหมื่นเหรียญด้วยการแลกไป 1 เม็ดเอาเงินสดคนละห้าพันเหรียญติดกระเป๋า อีกเม็ดก็ย่อยเป็นชิปอันละพัน ด้านล่างนี้ขืนแทงอันละหมื่นมีหวังคนดูเป็นไอ้บ้าอวดรวย ไม่เข้าท่า

เลือกโต๊ะบาคาร่าที่คนยังหนาตา ผมบอกเพื่อนแสดงฝีมือบ้าง ตัวเองยืนคุมด้านหลัง ปล่อยเพื่อนแทงตาละ 500 เหรียญ ไม่เกินพันเหรียญตามใจชอบ

มีเวลาอีกตั้ง 2 ชั่วโมงกว่าจะ 6 โมงเช้า ต้องรีบไปท่าเรือให้ทันเรือเที่ยวแรกโมงครึ่งเพื่อใช้หนังสือเดินทางซื้อตั๋วเรือเอง ไม่เหมือนอยู่กับทัวร์ เรื่องพวกนี้ทัวร์จัดการให้หมด

เป็นเรื่องแปลกที่เพื่อนรักก็ดวงดี วางเดิมพันฝั่งไหนถูกมากกว่าโดนกิน ในเวลาชั่วโมงเศษได้มาอีกหลายพันเหรียญ พวกเบี้ยน้อยหอยน้อยแทงทีละร้อย-สองร้อย เริ่มจ้องเขม็ง เพื่อนผมวางเดิมพันก็จะรีบแทงตาม แล้วปล่อยให้เพื่อนเป็นคนลุ้นไพ่ เปิดไพ่

กติกาบาคาร่าง่ายๆสำหรับคนอยากจับไพ่ลุ้น คนไหนแทงมากที่สุดของแต่ละฝั่งเป็นคนได้ลุ้น เพื่อนแทงทีละพันก็ลุ้นไพ่ทุกเปิด เพราะคนแทงช่วงนี้สักห้าร้อยก็ถือว่ามากโข

นี่เป็นเวลาโมงยามที่นักเล่นเรียก..."ตีไก่ง่วง" หมายถึงทั้งลูกค้า ทั้งเจ้ามือล้วนเปลี้ยเพลียแรงอ่อนล้า แต่เจ้ามือได้เปรียบกว่ามาก มีตัวผลัดเปลี่ยน ลูกค้าเท่านั้นที่นั่งแห้งตายซาก เปลี่ยนกับใครไม่ได้

ผมยืนดูเพื่อนลุ้นก็สนุกไม่แพ้ลุ้นเอง ไม่เอื้อมมือเข้าไปแทงหรือเกี่ยวข้องบนโต๊ะ คอยบีบไหล่ ตบไหล่ให้กำลังใจด้านหลัง สักพักก็รู้สึกมีคนเบียดเข้ามาด้านข้าง ผมเอาไหล่ดันไปเบาๆ แต่แรงเบียดยังรุนแรงแล้วเจ้าตัวคนเบียดก็มายืนเคียงผม เสียงกระซิบแหบๆข้างหู...

"ยังไม่ไปอีกหรือมึง"?

ผมสดุ้งโหยงหันขวับไปมองตาต่อตาจ้องกันห่างแค่ไม่กี่นิ้ว ดวงตาแดงก่ำเลือดฝอยประสานกลับมาขมึงทึงดังกินเลือดกินเนื้อ เส้นผมขนท้ายทอยผมลุกเกรียว ขนแขนซ่าไปทั้งตัว!

ตาแดงก่ำชั่วร้ายรูปนี้ ยังอยู่ในความทรงจำหมาดๆเมื่อ2-3 ชั่วโมงนี่เอง!!!

ไอ้ผีร้ายเล่นสิงผีพนันเข้ามาถึงตัวผมเชียวหรือนี่?

ผมไม่มีประสบการณ์ผีหลอกวิญญาณหลอนในชีวิตนอกจากค่ำคืนนี้ แต่ประสบการณ์ชีวิตและการเดินทางพบเห็นสิ่งแปลกประหลาดมาก การรับฟังเรื่องเล่า เป็นคนช่างอ่านมากมาย สอนผมว่า สิ่งชั่วร้ายในโลกนี้ เกิดขึ้นได้ทุกรูปแบบ!

สูดลมหายใจลึก ข่มความกลัวทั้งมวล ผมควักถุงใส่องค์พระสิวลีขี่หมู แปะเปรี้ยงเข้าตรงหน้าผากที่อยู่ห่างไม่กี่นิ้ว มันผงะหงายร้องจ๊าก พอดิบพอดีกับเสียงลูกค้าเฮรอบโต๊ะ เพื่อนผมลุ้นไพ่ 9 แต้มชนะฝั่งที่มี 8 แต้มรอกินอยู่แล้ว เสียงเฮดังสนั่นกลบเสียงกรีดร้องของมัน ร่างหงายผลึ่งปะทะคนที่นั่งติดกับเพื่อนผม ล้มตามลงไปเป็นโดมิโน

"เป็นลม คนเป็นลม"...!

ผมตะโกนภาษาจีนกลางสั้นๆ ทุกคนฟังรู้เรื่อง ลุกพรวดพราดเข้ามาช่วยเหลือ โกลาหลบังเกิดเล็กน้อย ผมกระชากแขนเพื่อนลุกขึ้นบอกให้เก็บชิปเร็วๆ ต้องไปกันแล้ว

ผมเล่าสั้นๆ เพื่อนรักหน้าซีดเผือด พยักหน้าหอบชิปทั้งหมดไปช่องขึ้นเงิน ได้กำไรมาอีก เกือบเจ็ดพันเหรียญ

"เอาไงดีว่ะ ยังมืดอยู่เลย"?!

ไม่รู้จะตอบเพื่อนอย่างไรดี ขึ้นไปตั้งหลักชั้นวีกันดีกว่า เราขึ้นไปนั่งหลับนกข้างโต๊ะที่ปิด รอเวลาด้วยใจกระสับกระส่ายทรมานสุดขีด ดูนาฬิกาข้อมือแทบจะทุกห้านาที แค่ตีห้ากว่าฟ้าเริ่มสางก็รีบเผ่นออกจากคาสิโนหาแท็กซี่ไปส่งท่าเรือ ถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นคาเฟ่ท่าเรือเปิดไฟสว่างมีคนมานั่งรอซื้อตั๋วแต่เช้ามืดก่อนเราอีก ส่วนใหญ่เป็นพวกจองตั๋วเอาไว้ขาย "ตั๋วผี" ขึ้นราคาใบละสิบเหรียญ-ยี่สิบเหรียญแล้วแต่ความต้องการเร่งด่วนของนักเดินทาง

ผมใช้โทรศัพท์สาธารณะจองโรงแรมที่พักประจำในฮ่องกงเรียบร้อย ฟ้าเริ่มสว่างหกโมงกว่าที่ขายตั๋วเปิดทำการ ผมเกือบเป็นคนแรกที่อยู่ในคิวซื้อตั๋ว

เราข้ามฟากมาฝั่งฮ่องกงโดยสวัสดิภาพ ผมเล่าให้เพื่อนฟังตั้งแต่ เจ็บที่เอ็นร้อยหวายเหมือนถูกเข็มแทงไม่ใช่ขาแพลง ถ้วยกาแฟถูกปัดให้น้ำกาแฟหกราดโต๊ะในวินาทีที่กำลังทุ่มแทงแสนเหรียญ ตาทีเด็ดที่อ่านขาดว่าน้ำเงินมาแน่

"ไม่ใช่เรื่องบังเอิญว่ะ...มันพยายามขัดขวางเราตั้งแต่ก้าวแรก"

เพื่อนยอมรับความจริงเพราะเป็นคนที่นำพาผมไปหาของดี ย่อมเข้าใจในเหตุเภทภัยอาถรรพ์เหล่านี้ถ่องแท้ยิ่งกว่าผมเสียอีก

รวบรัดตัดความว่า เรากลับเมืองไทยผ่านภัยแผ้วพาลชนิดไร้ริ้วรอยแมวข่วน ได้ "ประลองยุทธ-กองทัพปิศาจ" อย่างคาดไม่ถึง...รับความระทึกใจบวกกำไรสมเจตนารมณ์ ล้างแค้นมันสำเร็จ จัดแบ่งเงินกำไรคนละ 50,000 รวมเป็นหนึ่งแสนบาทไปถวายท่านอาจารย์

ท่านกำลังรวบรวมปัจจัยสร้างศาลาอยู่พอดี ก็รับไว้เป็นบุญพระศาสนา ที่นั่นมันกินเงินคนไทยนับหมื่น-แสนล้านบาท นับไม่ถ้วน ที่ผมกับเพื่อนชนะกลับมาเปรียบเสมือนน้ำหยดเดียวในทะเลหน้าอ่าววิคตอเรียเท่านั้น...

"เอาตะกรุดคืนอาจารย์ด้วย ในนั้นขอแรงผีพนันในป่าช้าให้ติดตามไป ต้องใช้ผีที่ชอบเรื่องพวกนี้ ได้เวลาปลดปล่อยพวกเขาแล้ว โยมอย่าลืมทำบุญอุทิศกุศลให้เขาด้วยนะ"!

เหลือเชื่อ...ผมกำลังจะคืนท่านอยู่พอดี ไม่คิดเลยว่าจะได้ยินเรื่องผีพนันพิศวงตบท้าย รีบควักคืนท่านทั้งพระสิวลีประทับหมู

อย่างหลังนี้ เสียดายมาก อยากบอกท่านตามตรงว่ายินดีเก็บไว้...!!!

" อย่าเอาไปใช้อีกเลย ได้เงินทีไรอาตมาบาปด้วย ถ้าได้จากคนไทยด้วยกัน ยิ่งหนัก"...

ท่านว่ายิ้มๆเหมือนรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่ ต้องรีบกราบมอบคืนท่านไปทั้งหมด

ผมจาก ซิน ซิตี้ เมืองบาปแห่งการพนันยิ่งใหญ่บูรพาทิศ แผ่นดินเก้ามังกรหลายปี ไม่เคยหวนกลับไปเหยียบเพราะคำอาฆาตของหัวหน้าปิศาจที่บอกว่า 'กลับมาจะเอาให้ตาย' แต่เพื่อนรักกระตุ้นบอกในวันหนึ่งเมื่อหลายปีผันผ่าน...

"เรื่องอะไรลื้อต้องไปเหยียบที่เดิม บ่อนอื่นมีเยอะแยะ ไม่เห็นจะเกี่ยวข้องกับมัน"

จริงของเพื่อนรักจอมซอกแซกแหกตำรา ถ้างั้น...จบตอนนี้ไว้ก่อน พบกันใหม่ กับการท่องคาสิโน อะราวด์ เดอะ เวิลด์!

 

วันที่ ๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๖๖ ตรงกับวันจันทร์ ขึ้น ๑๒ ค่ำ เดือน ๖ ปีเถาะ
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ ปัจจุบันเนกาเล

 

เมืองชุมพรฝนทิ้งช่วงมานานมาก ที่อื่นเขาตกกันหมดแล้วทั้งประจวบฯ สุราษฏร์ฯ ระนอง
จนกระทั่งเมื่อคืนราว ๆ เที่ยงคืนกว่าถึงได้เฮกันเสียที ตก ๆ หยุด ๆ จนถึงเช้ากันเลยทีเดียว
แต่ก็ยังไม่เยอะครับ พอได้ให้ต้นไม้ได้สดชื่นกันครับ