Featured เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เมื่อเช้าไปใส่บาตรเส้นทางถนนปรมินทร์มรรคา ใส่บาตรกับพระวัดมณีสพทั้ง ๒ รูป ใส่บาตรรูปแรกเสร็จ ท่านก็เดินต่อไป และอีกรูปท่านกำลังเดินกลับมา รู้สึกแปลกใจที่วันนี้สาวน้อยตาเดียวเธอไม่ได้ตามพระมาด้วย
ปกติถ้าเจอกันระยะประมาณนี้ เธอจะรีบวิ่งเข้ามาหาผม มากินข้าวที่พี่สาวผมคลุกฝากมาให้

หลังจากพระท่านเดินมาถึง ผมได้ใส่บาตร ท่านให้พรเสร็จแล้ว ผมว่าจะถามท่านอยู่พอดี แต่ท่านได้บอกกับผมก่อนว่า ลูกศิษย์ท่านถูกยิงซะแล้ว ผมก็คิดว่าคงรักษาตัวอยู่ แต่ท่านบอกว่าเธอตายแล้ว ตอนแรกท่านก็คิดว่านอนไม่สบายอยู่หลังกุฏิท่าน แต่พอไปพลิกดูปรากฎว่ามีรูคล้ายรูกระสุนและมีเลือดออกมาก อาจจะโดนมาจากที่อื่นแล้วจึงกลับมานอนตายที่วัด

ภาพล่างนี้คือภาพสุดท้ายที่ผมได้ถ่ายเอาไว้



อิทัง ปุญญะผลัง กุศลผลบุญใด ที่ข้าพเจ้าได้กระทำมาแล้วตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ขออุทิศให้เธอ
ขอเธอจงโมทนาบุญนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้าจะพึงได้รับด้วยทุกประการ

สิ้นกรรมของเธอแล้วนะแม่สาวน้อย ขอเธอจงอย่าได้ลงมาเกิดอีกเลยนะแม่เทพธิดา

 

วันที่ ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันเสาร์ ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๒ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล

 

อันนี้เป็น "กงล้ออธิษฐาน" สำหรับหมุนแทนการสวดมนต์ของชาวทิเบต หรือใครก็ได้ที่เข้าไปไหว้พระในวัด กงล้อนี้มีตั้งแต่ใหญ่สุดในโลก ลงมาถึงขนาดทั่วไปและเล็กสุด รอบกงล้อที่อาจเป็นโลหะ หรือยุคพันปีก่อนก็ทำด้ววยหินกับไม้ จะสลักมนตรา..."โอม มณี ปัทเม หูม" มนต์พระมหากรุณาแห่งพระโพธิสัตว์มหายานที่สามารถขนคนพ้นทุกข์ได้ไม่อั้น

ต้องยอมรับว่า พระพุทธศาสนายืนหยัดคู่ชาวโลกมาได้ไม่เพี้ยนมากก็ด้วย "มหายาน " ไม่เหมือน หินยานหรือเถรวาทอย่างเราที่นับวันชัก "เพี้ยน" หนักข้อ กับไอ้พวกสมีผีผ้าเหลืองที่หากินกับพระศาสนา

 

ท่านบก.ว่าด้วยความรอบรู้และรู้จริง!

 

ผีเปรตผ้าเหลืองมีเยอะ พระปฏิบัติดี ปฏิยัติชอบก็ยังมีมาก ไม่ต้องเปรียบเทียบให้เสียเวลา เพราะการปฏิบัติตามรอยองค์พระศาสดา ใครทำคนนั้นได้ ผู้คนก็เห็นทั่วไป ศรัทธาจะเกิดจากตาเห็นและปากต่อปากจากคนดี ไม่ใช่พวกน้อยลากไปให้ไปกราบผีเปรต ซึ่งมีดาษดื่นตามโลกโซเชี่ยล

ถ้าพระไทยเก่งกาจอย่างไอ้พวกตีปิ้บแต่งนิยายขายพระเกลื่อนเว็บ เกลื่อนเพจ ป่านนี้ประเทศไทยเป็นมหาอำนาจโลกไปแล้ว ไม่ต้องซื้อเรือดำน้ำ เครื่องบินรบ รถถัง ปืนใหญ่ฯลฯให้เปลืองเงิน เอาเงินนั้นมาซื้อทองคำปูลาดเป็นถนนดีกว่า

 

เป็นข่าวเศร้าอันแท้จริงต้อนรับปีเสือ ใครหนอช่างหัวใจดำอำมหิตยิ่งกว่าสัตว์นรกมาเกิด ยิงได้กระทั่งหมาน้อยตาข้างเดียวแสนสวยไม่มีพิษมีภัยกับใครเลย มันคะนองลองปืนลองความแม่นจนเลยเถิด ผมเจอบ่อยเมื่อหนุ่มๆ และเห็นมันไม่ตายดีก็หลายคน

ไอ้เปรตเศษมนุษย์ตัวนี้เช่นกัน มันต้องรับกรรมที่กระทำเร็วพลัน ส่วนแม่หนูต้มตาเดียว เธอสิ้นเวรกรรม เดินทางสู่สุคติแม่นมั่น กุศลทั้งปวงที่กระทำกับเพื่อนสี่ขากว่า 5 ปีนับปริมาณจำนวนแทบไม่ถ้วน ขอจงเป็นแรงหนุนส่งให้เธอมีพลังเดินทางไกลสู่สุคติภพตามนั้นเทอญ

 

ร่วมอนุโทนาบุญยามเช้าวันเสาร์
เป็นพลังส่งสาวน้อยหมูต้มตาเดียว
สาวน้อยไร้บาป เดินทางสู่สุคติภพ

 

คูณลาภ คูณเงิน คูณทอง
===============

เห็นจั่วหัวก็ต้องรู้ว่า กำลังมอบ หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ เทพเจ้าด่านขุนทด ให้ร่วมบุญบูชาเป็นศิริสวัสดิมงคลตามชื่อท่านรับปีเสือสักหนึ่งองค์

รูปหล่อแสนงามทุกมิติ โค้ตใต้ฐานอลังการ เนื้อโลหะผสมรมดำเกือบเป็นนวะ สร้างปี 36 กล่องเดิม ไม่เคยระคายมือใคร เชิญร่วมบุญมีองค์เดียว...

=======500=======

ความงามที่ถ่ายจากในกล่อง

ด้านหลังรูปหล่อองค์ขนาดพอดีสำหรับแขวนบูชา

'นะ'ใต้ฐาน

เทียบ1 บาท

กล่องเดิม
ต้องขออภัย
ภาพกระโดดซ้ำ
เป็นพรวน คิดเสียว่า
ชมความงามเพลินๆ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

วันหยุดแต่ทักจากน้องปรายฯ
ไม่เคยห่างหาย ขอให้มีความสุข

 

วันครบ 25 ปี อริยสงฆ์ล้านนา
"ลพ.เกษม เขมโก"ละสังขาร !
===============

วันนี้ 15 มกราคม ตรงกับวันคล้ายวันละสังขาร อริยสงฆ์แห่งล้านนา หลวงพ่อเกษม เขมโก สำนักสุสานไตรลักษณ์ เมืองรถม้า ลำปาง ท่านละสังขาร ทิ้งไว้แต่คุณงามความดี และบริสุทธิสงฆ์ผู้ปฏิบัติตามรอยบาทพระพุทธองค์ทุกกระเบียดนิ้ว ให้เราได้รำลึกถึง

หลวงพ่อมรณภาพ วันที่ 15 มกราคม 2539 ถึงวันนี้ก็ครบ 25 ปี หนึ่งเสี้ยวศตวรรษพอดิบพอดี จัดวัตถุมงคลของท่านให้บูชาสักองค์

เหรียญทองแดงผิวไฟ รุ่นสร้างอนุสาวรีย์นเรศวร มหาพุทธาภิเษกโดยหลวงพ่อเมื่อ 25 กันยายน 36 พระในกล่องเดิม ตอกโค้ต เชิญร่วมบุญ อริยสงฆ์ล้านนาที่นับวันจะมีผู้เสาะแสวงหาวัตถุมงคลท่านมาบูชาเป็นศิริมงคลแก่ตน...

=======500=======

เหรียญกลมทองแดงผิวไฟ เหรียญจริงแดงแปร็ดสวยกว่าภาพถ่ายมาก

หลังอนุสรณ์สถานสมเด็จพระนเรศวรมหาราช เปลี่ยนจากทรงช้างศึกเป็นทรงอาชาไม่ซ้ำใคร ตอกโค้ตด้านขวามือเรา

ชมภาพเพิ่มเติมด้านล่าง

 

ภาพเพิ่มเติม

ขนาดเล็กกว่า 10 บาทนิดเดียว

กล่องเดิม รักษามาดีเกือบ 30ปี

 

แดดร่มลมตกเวลากำลังดี หลังทำบุญกันนิด คุยกันหน่อย สมควรแก่เวลาเดินทางเข้า "ตะนาวศรี" สักยก รอการจิ้มอีกสักพักเช่นเคยครับ

 

มาปูเสื่อรอครับ...อิอิ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
===============

"น้องชาติขายังแย่ หัวก็เจ็บ นั่งห้างทั้งคืนไม่ได้แน่ ผมไม่เห็นด้วย"!

คุณเทพเสียงแข็งใส่ญาติผู้น้อง ตั้งแต่เดินป่ากรำศึกมาด้วยกันสารพัดยก เพิ่งเห็นญาติผู้พี่ใช้เสียงโทนนี้ แต่ดูเหมือนความกระหายนั่งห้างล่าเสืออย่างไม่เจียมสังขาร ทำหนุ่มลูกเศรษฐีสวมบทดันทุรัง

"ใครบอก...ผมหายแล้วดูนี่"...ญาติด้อยวัยกว่า ลุกเดินฉับ ๆ รอบกองไฟโชว์ทุกสายตา ไม่สำแดงท่ากระเผลกหรือเจ็บปวด...

"นงไปนั่งด้วย"!!!

สาวงามโพล่งขึ้นอย่างเหลืออด แทนการช่วยราไฟ เธอกลับเติมฟืนใส่ในกองเพลิงแห่ความขัดแย้งร้อนแรงยิ่งขึ้นซะนี่ ทำทั้งวงสะดุ้งโหยง

ถ้าเป็นบักสมมีเอี่ยวเรื่องยุ่งนี้ ไอ้น้องเล็กคงร้อง "ฮ่วย"! ได้คำเดียวอย่างชินปาก แต่นี่เป็นเรื่องของ 'ชาวเมือง' ที่ระเบิดควันโทสะไม่ลงรอย เห็นที 'ชาวเหมือง' อย่างเราไม่ควรเกี่ยว

คิดสะระตะในใจเรียบร้อย ผมทำท่าลุกขึ้นเตรียมถอยฉากจากวงที่ควันอารมณ์คุกรุ่น ข้างลุงพราน บักสมกับดวงดาวและเจ้ามะนั้น ผละไปก่อนแล้ว

แต่คุณชาติที่เดินโชว์รอบวงดันหยุดข้างผม กดบ่าไว้ไม่ให้ลุก...

"น้องพรานห้ามไปไหน ช่วยตัดสินที ผมพอมีสิทธิ์นั่งห้างคืนพรุ่งนี้ไหม"?...

ธ่อ...พ่อเจ้าประคุณรุนช่อง ถามใครไม่ถามดันมาถามผม ตอบ "ได้" ก็สร้างความเคืองขุ่นกับคุณเทพผู้คัดง้างเต็มตัว ไหนจะคนนั่งทำตาเขียวปัดลุกโชนแข่งแสงไฟฝั่งตรงข้าม จ้องเอาเป็นเอาตาย

ขืนตอบ "ไม่" ก็ทำลายน้ำใจคุณชาติ คนที่ผมตั้งใจว่าจะไม่ทำลายหรือทำร้ายสิ่งใดก็ตาม กับชายคนนี้เพิ่มไปกว่าที่ทำมา!!!

ฉากนี้สร้างความผะอืดผะอมกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ยิ่งกว่าอยู่กลางเขาโง้งเจ้า 'มหิงสา' ผมอึกอักกลายเป็นคนติดอ่าง...

แต่ก็มีพระเอกขี่ม้าขาวออกมาช่วยทันเวลา จะใครเสียอีก ถ้ามิใช่จอมขมังเวทย์

"เฮ้อ..ไอ้ลายมันร้ายกาจ ขนาดพวกเรายังจัดการกับมันไม่ได้แม้รอยแมวข่วน แต่อิทธิพลของมันส่งรังสีบางอย่างให้พวกเรา ที่ไม่เคยขัดแย้งทะเลาะกันเลย ต้องมาเจอเรื่องนี้ครั้งแรก"

อาจารย์สรุปยืดยาว ทำให้คำพูดอีกมากที่จะหล่นจากปากสาวงามกับคุณเทพ หรือแม้แต่คุณชาติถูกกลืนกลับลงคอไม่ปล่อยผ่านลิ้น...ผมนั้นไม่ต้องเอ่ย ถอนหายใจเป่าลมออกปากอย่างโล่ง

"เอางี้...อาจารย์ตัดสินให้ ใครควรนั่งห้างคู่น้องพรานคืนพรุ่งนี้"...!

ผู้อาวุโสสูงสุดในวงหย่าศึกพี่น้องและคู่หมั้น ช่วยสลายความอึดอัดคับข้องใจของผมกับชาวเหมือง ที่ไม่อยากเห็นความขัดแย้งของชาวเมืองในเรื่องที่ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน

มันเป็นลางร้ายก่อนออกทำศึก ที่ทุกกองทัพห้ามและถือนักถือหนา!!!

"การตัดสินของอาจารย์ถือเป็นที่สุด ห้ามโต้แย้ง ห้ามทะเลาะทุ่มเถียง...อาจารย์จะใช้วิธียุติธรรม ผูกดวงทุกคนคู่กับน้องพราน ใครสมควรเป็นคู่ทำการใหญ่นี้"?!

เจอะไม้เด็ดหรือไม้ตายจอมขมังเวทย์ ทุกคนอึ้งพูดไม่ออก คุณเทพได้แต่กรอกหน้า คุณนงสีหน้าดีขึ้นหน่อย แต่ยังไม่สบอารมณ์นัก เพราะเห็นคุณชาติตัวป่วนยิ้มระรื่นชอบใจแถมรีบสนับสนุน...

"ดีเลย 'จารย์ ผมก็อยากรู้ หวยออกหน้าไหน รับได้หมด พี่เทพเอางั้นนะ"?

หนุ่มลูกเศรษฐีไม่ถามคู่หมั้น เพราะรู้ว่าเธอประชดที่ขอติดเอี่ยวความวุ่น แต่ต้องปิดทางโต้แย้งจากคุณเทพไว้ก่อน รู้อยู่แก่ใจว่าญาติผู้พี่จอมตื๊อ อยากนั่งห้างคืนพรุ่งนี้ตัวสั่น

2 พี่น้องก็เหมือน 'ไก่เห็นตีนงู งูเห็นนมไก่'...ตามชั้นเชิงกันทัน!

" ตามใจ..เอาตามนั้นก็ได้"...ญาติผู้พี่สะบัดเสียงตอบอย่างเสียไม่ได้

อาจารย์เลิศชูมือระงับการพูดจาในวง ส่งสมุดดินสอชุดเดิมให้ผม...

"น้องพรานเขียนวันเดือนปีเกิดลงสมุด น้องชาติเขียนด้วย เป็นคู่แรก...อาจารย์จะตรวจหา ดวงคู่มิตร,ดวงสมพงษ์ หรือคู่สมพล เหมาะทำการด้วยกันหรือไม่?"...

"คู่มิตร คู่สมพงษ์,คู่ศัตรู พอรู้ แต่เจ้า 'คู่สมพล' คืออะไรคะ?"...เป็นทีสาวงามเอ่ยปากบ้าง

(((ยังมีต่อ)))

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
============

"คู่สมพล เป็นตัวแทนดาวพระเคราะห์ ที่นำมาบวกกันแล้วได้เลข 27 ในทางโหราศาสตร์มีดาวจับคู่กันเช่นนี้ได้ 4 คู่ หากจับกำลังดวงดาวได้ตามนั้น ถือเป็นสุดยอดแห่งศักยภาพอันเพียบพร้อมสมบูรณ์ จับมือทำการใหญ่มีชัย ซึ่งด้านต้องใช้กำลังยิ่งดี เหนือกว่าดาวคู่มิตรเสียอีก"

อาจารย์ปล่อยความรู้อีกแขนงไม่ปิดบัง โชว์ความรอบรู้รอบด้าน...

"สรุปว่าถ้าดวงใครจับคู่กับน้องพราน ดาวเป็น 'คู่สมพล' คนนั้นชนะเลิศ?"...คุณชาติถามย้ำ อาจารย์เลิศผงกหัวรับ พร้อมเอ่ยซ้ำ...

"เป็นคู่ดาวยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว ในวิธีจับคู่ทำศึกคืนพรุ่ง"!

"เดี๋ยว...ถ้าไม่มีใครเป็นคู่สมพลเลยละ เราจะเลือกจากอะไรอีก มาถกกันให้จบทีเดียวเถอะ"...คุณเทพจี้ไชตามสไตล์จอมตื๊อ

"รองลงมาเป็นดาวคู่มิตร...คู่สมพงษ์ก็พอใช้ได้ หลุดจากนี้ต้องให้น้องพรานเลือกเองจะนั่งห้างคู่กับใคร เพราะนี่เป็นงานที่น้องพรานรับมอบหมายจากนายเหมือง ทั้งรับปากกับหัวหน้าคนงานมอญ เป็นภารกิจเจาะจงตรงตัว"

ผมฟังอาจารย์สรุปแล้ว นึกรักจอมขมังเวทย์จับใจ อยากกอดหอมแก้มขอบคุณสักฟอด!

"ไอ้ลายตัวนี้คงมีบุรพกรรมผูกพันกับน้องพรานเป็นแน่แท้"

บทสรุปสุดท้ายจากอาจารย์เลิศทำผมสะดุ้งไม่อยากจะเชื่อ แต่เมื่อมองสบตาปลาดุกคู่นั้น ก็เห็นแววลึกล้ำจ้องกลับมาเขม็ง

"จำได้ไหม ? อาจารย์เคยบอกน้องพรานขึ้นไปบนยอดภูนมฯ เพราะมีบางอย่างผูกพันกันอยู่ ศึกหนักสุดครั้งนั้นจบได้จริง แต่น้องพรานไม่เคยเล่าละเอียด พอจะเล่าให้ผู้เฒ่าคนนี้รู้สักนิดได้มั้ยว่า เรื่องเหนือโลกเหนือมิติเร้นลับ อาจารย์ก็มีภูมิหยั่งรู้พอตัว"

ผมโดนต้อนเข้ามุมต่อหน้าชาวคณะได้แต่ก้มหัวรับ แล้วเล่าเรื่องราวความผูกพันยาวนานระหว่างดารณีเทวีกับตัวเอง แต่ดัดแปลงเรื่องไปทาง นางถ้ำคิดว่าผมคือคู่ครองเมื่ออดีตชาติ ผมใช้บทมนตราที่อาจารย์กำชับ ตัดชาติขาดภพจบคำสาบานกับเธอ เรื่องจึงจบด้วยดี

"แค่นี้แหละครับ หวังว่าไอ้ลายคงไม่ใช่เนื้อคู่ชาติที่แล้วของผมอีกตัว"...

ผมสัพยอกอาจารย์เสียงแปร่ง เรียกเสียงหัวเราะครืนรอบวง บรรยากาศญาติมิตรเพื่อนพ้องหวนคืนกลับมาคู่กับความอบอุ่นแห่งเปลวเพลิง ผมเหลือบมองสาวงามตรงข้าม เธอยิ้มหน้าแดงเปล่งปลั่ง สีหน้าคลายเคร่งเครียด

จอมขมังเวทย์หัวร่อ..ฮ่า..ฮ่า.. ทั้งขำทั้งชอบใจสบอารมณ์สุดขีด ตบบ่าผมเบา ๆ...

"มาเลย..อาจารย์จะดูดวงคู่กับน้องชาติก่อน ดูแล้วอาจไม่ต้องดูคู่อื่นเลย ถ้าได้คู่สมพล"...!

--------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

เสื่อปูมาไกลจากแดนไกล(มาก)
ป่านนี้คงได้อ่านสมใจเรียบร้อย

 

วันที่ ๑๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันอาทิตย์ ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๒ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล