Featured เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

เผลอหน่อยเดียวก็ถึงวันศุกร์สุดสัปดาห์ ศุกร์แรกของเดือนมีนาคม มาร่วมอนุโมทนาบุญใส่บาตรยามเช้าให้มีความสุขกันเถิดครับ

 

น้องปรายฯทักมาหลังมื้อเที่ยง
ผมตอบให้หลังมื้อเย็นสบายพุง
เรียบร้อยด้วยกันทั้งคู่

 

เหรียญรุ่น๑-วัดมงกุฏแก้ว
ลพ.จรัญ+ล.พ.ใหญ่ ปี๒๔
==============

ไม่ได้ออกที่วัดอัมพวัน แต่พระเดชพระคุณ หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม เมตตาอธิษฐานจิตให้ในวาระวางศิลาฤกษ์อุโบสถ วัดมงกุฏแก้ว ซึ่งเป็นวัดหนึ่งในอ.พรหมบุรี สิงห์บุรี ที่หลวงพ่อดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอพรหมบุรี

ด้านหน้าเป็นรูป "หลวงพ่อใหญ่" พระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ประจำวัด ตอกโค้ตริมขอบเหรียญขวามือเรา

ด้านหลังเป็นรูปหลวงพ่อซึ่งเวลานั้นสมณศักดิ์ พระครูภาวนาฯ" ตอกพ.ศ.ว่า ๒๔๒๔ ตอกผิดไปตั้ง 100 ปี เพราะเหรียญสร้างในปี 24 จึงเป็นเหรียญศักดิ์สิทธิ์รูปแบบตลกที่น่าสะสมเหมือนธนบัตรหรือแสตมป์พิมพ์ผิด จะมีราคาเล่นหากันในท้องตลาดมากกว่าปกติธรรมดาทั่วไป

จะบูชาเพื่อความความขลังคุ้มตัวก็ไม่ผิดหวังทั้ง "หลวงพ่อใหญ่"กับ "หลวงพ่อจรัญ" เป็นความศักด้์สิทธิ์ 2 พลังกำลังสองอยู่แล้ว

เหรียญกลมทองแดงรมดำไม่ผ่านกาารใช้ ผิวอาบรุ้งสวยงาม เชิญร่วมบุญให้สบายใจสบายกระเป๋า หลักร้อยที่เทียบเท่าหลักแสนหลักล้าน...!

=======500=======

หลวงพ่อใหญ่วัดมงกุฏแก้ว งามขรึม งามขลัง พลังบารมีเปี่ยมล้น

หลวงพ่อจรัล ฐิตธัมโม อธิษฐานจิต ปี 24 แต่เหรียญพิมพ์พ.ศ.เป็น ๒๔๒๔ ยิ่งทำให้น่าสะสมเข้าไปใหญ่ ในขณะที่บารมีคุณ 'หลวงพ่อจรัล' ก็ศักดิ์สิทธิ์เพียบพร้อม กลายเป็นเหรียญดีปีลึก คุณสมบัติพิเศษครบ

ขนาดสวยงาม

 

เหรียญ๙สังฆราช-๙รัชกาล
"ลพ.จรัญ วัดอัมพวัน"- ปี18
===============

เหรียญดีปีลึกรูปไข่เนื้อทองแดง ลูกศิษย์ระดับคหบดีเจ้าของยาสีฟันยี่ห้อดัง จัดสร้างให้ในปี 18 ถือเป็นเหรียญในยุคกลางค่อนไปทางยุคต้นของ หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม ได้เลยทีเดียว

เนื้อทองแดงผิวไฟ ส่วนหนึ่งลูกศิษย์แจกในหมู่คนเคารพบูชาหลวงพ่อ อีกส่วนก็ให้วัดมอบกับผู้ทำบุญ จึงเป็นรุ่นเก่าเก็บที่อาจไม่ค่อยพบเจอบ่อยนักทำให้ราคาบูชากันได้ เพราะมีมากคนไม่รู้รุ่น รู้ปีสร้าง

เหรียญสวยงามไม่ผ่านการใช้ รับมาอย่างไรก็ยังอยู่อย่างนั้น เชิญร่วมบุญบูชาคุณหลวงพ่อผู้เปี่ยมเมตตา และขลังจริงไม่อิงนิยาย...

=======400=======

๙ สมเด็จพระสังฆราชแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ บอกแต่ชื่อวัด ไม่บอกปีพ.ศ.สร้าง ทำให้นักสะสมมองข้ามไปเสียมากต่อมาก ถ้ารู้ว่าสร้างตั้งแต่ปี 18 ก็จะเสียดายว่า เหรียญดีปีลึกนึกไม่ถึง!

เทิดพระเกียรติ ล้นเกล้า ๙ พระองค์ แห่งราชวงศ์"จักรี" ผู้ก่อกำเนิดกรุงรัตนโกสินทร์ยืนยงมายาวนานกว่า 200 ปี ดูแลรักษาปฐพีให้ลูกหลานไทยอยู่อาศัยร่มเย็นเป็นสุข

เหรียญรูปไข่
ขนาดกลาง

 

รับครับ

 

"หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี"
อริยะบารมีทุกนิกายธรรม!
===============

*** 5 มีนา.......วันทาปู่
รำลึกครู..........ผู้สืบสาน
งานพระศาสน์..ปราชญ์ชั่วกาล
กอปรก่อการ....ทานบารมี
--ชั่วชีวี...........มีแต่ให้
--ทั่วทิศไทย....ไป่วิถี
--ศรีงานหลวง..ปวงราษฏร์พลี
--ล้านความดี...วจีขจร!

น่าจะเป็นอริยสงฆ์รูปเดียวของประเทศไทย ที่ทุกนิกายยอมรับและยกย่องให้เป็น "หนึ่ง" ถึงพร้อมความศักดิ์สิทธิ์ บริบูรณ์เพียบพร้อมในศีลในธรรม และความเมตตาล้นเหลือเหนือประมาณ!

หลวงปู่โต๊ะ อินทสุวัณโณ เปรียบเสมือน "ชุมทาง" แห่งสายธารธรรมทุกเส้นไหลมาบรรจบกัน โดยที่องค์ท่านเป็นศูนย์กลาง สามารถรับใช้พระศาสนาได้ทุกนิกาย ทุกคติโดยมิเกี่ยงงอน เป็นที่ปรารถนา เคารพ ยกย่องของทุกสงฆ์ในวงนิกายนั้นๆ

ทั้ง มหานิกาย,ธรรมยุติ,ซึ่งเป็นเถรวาท ไปจนถึง "มหายาน"พระจีน-พระญวน ตลอดจน พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร หรือ"พระแม่กวนอิม" ถ้าหากมี "หลวงปู่โต๊ะ" ร่วมในพิธีปลุกเสก ก็สบายใจได้ทุกวัด ทุกอาราม

***รูปร่วมพิธี"มหายาน"ซึ่งหลวงปู่เมตตาไปช่วยเหลือบ่อยครั้ง ทั้งเป็นพระรูปเดียวที่ทุกวัดปรารถนาให้ร่วมพิธีปลุกเสกวัตถุมงคล***
-------------------
เนื่องในวาระที่ครบรอบวันมรณภาพ 41 ปีของหลวงปู่ (5มีนาคม 2524) เวียนมาบรรจบ จึงขอนำเรื่องราวน่าทึ่ง อัศจรรย์เหล่านี้มาเล่า ผู้ใดมีวัตถุมงคลของแท้ที่หลวงปู่ปลุกเสกหรืออธิษฐานจิตก็ขอให้ทราบไว้เถิดว่า ท่านมี"เพชรแท้" หรือรัตนชาติเม็ดงามอยู่ในความครอบครอง รักษาเอาไว้ให้ดี เป็นสมบัติตกทอดถึงบุตรหลาน ดูแลคุ้มครองครอบครัวได้แน่นอน และอธิษฐานบารมีถึงท่านได้ทุกเมื่อ เมื่อจำเป็น!


(((ซ้าย-เหรียญเงิน-ขวาเหรียญนวะแก่เงิน)))
----------
เหรียญสิริจันโท (ท่านเจ้าคุณอุบาลีคุณูปมาจารย์)วัดบรมนิวาส ซึ่งจัดเป็น วัดแห่งขุมพลังกลางกรุงอันยิ่งใหญ่ของสายพระป่ากรรมฐาน"ธรรมยุติ" เหรียญนี้ชื่อว่า "สิริจันโท" รุ่น 'ชาตรี-ทวีโชค-นิรันตราย' สร้างในปี 18 สมเด็จพระญาณสังวร เป็นประธานจุดเทียนชัย นำรายได้พัฒนาวัดหนองหลวง ท่าวุ้ง ลพบุรี สายพระป่าก็มีอริยสงฆ์องค์สำคัญคือ...

--หลวงปู่สิม วัดถ้ำผาปล่อง
--หลวงปู่บุญมา วัดป่าสิริสาลวัน
--พระอาจารย์วัน อุตตโม
--พระอาจารย์จวน วัดภูทอก
--พระอจ.แว่น วัดป่าสุทธาวาส
--พระครูพิศาลฯ วัดสุทธิฯ-สกลฯ

สายธารมหานิกายที่ร่วมกลมกลืนพิธียิ่งใหญ่ไม่ถือเขาถือเราแบ่งแยกขั้นวรรณะก็มี...

--หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี
--หลวงพ่อทบ วัดชนแดน
--หลวงพ่อแพ วัดพิกุลทอง
--หลวงพ่อจวน วัดหนองสุ่ม
--หลวงพ่อคูณ วัดบ้านไร่
--หลวงปู่คำแสน วัดป่าดอนมูล
--หลวงพ่อบุญมี วัดเขาสมอคอน
--หลวงพ่อนอ วัดกลางท่าเรือ
--พระอจ.ผ่อง วัดจักรวรรดิ
--พระเทพบัณฑิต วัดศรีเมือง

นั่นคือ 16 รายนามครบถ้วนของเหรียญที่รวม 2สายธารอริยสงฆ์ ซึ่งมีมากกว่านี้อีกหลายสิบวัดแต่นำเอาวัดที่เป็น "ต้นน้ำธรรมยุติ-กลางกรุง" มาเป็นตัวอย่างว่า "หลวงปู่โต๊ะ"ท่านได้สละเพื่อการพระศาสนามาตลอดชีวิตโดยไม่ยึดถือสิ่งใด ทั้งเป็นที่ต้องการของทุกวัด

***'ธรรมยุติ'.....สุดไพรสัณฑ์
หนีเขตขันธ์....หั่นแสงสี
มีป่าเขา.......เกลาวิถี
เสกพระดี...'ปู่'ชี้นำ!
---------------



***'มหายาน'...ฐานเรือใหญ่
ขนสัตว์ใส่......ไร้กีดกั้น
บรรทุกทุกข์...ทุกสิ่งอัน
มุ่งสวรรค์......ชั้นสุขา(วดี)!

เหรียญ'ไตฮงกง' ปี 22 กับเหรียญสังกัจจายน์โรงเจตลาดพลูสร้างปี 2495-2500 หลวงปู่โต๊ะ ร่วมกับ หลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ปลุกเสก มาครบทั้งมหายาน แถมด้วยลัทธิเต๋าที่ทำตัวกลมกลืนกับพุทธกระทั่งไปกันได้ทั้งสองฟากฝั่งแห่งศรัทธาบารมี!

สุดท้ายต้องกล่าวถึง องค์มหาโพธิสัตว์ เจ้าแม่กวนอิมอวโลกิเตศวร ที่ เจาะจงให้หลวงปู่โต๊ะเป็นองค์แทนอย่างจริงจังในทุกเทศกาล"กินเจ" จนหลวงปู่ต้องยอมรับในที่สุด ซึ่งเรื่องราวปาฏิหาริย์เหนือโลกนี้ อาจเป็นสิ่งที่ทำให้ผู้ไม่เชื่อถือมีความคิดว่าเป็นเรื่องเหลวไหล จึงไม่ขอนำมาเล่าในที่นี้ เพราะยังมีที่ให้อ่านได้หลายแห่ง แต่ให้รับทราบไว้ว่า บารมีของ หลวงปู่โต๊ะ นั้น เป็นที่สุดของที่สุดจริงๆ องค์พระแม่ผู้เป็นที่พึ่งแห่งสรรพสัตว์ทั้งมวล จึงเจาะจงให้หลวงปู่เป็นองค์แทนในเทศกาลบุญเพื่อต่อยอดบุญบารมีช่วยเหลือสรรพสัตว์ไม่เลือกที่รักมักที่ชังทั้งความเชื่อที่แตกต่าง ทั้งนิกายทางศาสนาที่ยึดถือคนละแบบปฏิบัติ แต่ท้ายที่สุดแล้วทุกสายธารยอมไหลไปบรรจบกันในบั้นปลาย

นั่นคือ...สอนสั่งให้ทุกคนเป็นคนดี นำพาชีวิตสัตว์โลกให้หลุดพ้นจากความทุกข์ ได้สัมผัสกระแสธรรม นำความร่มเย็นสู่โลกมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็น "มหายาน" อันยิ่งใหญ่ หรือ "หินยาน" อันคับแคบ...

จักเป็น "มหานิกาย" หรือแม้นแต่ "ธรรมยุติ" ที่มีข้อปฏิบัติแยกทางกันบ้าง หากทุกวิถี มรรควิธี ย่อมมี พระพุทธองค์ เป็นพระมหาศาสดาองค์เดียวและหนึ่งเดียว!


*** 'อวโล'.....โพธิสัตว์
ท่านแจ้งชัด...ขนสัตว์ล้วน
'กิเตศวร'.......หวนช่วยถ้วน
หัวขบวน......ชวน"ปู่โต๊ะ"!

กราบบารมี หลวงปู่โต๊ะ นำสายธารแห่งธรรมทุกสายทุกแขนงที่บรรลุแล้ว ส่งรัศมีคุ้มครองลูกหลานชาวไทยทุกท่าน โดยเฉพาะสมาชิกกระทู้ "เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ" จงมีความสุข ปราศทุกข์ และมีโอกาสเห็นธรรมในบั้นปลายทุกท่านเทอญ.

 

*** น้อมกราบหลวงปู่โต๊ะ*** เครดิต***สีเหลือง พญาละแวก

 

วันที่ ๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันเสาร์ ขึ้น ๓ ค่ำ เดือน ๔ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

วันเสาร์ที่รื่นรมย์ เข้ากระทู้รับการเคาะของคุณเทพ จัดเหรียญ'9สังฆราช+9รัชกาล'-หลวงพ่อจรัญ เดินทางขึ้นเหนือวันจันทร์ โมทนาครับ

 

กำลังช่วงเพล ได้ร่วมอนุโมทนาบุญใส่บาตรยามเช้า ถือว่าทันเวลาเส้นทางบุญ

 

หลวงปู่บันทึกไว้ด้วยลายมือตนเองว่า..."เสร็จกิจธุระพระศาสนา"!

บันทึกนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2523 หมายถึงหลวงปู่มีอายุ 93 ปี ย่างเข้าสู่ปีที่ 94 อันเป็นวาระจากลาในวันนี้เมื่อ 41 ปีที่แล้ว ด้วยอายุ 94 ปี

แสดงว่า หลวงปู่ปฏิบัติกิจเพื่อเกื้อกูลสัตว์โลกและพระศาสนายาวนาน แม้จะไม่เคยหยุดปฏิบัติธรรมอันเข้มข้น แต่เรื่องความทุกข์ของสัตว์โลกย่อมเป็น "ด่านสำคัญ" ที่ขัดขวางมิให้หลวงปู่เดินไปถึง "ที่สุดทางธรรม" จนกระทั่งบั้นปลายสุดท้าย หลวงปู่จึงลิขิตลายอักษรอย่างมั่นคงว่า...

"เสร็จกิจพระพุทธศาสนา"!!!

ประโยคนี้ไม่ต้องตีความ พระอริยเจ้าที่แท้ไม่เคยโอ่อวดว่าสำเร็จอรหันต์ หรือธรรมขั้นไหน...เขียนไม่กี่คำก็ไม่ต้องแปล อย่าเที่ยวเดาสุ่มว่าหลวงปู่อยู่สวรรค์ชั้นนู้น ชั้นนี้ สวรรค์ทุกชั้นนั้นหลวงปู่ผ่านไปเรียบร้อย

ท่านบอกความนัยชัดเจน...ไม่กลับมาอีกแล้ว!!!

 

เหรียญพระธาตุสบฝาง
===============

พระธาตุเก่าแก่โบราณเมืองเหนือ ที่ได้รับบารมี หลวงปู่โต๊ะ ช่วยบูรณะฟื้นฟูเป็นหนึ่งสถานธรรมศักดิ์สิทธิ์ พระธาตุมิ่งขวัญชาวอำเภอฝาง เชียงใหม่ สร้างเหรียญที่ระลึกมอบให้ผู้ร่วมบุญเป็นทุนบูรณะพระธาตุยิ่งใหญ่

เหรียญนอกวัดที่จัดอยู่ในทำเนียบยอดนิยมของนักสะสม นำให้บูชาในวาระรำลึกถึงวันมรณภาพปีที่ 41 ของหลวงปู่ด้วยราคาต่ำกว่าความเป็นจริงเกินกว่า 2 เท่าตัว มีเหรียญเดียว เชิญทดสอบความนิ้วไว...

=======1,800=======

สวยงาม ผิวเดิม ไม่ผ่านการใช้ ตามภาพทุกประการ

มีเหรียญเดียวที่คงราคานี้สำหรับสมาชิกกระทู้ ข้างนอกเกินครึ่งหมื่นไปนานแล้ว

 

นางพญาเนื้อดิน
พิมพ์'เทวดา'ปี76
============

ตามบันทึกของเหล่าศิษย์ยุคต้นเป็นทางการ หลวงปู่นำมาแจกลูกศิษย์ในปี 2476 เรียกขานกันว่านางพญาพิมพ์'เทวดา' เนื้อหาเก่าแก่ลึกซึ้งแบบเดียวกับพิมพ์มีหน้ามีตาที่หลวงปู่แจกในปี 2474 ซึ่งในเวลานี้นักสะสมจัดให้อยู่ปีเดียวกันเพราะหลวงปู่แจกลูกศิษย์ไล่ๆกันทั้งพิมพ์อกนูน(ปี2472)กับพิมพ์สังฆาฏิ(2474) ท่านบอกลูกศิษย์ว่า แบ่งมาจาก ท่านเจ้าคุณเจีย วัดโพธิ์ฯ สหธรรมิกรุ่นพี่

ความงามเก่าเก็บรักษายอดเยี่ยม ไม่เคยผ่านการใช้หรือโดนมือพร่ำเพรื่อ ความเก่าเนื้อดินไม่ต้องลงกล้องให้เสียเวลา

เรียงแถวให้ชมครบมิติทั้งด้านข้างรอยตอกตัดซ้าย-ขวาอย่างนางพญาโบราณ กับขนาดองค์กะทัดรัด และองค์หนาตั้งถ่ายภาพได้ไม่ต้องมีตัวช่วย เหมาะสำหรับสุภาพสตรีที่มาดดีมีราศีนางพญา ไม่ต้องไขว่คว้าหาของหลักแสนที่เก๊เกลื่อนเมือง

ให้ร่วมบุญในวาระพิเศษนี้ มีองค์เดียว...

=======1,800=======

 

รับครับ...โอนเงินและแจ้งคุณน้ำฝนแล้วครับ..

 

เหรียญพระธาตุสบฝางงามจัด งัดจากกรุให้ร่วมบุญไปไม่ต่ำกว่า 20 เหรียญ ก็คงจะเหลือติดบ้านเป็นศิริมงคลเล็กน้อย แบ่งให้สมาชิกได้รับบารมีหลวงปู่ทั่วถึง เรื่องราคาค่างวดไม่สำคัญเท่ากับได้บูชาพระแท้ไม่มีนิทานนิยายให้เวียนกบาล วันจันทร์ส่งท่านเดินทางพร้อมกัน โมทนาคุณเทพครับ

 

ทำบุญกับหลวงปู่ในวันมงคลพอท้วมๆ ก็ได้เวลาการเดินป่ายามค่ำคืน เหมาะกับการอยู่ริมแก่งมหาภัย ไปล่องแก่ง...เอ้ย เดินป่ายามค่ำคืนอีกสักยก ให้วันหยุดมีแต่ความสุขสำราญกับการอ่าน...รอสักพักตามเคยครับ

 

@wanwi ขณะนี้มุอยู่ระหว่างการดำเนินกิจการโรงงานปลากระป๋อง ปั่นงาน ทำคะแนนยังไม่เสร็จค่ะ งานไม่เคยมีวันหยุด งานทางโลกไม่เคยหมด ฮา มาอัพเดทให้คุณลุงทราบค่ะ ว่าวันนี้เดินทางไปบ้านสายลม และนำเงินที่คุณลุงฝากมาทำสังฆทานเรียบร้อยแล้วมุได้จัดการถวายทุนการศึกษาให้ทางโรงเรียน ตามที่ได้บอกไปค่ะ จำนวน 7,000 บาท ค่าตรวจต้นฉบับมุทั้งหมด และหนังสือธรรมะมุขอ(ยึด) นะคะ มีคนมาช่วยหิ้ว องค์พระใหญ่ค่ะ วันนี้มุถือไม่ไหว แต่มีคนมาช่วยไว้จะส่งรูปหลังไมค์อีกทีค่ะ เชิญชาวนักขุดร่วมอนุโมทนาได้เลยนะคะ

 

นิมนต์ขอรับท่านพี่

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
==============

อาจารย์เลิศว่าจบ เอามือตบบ่าผมเบา ๆ อย่างผู้ใหญ่เอ็นดูผู้น้อย แต่มีความนับถือในคำพูด...

"น้องพรานเก่งมาก 'จารย์เจอคนเก่งมาไม่น้อย แต่น้องพรานดีที่สุด เสียดาย...พรุ่งนี้อาจเป็นวันสุดท้ายที่เรามีโอกาสได้ร่วมทีมกัน"!

ผมคัอมหัวคารวะจอมขมังเวทย์ เปิดปากเอ่ยความจริงว่า ตอนแรก ๆ ไม่ค่อยเชื่อถือฝีมืออาจารย์นัก แต่ได้คลุกคลีใกล้ชิดนานวัน ขอยอมรับ...

" จารย์เป็นจอมขมังเวทย์ตัวจริง ไม่มีใครทาบ ผมคงไม่เจอคนเก่งอย่างนี้อีกในชีวิต หวังว่าวันข้างหน้าคงได้พบและรับใช้อาจารย์อีก หากมีวาสนา"!

แลกเปลี่ยนประโยคสันถวะไมตรีดีต่อกันอีกสักครู่ อาจารย์เลิศก็ขอตัวพักผ่อน ดวงดาวเดินไปส่งแล้วหลบฉากเข้าเพิงหมาแหงน ผมนั่งเฝ้ายามตามกำหนด อีก 2 - 3 ชั่วโมงถึงคิวเสือเฒ่ากับสมิงหนุ่ม

อะดรีนารีนที่พล่านทั่วตัวระหว่างศึกผีน้ำแก่งมหาภัยสงบ ความตึงเครียดมลาย จอมขมังเวทย์หายเข้าเต็นท์ไม่นาน ร่างของสาวงามก็สวนออกมา

ผมลุกขึ้นเดินไปรับเธอมานั่งข้างกองไฟเงียบ ๆ ส่งน้ำให้จิบ เธอยื่นบุหรี่กระป๋องให้ผมสูบ เราเหม่อมองเปลวไฟสีส้มปะทุล้อกับสายลม ไม่มีคำพูดอื่นใด มันจุกอยู่ตรงหน้าอก รับรู้การลาจากที่จะมาถึงในอีกไม่กี่ชั่วโมง

เวลาไม่เคยเป็นมิตรกับมนุษย์หน้าไหน มันกลืนกินทุกสรรพสิ่งเสมือนหลุมดำแห่งจักรวาล สุดท้ายแล้วไม่มีสิ่งใด ที่จะไม่พลัดพรากจากกัน เมื่อถึงเวลา!

ผมลุกไปหยิบเป้ เปิดล้วงบางอย่างในนั้นส่งให้เธอ...

"เอื้องดง...ผมเก็บมาตอนอาบน้ำ เห็นมันห้อยอยู่โดดเดี่ยวสวยมาก เสียดายถ้ามันโรยร่วงหล่น อีกอย่างไม่มีอะไรเป็นที่ระลึกให้คุณนงเลย"

เธอเหลือบตาขึ้นมอง ยิ้มโศกเชื่อมยื่นมือรับช่อเอื้องดงที่เคยสวยสด เพียงตอนนี้เฉาเล็กน้อยเพราะอัดอยู่ในเป้ แต่ดอกสีเลือดนกเหมือนรัตนชาติสูงค่า ยังมีประกายเลื่อมพรายแม้จะเหี่ยวหดไปบ้าง

"ใครว่าไม่มีอะไรให้...ให้นงเยอะแยะจนจำไม่หมด ทดแทนบุญคุณไม่ไหว นี่เหมือนกันจะเก็บไว้อย่างดีเลยละค่ะ"

เธอก้มจุมพิตช่อกล้วยไม้ ก้มหน้านิ่ง ผมเอามือแตะบ่าเธออย่างอ่อนโยน...

"คุณนง..." เธอเงยหน้ามอง

"ผมไม่เคยบอกรักคุณนงสักครั้ง แต่คุณนงบอกรักผมตั้ง 2 หน...ขอบอกว่าชีวิตนี้ ผมจะรักคุณนงคนเดียว"

ร่างงามโผเข้ากอด ใบหน้าซุกหน้าอกผมร่ำไห้อย่างไม่สะกดกลั้น น้ำตาหลั่งไหลเปียกชุ่มโชกเสื้อ ผมกัดกรามเอาหน้าซุกลงมุ่นมวยผม สูดดมกลิ่นสาบสาว สาบป่า ส่งทุกอณูกลิ่นบันทึกเข้าไว้ในความทรงจำก้นบึ้งดวงใจ

กระซิบเสียงแหบเครือข้างหูเธอ...

"พรุ่งนี้ ถึงเหมืองผมไม่บอกลานะ"!

ผมเอ่ยอีกประโยคให้เธอเข้าใจว่า เมื่อถึงเหมืองผมจะทำอะไร?

เธอสูดจมูกเอามือป้ายน้ำตาทิ้ง พยักหน้ารับรู้...

"ค่ะ...ค่ะ...เราไม่เอ่ยลากัน สวรรค์อาจเมตตาบันดาลให้เราได้เจอกันอีกสักวันหนึ่ง"

ลิขิตสวรรค์...เทวทัณฑ์...ชะตากรรมของเราผุดขึ้นมาในหัวอันสับสนเศร้าสรัอย แต่ผมเชื่อและทำใจยอมรับแล้วว่า มนุษย์ธรรมดาเช่นเรา มิอาจเปลี่ยนแปลงรูปแบบชะตากรรม แบบแผนของมันถูกร่างไว้เรียบร้อย ไม่มีสิ่งใดเป็นความบังเอิญ...นั่นคือความจริง!

คนทั่วไปอาจรังเกียจ รับไม่ได้กับความจริง เพราะเรื่องจริงมักมาพร้อมกับ "ความทุกข์" ความโหดร้ายมหันต์...เรื่องเท็จนิยายน้ำเน่าประโลมโลกย์จึงขายดี ผู้คนยินดีควักกระเป๋าซื้อเสพ เพราะอยากหลีกเร้นหนีความจริงความทุกข์ในชีวิต แม้สักครู่ยามก็ยังดี...

ผมตระกองกอดเธอแนบแน่น ยอมรับความจริงและเรื่องจริง เชิดหน้ายอมรับความทุกข์ ชีวิตนี้ผจญกับมันมามาก...สุดท้ายแล้วไม่มีสิ่งใดยืนยงคงทนอยู่กับเราทั้งทุกข์และสุข

เราเป็นฝ่ายจากก่อน หรือเจ้าตัวทุกข์กับสุขจากไปก่อน มันมีเพียงแค่ 2 วิถี ซึ่งทุกวิถีจบลงด้วยการจากทั้งสิ้น!!!

เสียงนกเค้าครวญกระเส่าใกล้ตัว ผมผงกหัวจากมุ่นมวยผม หยิบไฟฉายส่องไปทางต้นไม้ต้นเสียง สะกิดให้เธอชมภาพสวยงามกลางลำแสง

นกเค้าเนปาลอวดสัญลักษณ์หัวใจดวงโตตรงหน้าอก ใบหน้าส่วนที่ขาวผ่องตัดกับแสงไฟเป็นยองใย ภาพงามของวิหคนักล่ามหากาฬแห่งรัตติกาล ช่างหลอกลวงตา ขัดกับวิธีล่าเหยื่อรวดเร็วฉับไวด้วยกรงเล็บเพชฌฆาตที่เราเคยเห็น...

"สวยจัง...เจ้าตัวนี้เหมือนบนเขาเสือคู่เลย"...เธอรำพัน ผมก็เห็นด้วย ยิ่งเห็นหัวใจดวงโตก็เหมือนนกเค้าควักเอาดวงใจเราสองออกมากองเตือนว่า...อย่าลืมหัวใจของฉัน?!

เพลินมองความงามประดับรัตติกาล จนเจ้านกเค้าคงเบื่อรำคาญแสงไฟที่ทำมันบอดการมองเห็น มันเต้นขยับตัวหนีลำแสงไฟฉาย ขยับปีกโผพรึ่บหายไปในความมืด

ผมเหลือบตามองนาฬิกาข้อมือ...ตายละวา จวนได้เวลาปลุก 2 พรานต่างวัยรับไม้เข้าเวรแทน

ผมคว้าเธอเข้ามากอดแล้วจูบอย่างดูดดื่ม...จูบสั่งลา จูบครั้งสุดท้าย พรุ่งนี้ไม่มีอะไรขัดขวางการมุ่งหน้ากลับเหมืองอย่างแน่นอน

เธอจูบตอบอย่างอ้อยอิ่ง รับรู้วินาทีชีวิตที่ไม่ต้องช่วงชิงมันมาจากกรงเล็บมหันตภัยสัตว์ร้าย เราช่วงชิงมันมาจากจากหัวใจเราเอง ผมลุกขึ้นตวัดยกร่างเธอขึ้นสู่อ้อมแขน อุ้มเธออย่างที่เคยหยอกเล่นให้ผมทำ เดินไม่กี่ก้าวส่งถึงหน้าเต็นท์ จูบแก้มอีกทีแล้ววางร่างแน่งน้อย

"นอนเอาแรงเถอะครับ"...

ม่านหน้าเต็นท์รูดปิดเมื่อร่างเธอผลุบเข้าด้านใน ผมยืนนิ่งขึงอีกอึดใจ ผ่อนลมหายใจแผ่วเบาหันหลังเดินกลับ ก้าวสั้น ๆ ไปในที่ทางที่ตัวเองควรอยู่...

ดุจเดียวกับเส้นทางชีวิตของผมกับเธอ ที่ต้องอยู่ให้ถูกที่ถูกทาง!!!

----------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***