เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เหรียญรุ่น ๑ หลวงพ่อเจริญ วัดตาลานใต้
ปี ๒๕๑๙ พิมพ์นิยม ล บี้ พ ขีด

 

หลวงพ่อไปช่วยคนและเรือกลางทะเลสีชัง
ผมจะแทรกประวัติหลวงพ่อเจริญลงบ้าง แปลกที่ประวัติ ชีวประวัติหลวงพ่อ ไม่มีใครทำรวมเล่มไว้ น่าเสียดายมาก
เหตุการณ์ประมาณ พ.ศ. ๒๕๑x คนเล่าจำ พ.ศ. ไม่ได้แน่นอน ประมาณแถว พ.ศ.นั้น ๆก็ประมาณ ๕๐ กว่าปีมาแล้ว หลวงพ่อเจริญท่านก็จะมีอายุประมาณ ๗๐ กว่าปี ยังแข็งแรงอยู่
สองคนผัวเมียทำมาหากินทางเรือ สามีเป็นกับตันเรือโยง จะลากของพวก แป้ง น้ำตาลไปขาย แถวเกาะสีขัง และ ส่งในละแวกนั้น น่าจะเป็นชายฝั่งตะวันออก ทำเป็นอาชีพมานาน เป็นคนมีฐานะดี จัดว่าร่ำรวย มากราบหลวงพ่อทำบุญ ประจำ แต่ท่านกับตัน ( ตอนนี้เสียชีวิตไปแล้ว ) ตอนนั้นก็เจตนามาทำบุญธรรมดา กับ ภรรยา ไม่ได้นึกอะไรเป็นพิเศษกับหลวงพ่อเจริญ หลวงพ่อเจริญท่านก็เป็นพระเงียบตามแนวพระกรรมฐาน ไม่ได้พูดอะไร ถ้าไม่ถาม
หลวงพ่อก็แจก พระ รูปถ่าย ให้ไป ท่านกับตัน หรือไต้ก๋งก็เอาไปไว้บนหิ้งพระในเรือ ตรงห้องขับเรือนี่แหละ
มาเที่ยวหนึ่ง เที่ยวสำคัญ ท่านไปกับภรรยา สองคน ลากเรือโยงไปส่งน้ำตาลและแป้งที่เกาะสีชัง แต่กลับมาเจอพายุ พายุ นี้แรงเกินคาด ยุคนั้นการสื่อสาร การเตือนภัยเรื่องพายุยังคงไม่ทันสมัย พายุนี้มาแรง คลื่นก็ลุกใหย่ เรือท่านก็เป็นแค่ เรือลากและเรือโยง ีน้ำหนักมาก อุ้ยอ้าย ท่าทางจะไม่ไหว เรืออาจจะจมได้ ทำท่าจะไปไม่ไหว
ในขณะที่กำลังหน้าสิ่วหน้าขวาน เคร่งเครียด สู้กับพายุอยู่ ไม่ได้พูดจาเพราะถือพังงานเรือมองไปข้างหน้า ก็เห็นพระรูปหนึ่งยืนที่หัวเรือ รู้สึกตกใจ เรียก เมียให้มาดู
ดูซิๆ มีพระที่หัวเรือใช่ไหม
เมียมองไปก็เห็นพระเหมือนกัน เป็นพระสงฆ์ จีวรเหลืองๆนี่แหละครับ เหมือนกับหลวงพ่อเจรฺิญที่เคยไปทำบุญด้วย ในขณะที่ทะเลกำลังมืด ด้วยฟ้า ฝน และ ลม เห็นกันทั้งคู่ พอเห็นพระมีกำลังใจ ขับเรือฝ่าพายุไป ตามพระที่ยืนที่หัวเรือไปนี่แหละครับ เหมือนพระท่านเปิดทางให้ ขับเรือฝ่าคลื่นลม ไปจนกระทั่งฟ้าเปิด คลื่นลม ค่อยเบาบางลง จนรอดไปได้
แบบที่โบราณท่านว่าคืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล เห็นฟ้าใสอยู่แหม็บๆ แป็ปเดียวกลายเป็นไอ้คลั่งทะดเลโหด ไปได้
พอรอดมาจากคราวนั้น ทั้งกับตันและภรรยา รีบมากราบหลวงพ่อเจริญ ลึกๆ จะคุยอะไรกันไม่มีใครทราบละเอียด แต่กับตันท่านมาเล่าให้ คนที่ฟังมานี่ทีหลัง เพื่อสรรเสริญ เกียรติคุณของหลวงพ่อ ถ้าไม่เล่าคงไม่มีใครทราบ หลวงพ่อท่านก็คงไม่เล่า เงียบตามอุปนิสัยของท่านที่ไม่คุย โม้ โอ้ อวด
และ มานับถือหลวงพ่อเจริญมา กว้านหาพระ เครื่องราง ตะกรุด รูป ผ้ายันต์หลวงพ่อไปเยอะ เรียกว่าเจอก็ซื้อ เพราะนับถือมาก อาจจะเอาไปแจก ลูกหลาน ญาติพี่น้องด้วยน่ะครับ
ยุคหลวงพ่อเจริญ ยังอยู่ไม่มีตู้วัตถุมงคลที่วัด ไม่มีการจำหน่าย หลวงพ่อจะแจกเอง ส่วนใหญ่ จะเป็นในงานบุญ ผมจะเล่าต่อไป
เรื่องนี้เคยเล่าไว้ทีแล้ว ในปี ๒๕๕๐/๕๑ ใน เว็บ ส.ข. แต่ไม่ได้เก็บต้นฉบับไว้ ดราม่า รายละเอียด ผมเขียนให้มีสีสรรค์อาจจะต่างกันไปบ้างแต่หลักๆจะเหมือนกันน่ะครับ ว่า หลวงพ่อเจริญไปปรากฎกายกลางทะเล ตรงหัวเรือ ช่วยเขา ให้รอดตาย

เรือลากจูงแบบนี้ยังใช้กันอยู่น่ะครับ
ลากได้ทั้งน้ำจืด ออกทะเล อยูธยา ไป เกาะสีชัง สุราษฎรธานี มาเลเซีย กัมพูชา
วิ่งไปเรื่อยๆช้าหน่อยแต่ ถูกกว่าเรือใหญ่ ขนกันตั้งแต่ท่าเรือในแม่น้ำ ไปส่งยังจุดหมาย

ภาพประกอบอ้างอิง
https://www.ppyc.co.th/mari.../tug-boat-barge-service-en/..

 

รูปถ่ายโปสการ์ดขาวดำ ร้านวัฒนศิลป ผักไห่
สันนิฐาน ประมาณถ่าย ปี ๒๔xx ที่วัดตาลานใต้ เป็นในพิธีกรรมอย่างหนึ่ง มีราชวัตร ฉัตร ธง มีเทวดาสี่องค์ ประจำสี่ทิศ ไม่เห็นพราหมณ์ในรูปนี้ น่าจะเป็นพิธีใหญ่ แบบวางศิลาฤกษ์ สร้างพระอุโบสถ หรือ วิหารสำคัญ
ในรูป จากซ้ายไปขวา
หลวงพ่อเจริญ พระมหาทองหล่อ และ เจ้าคุณรัตน์ วัดชีโพน
เจ้าคุณรัตน์ พระราชปัญญามุนี ( รัต อตฺถทสฺสี ป.ธ.๗ ) วัดชีโพนนี่ ท่านนี้ไม่ใช่พระธรรมดาน่ะครับ เป็นถึงเจ้าคณะจังหวัดอยุธยา แม้วัดชีโพนจะอยู่ห่างตัวเมืองมาตั้งไกล เรียกว่าอยู่ชายแดนอยุธยาเลยครับ สมัยก่อนต้องไปเรือ ทางแม่น้ำน้อย วัดหน้าต่างนอก วัดบางนมโค ว่าไกลแล้ว วัดชีโพนยังไกลกว่าอีกครับ
ฝ่ายปกครอง
เจ้าอาวาสวัดชีโพน เจ้าคณะจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
สมณศักดิ์
๑ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๘๐ เป็น พระราชาคณะชั้นสามัญ ที่ พระอรรถทัสสีสุทธิพงศ์
๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๐ เป็น พระราชาคณะชั้นราช ที่ พระราชปัญญามุนี ศรีวิสุทธิสงฆ์สุนทร ยติคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี [1]
ท่านเจ้าคุณรัตน์ เป็นพระยุคเก่า ร่วมยุค ทันยุค กับ หลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ หลวงพ่ออ่ำ วัดวงฆ้อง เก่าแก่มากครับ
ที่ผมได้ยินมา ท่านน่าจะเป็นต้นตำนาน ก้านมะละกอตีหัวแตก แตกจริงๆน่ะครับ ไม่ใช่ก้านมะละกอใส่สี เพราะท่านน่าจะเก่าลึกกว่าท่านอื่น ท่านไม่ใช่เป็นพระทาง พระบาลี ปริยัติอย่างเดียว ขนาด เปรียญธรรม ๗ ในท้องถิ่นนั้น ไม่ใช่ธรรมดาน่ะครับ แค่ท่านมหา เปรียญ ๓ นี่ก็คงหายากแล้วในยุคนั้น แต่เป็นพระทางวิปัสสนา เก่งด้านคาถาอาคมด้วย ต่อไปจะเล่าให้ฟังน่ะครับ
เป็นคนทำเหรียญหล่อที่หายาก คือ เหรียญหล่อพระประจำวันแบบของวัดห้วยสุวรรณอันโด่งดัง เหรียญหล่อ วัดชีโพน ที่หลวงพ่อจง เมตตามาเป็นประธานหล่อและเสกให้ กับพระอีกหลายรูป เช่น หลวงพ่อสังข์ วัดน้ำเต้า หาค่อนข้างยาก เป็นพระเก่าที่มีสรรพคุณสูง เป็นที่หวงแหนของคนพื้นที่มาแต่เก่าก่อน หลวงพ่อเจริญก็ร่วมพิธีด้วย
...........................................

 

พระโพธิ์ ๙ ใบ พิมพ์โพธิ์ยุบ
พระนี่เป็นครกแรกของพิมพ์นี้เลยครับ พระหนาเพราะยังไม่ได้ถอดแหวนที่ช่างเขาใส่ออกมาทั้งหมด ผสมเนื้อยังไม่เข้ากันดี ยังไม่เก่ง พอกดไป พระไม่เข้าเนื้อจะร่อนออก ไม่ใช้แตกออกน่ะครับ แต่เนื้อไม่สมานกัน เพราะเริ่มแห้งตัว และ เนื้อจะแข็งเร็ว แต่มีประวัติศาสตร์ เพราะเป็นพระกดยุคแรกๆ หลวงพ่อทรงท่านก็ช่วยอำนวยการอยู่ด้วย ผมเลยเก็บไว้หลายองค์ ที่เหลือเขาเอาไปตำเป็นผงใหม่ครับ ในโกร่งบดยา จากแนวคิดนี้ทำให้ไปซื้อ ถังนวดแป้งไฟฟ้าที่ไว้ใช้ทำ เส้นขนมจีน พอได้เครื่องโม่หรือเครื่องนวดมา ทำให้ การผสมเนื้อ นวดเนื้อทำได้ง่ายขึ้น วันล่ะ สองครก ทำได้สบายๆ บาวันถึงสามครก ถ้าคนทำขยัน
ผมเคยเเจกไป ยุคแรก ๆแต่พระไปถึงมือเขาแตกร่วนเลยเลิกแจก เอาพระที่เหลือมาทารักแดงของจีนทั้งหมด ทำให้พระติดกันแน่นคงทน
พิมพ์จริงของพิมพ์นี้จะเป็นแบบบนี้คือ ใบโพธิ์จะยุบ แต่แปลกที่กดไปๆหลายหลายครก ใบโพธิ์ เบ่งมาเป็นโพธิ์เต็มได้ครับ แปลกจัง น่าจะมีอาจารย์เดียวในประเทศไทย คือ หลวงพ่อทรงที่ทำแบบนี้ได้ พระพิมพ์เดียวกัน แต่กดออกมาเป็นสองพิมพ์ได้ ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนน่ะครับ
.................................................

 

พระพิฆเนศ
องค์ต่อไปหลวงพ่อท่านก็มีเป็นถุง ทรงเดียวกันกับพระถังซำจั๋ง แต่คนล่ะเนื้อ เนื้อพระพิฆเนศจะออกเหลืองและแกร่งกว่า

ด้านหน้าเป็นพระพิฆเนศ นั่งมีรัศมี มีรูปพระพุทธนั่งบนพระเศียร
ข้างหลัง เป็นรูปพระธรรมจักร และอักษร เศรษฐีนวโกฏิ ๒๕๔๔ ( อ่านไม่ชัด ) คลังบุญ โพธิจิตต

ข้างล่างเขียน หลวงพ่ออ่อน วัดเขียน หลวงพ่อทรงวัดศาลาดิน วิเศษไชยชาญ อ่างทอง ( สะกดแบบนี้ )

ขนาดสูงประมาณ ๓.๒ ซ.ม. ฐานกว้างประมาณ ๒.๑ ซ.ม.
พระนี้ผมก็ได้มาหลายที นั่งยันว่าของฟรี

พระผงพระถังซำจั๋งและพระผงพระพิฆเณศนี้เป็นของคุณวีระพงษ์ แซ่เตี้ยและเพื่อนๆ ( ขออภัยที่เอ่ยนาม แต่เพราะท่านทำความดี ) โครงการโพธิจิตสร้างพระแจกเป็นพุทธบูชาได้จัดสร้างขึ้นและนำไปตระเวณเสกตามที่ต่างๆ ผมเคยเจอพระนี้แต่ด้านหลังเขียนเป็นของหลวงพ่อครูบาดวงดี วัดบ้านฟ่อนด้วย พวกท่านพอเอาพระเสกที่ไหนก็มักจะแบ่งพระไว้ให้ครูบาอาจารย์ที่นั่นส่วนหนึ่งแทบทุกครั้งไปเพราะพระสร้างมาน่าจะเป็นแสนองค์ แต่ในส่วนที่ถวายลพ.ทรงนี้ได้จัดทำมาเพื่อถวายท่านเป็นพิเศษจึงได้ทำบล๊อคหลังขึ้นใหม่แต่แม่พิมพ์ด้านหน้ายังคงใช้แม่พิมพ์เดิมเหมือนกับที่ทำแจกเป็นทานบารมี เป็นของฟรีแน่นอนครับ

ส่วนหลวงพ่อ อ่อนวัดเขียนเป็นพระสหธรรมิกของหลวงพ่อทรง อาวุโสกว่านิดหน่อย เป็นลูกศิษย์อาจารย์เดียวกัน บวชมาด้วยกันที่วัดยางมณี และออกจากจากวัดยางมณีมาด้วยกัน รู้จักหลวงพ่อมายาวนาน เป็นพระผู้เฒ่าที่ดังในพื้นที่ มีคนนับถือมากในพื้นที่ ผมไม่รู้จักท่านเลย แต่ท่านดังทางแหวน เหรียญและเบี้ยเหมือนกัน นอกนั้นผมไม่มีข้อมูลเลยครับ แต่พอจะจำได้ว่า ท่านมรณะภาพไปก่อนหลวงพ่อทรงประมาณ สองปี
แก้ไขครั้งล่าสุด: 17 สิงหาคม 2008
ข้อเขียนและรูปภาพในกระทู้เหรียญบินฯตกอยู่ในหมวดวรรณกรรม ตามมาตรา ๔ ของ พรบ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ได้รับการคุ้มครอง ผู้ใดจะนำไปใช้ต้องได้รับการยินยอมจากผู้สร้างสรรค์ ผู้ใดละเมิดถือว่า ละเมิดกฎหมายตาม พรบ ลิขสิทธิ์ ๒๕๓๗ มีโทษ ทั้ง จำ หรือ ปรับ หรือ ทั้งจำทั้งปรับได้ ตามมาตรา ๖๙ - ๗๗
พี เสาวภา, 17 สิงหาคม 2008

 

ลายถักบนหลังเบี้ย
เอามาให้ชมตอนเขาขึ้นถักเบี้ยที่หลัง ลายละเอียด ด้าย และ รักดำออกแดง มี่สี่ตัว สองตัวในนั้นยืนยันเป็นของ ลพ เจือ เพราะไปขอท่านทำให้เองกับมือ ตัวใหญ่ทันหลวงปู่เพิ่มและ หลวงพ่อแช่ม
อีกตัวเป็นเบี้ย หลวงปู่เพิ่ม และเบี้ยหลวงพ่อเจือยุคต้น แยกซื้อมาต่างหากเพราะดูเข้าสูตรกับที่มี สังเกตุลายถัก ขนาดของด้ายและ รักดำออกแดงหน่อย รักจะมีส่วนใสๆไม่ด้าน ไม่ใหม่
..................................................

 

ท้องเบี้ยสี่ตัว ดูการจบการถักใต้ท้องเบี้ย งายเรียบร้อยมาก
เบี้ยหลวงปู่เพิ่มจะมีสามห่วง ทองแดงเก่า ส่วนเบี้ยหลวงพ่อเจือที่ผมเจอมาจะเป็นแบบสองห่วง จำนวนห่วงไม่ใช่ข้อสรุป

 

รูปหล่อ ๔๙ พระกริ่งของวัด ชุดเพิ่มมูลค่า

ถ้าท่านติดตามพระเครื่องของหลวงพ่อที่ออกในนามวัดมา จะมีชุดพวกก้นเงิน ก้นทอง ออกมาหลายชุด ที่จริงก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากเอา แผ่นเงิน หรือ แผ่นทองมาปิด ทำให้วัตถุมงคลเพิ่มมูลค่าขึ้น ดูแปลกตาสวยงามขึ้น เอาใจพวกกิเลส ( อย่างผมด้วย ) ชอบอะไรแปลกๆ ชุดพวกนี้ส่วนใหญ่เลยจะทำ จากแผ่นเงินมาตัดใส่ ผมรับทำออกทุนเอง ฝีมือช่างหมี
ถ้าได้แบบมีรอยจารหลวงพ่อ หรือ ตอกโค็ด ท ไม่มีหัวมา จะเล่นง่ายเลยครับ

พี เสาวภา, 27 กรกฎาคม 2008

 

รูปถ่ายอัดกระจก ปี ๒๕๔๙

ที่จริงผมมีรายการวัตถุมงคลของหลวงพ่อทรงอีกหลายรายการ ที่สร้างโดยเจตนาดี มีผู้ใจบุญสร้างแจก หรือ สร้างจากวัดอื่นๆ ที่น่าเล่นมากว่าของทำขายจากพวกนายทุนมากเลยครับ เพราะเป็นของฟรีตอนมาจากมือหลวงพ่อ ส่วนต่อมาน่ะ เขาจะเอาไปขายคงห้ามไม่ได้น่ะครับ แต่ถึงจะเอามาขายต่อ ก็ไม่น่าจะแพง เพราะไม่ได้ดัง ไม่ได้มีค่าใช้จ่ายในการโปรโมทแต่อย่างใด ผมได้มาจากหลวงพ่อ บางทีท่านส่งให้ บางทีบางอย่างท่านเอาวางล่อไว้ ผมก็ถามว่าหลวงพ่อแจกเหรอครับ ท่านก็ยิ้มๆ หยิบส่งให้

รูปถ่ายอัดกระจกอันนี้ ของฟรีแน่นอน เพราะท่านหยิบมาแจก ท่านบอกว่าเขาทำมา ให้ท่านจารก่อน แล้วเอาไปอัดกระจก แต่หลวงพ่อแต่งเต็มยศพาดสังฆาฏิ ตรงที่ท่านรับแขกประจำ รูปถ่ายนี้เป็นภาพสี หลวงพ่อนั่งแบบสบายๆเอามือจับเข่าตรงที่ท่านรับแขก อัดกระจกสองด้าน มีขนาดประมาณ ๓.๑ ซ.ม. x ๒.๗ ซ.ม. ข้างหลังมีทีเด็ดคือ แปะจีวรหลวงพ่อ และมีจาร นะชาลีติ ลายมือของท่านแน่นอน เท่านั้นยังไม่พอ ยังมีลายเซ็นของท่านซ่ะอีกด้วย จัดได้ว่า ปลอมยาก ผ่านมือหลวงพ่อแน่นอน ผมไม่ทราบว่าใครสร้างครับแต่คงไม่มาก ได้แจกมาในปี ๒๕๔๙ ขออนุโมทนาในส่วนบุญครับ

ปี ๒๕๔๙ นี้ถ้าจะว่าไปเป็นปีทิ้งทวนของท่าน หลวงพ่อท่านก็ดังแบบสุดๆแล้ว ดังไปทั่วประเทศ มีคนมาหาเยอะ ทั้งคนไทย และต่างชาติ รับกิจนิมนต์ก็เยอะมีวัตถุมงคลทำออกมาก็เยอะ จากหลายค่าย และปีต่อมาท่านก็ป่วยหนัก ตั้งแต่ต้นปี และล่ะสังขารไป

ผมจะทยอยเอาวัตถุมงคลประเภทของวัด จริงๆ หรือ ของแจกฟรี หรือ วัดอื่นที่มาของใบบุญบารมี ของท่านมาทยอยลงน่ะครับ ท่านที่แค่อยากมีวัตถุมงคลของหลวงพ่อบูชาจะได้บูชาไว้ ถ้าไปเจอ และไม่ต้องเล่นตามเขาในของแพงๆด้วยครับ
แก้ไขครั้งล่าสุด: 29 กรกฎาคม 2008
ข้อเขียนและรูปภาพในกระทู้เหรียญบินฯตกอยู่ในหมวดวรรณกรรม ตามมาตรา ๔ ของ พรบ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ได้รับการคุ้มครอง ผู้ใดจะนำไปใช้ต้องได้รับการยินยอมจากผู้สร้างสรรค์ ผู้ใดละเมิดถือว่า ละเมิดกฎหมายตาม พรบ ลิขสิทธิ์ ๒๕๓๗ มีโทษ ทั้ง จำ หรือ ปรับ หรือ ทั้งจำทั้งปรับได้ ตามมาตรา ๖๙ - ๗๗
พี เสาวภา, 29 กรกฎาคม 2008

 

ยันต์หลังเหรียญบิน
อย่างที่เคยเล่ามาแล้ว ว่ายันต์หลังเหรียญบินหลวงพ่อทรง ท่านไปเชิญมาจากยันต์หลังเหรียญ ของหลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน รุ่นหนึ่ง ซึ่งจากที่ผมทราบ รู้สึกว่าเหรียญที่ทันหลวงพ่อนุ่ม จะมีรุ่นเดียว ผมไม่ชำนาญพระสายอ่างทองซ่ะด้วย แต่เผอิญมีน้องในเว็บเขาเอา หนังสือ พระอ่างทอง มาขายให้ แบบรวมเล่ม ทำโดยเซียนตัวจริงสายอ่างทอง ผมเลยซื้อมาอ่าน แล้วก็เจออะไรเด็ดๆ เป็นรูปน่ะครับ แต่ประวัติ เขาไม่ค่อยลงเท่าไหร่ อาจจะหวงวิชาด้วยและไม่ชี้จุดให้ ...แหะๆ
ขออนุญาตก็อบรูปจากหนังสือมาเผยแพร่กันน่ะครับ

เช่นเหรียญหลวงพ่อ นุ่ม รุ่นแรกนี้ หาเท่าไร ค้นในเว็บ ก็ไม่มีใครบอกว่าทำปีอะไร รู้แต่มียันต์หลัง สามขนาด คือพิมพ์ ใหญ่ กลาง เล็ก ด้านหน้าดูเหมือนๆกัน เพียงแต่รู้ประวัติว่า หลวงพ่อนุ่ม ท่านล่ะสังขารในปี พ.ศ. ๒๔๙๗ ก่อนผมเกิดซ่ะอีก ถ้าเป็นอย่างนั้น เหรียญรูปไข่เนื้ออัลปาก้านี้ ต้องทำก่อน ปี พ.ศ. ๒๔๙๗ แน่นอน สรุปดื้อๆแบบนี้แหละครับ
ส่วนเจ้าอาวาสองค์ต่อมา คือ หลวงพ่อ ชม วัดนางใน ก็เก่งเหมือนกัน ( เคยกราบเรียนถามหลวงปู่เล้ก วัดทำนบ ถึงหลวงพ่อชม ท่านบอกว่าเก่ง ท่านยังเก็บเหรียญหลวงพ่อชมไว้หลายเหรียญด้วยครับ ) ทำเหรียญออกมา ยันต์ก็คล้ายกับ หลวงพ่อนุ่มอีก ผมเลยอนุญาตินำภาพในหนังสือมาโชว์น่ะครับ เพื่อยืนยันประวัติหลวงพ่อทรง ไม่ได้นำมาใช้อ้างในการซื้อขายแต่อย่างใดน่ะครับ ขอกราบอนุญาตคนเขียนหนังสือมาน่ะที่นี้จ้า

( ที่ต้องพูดแบบนี้ เพราะมีคนนำข้อเขียนของผมเกี่ยวกับ หลวงพ่อเจริญ วัดตาลานใต้ ไปอ้างในการขายของเขา เผอิญผมไปเปิดเจอ ผมไม่รู้จักเขาน่ะครับ จะแท้หรือเก็หรือ เสริม หรือราคาเท่าไหร่ ผมก็ไม่รู้เรื่อง ไม่สนใจน่ะครับ เพราะไม่ใช่ของผม พวกท่านต้องไปว่ากันเอง เพราะผมไม่เห็นของจริงๆ และเขานำข้อความไปใช้ ก็ไม่ได้มาถามอะไรจากผม ว่าผมคิดอย่างไร มีความรู้สึกแบบใด แต่จริงๆ แล้วผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายหรอกครับเป็นความสัตย์ ผมใจกว้างเรื่องแบบนี้ เพียงแต่ว่ากลัวคนเข้าใจผิด และ เพียงแต่ว่าบอกกันหน่อยก่อนก็จะดี คนกันเอง เพราะถ้ามีใครไปเห็นแล้ว มาถามผมจะได้ไม่งง จะได้ตอบถูกใจทุกๆฝ่ายครับ และถ้าใครนำไปใช้ในการกุศล เผยแพร่ เกียรติคุณของหลวงพ่อ ที่ผมเคยเขียนประสบการณ์มา หรือ บันทึกมา อันนี้ไม่ว่ากันน่ะครับ เชิญตามสบาย ขออนุโมทนาด้วย เพราะเป็นประโยชน์ส่วนรวม ไม่ว่าจะเป็นหลวงพ่อเจริญ หลวงพ่อทรง หลวงพ่อคูณ หลวงปู่วัฒน์ ( สมุย ) หลวงปู่บุญศรี เพราะท่านเหล่านี้เป็นพระดี ผมนับถือพวกท่าน พวกท่านน่าถูกเชิดชูเป็นอย่างยิ่งเพราะทำให้ผืนแผ่นดินไทยสูงขึ้น มีคนตามหาพระเครื่องของท่านเหล่านี้อยู่เรื่อยๆ ถึงอเมริกายังมี ได้ส่งเมลล์ หรือ โทรมาคุยกัน

แต่ถ้าเอาไปอ้างในการขายของ ของท่านน่ะซึ่งเป็นประโยชน์ส่วนตนของท่าน ผมเข้าใจเหตุการณ์ เข้าใจท่านครับ อยากให้คนได้ของแท้ๆ ของหลวงพ่อเหล่านี้ไว้ซ่ะด้วย เอาไว้คุ้มครองตัวเอง และ ยังคุ้มครองคนใกล้เคียงได้ด้วย เพราะเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน ไม่ทราบจะไปพึ่งใคร ของหลวงพ่อเหล่านี้มีประสบการณ์มาแบบไม่ได้โฆษณาโดยนายทุน ( บางรุ่น ) จะคุ้มครองท่านและคนใกล้เคียงได้ เพียงแต่ขอให้ระวังหน่อยเดียว บอกที่มาที่ไปของข้อมูล และบอกให้ท่านอื่นทราบด้วยว่าผม พี เสาวภาไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับ ไม่มีส่วนรู้เห็นกับการขายใดๆน่ะจ้ะ ไม่มีเปอร์เซ็นต์ หรือ มีหุ้นอะไรเด็ดขาด.....แหะๆ )

ทีนี้ผมมาเจอหลักฐานเด็ด อีกอย่างจากหนังสือ เล่มนี้ ซึ่งดีจริงๆ พระก็สวย ถ่ายภาพก็มืออาชีพ นั่งมองเล่นได้ไม่เบื่อ ดูเพลินๆก็มันมาก

ในหนังสือ มีรูปเหรียญรุ่นสอง ของหลวงพ่อ พู ( ภู ) วัดดอนรัก แสดงอยู่ ถ้าท่านเล่นสายอ่างทองหรือเป็นคนอ่างทอง รุ่นเก่าซ่ะนิด แล้วไม่เคยได้ยินชื่อหลวงพ่อพู วัดดอนรัก ล่ะก็ จะเชยระเบิดมากๆเลย โดยเฉพาะพวกที่หากินแบบบู้ๆ ล่ะก็ แบบในเครื่องแบบหรือ ไม่มีเครื่องแบบ ถ้าทันยุคหลวงพ่อ หรือ หลังๆ สักหน่อย จะมีของหลวงพ่อพูติดตัวแน่นอน โดยเฉพาะตะกรุด


คุณลุงที่ขายของอยู่ที่ตู้พระ วัดศาลาดิน ก็มีอยู่ดอก แกพกใส่กระเป๋ากางเกงไว้ตลอดเวลา ( ตะกรุดหลวงพ่อไม่ห้าม เหมือนของอาจารย์ผม ก็พกใส่กระเป๋ากางเกงได้ ) แกหวงมาก กว่าผมจะขอดูได้ ต้องตื้อแทบตาย แค่ขอดูน่ะครับ แกคุยว่าเคยไปราชการทหารตอนเป็นหนุ่ม โดนระเบิด ตัวกระเด็นไป แต่ไม่เป็นไร ผมถามว่าขายผมไหม แกบอกว่าหมื่นหนึ่งหรือหลายๆหมื่นก็ไม่มีทางขาย .....แหะๆ ผมถามไปอย่างนั้นแหละครับ เพราะผมซื้อแท้ๆ ได้ถูกกว่านั้นเยอะ นอกจากนั้นยังมีอีกหลายเรื่อง ที่ผมได้ยินมา ที่ได้ยินมาก็ไม่ใช่พึ่งได้ยิน แต่ได้ยินมาตั้งแต่ผมยังเด็กๆอยู่ ที่น่าจะตายตั้งแต่นัดแรก แต่ไม่ตาย เลยใส่กันหลายนัด เพราะน้าผมแกเป็นคนในเครื่องแบบ ชอบของขลังและลองลุย ( ตอนนี้แก่มากแล้ว ) ผมเลยฝังใจมาแต่เด็ก เพียงแต่ หาของแท้ๆไม่ได้ ที่เขาวางขายในสนามพระ ก็แพงมากแบบจับไม่ลง

หลวงพ่อ พู วัดดอนรัก.JPG
นอกจากนั้น หลวงพ่อทรงยังมีรูปหลวงพ่อ พู ติดอยู่ตรงเตียงนอนของท่านที่บ้านหลาน ( ตามรูปถ่าย ) ผมก็ไม่เคยถามซ่ะด้วย แต่คนเราไม่นับถือกัน หรือ ไม่คิดถึงกันคงไม่เอารูปมาติดที่เตียงนอนบนหัวน่ะครับ จากรูปที่ถ่ายเป็นรูปที่ตรงเตียงนอนของท่าน ท่านหลวงพ่อ พู วัดดอนรัก นี่จากรูปดูขลังและน่าเกรงขามมาก เป็นของจริงแน่นอน

จากรูปเป็น รูปเหรียญรุ่นสองของหลวงพ่อ พู รูปไข่เหมือนเหรียญหลวงพ่อนุ่ม สร้างเมื่อปี ๒๕๐๐ พอดี จะเห็นว่ายันต์หลังเหรียญ และ คาถาหนึ่งแถว จะเหมือนกับเหรียญบินเด้ะ จากหลักฐานที่ปรากฎ หลวงพ่อพู จะต้องมีความเกี่ยวข้องกับหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อนุ่ม หลวงพ่อชม และหลวงพ่อทรง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งครับ เพราะท่านก็เป็นปรมาจารย์ในการลงเลขยันต์ การลงยันต์อื่นๆไม่น่าใช่ของยากสำหรับท่าน แต่ท่านหรือ ลูกศิษย์ได้นำยันต์ห้า และคาถาหนึ่งแถวนี้มาลงแทน จะต้องมีนัยยะแน่นอน แต่ผมไม่ทราบว่าอะไรครับ

หลวงพ่อชม
และหลวงพ่อชมก็นำคาถา แถวเดียวนี้มาลงหลังเหรียญของท่าน โดยดัดแปลงยันต์ห้ามาเป็นยันต์( คงประจำตัวท่าน ) ผมไม่รู้ชื่อยันต์น่ะครับ แต่ลักษณะเหมือนยันต์ซ่อนหัวไว้

ส่วนหลวงพ่อทรง ซึ่งน่าจะทำเหรียญบินที่หลังสุดในสี่องค์นี้ ก็เชิญยันต์และอักขระมาทั้งดุ้น ตามหลักฐานที่ปรากฎครับ หลวงพ่อคงอ่อนอาวุโสที่สุดในสี่ท่านที่ผมกล่าวนามท่านมา แต่ท่านก็นำยันต์นี้มาเป็นยันต์ครูของท่านบนเหรียญรุ่นแรก

เรื่องนี้ถ้าใครทราบความเกี่ยวข้องกรุณาเฉลยให้ผมทราบด้วยครับ ว่าคณาจารย์ทั้งห้าท่าน มีความเกี่ยวข้องกันแบบไหนครับ นึกว่าทำทาน
แก้ไขครั้งล่าสุด: 30 กรกฎาคม 2008
ข้อเขียนและรูปภาพในกระทู้เหรียญบินฯตกอยู่ในหมวดวรรณกรรม ตามมาตรา ๔ ของ พรบ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ได้รับการคุ้มครอง ผู้ใดจะนำไปใช้ต้องได้รับการยินยอมจากผู้สร้างสรรค์ ผู้ใดละเมิดถือว่า ละเมิดกฎหมายตาม พรบ ลิขสิทธิ์ ๒๕๓๗ มีโทษ ทั้ง จำ หรือ ปรับ หรือ ทั้งจำทั้งปรับได้ ตามมาตรา ๖๙ - ๗๗
แก้ไขลบออกแจ้งทีมงานเก็บไว้ดูพี เสาวภา, 28 กรกฎาคม 2008
#654+ อ้างอิงตอบ

 

พระปางรำพึง
สององค์นี้ก็แจกฟรีน่ะครับ น่าจะเป็นพระโหล ผมไปกราบหลวงพ่อตามปกติ พอกราบท่านเสร็จ ปั้บ ท่านก็คว้ากระป่องเก่าๆ สนิมเขลอะ มาวาง ล้วงไปเอาพระมาโชว์ ผมเลย " ไถ " ท่านมาตามธรรมเนียมคนชอบของฟรี
ผมเคยเห็นวางในตู้เซียนที่วิเศษฯแต่เขาไม่รู้ว่ามาจากไหนหรอกครับ มาจากวัดมอญน่ะเองพี่ ส่วนท่านจะเคยแจกเมื่อไหร่ผมลืมถาม แต่ดูแล้วมีความเก่าพอสมควร หลวงพ่อแจกแล้วเก็บจนลืมไว้ในกระป๋อง แล้วพระท่านไปเจอเลยเอามาถวายหลวงพ่อ หลวงพ่อท่านเลยแจกมา เลี่ยมเสร็จเหมาะสำหรับผู้มีเบี้ยน้อย ห้อยได้เลย และเหมาะสำหรับ พวกชอบของฟรีแบบผม .....อิอิ

พระปางรำพึงนี่เป็นพระประจำวันศุกร์น่ะครับ
แก้ไขครั้งล่าสุด: 30 กรกฎาคม 2008
ข้อเขียนและรูปภาพในกระทู้เหรียญบินฯตกอยู่ในหมวดวรรณกรรม ตามมาตรา ๔ ของ พรบ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ได้รับการคุ้มครอง ผู้ใดจะนำไปใช้ต้องได้รับการยินยอมจากผู้สร้างสรรค์ ผู้ใดละเมิดถือว่า ละเมิดกฎหมายตาม พรบ ลิขสิทธิ์ ๒๕๓๗ มีโทษ ทั้ง จำ หรือ ปรับ หรือ ทั้งจำทั้งปรับได้ ตามมาตรา ๖๙ - ๗๗
พี เสาวภา, 30 กรกฎาคม 2008

 

ประเภทของวัตถุมงคลหลวงพ่อทรง พอจะแยกได้ ประมาณ สี่ประเภท ตามต้นตอ ของการสร้าง

๑) ผมเอาได้วัตถุมงคล ชุดที่ทำหลวงพ่อทำเอง สั่งทำเอง หาซื้อมาเอง สมัยยังหนุ่ม ยังอยู่ในขั้นตอนสร้างวัดอยู่ นำมาลง และยืนยันว่าหลวงพ่อปลุกเสกน่ะครับ วัตถุมงคลพวกนี้มาหาซื้อบูชามาทีหลังด้วยเงินส่วนตัวผม นำมาแสดงให้พวกท่านดู บางอย่างหายากมาก มีแค่ชิ้นเดียว เอามาลงให้พวกท่านดุ ไม่หวงวิชา เผื่อพวกท่านไปเจอ จะได้ทราบ ยืนยัน เต็มที่ว่า ผ่านมือ พระผู้เฒ่า แห่งวัดมอญมาแน่นอน ท่านอาจจะไปเจอแบบไม่มีใครรู้ และจะเป็นโชคของท่าน เพราะของท่านดีจริงๆ

๒) อีกส่วนที่นำมาแสดง คือส่วนที่วัดสร้างเองจริงๆ ในตอนปลายชีวิตท่าน หลวงพ่อทำเอง และยืนยันว่าหลวงพ่อเสกให้แน่นอน ที่ยืนยันเพราะผมได้เห็น บางอย่างมีส่วนร่วม ผมสะสมไว้แบบของฟรี เพราะไถหลวงพ่อมาบ้าง ท่านให้มาบ้าง พวกท่านไปเจอจะได้รู้ไว้ เอามาบูชา เพราะยืนยันอีกเหมือนกันว่ามีจริง และดีจริงๆ ยังพอหาได้ ไม่หาไว้จะเสียใจภายหลัง เมื่อท่านอยากได้ และจำเป็นจะต้องมีไว้เพื่อช่วยใครหรือตนเอง แต่หาไม่ได้ เช่นพระนักธรรม ตะกรุดมหาจักร ตะกรุดเทพรัญจวน เบี้ยแก้ ของบางอย่างเล่นหาได้ง่ายเพราะมีจำนวนจำกัด ไม่มีเพิ่ม หรือ เสริม เพราะแม่พิมพ์หรือ โค็ดทำลายแล้ว

๓) อีกส่วนที่นำมาแสดง คือ ส่วนที่ทำจากวัดอื่น หน่วยงาน อื่นๆ เช่นโรงเรียน หรือ ของผู้มีจิตใจที่มีบุญ ที่ทำแจกฟรี ของพวกนี้ส่วนใหญ่ ผมได้แจกฟรีจากหลวงพ่อในส่วนที่เขาให้หลวงพ่อไว้ ซื้อมาบ้างบางอย่างในยุคที่หลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ ( ยังเอาลงไม่หมด ) เพราะเขาทำเพื่อการกุศล ทำไปแล้วได้บุญ ผมเลยเต็มใจทำ ของพวกนี้เจตนาดี หลวงพ่อเสกให้แน่นอน ของบางอย่างยังพอหาได้ ไม่ยาก

๔) ส่วนที่ไม่ได้นำมาแสดง หรือ แสดงน้อยไม่กี่อย่าง ที่แสดงเพราะของเหล่านั้นหลวงพ่อแจกมาให้ฟรีๆ ของส่วนนี้คือของที่พวกนายทุนทำขาย แล้วแบ่งให้วัดส่วนหนึ่ง หรือเอามาขายที่วัด หรือ เอาไปขายนอกวัด ของพวกนี้ผมไม่เก็บเลย มีหลายอย่างมากที่ผมไม่มี และมีหลายอย่างที่ผมไม่รู้จัก ไม่เคยเห็น ไม่ทราบประวัติ เลยไม่สนใจที่จะแสวงหา

แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ไม่ได้หมายความว่าผมจะพูดว่าหลวงพ่อไม่ได้เสกให้น่ะครับ ผมไม่กล้าปรามาสใครเพราะไม่รู้ความจริง ทางใครทางมัน และที่ผมไม่เก็บเพราะเหตุผลส่วนตัว แต่ยืนยันว่า หลวงพ่อเสกของให้คนง่าย ท่านโปรดเขาไปทั่ว และของที่ผ่านมือหลวงพ่อ นั้นดีแน่นอนครับ ถ้าท่านจะเก็บของเหล่านี้ ที่มีแหล่งที่มาดี แน่ใจ
ยิ่งมีรอยจารของหลวงพ่อด้วย จะดีแน่นอน แต่ถ้าสงสัยมีคำถามใด ต้องไปถามคนสร้างเองน่ะครับ ไม่ใช่มาถามผม ไปถามคนสร้างให้เขายืนยันเอง เพราะเขาเป็นคนสร้าง รู้แม่พิมพ์ รู้โค้ด แต่ผมไม่ได้มีอะไร คือ ไม่รู้อะไรเลย เพราะไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับเขา เมื่อไม่รู้ ไม่ทราบ เลยไม่สามารถ มาพูดหรือยืนยันให้เขาได้ครับ ว่าของนั้นมีพิมพ์อะไร เนื้อหาอย่างไร หรือ มีโค็ดอย่างไร จำนวนเท่าไหร่

แต่ยืนยันอีกครั้งว่า หลวงพ่อทรง ท่านเสกของง่าย เพราะจิตถึง ท่านโปรดเขาไปหมด และของอะไรที่ผ่านมือหลวงพ่อจะดีเหมือนกันหมด แต่จะดีด้านไหนต้องแล้วแต่ของประเภทนั้นครับ และแล้วแต่ท่านจะอธิษฐานจิต

ตกลง ผมไม่มีตาในน่ะครับ ผมบอกไม่ได้ว่าของไหนหลวงพ่อเสก หรือของไหนหลวงพ่อไม่ได้เสก ถ้าผมมีตาในได้เมื่อไหร่ แล้วดูได้ด้วยตาในแบบมั่นใจเมื่อไหร่ ผมจะเลิกเล่นพระครับ เพราะคงถึงเวลา ที่ผมเล่นสะสมปัจจุบันนี้ เล่นตามตาเนื้อ ดูพิมพ์ทรงและเนื้อหา ดูประวัติครับ เล่นหาตามสากล ที่คนท้องถิ่นที่รู้ประวัติเขาเล่น หรือบางอย่างที่ผมรู้ประวัติ เล่นแบบสังคมยอมรับกัน ผมถึงซื้อครับ ยกเว้นของบางอย่างแบบหายากจริงๆ มีแค่ชิ้นสองชิ้น ถ้าไปเจอ แล้วมั่นใจ ซื้อเข้าแน่นอนครับ เพราะถ้าปล่อยหลุดมือไป คงไม่ได้เห็นอีกครับ

หลักการเก็บของหลวงพ่อของผม คือ รับจากมือหลวงพ่อส่วนใหญ่ และเน้นที่ของฟรีครับ....แหะๆ

พี เสาวภา, 3 สิงหาคม 200

 

รูปหล่อหล่อเรซิ่น รุ่น ๒๕๔๙
มีรูปหล่อเล็กและเหรียญน่ะครับ จะเอาลงมาโชว์เรื่อยๆ
ผมขอเอาข่าว จากสำนักงานประชาสัมพันธ์ จังหวัดอ่างทอง มาลงหน่อยน่ะครับ ข่าวนี้เมื่อปี ๒๕๔๙ น่ะครับ

ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดีเสด็จเป็นองค์ประธานเปิดห้องเกียรติยศคุณพุ่มและทรงประกอบพิธีพุทธาภิเษกรูปหล่อพระครูสุภัทรธรรมโสภณ (หลวงพ่อทรง)เจ้าอาวาสวัดศาลาดิน ตำบลม่วงเตี้ย อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง

นายวิบูลย์ สงวนพงศ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดอ่างทอง กล่าวว่าขอเชิญชาวอ่างทองเฝ้ารับเสด็จทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดีในโอกาสเสด็จมาเป็นองค์ประธาน เปิดห้องเกียรติยศคุณพุ่มและทรงประกอบพิธีพุทธาภิเษกรูปหล่อพระครูสุภัทรธรรมโสภณ (หลวงพ่อทรง)เจ้าอาวาสวัดศาลาดิน ตำบลม่วงเตี้ย อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง ในเวลา 17.30 น. วันอังคารที่ 11 กรกฎาคม นี้ ที่วัดศาลาดิน ตำบลม่วงเตี้ย อำเภอวิเศษชัยชาญจังหวัดอ่างทองโดยประชาชนที่จะเฝ้ารับเสด็จสามารถสวมใส่เสื้อสีเหลืองที่มีตราฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี หรือใส่เสื้อ สีส้ม TO BE NUMBER ONE หรือเสื้อตุ๊กตาชาววังประจำจังหวัดหรือเสื้อผ้าชุดสุภาพ ก็ได้

ผู้ว่าราชการจังหวัดอ่างทอง กล่าวว่า โดยพระองค์จะเสด็จฯโดยใช้เส้นทางทางด่วนบางปะอิน เข้าจังหวัดอ่างทองทางหลวงหมายเลข 347 ผ่านหน้าโรงเรียนอ่างทองปัทมโรจน์ ตรงเข้าเมืองอ่างทอง ข้ามสะพานแม่น้ำเจ้าพระยาผ่านตลาดอ่างทอง เลี้ยวขวาตรงสี่แยกเรือนจำ ผ่านโรงเรียนสตรีอ่างทองเลี้ยวซ้ายสามแยกป่างิ้วไปทางอำเภอวิเศษชัยชาญ ผ่านตลาดอำเภอวิเศษชัยชาญเลี้ยวขวาสี่แยกวิเศษชัยชาญ แล้วเลี้ยวซ้ายเข้าวัดศาลาดิน

นางอัศนีย์ บินชัย รองผู้ว่าราชการจังหวัดอ่างทอง กล่าวว่าจึงขอให้ประชาชนที่มีบ้านเรือนอยู่ในเส้นทางที่ทูลกระหม่อมหญิงฯ เสด็จร่วมกันประดับธงชาติไทย ธงตราสัญลักษณ์ฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี ของในหลวงทำความสะอาดบ้านเรือนและหน้าบ้าน หน้าร้านค้าให้สวยงามด้วย

อีกข่าวน่ะครับ

ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญาฯ ทรงประกอบพิธีพุทธาภิเษก

เวลา 17.00 น. ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญาสิริวัฒนาพรรณวดี เสด็จยังวัดศาลาดิน ตำบลม่วงเตี้ย อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง ทรงประกอบพิธีพุทธาภิเษกวัตถุมงคล รูปหล่อพระครูสุภัทรธรรม หรือหลวงพ่อทรง ซึ่งจัดสร้างขึ้นเนื่องในโอกาสที่หลวงพ่อทรงมีอายุครบ 83 ปี และเพื่อให้ศิษยานุศิษย์ตลอดจนผู้มีจิตศรัทธาได้นำไปกราบไหว้บูชาเพื่อความเป็นสิริมงคล พร้อมกันนี้ทรงเปิดห้องสมุดเกียรติยศคุณพุ่ม ซึ่งชาวจังหวัดอ่างทองร่วมใจกันจัดสร้างขึ้นในพื้นที่โรงเรียนวัดศาลาดิน ทั้งนี้นอกจากจะเป็นการรำลึกถึงคุณพุ่ม พระโอรสในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญาสิริวัฒนาพรรณวดี ที่เสียชีวิตในเหตุการณ์ธรณีพิบัติ คลื่นยักษ์สึนามิแล้ว ยังเป็นจะแหล่งเรียนรู้ให้กับนักเรียนในพื้นที่และจังหวัดใกล้เคียงได้ตระหนักถึงภัยธรรมชาติที่ร้ายแรงด้วย

อันนี้ผมยกมาทั้งดุ้นเลย มายืนยันว่า วันที่ ๑๑ ก.ค. ๒๕๔๙ คือวันคล้ายวันเกิดของหลวงพ่อ และที่ทรงเสด็จมาประกอบพิธีพุทธาภิเษก รูปหล่อ พระครูสุภัทรธรรมโสภณ คือ รูปหล่อเรซิ่นนี่เองครับ และประกอบพิธีในโบถส์ มีพระอื่นมาร่วมงานอีกมากมายครับ เรียกว่าแน่นโบถส์ เมื่อเป็นอย่างนั้น ประวัติของรูปหล่อรุ่นนี้ ไม่ธรรมดาน่ะครับ เรียกว่าระดับประเทศทีเดียวครับ

ปริมาณผมได้ยินว่า ๙๙ องค์บ้าง หรือ เท่าอายุหลวงพ่อบ้างคือ ๘๓ องค์ จำนวนที่แท้จริงผมไม่ทราบเลยครับ แต่อย่างไรก็ตามไม่เกินหลักร้อยองค์แน่นอน และคงแจกออกไปบ้างพอสมควร แก่ผู้ใหญ่ที่มาร่วมงาน ที่เหลือนำมาจำหน่ายที่วัด ตอนนี้ไม่ต้องไปหาที่วัดหรอกครับ เพราะจำนวนน้อยมาก ถ้าจะหาก็ยังพอหา รูปหล่อเล็ก และ เหรียญ ยังพอได้ครับ เพราะอยู่ในพิธีเดียวกัน มีคนเล่าว่าเพื่องานนี้ต้อง เครีย์ล พื้นที่ในโบถส์จนหมด เอาพระของโรงเรียนที่ฝากไว้ ไปที่โรงเรียน ส่วนที่เป็นของวัด ก็ยกไปบนศาลาจนหมด เอาเฉพาะของที่จะเข้าพิธีมาวางไว้ เพื่อประกอบพิธีพุทธาภิเษก รูปหล่อรุ่นนี้ครับ ต่อหน้าหลวงพ่อขาว พระประธานในโบถส์ครับ


PICT2446.JPG PICT2448.JPG PICT2451.JPG

ฉนั้นรูปหล่อรุ่นนี้ และพระเครื่อง ทั้งรูปหล่อ เล็กและ เหรียญ จัดว่ามีพิธีดีใหญ่โต มีประวัติการสร้างที่แน่นอน ยิ่งกว่ารุ่นไหนๆของหลวงพ่อน่ะครับ ถ้าเป็นภาพยนต์เรียกว่าลงทุนเยอะ ดาราตัวแสดงเด่นๆ และตัวประกอบเพียบ แบบว่าทุ่มทุนสร้างจริงๆครับ


หมายเหตุ: จากท่านั่งของหลวงพ่อน่ะครับ ถ้าคุณย้อนกลับไปดูท่านั่งของหลวงปู่พระครูบุญศรี ที่ผมเอารูปหล่อ ๕ นิ้ว ของท่านมาวางเทียบกับรูปหล่อ ๕ นิ้วของหลวงพ่อทรงน่ะครับ จะเห็นว่าท่านนั่งท่าเดียวกัน คือนั่งพับเพียบ พับขาซ้าย เอามือทั้งสองข้างจับเข่า และนั่งยืดตัวตรง เหมือนกันโดยบังเอิญโดยฝีมือช่างอีกเหมือนกัน และหลังไม่โกงน่ะครับ ทั้งสองท่าน แม้จะอายุมาก แสดงให้เห็นว่า ท่านทั้งสองนั่งท่าสมาธิยืดตัวตรงเป็นประจำจนเป็นนิสัย เหมือนกับหลวงพ่อเดิมที่ท่านนั่งยืดหลังตรงไม่ว่าอายุจะมากเพียงใด ตราบจวบจนท่านล่ะสังขารครับ
แก้ไขครั้งล่าสุด: เมื่อสักครู่
ข้อเขียนและรูปภาพในกระทู้เหรียญบินฯตกอยู่ในหมวดวรรณกรรม ตามมาตรา ๔ ของ พรบ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ได้รับการคุ้มครอง ผู้ใดจะนำไปใช้ต้องได้รับการยินยอมจากผู้สร้างสรรค์ ผู้ใดละเมิดถือว่า ละเมิดกฎหมายตาม พรบ ลิขสิทธิ์ ๒๕๓๗ มีโทษ ทั้ง จำ หรือ ปรับ หรือ ทั้งจำทั้งปรับได้ ตามมาตรา ๖๙ - ๗๗
พี เสาวภา, 4 สิงหาคม 2008

 

ประเภทของวัตถุมงคลหลวงพ่อทรง พอจะแยกได้ ประมาณ สี่ประเภท ตามต้นตอ ของการสร้าง
๑) ผมเอาได้วัตถุมงคล ชุดที่ทำหลวงพ่อทำเอง สั่งทำเอง หาซื้อมาเอง สมัยยังหนุ่ม ยังอยู่ในขั้นตอนสร้างวัดอยู่ นำมาลง และยืนยันว่าหลวงพ่อปลุกเสกน่ะครับ วัตถุมงคลพวกนี้มาหาซื้อบูชามาทีหลังด้วยเงินส่วนตัวผม นำมาแสดงให้พวกท่านดู บางอย่างหายากมาก มีแค่ชิ้นเดียว เอามาลงให้พวกท่านดุ ไม่หวงวิชา เผื่อพวกท่านไปเจอ จะได้ทราบ ยืนยัน เต็มที่ว่า ผ่านมือ พระผู้เฒ่า แห่งวัดมอญมาแน่นอน ท่านอาจจะไปเจอแบบไม่มีใครรู้ และจะเป็นโชคของท่าน เพราะของท่านดีจริงๆ

๒) อีกส่วนที่นำมาแสดง คือส่วนที่วัดสร้างเองจริงๆ ในตอนปลายชีวิตท่าน หลวงพ่อทำเอง และยืนยันว่าหลวงพ่อเสกให้แน่นอน ที่ยืนยันเพราะผมได้เห็น บางอย่างมีส่วนร่วม ผมสะสมไว้แบบของฟรี เพราะไถหลวงพ่อมาบ้าง ท่านให้มาบ้าง พวกท่านไปเจอจะได้รู้ไว้ เอามาบูชา เพราะยืนยันอีกเหมือนกันว่ามีจริง และดีจริงๆ ยังพอหาได้ ไม่หาไว้จะเสียใจภายหลัง เมื่อท่านอยากได้ และจำเป็นจะต้องมีไว้เพื่อช่วยใครหรือตนเอง แต่หาไม่ได้ เช่นพระนักธรรม ตะกรุดมหาจักร ตะกรุดเทพรัญจวน เบี้ยแก้ ของบางอย่างเล่นหาได้ง่ายเพราะมีจำนวนจำกัด ไม่มีเพิ่ม หรือ เสริม เพราะแม่พิมพ์หรือ โค็ดทำลายแล้ว

๓) อีกส่วนที่นำมาแสดง คือ ส่วนที่ทำจากวัดอื่น หน่วยงาน อื่นๆ เช่นโรงเรียน หรือ ของผู้มีจิตใจที่มีบุญ ที่ทำแจกฟรี ของพวกนี้ส่วนใหญ่ ผมได้แจกฟรีจากหลวงพ่อในส่วนที่เขาให้หลวงพ่อไว้ ซื้อมาบ้างบางอย่างในยุคที่หลวงพ่อยังมีชีวิตอยู่ ( ยังเอาลงไม่หมด ) เพราะเขาทำเพื่อการกุศล ทำไปแล้วได้บุญ ผมเลยเต็มใจทำ ของพวกนี้เจตนาดี หลวงพ่อเสกให้แน่นอน ของบางอย่างยังพอหาได้ ไม่ยาก

๔) ส่วนที่ไม่ได้นำมาแสดง หรือ แสดงน้อยไม่กี่อย่าง ที่แสดงเพราะของเหล่านั้นหลวงพ่อแจกมาให้ฟรีๆ ของส่วนนี้คือของที่พวกนายทุนทำขาย แล้วแบ่งให้วัดส่วนหนึ่ง หรือเอามาขายที่วัด หรือ เอาไปขายนอกวัด ของพวกนี้ผมไม่เก็บเลย มีหลายอย่างมากที่ผมไม่มี และมีหลายอย่างที่ผมไม่รู้จัก ไม่เคยเห็น ไม่ทราบประวัติ เลยไม่สนใจที่จะแสวงหา

แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ไม่ได้หมายความว่าผมจะพูดว่าหลวงพ่อไม่ได้เสกให้น่ะครับ ผมไม่กล้าปรามาสใครเพราะไม่รู้ความจริง ทางใครทางมัน และที่ผมไม่เก็บเพราะเหตุผลส่วนตัว แต่ยืนยันว่า หลวงพ่อเสกของให้คนง่าย ท่านโปรดเขาไปทั่ว และของที่ผ่านมือหลวงพ่อ นั้นดีแน่นอนครับ ถ้าท่านจะเก็บของเหล่านี้ ที่มีแหล่งที่มาดี แน่ใจ
ยิ่งมีรอยจารของหลวงพ่อด้วย จะดีแน่นอน แต่ถ้าสงสัยมีคำถามใด ต้องไปถามคนสร้างเองน่ะครับ ไม่ใช่มาถามผม ไปถามคนสร้างให้เขายืนยันเอง เพราะเขาเป็นคนสร้าง รู้แม่พิมพ์ รู้โค้ด แต่ผมไม่ได้มีอะไร คือ ไม่รู้อะไรเลย เพราะไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับเขา เมื่อไม่รู้ ไม่ทราบ เลยไม่สามารถ มาพูดหรือยืนยันให้เขาได้ครับ ว่าของนั้นมีพิมพ์อะไร เนื้อหาอย่างไร หรือ มีโค็ดอย่างไร จำนวนเท่าไหร่

แต่ยืนยันอีกครั้งว่า หลวงพ่อทรง ท่านเสกของง่าย เพราะจิตถึง ท่านโปรดเขาไปหมด และของอะไรที่ผ่านมือหลวงพ่อจะดีเหมือนกันหมด แต่จะดีด้านไหนต้องแล้วแต่ของประเภทนั้นครับ และแล้วแต่ท่านจะอธิษฐานจิต

ตกลง ผมไม่มีตาในน่ะครับ ผมบอกไม่ได้ว่าของไหนหลวงพ่อเสก หรือของไหนหลวงพ่อไม่ได้เสก ถ้าผมมีตาในได้เมื่อไหร่ แล้วดูได้ด้วยตาในแบบมั่นใจเมื่อไหร่ ผมจะเลิกเล่นพระครับ เพราะคงถึงเวลา ที่ผมเล่นสะสมปัจจุบันนี้ เล่นตามตาเนื้อ ดูพิมพ์ทรงและเนื้อหา ดูประวัติครับ เล่นหาตามสากล ที่คนท้องถิ่นที่รู้ประวัติเขาเล่น หรือบางอย่างที่ผมรู้ประวัติ เล่นแบบสังคมยอมรับกัน ผมถึงซื้อครับ ยกเว้นของบางอย่างแบบหายากจริงๆ มีแค่ชิ้นสองชิ้น ถ้าไปเจอ แล้วมั่นใจ ซื้อเข้าแน่นอนครับ เพราะถ้าปล่อยหลุดมือไป คงไม่ได้เห็นอีกครับ

หลักการเก็บของหลวงพ่อของผม คือ รับจากมือหลวงพ่อส่วนใหญ่ และเน้นที่ของฟรีครับ....แหะๆ
แก้ไขครั้งล่าสุด: 4 สิงหาคม 2008
ข้อเขียนและรูปภาพในกระทู้เหรียญบินฯตกอยู่ในหมวดวรรณกรรม ตามมาตรา ๔ ของ พรบ ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗ ได้รับการคุ้มครอง ผู้ใดจะนำไปใช้ต้องได้รับการยินยอมจากผู้สร้างสรรค์ ผู้ใดละเมิดถือว่า ละเมิดกฎหมายตาม พรบ ลิขสิทธิ์ ๒๕๓๗ มีโทษ ทั้ง จำ หรือ ปรับ หรือ ทั้งจำทั้งปรับได้ ตามมาตรา ๖๙ - ๗๗
พี เสาวภา, 3 สิงหาคม 200

 

เหรียญพุทซ้อน ๒๕๔๙

มาถึงเหรียญพระเอกวันงานวันเกิดหลวงพ่อ ๑๑ ก.ค. ๒๕๔๙
ที่ว่าพระเอกเพราะหลวงพ่อแจกด่ะ น่าจะหลายพันเหรียญ และแอบเห็นมีคนเวียนเทียนด้วย แจกตั้งแต่ฉันท์เพลไปจนถึงพิธีถึงหยุด ท่านเข้าไปนั่งรอในโบถส์ และไปจนเจ้าฟ้าท่านเสด็จกลับ ยังออกมานั่งแจกต่อ บนศาลา ที่จริงบนศาลา มีการแจกพระเนื้อผง พิมพ์ที่พิมพ์เองด้วย พวกรูปเหมือนของท่าน และแหวกม่าน แต่หลักๆก็เหรียญ พุทซ้อนนี่แหละครับ เพราะหยิบง่าย แจกง่าย หยิบมาทีล่ะกำ แล้วปลิ้นแจกทีล่ะองค์ หย่อนใส่ตามมือ ที่ยื่นกันออกมาขอ...แหะๆ มันส์จังของฟรีเนี่ย รสชาดดีกว่าซื้อเยอะเลย...อิอิ

ผมเรียกว่าพิมพ์พุทซ้อนตามชาวบ้านก็แล้วกัน คงเป็นเพราะมี หลวงพ่อขาวนั่งซ้อนอยู่ พิมพ์นี้มีเนื้อผงด้วยน่ะครับ ทำพิมพ์มาให้วัด โดยเสี่ย ศ ใจดี เจ้าเก่า แต่ทำมาก่อนพิมพ์เหรียญนาน น่าจะก่อนเป็นปี หลวงพ่อท่านก็แจกไปเยอะเหมือนกัน เพราะเจตนาเขาทำให้แจกๆๆๆ และแจก

เป็นเหรียญรูปไข่รมดำ ข้างหน้าเขียนว่า พระครูสุภัทรธรรมโสภณ ( หลวงพ่อทรง ) มีรูปหลวงพ่ออยู่ข้างล่าง และมีรูปพระพุทธ พระประธานในโบสถ์ หลวงพ่อขาว ซ้อนอยู่ แบบขี่คอ

ส่วนด้านหลังเป็น ยันต์มหาจินดามณี รูปหมูหนึ่งตัวข้างล่าง ( อันนี้ไม่ทราบความหมาย สันนิฐานว่าเป็นปีเกิดของคนสร้าง ) และอักษรเขียนว่า ครบ ๗ รอบ วัดศาลาดิน ต. ม่วงเตี้ย อ. วิเศษฯ จ. อ่างทอง ๒๕๔๙

เป็นรูปไข่ขนาดกำลังดี หลวงพ่อแจกฟรีออกไปอื้อเลย น่าจะหาไม่ยาก แต่ที่แน่ๆ ที่คุณตำรวจ วิเศษฯ น่ะมีแน่ๆ เพราะผมเห็นหลวงพ่อแจกให้กับตา

ส่วนเนื้อเป็นทองแดงรมดำ จะมีเนื้ออื่นหรือไม่ ผมไม่ทราบจริงๆครับ และไม่เคยเห็น ถ้าจะมีก็คงมีที่เสี่ย ศ. ท่านเดียว คงไม่หลุดออกมาในตลาดแน่นอน

แก้ไขครั้งล่าสุด: 5 สิงหาคม 2008

 

รูปหล่อหลวงพ่อเงินอาจารย์อนันต์
รูปหล่อหลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน องค์นี้ถอดแบบมาจากรูปหล่อหลวงพ่อเงินพิมพ์ขี้ตาของอาจารย์อนันต์ ถอดแบบโดยมือระดับช่างกรมศิลปฯ ช่างสิบหมู่ ที่ถอดแบบจากองค์จริงได้สวยงามมาก
อธิษฐานจิตปลุกเสกโดยหลวงพ่อเพชร วัดบ้านกรับ ปี 42
อ้างอิง
ทางคณะศิษย์ฯ เห็นว่าทาง วัดบ้านกรับ ยังขาดจตุปัจจัยอีกเป็นจำนวนมาก จึงได้เรียนเชิญ อาจารย์อนันต์ สวัสดิสวนีย์ อดีตผู้อำนวยการส่วนช่างสิบหมู่ สถาบันศิลปกรรม กรมศิลปกร เป็นเจ้าภาพหลักในการทอดกฐินสามัคคีครั้งนี้ ปี ๒๕๔๒
เมื่อ อาจารย์อนันต์ สวัสดิสวนีย์ ได้รับเป็นเจ้าภาพหลักแล้ว จึงได้ดำริที่จะสร้างพระเครื่องเพื่อมอบเป็นที่ระลึกแก่ผู้ที่ร่วมทำบุญทอดกฐินสามัคคีฯ ในสายของท่าน
มวลสารสำคัญๆ ประกอบด้วย แผ่นยันต์ ตะกรุด และชนวนต่างๆ มากมาย อาทิ
ชนวนหล่อพระเกศพระประธานพุทธมณฑล,
ชนวนหล่อพระพุทธนราวันตบพิตรจำลอง,
ชนวนหล่อพระพุทธรูปสำคัญและอนุสาวรีย์หลายแห่ง,
ชนวนหล่อพระหลวงพ่อเสริม ภ.ป.ร. วัดปทุมวนาราม,
ชนวนหล่อพระพุทธสิหิงค์ สถาบันศิลปกรรม กรมศิลปกร, ชนวนหล่อพระประธานประจำการท่าเรือแห่งประเทศไทย, ชนวนหล่อพระรูปเหมือนหลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอม นครปฐม,
ชนวนหล่อพระกริ่งปรเวศ รุ่นฉลอง 60 พระชันษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว,
ชนวนพระกริ่งหลวงปู่ดู่ วัดสะแก,
เนื้อโลหะจากองค์หลวงพ่อมงคลบพิตร,
ชนวนและผงตะไบพระกริ่งยอดขุนพลหลวงพ่อแช่ม ฐานุสสโก วัดดอนยายหอม,
ชนวนพระกริ่งปรเวศเขาเงิน พ่อท่านคล้อย ฐานธมโม วัดถ้ำเขาเงิน,
ชนวนพระปิดตามหาอุตม์ยันต์ยุ่ง หลวงพ่ออุ้น สุขกาโม วัดตาลกง,
ชนวนหล่อพระบรมรูปจำลองรัชการที่ 5 คณะรัฐศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ เสด็จเททองฯ),
ชนวนพระกริ่ง-พระชัยวัฒน์จันทร์ตรี, พระบัวเข็ม, พระปิดตามหาอุตม์เพชรกลับหลวงพ่อเพชร จนฺทวํโส,
แผ่นยันต์ตะกรุดนะเพชรกลับ,
ตะกรุดโลกธาตุ หลวงพ่อเพชร จนฺทวํโส,
แผ่นยันต์หลวงปู่ดี วัดพระรูป สุพรรณฯ,
แผ่นยันต์ครูบาชัยวงศ์ วัดพระบาทห้วยต้ม ลำพูน,
แผ่นยันต์พระครูสมุห์อวยพร ฐิติญาโน วัดดอนยายหอม นครปฐม
จำนวนการสร้างประมาณได้แค่ 600 องค์เท่านั้น
ด้านพิธีกรรม อาจารย์อนันต์ สวัสดิสวนีย์ ได้นำเข้าพิธีพุทธาภิเษกครั้งยิ่งใหญ่โดยพระเกจิอาจารย์ดังอาคมขลังภายในพระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ( วัดพระแก้วฯ ) เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม 2542
และหลวงพ่อเพชร จนฺทวํโส ได้อธิษฐานจิตปลุกเสกเดี่ยวภายในพระอุโบสถวัดบ้านกรับ เมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน 2542 ด้านพุทธคุณ ทั้งแคล้วคลาด นิรันตราย และเมตตามหานิยม
ผมได้แจกจากท่านอาจารย์อนันต์ ในปี ๒๕๔๒ จึงได้นำให้ หลวงปู่พระครูบุญศรีจารให้ ใต้ฐานและ อธิษฐานจิต จากนั้นนำใส่ลังร้อยเสก เสกมาจนท่านล่ะสังขาร ร่วมร้อยครั้ง ไม่ทันพิธีบนแพฯ น่ะครับ
ประวัติหลวงพ่อเงินพิมพ์ขี้ตา ขออนุญาตท่านอนันนต์เล่าเพื่อเผยแพร่ บารมีของอาจารย์อนันต์ เพราะท่านเป็นคนมีบุญเยอะ เจอพระดีๆมาเพียบ รูปหล่อหลวงพ่อเงินพิมพ์ขี้ตาองค์นี้ ผมเห็นตัวจริงมาแล้ว พอรู้ประวัติที่ท่านเล่าให้ฟัง โดยย้อนไป ตั้งแต่ท่านอยู่ที่กรมศิลป ฯ มหาวิทยาลัยศิลปากร ท่านต้องการแลกเปลี่ยน แต่เจ้าของพระจะเอาพระทั้งตู้ ย้ำว่าทั้งตู้ ที่ท่านมี พระเก่าๆดีๆทั้งนั้น ท่านบอกถึงขั้นเหงื่อแตก แต่ของมีเจ้าของ เพราะท่านเคยไปขอลูกกับหลวงพ่อเงินได้ลูกสาวมา พระองค์นี้เลยจะเอาไว้ให้ลูกสาวท่าน ท่านเลยได้มา ตอนผมฟังเรื่องนี้ ก็น่าจะประมาณ พ.ศ. ๒๕๔๒ ท่านบอกว่ามีคนมาขอซื้อตอนนั้น หลัก ล้าน ป่านนี้ราคาคงทะลุ หลักสิบล้านไปแล้วเพราะสวยจริงๆ หลวงพ่อยิ้ม เห็นไรฟันที่เป็นจุดตาในพิมพ์ขี้ตา ดูง่ายสุดๆ
องค์นี้ตอกโค็ดประจำตัวอาจารย์อนันต์ และ เบอร์ ๓๐๓ และมีหลวงปู่พระครูบุญศรีลงจารกำกับให้อีกที
ส่วนเนื้อหานี่ ที่เขาเล่ามายังน้อย เพราะท่านมีชนวนเก่าๆหลายพิธีมาก ทั้งพิธีหลวง พิธีราษฏร์ หลอมรวมทับถมกันมา ท่านยังแบ่งมา ๑ แท่ง ใส่ในพระกริ่งแพโบสถ์น้ำที่ท่านมาเป็นเจ้าพิธีฝ่ายฆราวาสให้ ใส่ในพระรุ่นนี้ บางอย่างเปิดเผยไม่ถนัดต้องหลังไมค์ เนื้อออกมา ดำปิ้ด ไม่ต้องรมผิว ดำทั้งอง๕์ ทั้งฐาน เนื้อกลับเอง เนื้อแบบนี้หายากมาก จะเห็นในพระกริ่งรุ่นเก่าๆ ที่เนื้อล้วน ส่วนผสมถึงครับ
เสกมาเพียบกะว่าพอมาเจอ ลพ ทรง ก็นำไปขอท่านเป่าเพิ่มหลายครั้ง มาเจอ ลป เล็ก ก็นำไปขอบารมีเพิ่มเติม หลายครั้ง โดยเฉพาะพิธีรุ่นหรียญเจริญสุขของหลวงปู่เล็ก ยังมี หลวงพ่อใจ หลวงปู่ครูบาแก้วอีก บารมีไม่แน่นไม่รู้จะว่าอย่างไร

 

มีดด้ามงา หลวงปู่พระครูบุญศรี
ลายเสมาใบโพธิ์ แข็งสิงห์ ใบไม้ไหว ใบยาว ๒.๕ นิ้ว เป็นแบบมาตราบานมีดเล็ก พอเปิดกล่องเห็นมีดนี้ประวัติก็ไหลหลัง่ลงมาที่สมองที่ผมจำได้ค่อนข้างชัดเจนน่าจะเป็นครั้งแรกที่มีดเล่มนี้ลง อินเตอร์เน็ท
ประมาณ พ.ส. ๒๕๔๐ ผมซื้อแยกส่วนกันมา ต่างเวลา ต่างวาระ สะสมไว้ เมื่อเห็นถูกใจ ประวัติมาดี
ใบมีดเป็นของช่างหนึ่งในพยุหะ เป็นช่างแบบเก่า คือ ตีขึ้นรูป ไม่ใช่มีดเจียแบบช่างยุคใหม่ ตีขึ้นรูปที่ล่ะใบ ตอกสลักลายด้วยสิ่วและฆ้อน สวยงาม
ด้ามไปเจอ ด้ามที่เขาซ่อมจากมีดเก่า ดูแล้วงาเก่า แต่ไม่ถึงยุค พ่อเดิม รุ่นลูกศิษย์ เดาเอาก็ของหลวงพ่อกัน ผมเลยซื้อมา ที่ทำไมเขาแยก เพราะมีดใช่ไป แหลกคาพกก็มี แถวนั้นมีช่างซ่อม พอซ่อมแล้วเขาก็เอาด้ามใหม่ใส่
ผมเลยไปขอลุงดิษฐ์ พยุหะ ( ล่วงลับไปแล้ว ) ประกอบให้ ลุงดิษฐ์ ไม่ได้ทำมีดนานแล้ว เคยเป็นลูกมือช่างฉิมแต่ไม่ชอบตีเหล็กชอบแกะมากกว่า เลยไม่ไปทา่งมีด ลุงท่านคัดไม้พยุงดำแก่นให้ เพราะสนิทกัน แกะฝักจากไม้พยุงดำ ที่หายาก เป็นตอเก่าที่ลูงแกเก็บไว้ ฝักอันนี้เลยจะใหญ่แข็งแรงหน่อย คนทำไม่ใช่ช่างทำมีด แต่ชอบพอนับถือกัน
ลุงดิษฐ์ ส่งไปให้ ร้านเฮงกี่ทำ ร้านเฮงกี่นี่กับผมมีเรื่องเล่าเยอะ เหมือนกัน จะเฉลยหมดที่ทราบ จะทยยอยเล่าบันทึกไว้ไม่่ให้สูญหาย ร้านนี้เป็นร้านเงินทำแหมมีด มาตั้งแต่รุ่นพ่อและ เจ๊ ที่ทันหลวงพ่อเดิม พอเตี่ยตายไป เจ๊ก็รับช่วงต่อมา ที่ผมเห็นมีสองคน เจ๊คนรับงาน อยู่หน้าร้าน ท่านจะเป็นคนหน้าตาย ไม่เชิงไม่รับแขก แต่ หน้าเฉยๆ เหมือนจะหยิ่งๆหน่อย ( แบบคนมีวิชาทำแหม ) ไม่ช่างพูดคุย แต่ ถามตอบตรงไม่มีกั้ก แนะนำต่อได้ด้วย ฝีมือทำแหมเงินละเอียดมาก น่าจะละเอียดที่สุดในยุคนั้น ยุคนี้ไม่รู้แล้ว ฌป็นลายโบราณ เงินมีเปอร์เซนต์สูงไม่มีมั่ว เขามีชื่อ บางทีคิวยาว เร่งไม่ได้ ต้องใจเย็นๆ
มาลอง ปลอกมีดและแหม เก็บใส่กล่องไว้ ๒๐ ปี เงินไม่มีหมองดำ เงินเขาดีครับ
การเข้าด้าม ข้างใน ใส่ครั่ง ผสม ผงอิทเจ เกศา หลวงปู่บุญศรี และตะกรุดทองแดงเล็ก ที่ท่านลงไว้ใส่ด้ามมีด ผมเอาไปขอท่านใส่เอาฤกษ์ ( ผมไม่รีบทำวัตถุมงคลอะไร เพราะทำไว้ใช้ เอง ทำแบบไม่รีบ เอาแน่นๆ ) ท่าน เอามาประจุวิชาปัจจุขาดที่ด่ามมีด เสกมาให้ทีแล้ว จึงเอาไปให้ลูงดิษฐ์เข้าด้าม กับปลอกมีดและแหม
เอามาให้หลวงปู่เสกซ้ำเป็นปีๆ ผมส่องดูไม่เห็นรอยจารชัดๆ เป็นไปได้สองทางคือ ๑) ท่านใช่ปากกาเมจิกสีแดงลง ซึ่งหายไปแล้ว ๒) ท่านใช้เหล็กจารหัวเพชรที่ผมเอาไปถวายเอง เขียน ท่านจะเขียนเบามากเล่นเล็ก เหมือนมีรอยๆ ที่ ปลายใบมีดและด้าม แต่อ่านไม่ออก เพระาเบามาก นานแล้ว ลายจะจางๆไป ท่านเคยบอกว่า รอยจารหายไม่เป็นไร ประจุเสกให้แล้ว
เสกมาตั้งก่อนก่อน พิธีแพโบสถ์น้ำ เอาใส่ลังเข้าพิธีแพโบสถ์ เอาใส่ลังเหล็กเสกมาเรื่อยจนท่านล่ะสังขาร ตามสำนวนผม น่าจะ ร่วมๆ สองร้อยครั้งขึ้นไป แน่นเอี้ยดจนครั้งสุดท้ายท่านชี้มมที่ลังหลังจากเสกมาร่วม สาม สี่ปี ว่าเยอะแล้ว ไม่ต้องเอามาเสกอีก พอแล้ว
เล่าสั้นๆ ที่เล่าไปทีแล้ว การเสกของหลวงปู่ ท่านจะเสกครอบของเก่าเป็นวงๆไป ไม่ไล่ของเก่า ยิ่งเสกหลายร้อยครั้ง ยิ่งเป็นดวงครอบกันเป็นชั้นๆมา เป็นร้อยวง แล้วแต่ท่านจะลงตามจิตที่ท่านรู้ว่าใครเหมาะกับอะไร เทวดาไหน โฉลกกัน เป็นญาติในอดีตชาติกันมา
ของที่ท่านเสกท่านจะรู้ด้วยวาระจิตของท่าน ท่านจะเชฺิญตั้งแต่ ต้นทางครูสาย เช่นมีด ก็เชิญเทพ ฤาษี ครูมีด ครูดาบ ครูเตา นั้นมารับรู้ มาเสกให้ และ อาราธนาเทพ เทวดา มาประจำ มาอารักษ์ ของๆท่านทุกชนิดจะมีเทพ เทวดา ตามสายที่ท่านเชฺิญมาแล้วฝากลูกศิษย์ คนที่นับถือท่านไว้ ว่าเป็นลูกหลานท่าน ฝากช่วยดูแลด้วย ของหลวงปู่ไปที่ไหน ทางจะเปิด เพระาเทพ เทวดา ท่านถึงกันจะเปิดทางให้ เป็นที่รู้ดีในหมู่ศิษย์ที่มี มโนมยิทธิ หรือตาใน แบบเฮียโก ว่าเทพ เทวดามาเพียบ และ มาอารักษ์ วัตถุมงคลแต่ล่ะชิ้น ด้วยบารมีของพระที่ อริยเจ้า สายเพื่อนกับพระอินทร์ ฝากฝังไว้
มาเขียนต่อน่ะครับ

 

โค็ดแท้ๆ

 

๒๕๖๖ ปีแห่งการปิดตา
ในปีที่จะถึงนี้เราคงจะได้เห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น ไม่เคยได้ยิน ไม่เคยได้พูด สุขใจก็ ปิดตาซ่ะน่ะครับ ดูแต่ใจตัวเองก็พอแล้ว
พระปิดตาหลวงพ่อทองสุข พิมพ์จัมโบ้ ฝังตะกรุด
พระพิมพ์นี้ผมมีประวัติน่ะครับ แต่มาในรูป hard copy หาไม่เจอซ่ะแล้ว หาในเน็ท วัดก็ทำมาหลายรุ่น ท่านทำออกมาหลายรุ่นเหมือนกัน แต่มายุคนี้ชักหายาก เพระาถือว่าเป็นพระปิดตา สามอาจารย์ คือมีผงหลวงปู่เอี่ยม ผงหลวงปู่กลิ่นและ ผงหลวงพ่อทองสุข ผสมกัน ตามบังคับของวัดสะพานสูง จะสร้างพระเท่าไหร่ใช้ผงเท่าไหร่ ต้องลบผงใหม่ มาเท่าที่ต้องการ และ เอาไปผสมผงเก่าในโหลประจำวัด เขย่าๆ กวน จนเข้ากันดี ตามพิธี คงมีพระคาถาบังคับ ... จึงจะเอา ผง ผสมนั้นไปใช้ได้ จัดเป็นของดีถึงหลวงปู่เอี่ยมเหมือนกัน เพราะพระปิดตาของ หลวงปู่เอี่ยม เลิกไฝ่ฝันได้ เพราะมีราคาแพงมาก
องค์นี้ได้มาพิศดาร เพราะได้มาจากบ้านช่างในพยุหะคีรี ทางเอาวัดเอามาเป็นตัวอย่างในการให้แกะไม้ตะเคียนต้นประจำวัด ในยุคที่หลวงพ่อทองสุขยังคงมีสังขาร ที่หลวงปู่เอี่ยมเพ่งจนตายพราย เป็นซุงประจำวัดทีเดียว ช่างดิษฐ์ ป้าธี ช่างเก่าแก่ของ พยุหะฯ บอกว่าพระท่านให้เป็นตัวอย่าง หลวงพ่อทองสุขคงขึ้นมาดูเอง ในยุคที่ท่านยังแข็งแรงเดินทางได้ พระเลยหลงที่บ้านช่าง กลิ่นท่านคงจะหอม หนูมาแทะ ตรงหัวเข่าซ้ายขององค์พระไปหน่อย แต่พระเขาใส่รักผสม ในเนื้อและเคลือบ หนูเลยไม่อร่อย ไม่แทะต่อ เพราะคงขม กัดปาก พระเลยรอดมาถึงยุคผม
เดี๋ยวจะลองหาประวัติอีกรอบ เพราะพิธีใหญ่ เนื้อหาดีมากครับ
สังเกตุ พระบาทของท่านมีส้นเท้าน่ะครับ และ ติดลายนิ้วมือชัดเจน

 

พระนักธรรมพิมพ์วัด และ พระพิมพ์วัดทุกรุ่น
เผอิญเขาไม่ได้มาคุยกันในนี้ ผมจะได้แย้งได้
ใครที่ว่าพระชุดวัด รวมทั้งนักธรรมพิมพ์วัดหลวงพ่อไม่ได้เสก อย่าไปเชื่อครับ
เสกมากกว่า ๑ ครั้งทั้งนั้น ที่เก็บนานในหอสวดมนต์เสกมาเป็นปีก็มี เสกแบบทับถมกันไป แน่นๆ
ลองอ่านของผมในกระทู้ในพลังจิต ที่ผมเอาข้อมูลมาลงใน FB ( เอาข้อมูลมาเผยแพร่ความจริง ผมไปวัดมาตั้งแต่ ปี ๒๕๔๖ โดยประมาณ จน หลวงพ่อป่วย ตามดูแลช่วยค่า รักษา พยาบาลท่านจนล่ะ สังขาร ในปี ๒๕๕๐ ด้วยความเคารพ รักหลวงพ่อเหมือนญาติผู้ใหญ่ ) หมดเงินทอง รักษา ผ่าตัดต้อตาหลวงพ่อ คราวแรกผมก้แย่งโยมเขาจ่าย ค่า โรงพยาบาล ค่ารถ ค่าน้ำมัน จิปาถะ ผมก็ร่วมด้วยหมดไปหลายเงิน ไม่ได้มารักหลวงพ่อแค่ตอนขายของ ประมูลของท่านอันนี้ทีหลังหลังจากท่านล่ะสังขารไปเป็นหลายปี
เป็นคน ไปช่วยวัด ทั้งแม่พิมพ์ และ ผง แทบทุกชนิด ......เจตนา ให้วัดอยู่ตัวได้เอง แบบพ่อหลวง ร ๙ ท่านว่า ไม่ปลาให้ แต่ให้เบ็ดตกปลา ไปช่วยตัวเอง ..... ไม่ต้องมีนายทุนหรือใครมาทำถวายมาทำให้อย่างเดียว ..... เห็นตั้งแต่ ผงไปจนขึ้นเป็นรูปพระ ยังเอาลังกระดาษไปถวายให้ใส่พระด้วย น่าจะครบวงจร รอแต่จะเอาใส่กรุเท่านั้น ที่ไม่ได้ทำ เพราะหลวงพ่อท่านล่ะสังขารไปก่อน
โดยเห็นว่า นายทุนสร้างพระ เครื่องราง มาให้หลวงพ่อเสก แค่แบ่งไว้มั่ง แต่ ตัวเองเอาพระกลับไปแทบทั้งหมด .... ไปขายหรืออะไรก็ตาม วัดแทบไม่ได้อะไร ได้แบ่งไว้แค่นั้น พอเอาแจก ช่วยโฆษณาซ่ะอีกว่ามีรุ่นนี้จริงๆ วัดกลับเป็นเครื่องมือช่วยเขาซ่ะอีก
ผมจึงช่วยส่งเคราะห์ ทั้ง ผง เครื่องบดทั้งมือ และ ไฟฟ้า น้ำมันตั้งอิ้ว น้ำหอม แม่พิมพ์ แทบจะทุกชนิด จนวัดยืนได้บนขาตัวเอง ทำเอง จำหน่ายเอง แจกมั่ง ขายมั่ง ตามสไตล์หลวงพ่อ จนมีเหลือเฟือ ก็ซื้อปูนหอย ซื้อปูนแม่พิมพ์ไปถวายอีก กลัววัดจะหมดของ จนหลวงพ่อบอกพอก่อน มีเยอะ ทำไม่ทันแล้ว
รวมทั้งเครื่องราง แผ่นตะกั่ว ที่ม้วนจะกรุด ออกแบบ สร้าง ม้วนได้ ถึง ทองแดง กว้าง ๗ นิ้ว ม้วนตะกั่วได้ทุกขนาด ผมก็ช่วยสงเคราะห์วัดให้ ทำเองได้ ไม่ต้องไปพึ่งเขา
หาซื้อเบี้ย ขนาดรวมๆหลายสิบกิโล น่าจะเป็นหลายพันตัวถึงหมื่น ตระเวณหาแถวใน กทม ชลบุรี บางแสน จนร้านเบี้ยมันจำหน้าได้ แนะนำ ว่ารอสั่งจากอินโดนีเซีย จะมาให้โทรมาถาม จะแบ่งขายให้เป็นกิโลๆ ..... ถ้ารวมตัวเล็ก ๆ เป็นหมื่นตัวแน่นอน เพราเขาขายคละกันมา แยกไม่ได้ ปรอทจากแถววัดสามปลื้ม ทุกชนิด ผมริเริ่ม หาเอาไปถวายหลวงพ่อทั้งนั้น เจตนาให้วัดทำเอง จำหน่ายเอง
ยกเว้นอย่างเดียวที่หาไม่ได้คือ ชันนะโรงได้มาจากลูกศิษย์ คุณ ช. ลูกศิษย์ตัวจริงหลวงพ่ออีกท่านที่ทำมีดหมอรุ่นแรก มาถวายด้วยฟรีๆ คุณ ช. ที่ไม่ได้มายุ่งเกี่ยวกับวงการพระเครื่องเลย ถวายให้ เปล่าๆ เอาแต่บุญ เอาอานิสสงค์ ไม่เอาเงิน
ผมทั้งไปวัด แทบทุกอาทิตย์ เพราะหน้างานอยู่ที่ศูนย์ใหญ่ NGV ของ ปตท ที่ปทุมธานี ผมรับเหมาได้งานทุกศูนย์กระจายไปทั่วภาคกลาง ในตอนนั้น เพราะบางครั้ง จนแต้ม คิดไม่ออก หรือ ลังเลในการค้าขาย หลวงพ่อท่านช่วยมีอะไร ขัดข้อง มองไม่ชัดก็ไปกราบเรียนถามท่าน ทางเดียวกับวัด นั่นแหละ บ่ายๆว่าง ก็แว็บไปหาหลวงพ่อ ขากลับวิ่งตัดมาขึ้นทางด่วนกลับบ้าน ทำมาเป็นหลายร้อยๆ ครั้งจน ชำนาญทาง หลับตาเห็นโค้งครับ วิ่งจนรู้จักคนผักไห่อุดหนุน ต้มเลือดหมู ซื้อพระเขานั่นแหละ
หมดเงินไปหลายเเสนบาท ค่าวัสดุ อุปกรณ์ ค่าน้ำมัน จิปาถะ ไม่รวมค่าแรงผม ซึ่งแพงน่ะครับ ถ้าผมไปรับงานจากใคร รถวิ่งไปมา
ไปขน ปูนหอยจาก นครชัยศรี
น้ำมันตั้งอิ้ว จาก แถววัดสุทัศน์
น้ำมันหอม จาก แถววัดสามปลื้ม
สีผึ้ง น้ำมันแก้ว จากตลาดแถววัดสามปลื้ม
จนคนขายมันจำหน้าได้
แผ่นตะกั่วจากตลาดน้อย สัมพันธวงศ์ ผมก้ไปเสาะหามา ผมทั้งนั้นครับ ในยุคแรกๆ จนวัดตั้งหลักได้
จากนั้น จนมีศิษย์ใจบุญคนอื่นท่านเข้ามาช่วยพอเห็นทางวัดเอาจริง มีผลงาน ผลิตพระ ผลิตตะกรุด ผลิตเบี้ย ได้วันล่ะ หลายร้อยองค์ หลายสิบดอก เบี้ยหลายร้อยตัว จนเกินพอ หลวงพ่อ มีแจกแบบสะใจ วางจำหน่ายในนามของวัด เงินก็แบ่งไปรักษาพยาบาลหลวงพ่อหรือตามแต่ท่านปราถนา
หลวงพ่อป่วยครับ ป่วยเป็นโรคคนรวย ตัดปลายปอดไปทีแล้ว ตาก็เป็นต้อฝ้าฟาง ไปรักษาหาหมอ ใช้เงิน ใช้ทองเยอะ ท่านจะได้ไม่ต้องไปพึ่งใคร มีญาติที่เป็นหลานหลวงพ่อมาคอยบริหารดูแล อย่างดี ทำให้การดูแลหลวงพ่อเป็นไปอย่างดีมาก ผมขอชมเชยหมู่ญาติของหลวงพ่อ
พระทุกชนิด พอเยอะ เกินต้องการ เอาใส่ลัง ลังสังกะสี ก็เป็นของผม ลังกระดาษ เป็นกล่องกระดาษ A4 ในออฟฟิศที่ใช้แล้ว เอาใส่ท้ายรถ ไปถวายหลวงพ่อ เอาพระที่พิมพ์ เยอะจนล้นถาดที่ตากให้แห้ง เอาใส่ลัง เข้าไปทยอยเก็บในหอสวดมนต์ จนมีหลายสิบลัง น่าจะเป็นหมื่นๆองค์ มีทุกพิมพ์ ที่วัดปั้มเองทั้งสิ้น ไม่ต้องพึ่งนายทุนที่ไหน
ในหอสวดมนต์น่ะ เข้าพรรษา พระท่านจะมาทำวัดเช้าเย็น สวดมนต์สมโภชน์องค์พระ รวมทั้งหลวงพ่อในบางครั้ง ส่วนพระปาติโมกข์ คิดว่าทำในโบสถ์ อันนี้น่าเสียดาย ถ้าของอยู่ในโบสถ์ตอนพระปาติโมกข์ น่าจะล้างพวก อาถรรพ์ไปด้วย ทำบริสุทธิ์ซ่ะในแบบพุทธ ๆ จะดีมาก แบบพระหลวงปู่ครูบาแก้ว ตะกรุดโพธิ์กลับของ หลวงพ่ออั้บ เป็นต้น และ
ใครที่ เอาของมาเสก ถ้าขบวนใหญ่ ไม่ใช่แบบบูชาแล้วเอาใส่ถาดมาขอท่านเมตตาประสิทธิ์ให้ตรงที่รับแขก
แต่ถ้ามีเยอะๆ เป็นเรื่องราวหลวงพ่อจะให้นำไปในหอสวดมนต์ อยู่ข้างๆ ที่หลวงพ่อรับแขกน่ะแหละ เดินแค่ประมาณ สาม สี่ก้าว ก็ถึงปากประตูหอสวดมนต์ ไม่ยากอะไร ... แล้วเสกให้ และ เสกพระในหอสวดมนต์ไปทีเดียว ทุกชนิด ทำมาหลายครั้ง หลายปี บางพิธี เขาถ่ายรูปมาเป็นหลักฐานด้วยว่าหลวงพ่อเสกให้ หลวงพ่อท่านเมตตาเขาไปทั่ว ไม่ใช่มาเมตตาแค่ผม เป็นพิเศษอะไร ผมเป็นแค่เด็กส่งของให้ท่านน่ะครับ แค่นี้ก็เป็นบุญของผมนักแล้ว
และผมเชื่อสนิทใจว่าพระที่ขยันๆแบบหลวงพ่อ กลางคืน คนว่างท่านไปล้างห้องน้ำ สรงน้ำ สวดมนต์ ตื่นตีสี่ ท่านก็สวดมนต์ ท่านก็แผ่เมตตาให้ พวกวัตถุมงคลที่อยู่ในวัด ห้องท่านห่างออกไปนิดเดียว เดิน สิบกว่าก้าวก็ถึงแล้ว
ท่านที่เชื่อเรื่องความเป็น อริยะ พลังจิต ญาณสมาบัติ กายทิพย์ สำหรับหลวงพ่อแล้ว ผมเชื่อว่าท่านแค่กำหนด ก็ได้แล้วตามที่ท่านต้องการ ซ้ำยังมีเทยดา มาอารักษ์ของเหล่านั้นตามบารมีของหลวงพ่อ ตามที่หลวงพ่อสงเคราะห์ ลูกหลาน ไม่ต้องเอาไปตั้งตรงหน้าท่านหรอก ท่านแก่แล้ว ป่วย แพ้ กลิ่น แพ้ ฝุ่น ตาก็เป็นต้อ ไปให้ท่านดมมากๆ สังขารจะพาลป่วย ตามืด ตามัว ไปด้วยซ่ะอีก
พระบูชา พระหล่อ ฐานพระ เหรียญจอบ เศรษฐีใหม่ รุ่นเศรษฐีใหม่ทุกชนิด ทั้งของส่วนตัวผม ก็เอาใส่ลังสังกระสี เอาพระบูชาตั้งไว้ในหอสวดมนต์ ทิ้งไว้ที่หอสวดมนต์เป็นก่อนพรรษา ๒๔๔๙ จนทะลุพรรษา นิมนต์ให้ท่านเสกให้มาตลอด พอออกพรรษา สุดท้าย ๒๕๔๙ หลวงพ่อเริ่มป่วยมาก ต้องเข้า รพ ที่วิชัยยุทธ
ท่านบอกผมเอง ว่าของส่วนตัวในหอสวดมนต์ให้ไปเอากลับให้หมด ท่านเสกให้ดีแล้ว อันนี้เป็นลางแล้ว ผมเองเจตนาวางทิ้งไว้ เพื่อหลวงพ่อจะได้เมตตาเสกให้ นานๆ จะวางอีก สิบปีก้ได้ หลวงพ่อจะได้อยู่เสกให้นานๆ ผมไม่มีความจำเป็นต้องถอนทุน เอาออกขาย ผมทำงานพอมีเงินเลี้ยงตัวเอง
คนย้ายหลวงพ่อมาวิชัยยุทธ ก็ผมเองนี่แหละ แทบจะอุ้มหลวงพ่อขึ้นรถผมมา พามาหาหมอสุวิทย์ ที่วิชัยยุทธ จะไม่ย้อนเล่าว่าทำไมถึงย้าย แต่เขียนไว้หน่อยในกระทู้ แต่ญาติหลวงพ่อถามท่านว่าหลวงพ่อเอา อย่างไร? ท่านบอกเจ๊แกเองว่า
ไปกับสันติ
ผมก็ให้เช็คเอ้าท์ แล้วอุ้มแทบท่านมาที่วิชัยยุทธ เริ่มการรักษาแบบจริงจังทันที ขนาดยาบางชนิด เมืองไทยไม่มี ก็สั่งบินมาจากนอกมสู้กันเต็มที่ ต่อสังขารมาได้เป็นเดือน จนหมอมาบอก ว่ารักษาไม่ได้ ร่างกายหลวงพ่อ ไม่ตอบสนองพวกยานี่แล้ว หมอลองทุกวิธี จะให้ตายที่นี่ หรือ ไปตายที่บ้าน หมอคนนี้ท่านเก่งน่ะครับ คนไข้ท่านมหาศาล เพราะท่านเก่ง ละเอียด มองขาด
ขอแทรกตรงนี้นิดนึง คนแก่นี่เปราะบางนน่ะครับ ยิ่งป่วยๆ ผมเสี่ยงที่พาหลวงพ่อท่านมา ถ้าท่านเป็นอะไรตอนมากับผม ก็อาจจะมีเรื่องได้ เพราะผมไม่ใช่ญาติสนิทของท่าน หรือพามารักษาที่โรงพยาบาลอื่นแล้วท่านเป็นอะไร คนเข้าใจก็ดีไป ไม่เข้าใจก็จะมาด่า มาว่าผมแน่อน เรื่องว่ามีแต่เจ๊งกับเจ๊า แต่ผมไม่ได้คิดว่าท่านเป็นคนอื่น แต่ผมคิดว่าท่านเป็นญาติผู้ใหญ่ที่ใกล้ชิด เป็น แม่ เป็นพ่อผม ผมก็ตัดสินแบบนี้แหละ เลยนิมนต์ท่านย้ายโรงพยาบาล
ผมเป็นคนชอบเสกนานๆ เสกเยอะ เสกแน่นๆ เสกทีเดียวไม่ชอบ (แม้ว่า ครูบาอาจารย์บางท่าน เป่าทีเดียว ดีกว่าเขาเสกหมู่มาเป็นร้อยปี ก็มีหลายท่าน แบบหลวงพ่อจง น่ะแหละครับ เป่าพ้วงทีเดียว เอาไปรบได้ ) เป็นนิสัยผมมานานแล้วตั้งแต่เด็กๆ
พระและของที่วางฝากในหอสวดมนต์ ผมก็ เรียนถามเป็นระยะ ว่าหลวงพ่อเสกให้แล้วน่ะครับ ถามไปเพราะชอบ เก็บไว้บ้างเพราะชอบ แต่ส่วนใหญ่อยู่ที่วัด กะว่า จะเอาเข้ากรุ ทำเจดีย์ หรือ ทำฐานเอาพระบรรจุ ( ถ้าหลวงพ่อไม่ล่ะสังขารจะมีรุ่น บรรจุกรุแน่นอน อย่างล่ะ อย่างน้อย ๘๔๐๐๐ องค์ เท่าพระธรรมขันธ์ แต่หลวงพ่อล่ะสังขารไปก่อน อดไป )
พระในหอสวดมนต์ เสกมาหลายครั้ง จนจำไม่ได้ เพราะไม้ได้จด ที่ค้าง อยู่หลัง หลวงพ่อล่ะสังขารน่ะ หลวงพ่อเสกมาเป็นปี ทับถมกัน แยกไม่ออกว่าลังไหนมาก่อนมาหลัง แต่เสกมาเป็นปี หลวงพ่อจะเอาพระก็ให้ พระวิโรจน์ ไปเอาพระมาจากในหอสวดมนต์ เอามาแจก ชาวบ้านชอบจะๆ ท่านก็เสกให้อีกที เพราะชาวบ้านเขาอยากเห็น อยากมั่นใจ กับตา แต่เต็มมาแล้ว จากหอสวดมนต์น่ะแหละ
คนที่บอกพิมพ์วัดหลวงพ่อไม่ได้เสกน่ะ ผมไม่ทราบเจตนา ว่ารู้จริง หรือ โกหก
แต่ ถ้าอ่านข้อเขียนผมมาตั้งแต่ปี ๒๕๕๐ ตั้งแต่ สวนขลัง พลังจิต จะทราบว่าผมเป็นคนจริงไหม รู้จริงไหม รักและ บูชา พยาบาลท่านจน แทบจะวันสุดท้ายที่ท่านมีสังขารจริงไหม ไปกราบท่านครั้งสุดท้าย ลากลับ วันรุ่งขั้นก็มีโทรด่วนว่าหลวงพ่ออาการหนักแล้ว ก็รีบบึ่งรถไป จนล่ะสังขาร ได้ช่วยพาศพของหลวงพ่อกลับวัด ขับตามมากับรถขนศพ ช่วยยกหลวงพ่อขึ้นศาลา ก็ผมนี่แหละอีกคน พี เสาวภา ลูกหลานนอกนามสกุลหลวงพ่อเหมือนกัน ขอยกศพหลวงพ่อด้วยคน ศพหลวงพ่อยังนิ่มๆอุ่นอยู่เลยตอนกราบที่เท้าของท่านลากลับบ้าน เพราะอยากทำอะไรถวายหลวงพ่อเป็นครั้งสุดท้าย
ตอนมีสังขาร มีอะไรติดขัด หรือ ชวนคุย หลวงพ่อโทรหาผม โทรศัพย์ผมยังถ่ายรูปไว้ และ ผมก็โทรคุยกับหลวงพ่อประจำ จะซื้อมือถือถวายให้ใหม่ ท่านก็ไม่เอา ท่านบอกยังใช้ได้ แต่เพราะถ่านมันเสื่อม
ผมถามท่าน เอาเครื่องใหม่เสียงใสๆ เอาไหมครับ ...ท่านก็บอกว่ายังใช้ได้ๆๆ .....แต่ก็มีบ่นๆ ในบางครั้ง ว่าพึ่งอัดไฟแท้ๆ ตอนนี้ถ่านเหลือแค่ ๒ เม็ด ผมก็แค่ฟังยิ้มๆ แหะๆ เอาหลวงพ่อว่าก็แล้วกัน
ไม่ได้เล่าทุกรายละเอียดเพราะไม่จำเป็น เพียงแต่เล่าให้ฟังว่า ร่วมสี่ปี ผมอยู่กับหลวงพ่อหลายร้อยวัน ไปนอนที่วัดก็มี ออกจากวัด สี่ ห้าทุ่ม ก็มี ถึงกลับบ้าน ทำเป็นประจำ รถ สี่ปี น่าจะวิ่งหลายหมื่นกิโล ตอนขายรถคันนั้นไป ไมล์น่ะ ประมาณ ๒๔๐,๐๐๐ กิโลครับ คนทำงานด้วยรถแบบผม ห้าปี แสนกิโลกว่าๆ เขาก็ขายแล้วไปหารถใหม่ใช้ไม่จุกจิก ผมทนใช้มาจน สองแสนสี่ เพราะจะได้ประหยัดเงิน เอาไปทำบุญดีกว่าครับ
ยืนยันว่าของในหอสวดมนต์ เสกมาเป็นปี หลายครั้ง เสกมาตั้งแต่เป็นผง เศษดอกไม้ เสกว่าน ท่านบัญชาการเองเพราะเป็นของท่านเอง ทิ้งไว้ให้ลูกหลาน ถ้าเชื่อเรื่อง พลังจิต กายทิพย์ ญาณสมาบัติ ความเป็นอริยะของผู้ทรงศ๊ลแบบหลวงพ่อ หลวงพ่อเสกให้ทุกวัน ที่ท่านอยู่ที่วัดนะแหละครับ เพราะท่านอยากให้พระเครื่อง เครื่องรางไปสงเคราะห์เขา ไม่เสียชื่อ วัดมอญ แบบหลวงพ่อกวยน่ะแหละครับ
ของที่คนทำของมาซ่ะอีก ทั้งนายทุนพานิช หรือ ไม่พานิช หรือ จะเรียกว่านักบุญอะไรก็ตาม ผงทำเอง เสกเอง แม่พิมพ์แกะเองหรือจ้างแกะ พิมพ์ไม่ทำลาย น่ะ ตอนนี้ อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ น่าสงสัยซ่ะมากกว่า พิมพ์ที่วัด ที่มาสงสัยซ่ะหลวงพ่อเสกให้หรือปล่าว
ของนอกวัด เสริมหรือปล่าว ผมไม่เคยตามเก็บถ้าสงสัย ยกเว้นหลวงพ่อให้มา ... ถ้าชัดเจนจะทำบุญ เอามาให้ มาถวายหลวงพ่อเสก เสกแล้ว ก็ถ่ายรูป ทำลายพิมพ์ตรงนั้น เอาพิมพ์ถวายวัดไปเลยให้มันจบกันตรงนั้น จะได้หมดเป็นรุ่นๆกันไป ก็ไม่ทำ เก็บไว้ทำไมให้ฉงน
เหตุผลที่ผมมาเขียนเรื่องหลวงพ่อตั้งแต่ ปี ๒๕๕๐ ก็เพราะเหตุนี้แหละ อยากให้คนฟังความจริง ไม่ใช่จากนิตยสารหรือ ปากคนเล่าไปเรื่อย ตามกิเลส ตนเอง รู้จริง เห็นจริง ทุกมุมหรือไม่ คลุกคลีกับหลวงพ่อมาจริงๆ นานเท่าใดหรือไม่ เจตนาอย่างไร ......ให้ ฟังจากปากผม อีกแง่ เอาไปพิจารณาเอาเองน่ะครับ .... จะเชื่อหรือไม่เชื่อ อันนี้อีกเรื่อง ท่านเป็นผู้รู้ลองพิจารณาเอาเองกันน่ะครับ เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์
จากใจ
พี เสาวภา
...........................................