สิ่งใดเกิดเอง สิ่งนั้นย่อมดับเอง

ไม่ใช่จะรู้ไม่ได้ แต่พระศาสดา ทรงชี้แล้วว่า หากไปคิดแล้ว
ก็รู้ได้ยาก ท่านกล่าว เป็นอาจิตไตย มัวแต่ไปคิด ก็จะเสียชาติเปล่า ๆ เป็นใบไม้นอกกำมือ
เพราะมันวน อยู่แบบนั้น เราไม่สามารถรู้ได้ว่าจุดเริ่มต้นของวงกลมอยุ่ตรงไหน
ที่สำคัญเกิดรู้แล้วได้ประโชยน์อะไร เหมือนกันอยากไปรู้ท้องฟ้า จักรวาล แต่ไม่รู้ใจตัวเอง
หึ!

 

ถ้าเป็นลุงขณะนี้ ไม่ได้มาสนใจถกปัญหาอภิปรัชญาธรรมใดๆในตอนนี้ แค่ระวังตัวใช้ชีวิตไม่เบียดเบียนใครจนเกินไป หาเงินเตรียมเกษียณ ศึกษาคริปโตไว้บ้าง ฝึกใช้เงินดิจิตอลไม่ให้เด็กๆดูถูกว่าตกยุค อนิจจสัญญาวันละลัดนิ้วมือ สังขารแก่ขึ้นทุกวันก็ได้แต่ปลง แค่นี้ก็แทบจะหมดวัน

การถกอภิปรัชญา สำหรับลุงมันไม่ได้มาสร้างมุมมองใหม่ๆอะไรให้สมองแล้ว รังแต่จะเบียดเบียนกันทางวาจามากขึ้น นอกจากอยากจะสร้างความสนุกให้หายคิดถึงมิตรสหาย ตามประสาปาร์ตี้รวมพลคนเตะปี๊ป

ก็เห็นตามโซเชียล นักธรรมรุ่นใหม่ พยายามตั้งโจทย์วิจารณ์ก็ปลงๆไปแล้ว คลื่นลูกใหม่วัยห้าวกำลังมาแทนเรา เราอยู่หลังฉากมองรุ่นใหม่ๆไป ปิดพักบัญชีโซเชียล(มีเดีย) ถอยตัวเองออกจากสงครามดราม่าต่างๆ นอกเสียจากนึกสนุกก็เป็นไปตามย่อหน้าที่ 2

ความคิดมุมมองคนเรามันไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับความรู้ ประสบการณ์ และปัญญาที่แตกต่างกัน เห็นพระดราม่ากันเองตามสื่อ ก็ได้แต่อมยิ้ม และมองว่านั่นมันเรื่องของโลก เป็นพระไม่ควรยุ่งกับโลกให้มันเกินหน้าที่พระ

แต่ถ้าลุงคิดจะทำตัวเองให้มีประโยชน์ต่อโลกอยู่บ้าง ก็ตักเตือน หรือแนะแนวพุทธศาสนสุภาษิตเบื้องต้น ให้คนได้สติบ้างเล็กๆน้อยๆ คิดได้ก็คิด คิดไม่ได้ก็ช่างเขา ตามเหตุตามปัจจัย เพราะตัวลุงเอง ไม่ได้มีบารมีมีแต่คนรักทั่งโลกแบบลิซ่า ทำอะไรก็ดีไปหมด เผลอๆข้างบ้านยังแอบเหม็นขี้หน้าลุง

รักเราไม่เท่ากัน(แอบเปิดเพลง)

ลาก่อย

 

อ้าว..... ถ้ารู้ได้ แล้วทำไมไม่รู้ซะล่ะฮับ

 

ครับเป็นสิทธิ์ ของลุงที่สามารถแสดงความเห็นได้

ได้รับสิทธิ์นั้น เด๋วนี้ครับ

ลาไม่ก่อย มีแต่น้ำก่อย

 

ไม่ได้เขียนบ่อย สนิมก็ขึ้นบ้างตามกาลเวลาที่ทิ้งช่วงการเขียน ก่อยก็ทนๆอ่านหน่อยละกัน เตรียมอุปกรณ์ exercise ได้แค่นี้

 

เห็นมะ ก่อยไม่มีลา

 

ถ้าลุงมีปํญญาระดับพระศาสดาก็รู้ได้
หากไม่ได้ ก็รู้ไม่ได้ ไม่ต้องไปคิดหรอก คิดมากเครียดเนอะลุงเนอะ วงการบังเทิงก็แบบนี้ล่ะ

 

ชีวิตคนเรามันวนลูปจริงๆนะครับ 555
เป็นไปตามอยาก ก็สุข ไม่เป็นไปตามอยาก ก็ทุกข์ ไม่ก็เฉยๆ
มันวนอยู่เเค่นี้เอง ถ้าเราลองพิจารณาดูจะเห็นได้เลย
ว่าจริงๆเเล้วชีวิตเรามันน่าเบื่อหน่ายมาก ไม่ว่าจะเกิดเป็นอะไรก็ตาม
มันก็วนอยู่อย่างนี้ ไม่จบไม่สิ้นซักที
ความเกิดจึงเป็นสิ่งที่ไม่น่าปรารถนาเลยครับ

เรามองให้เห็นความเป็นจริง ว่าเวลามีสุข สุขก็ไม่ถาวร ไม่นานก็ดับ
เวลามีทุกข์ ทุกข์ก็ไม่ถาวร ไม่นานก็ต้องดับ
เวลาสุขเกิด มันเกิดเอง เเละดับไปเอง บังคับไม่ได้ (เเต่ทำเหตุให้เกิดได้)
เวลาทุกข์เกิด มันเกิดเอง เเละดับไปเอง บังคับไม่ได้
เเต่มันดับลงได้เพราะเหตุที่ทำให้เกิดมันดับลงเท่านั้นเอง

ถ้าพิจารณาตรงนี้ ก็จะเห็นความเป็นอนัตตาของมัน คือบังคับไม่ได้ ไม่ใช่เขา ไม่ใช่เรา
ไม่ใช่ของเขา ไม่ใช่ของเรา มีเเต่ธรรมชาติที่ดำเนินไปตามเหตุปัจจัย มีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เเละดับลง
มันมีอยู่เท่านี้เอง สำหรับชีวิตคนเรา

หากพิจารณาให้มากกว่านั้นอีก ก็จะเห็นเลยว่า ทั้งสุขเเละทุกข์ มันก็คือสิ่งเดียวกัน เหมือนกัน
ไม่เเตกต่าง เป็นเพียงเเค่สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้น เเละดับไป เเละถ้ามองให้มากกว่านั้นอีก ก็จะเห็นว่า
ไม่ใช่เเค่ทุกข์กับสุขที่เหมือนกัน เเต่ทุกสรรพสิ่งในโลกก็มีสภาพเเบบเดียวกันหมด มีความเกิด ก็มีความดับไปเช่นเดียวกันหมด

ธรรมชาติมันมีเเค่เกิด เเละดับ สิ่งใดเกิด สิ่งนั้นก็ดับ
เเต่พระพุทธเจ้าสอนถึงวิธีที่จะหลุดจากวัฎจักรนี้ ก็คือวิธีการปฏิบัติให้ถึงความไม่เกิด
เพราะธรรมชาติที่ไม่มีความเกิด หรือที่เรียกนิพพาน ก็ไม่มีความดับด้วยเช่นกัน

มีเกิด ก็มีดับ
ไม่มีเกิด ก็ไม่ดับ.

 

เคาะสนิมหน่อย ไม่ได้เข้ามานานเลยครับ 555

 

สุขทุกข์เกิดเองดับเอง
ไม่มีผู้ทุกข์ไม่มีผู้หลุดพ้น
84,000พระธรรมขรรค์
พระศาสดาทรงแสดงไว้เพื่ออะไรครับ

ทุกข์เกิดเองดับเอง
สุขเกิดเองดับเอง
แล้วจะมาปฏิบัติเพื่อระงับดับทุกข์
ตามคำสอนพระพุทธทำไมครับ

 

เราเบื่อหรือญาณเบื่อคับ

 

มันเป็นความจริงตามอริยสัจจ์(พระสัทธรรม)
ของสุขทุกข์เ(รียกว่าเวทนา)เป็นสังขารธรรมที่เกิด
กับรูปขันธ์ และนามขันธ์ ที่จะต้องทราบ
ก่อน
แล้วจึงลงมือปฏิบัติเพื่อพิสูจน์ความจริง
เหล่านี้ให้เห็นด้วยปัญญาญาณ
โดยอาศัยขันธ์ 5 เป็นเครื่องมือ
เพื่อให้ประจักษ์แก่ใจ
ถ้าเข้าใจแล้วแต่ไม่ลงใจ มันอาจจะเชื่อ
ไม่จริงหรือเชื่อแบบแอบสงสัยในใจ
ฉะนั้น จึงต้องมีการภาวนาเพื่อทำความจริง
ให้เจริญขึ้นในใจ

 

สุขทุกข์เกิดขึ้นเอง เเละดับลงเอง ตามธรรมชาติของมันครับ ไม่มีใครบังคับบัญชา
เพราะตัวเรา ตัวท่านก็ล้วนเเล้วเเต่เป็นเพียงธรรมชาติด้วยกันทั้งนั้น

สุขทุกข์ เกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยที่ทำให้มันเกิด เเละไม่เกิดร่วมกัน สุขเกิด ทุกข์ก็ดับ กุศลเกิด อกุศลก็ดับ
มันดำเนินไปอย่างนี้ตามธรรมชาติของมันอยู่เเล้วครับ
พระพุทธเจ้าท่านชี้ให้เห็นถึงทางที่จะดับทุกข์อย่างถาวร คืออริยสัจ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค
ทุกข์ เหตุเเห่งทุกข์ ความดับทุกข์ เเละวิธีการปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์ ก็มรรค 8 ครับ

ท่านสอนถึงการที่จะดับเหตุเเห่งทุกข์ ซึ่งก็คือ การดับเหตุที่ทำให้มีความเกิด คืออวิชชานั่นเองครับ
เพราะฉะนั้นสิ่งที่พระศาสดาสอนไว้ ไม่ใช่เพียงเเค่เรื่องตื้นๆอย่าง สุขเกิด ทุกข์ดับ หรือ ทุกข์เกิด สุขดับ
เเต่เนื้อหาสำคัญ ก็คือที่สิ่งใดเกิด สิ่งนั้นดับ.

 

เเท้จริง เราไม่ได้ดับที่ทุกข์ เเต่ดับที่เหตุครับ เราจะดับทุกข์ได้อย่างไร ถ้าเราไม่รู้เหตุของมัน
เพราะทุกข์มันเกิดขึ้นได้ จากเหตุ ถ้าไม่มีเหตุ มันก็ไม่เกิดครับ
พระพุทธองค์สอนให้รู้เหตุเเห่งทุกข์ คือ อวิชชา เเละวิธีปฏิบัติในการที่จะดับเหตุนั้นลง

เพราะฉะนั้น คำว่า ดับทุกข์ จึงไม่ได้เป็นการดับในเเบบที่ ..เวลามีความทุกข์ จึงดูหนัง ฟังเพลงให้มีความสุข
เมื่อความสุขเกิด ทุกข์ก็ดับ(ชั่วคราว) นั่นจึงไม่ใช่วิธีการดับทุกข์ในเเบบอริยสัจครับ
ที่พระพุทธองค์สอนคือการดับทุกข์อย่างถาวร ด้วยการถอนราก ถอนโคนกิเลสให้สิ้น จนไม่เหลือเชื้อเพลิงที่จะให้ไฟติดขึ้นมาได้อีก.

 

ถ้าจะนอกเรื่องธรรมนิด Cyber Security หน่อยๆก็สำคัญครับ ผมก็พอรู้งูปลาๆ สมัครเมล์ลูก(จากเมล์หลัก) ลบเมล์ลูก สร้างเมล์ลูกใหม่ วนๆไป เพื่อใช้งานกับเว็บที่เรารู้สึกไม่มั่นใจ(คหสต นะครับ) ต่างพาสเวริดกันก็ว่ากันไป ป้องกันไว้ดีกว่าแก้ครับ เราไม่รู้ใครจะมาไม้ไหน ยิ่งมีข่าวดราม่าภัยไซเบอร์รายวัน สมัยนี้มันผูกสมัครอะไรไว้เยอะแยะ ไม่เหมือนสมัย 10 กว่าปีก่อนที่ไม่ได้สมัครผูกอะไรกันเยอะ ความ Security ไม่ได้เน้นอะไรเยอะแยะเหมือนสมัยนี้

555

มีความเหมือน 555

 

ดับที่ตัณหาขันธ์ หรือดับอุปปาทานขันธ์
หรือดับที่อวิชชาขันธ์
ที่ใดที่หนึ่ง วงปฏิจจสมุปบาทจะขาดตอน
หยุดความวนเวียนเวียนวน
ต่อไม่ติด

 

ลุงโจต้องไป NFT game เด็กๆจะได้ร้องอู้หู!!!....ตอนนี้เหรียญตกฮวบ เป็นเวลาที่ลุงจะช้อนซื้อ ยาน a บางลำขายแสนแปด ตอนนี้ไม่ถึงแสนมั้ง ... อีกเดือนรับรองรวย แต่ถ้าเดฟปิดเกมส์จากรวยกลายเป็นซวยได้ ...

 

ยังไม่รู้ว่า.ตัวเรา.กับเรา.ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน
อวิชชาก็ไม่มีวันดับครับ
เพราะไม่รู้ว่า.ตัวเรา.กับเรา.
ไม่ใช่สิ่งเดียวกัน

 

เราไม่ใช่ขันธ์ห้า
ขันธ์ห้าไม่ใช่เรา
รู้ความจริงเมื่อไหร่อวิชาก็ดับครับ
ขันธ์ห้าคืออะไร
เราคืออะไร
ถ้ายังไม่รู้ไม่เข้าใจอวิชชายังงัยก็ไม่ดับ
เพราะไม่รู้ไม่เข้าใจนั่นเองครับ

 

หุหุ ขอสกิดหน่อยเถอะ
เห็นมะ

เพื่ออะไรก็ไม่ได้ เพื่อนิพพานก็ไม่ได้

แต่พอตัวเองบอกเพื่อ!!!! ได้ไปหมด


"จึงต้องมีการภาวนาเพื่อ " ทำความจริง
ให้เจริญขึ้นในใจ

เห็นความตอแหล ของตัวเองปะฮะ

ในเวป มีเยอะแยะครับ
พวกตั้งตัวเป็นอาจารย์
จะแสดงวามตอแหลออกมา