สิ่งใดเกิดเอง สิ่งนั้นย่อมดับเอง

โถววยายไก่ นี่แกล้งไม่ฉลาดอะป่าวครับ


พระคาถาเยธัมมา : หัวใจพระพุทธศาสนา

ในบรรดาจารึกที่เก่าแก่ที่สุดที่เกียวกับพระพุทธศาสนา เท่าที่พอจะมีในเขตสุวรรณภูมิ ก็คงจะเป็นพระคาถา เย ธัมมา โดยจารึกที่พบเป็นจารึกบนแผ่นอิฐ จารึกด้วยอักษรปัลลวะ ภาษามคธ ค้นพบที่จังหวัดสุพรรณบุรี และพระคาถา เย ธัมมา นี้ก็ได้พบที่พระปฐมเจดีย์ด้วยเช่นกัน

พระคาถาเยธัมมา
เย ธมฺมา เหตุปฺปภวา
เยสํ เหตุํ ตถาคโต อาห
เตสญฺจ โย นิโรโธ จ
เอวํ วาที มหาสมโณติ ฯ

คำแปล
ธรรมทั้งหลายเหล่าใดเกิดแต่เหตุ
พระตถาคตเจ้าทรงแสดงเหตุแห่งธรรมเหล่านั้น
และความดับแห่งธรรมทั้งหลายเหล่านั้น
พระมหาสมณะเจ้า ทรงสังสอนอย่างนี้


พระพุทธเจ้ามีแต่ สอนปัจจยการ

ตามเหตุปัจจัย

อันไหนที่ไม่ตรงตามธรรม ขัดพระธรรมคำสอน อย่าไปเผยแพร่หรือเลียขา
มันจะทำให้เราลงคลองไปด้วย

ธรรมตรงไปตรงมา ธรรมแท้ไม่มีกระแดะไม่มีตอแหล ไม่มีเลีย ไม่มีปราณีต่อมิจฉาทิฐิ
ก็เพื่อมุ่งให้เห็นสัมมาทิฐิ

มีแต่ธรรมปลอมๆต้องเลียแข้งเลียขา ประจบดินสอพอง

พอดี ได้ไอดีนี้ มาแต่เหตุ
เด๋วก้คงดับไปตามเหตุของ การพูดความจริง นะเค๊อะ

 

ปัจยการ ของอภิธรรม

ยายไก่ นังไก่ ว่างๆ ก้ไปอ่าน รูป 28

ปัจยการ ของรูป นิพผันรูป เป็นปัจจัย ให้เกิด อนิพผันรูป

นิพผันนามก้เป้นปัจจัยให้เกิด อนิพผันนาม ความเป็นปัจจัย ของเจตนาและความเป็นปัจจัยของการพ้นเจตนา
มันมีเป็นลำดับ ไม่ได้เกิดลอยๆ

มีแต่มิจฉาทิฐิ ที่บอกว่าเกิดลอยๆ

แม้แต่ความ คำว่า สภาวะที่พ้นเจตนา มันก้ไม่ได้เกิดลอยๆ มันมีเหตุจากการประกอบ

จึงเป้นเหตุให้พ้นเจตนาประกอบ
แม้ในส่วนของการพ้นเจตนา มันก็ยังเป้นปัจจัย ซ้อนกันเข้าไปอีก ตามปัจยการ

 

นี่มาดู ความตาละปัด ของ คนที่บอกว่าตนเองเป็นพระโสดาบัน
แต่กลับตะละปัดธรรม ที่เป็นของจริง

ความลังเลสงสัยมันได้แต่ ก๊อปปี้แคทมา มันจะเอาของจริงมาแต่ไหน
พูดอะไรมามันก้ขัดแข้ง ขัดขากันเองในประโยค เดี๋ยวบอกใช่เดี๋ยวบอกไม่ใช่

ทุกข์ พุทธองค์ สอนให้เพียง กำหนดรู้

อะไรเกิดขึ้นกำหนดรู้ อะไรดับไปกำหนดรู้

ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้นทุกข์เท่านั้นที่ดับ

อริยัสัจ เมื่อใดที่กำหนดรู้ทุกข์ อริยะสัจมันก็มาพร้อมกันเป้นเกลียวเชือก

กำหนดรู้ทุกข์ ก็คือเจริญสติเรียกว่ามรรค เมื่อรู้ทันก้เกิดนิโรธ ทุกข์ก้สั้นลงจนหายไป เพราะสาวไปหาเหตุทันที

อุปาทานในทุกข์ก็ไม่มี มันเลยเหมือนน้ำกลิ้งบนใบบัว

 

สัมมาคือการ ครับ ขอรับ อย่างนี้เหรอ เลียเพื่อนประจบเพื่อนอย่างนี้นะเหรอสัมมา

การพูดความจริงออกจากใจด้วยความจริงใจ นี่ถึงเรียกว่า สัมมาวาจา

ไม่ได้มีการแอ๊ปเนียน สอพลอ พิจารนาเอา ไปแระ ลาก่อย อิอิ

 

อ่อสัมมาทิฐินี่ เค้าเจรจากัน เยี่ยงนี้สินะ
พระคาถาเยธัมมา : หัวใจพระพุทธศาสนา จะยกมาทำไม แค่เจรจาแบบนี้สัมมาวาก็ไม่ได้ สัมมาทิฐิไม่มีแล้ว ยังจะมาเที่ยวอ้างจารึก อ้างศีลยังจะดีเสียกว่า โธ่ๆๆ
นี่ใครสอนมาเนี่ย ไก่ละงง 5555
ที่ยกมานี่ คือมาอ้างองค์พระศาสดาทำไม เสียหายหมดประเด็นก็ไม่ตรง แสดงธรรมของตัวเองที่เกิดขึ้นและดับลงก็ไม่เป็น ไม่ใช่เอาพระศาสดามาอ้าง เข้าใจสภาวะธรรมเกิดเอง ดับเองของพระศาสดาหรือยังงัย ยังเที่ยวมาคุยโว เค้าเรียกความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด จิตอกุศลเกิดก็ไม่รู้ตัว แล้วเที่ยวอ้างธรรมนั้น ธรรมนี้

เข้าทำนอง รู้ดี ลงอบาย 5555

 

เลียใครไม่ทราบเอาทีละเรื่อง

 

ไปตอบส่วนตัวสิ นอกประเด็น

 

มีอะไรเกิดขึ้นลอยๆ ดับเองลอยๆบ้างล่ะคะ

ทุกอย่างมันล้วนมีเหตุปัจจัยแห่งการเกิด มีปัจจัยแห่งการดับ
ดับเองลอยๆ เกิดลอยๆ น่าจะไปตั้งลัทธิใหม่ได้เลยนะคะเนี่ย

 

นี่มาดู ความตาละปัด ของ คนที่บอกว่าตนเองเป็นพระโสดาบัน
แต่กลับตะละปัดธรรม ที่เป็นของจริง
-ใครหรอที่เป็นพระโสดาบัน แต่ดูแล้วไม่ใช่ท่านแน่นอน โกรธจัดเลยสิ ตอบรัวแบบนี้

ความลังเลสงสัยมันได้แต่ ก๊อปปี้แคทมา มันจะเอาของจริงมาแต่ไหน
พูดอะไรมามันก้ขัดแข้ง ขัดขากันเองในประโยค เดี๋ยวบอกใช่เดี๋ยวบอกไม่ใช่
-ประโยคไหนยกมา ยังไม่เห็นมีส่วนไหนขัดขากัน เห็นผิดหรือป่าววัว




ทุกข์ พุทธองค์ สอนให้เพียง กำหนดรู้
-อันนี้ก็ไม่มีใครแย้งนะ เห็นด้วย

อะไรขึ้นกำหนดรู้ อะไรดับไปกำหนดรู้
-ไปตอบตัวเองเถอะ ตัวเองไม่รู้สภาวะตัวเองเลย จะไปกำหนดรู้อะไรดับได้หละวัว ไปเปลี่ยนรูปเถอะ ข้าข้อร้อง

ทุกเท่านั้นที่เกิดขึ้นทุกเท่านั้นที่ดับ
-พิมพ์ให้ถูกๆ แล้วค่อยมาแย้งนะ ใจร่มหน่อย โกรธมากเด่วใจจะเป็นทุกข์นะ

อริยัสัจ เมื่อใดที่กำหนดรู้ทุกข์ อริยะสัจมันก็มาพร้อมกันเป้นเกลียวเชือก
-แล้วเอ็งเล่า รู้หรือยัง เที่ยวราวี ด้วยจิต.....บลาๆๆๆ ไม่โกรธจริงอะ

กำหนดรู้ทุกข์ ก็คือเจริญสติเรียกว่ามรรค เมื่อรู้ทันก้เกิดนิโรธ ทุกข์ก้สันลงจนหายไป เพราะสาวไปหาเหตุทันที
-ไปบอกตัวเองเถอะ คนอื่นเค้าทำกันทั้งนั้น คนในที่นี้เค้าก็รู้อย่างนี้กันทุกคน แต่ดับได้จริงป่าว ใช้เวลาเท่าใด
ไปปฏิบัติเยอะๆ อย่าอ้างโดยที่ไม่เคยผ่านการฝึกฝน(หรือฝึกน้อยเหลือเกิน)

อุปาทานในทุกข์ก็ไม่มี มันเลยเหมือนน้ำกลิ้งบนใบบัว[/QUOTE]
-ท่องจำอย่างเดียวไม่พ้นทุกข์หรอกนะ

 

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นลอยๆหรอก ไม่รู้ว่าหน้าวัวนี่มันเอาอะไรมาพูด เสียหมด เราไม่ได้หมายถึงอย่างนั้น อ้างซี้ซั่ว หน้าวัวนี่

 

แถม ปราบชอบแถม อิอิ

อัตตาตัวตนมันแน่นมาก ไม่เคยถูกกะเทาะ
มันเลยไปตั้งตัวตนเองเป้นอาจารย์
สมัยนี้มีเยอะมาก

หลักธรรม ที่เป็นคำสอนที่เป็นไป
เพื่อ ความเพียร เพื่อเลี้ยงง่าย เพื่อมักน้อย เพื่อสงัด เพื่อความสันโดษ เพื่อความคลาย
คนมีวาสนาดีมาแต่ปางก่อน ที่ได้เข้าถึง ก้ถือว่า ทำกรรมดีมาไม่น้อย

 

วันนี้ไก่กับวัว ใครรัวกว่ากัน

ไก่ขวิดวัว วัวขวิดได่ ดูคุ้นๆนะ แมทแบบนี้

 

ใครสอนแก ว่าต้องกำหนดดับ

ทุกข์เกิดขึ้น กำหนดรู้ก้พอ ไม่ต้องไปกำหนดดับ
ไม่ต้องไปกำหนดละทุกข์ กำหนดหนีทุกข์ อะไรบลาๆอีก

ท่านสอนเพียงกำหนดรู้ ทุกข์เกิดขึ้นกำหนดรู้ ทุกข์ดับไปกำหนดรู้ ไม่ได้ไปกำหนดดับ
เดี๋ยวจะ ปสด.

 

ว่างๆ ท่านไปปฏิบัติเยอะๆนะ เพราะอ่านเยอะๆอะ ไม่พ้นทุกข์ หลงโลกก็ไม่รู้ว่าหลงโลก

 

นี่ไม่เข้าใจที่พิมพ์ไปหรอ ก็ถูกไง ท่านสอนให้กำหนดรู้ แล้วใครพูดว่ากำหนดดับทุกข์ ยังไม่มีใครพูดแบบนั้นเลย เข้าใจผิดอะไรหรือป่าว

 

ทำมะดา ของคนมีข้ออ้าง ต้องว่างก่อนถึงจะปฏิบัติธรรมได้

 

อ่านก่อนให้แตกฉาน ไม่ใช่ใช้อารมณ์พิมพ์ พิมพ์ผิดๆ ถูกๆพระสัทธรรมใครเค้าใช้อารมณ์เผยแพร่กันบ้าง

 

อย่าคิดเอง เออเอง ไม่มีใครพูดแบบนั้น นี่แหละปฏิบัติน้อย ขั้นฟังก็ไม่ได้ ขั้นอ่านก็เป็นได้แค่นกแก้วนกขุนทอง

 

-ไม่ได้แย้งอะไรเลย ไปเอาความเข้าใจนี้มาจากไหน

 

ไม่มีใคร มาทะเลาะกันลอยๆหรอกฮ้บ