โทษของการติเตียนพระอริยะ

ในปัจจุบันจะเห็นได้ว่าสื่อต่าง ๆ มักนิยมนำข่าวพระสงฆ์มานำเสนอ โดยส่วนมากจะนำเสนอในทางที่ไม่ดี
และผู้คนก็จะวิพากษ์วิจารณ์พระสงฆ์ไปต่าง ๆ นานา ตามแต่กิเลสของแต่ละคน แล้วคุณเคยติเตียนพระบ้างหรือไม่
ทางที่ดีอย่าติเตียนหรือนินทาพระหรือคนธรรมดา เพราะเราไม่มีโอกาสรู้ว่าผู้นั้นเป็นผู้ที่มีศีลบริสุทธิ์หรืออริยะบุคคลหรือไม่

 

คราวาสกล่าวตักเตือนพระได้ถ้า พระนั้นผิดวินัยสงฆ์ ถ้าสงฆ์นั้นกล่าวความผิดวินัยว่าถูก คือไม่นับถือพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นพระทุศีล ทำทานพระทุศีลบุญไปหาผู้ล่วงลับยาก

อ้างจากพระไตรปิฏก 91 เล่ม
ทำบุญกับพระทุศีล....ไม่ได้บุญ เล่ม 23 หน้า 409

ได้ยินว่า นายพรานนั้นเมื่อให้ทักขิณา ( ของทำบุญ ) อุทิศถึงผู้ตายได้ให้แก่ภิกษุผู้ทุศีล
( ละเมิดศีล ) รูปหนึ่งนั้นแล ถึง 3 ครั้ง ในครั้งที่ 3 อมนุษย์ (ผู้ตาย) ร้องขึ้นว่า ผู้ทุศีลปล้นฉัน
ในเวลาที่พรานนั้นถวายแก่ภิกษุผู้มีศีลรูปหนึ่งที่มาถึง ผลของทักขิณา ( ของทำบุญ ) ก็ถึงแก่เขา

 

ผมขอมองในอีกมุมหนึ่งน่ะครับ ไม่ใช่เฉพาะพระอริยะเท่านั้น
ยังรวมทั้งทุกๆคนด้วยครับ

"ไม่ควรติเตียนผู้อื่น ทั้งที่เรายังไม่ดี หรือแม้เราดีก็ไม่ควร"
"จงติเตือนตนเสมอ"
"การเตือนตนย่อมให้ผลดี กว่าไปเพ่งโทษผู้อื่น"

ธรรมอันนี้เป็นการแสดงถึงความไม่ประมาทครับ

 

มีปัญหาจะถามเหมือนกันค่ะ เรื่องผลการกระทำ

บ้านของเราขายสินค้าและบริการเงินมือถือ ลูกค้ามีส่วหนึ่งเป็นพระจากวัด ทั้งเณรและภิกษุ แต่ที่เกิดเรื่องคือมีความเข้าใจผิดเกิดขึ้นเรื่องการจ่ายเงินค่าบริการเติมเงินออนไลน์ ซึ่งมารดาของเราได้กระทำการพูดคุยและสั่งสอนแบบผู้ใหญ่สอนเด็กกับพระเณรเหล่านั้น โดยที่ไม่รู้ว่าปัญหาเกิดจากตรงไหนแต่เพื่อไม่ให้เกิดความขุ่นข้องหมองใจทั้งสองฝ่าย จึงได้พูดคุย ไปแบบถืออารมณ์เล็กน้อย เพราะเกิดความลำบากเล็กน้อย

ตอนนี้ใคร่ถามว่า หากยึดคิดไปว่า การสอนเหล่านั้นเกิดจากการสอนแบบผู้ใหญ่สอนเด็กจะได้ไหม เพราะเรื่องที่สอนไปก็เป็นวินัยของผู้เป็นลูกค้าที่ดีด้วยเช่นกัน แต่ติดตรงที่อีกฝ่ายเป็นพระ เลยค่อนข้างลำบากใจทีเดียวที่จะทำอะไร เพราะกลัวในเรื่องบาปบุณคุณโทษ

 

ต้องระวังให้มาก ไม่ควรว่าใครเลยเป็นดีที่สุด เพราะเราไม่รู้เลยว่าบุคคนนี้บะรรลุรึยัง

 

โบราญ บัณฑิต กล่าวเป็น สุภาษิตว่า

ชั่วชั่งชี ดีช่างสงฆ์ คงพอจะเข้าใจในความหมายนะครับ ท่านไม่ให้ไปว่าพระสงฆ์ครับเพราะ เป็นบาปกรรม ไม่สามารถบรรลุธรรมด้วย อย่าทำเลยครับ

 

ติตัวเองจนดีแบบไม่ที่ติซะก่อนดีกว่าครับ

 

ตนเองก็ต้องปฏิบัติธรรมให้ได้ระดับที่ดีระดับหนึ่งเสียก่อนน่ะครับ ถ้าเรามีประสบการณ์ทางธรรมมาแล้ว เมื่อเราเจอคนที่กำลังปฏิบัติธรรมเหมือนกัน ถ้าคนคนนั้นเคยติดในส่วนที่เราเคยติดมาก่อน เราก็จะสามารถทราบได้ และก็สามารถแนะนำผู้นั้นเพื่อให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปได้ครับ

เพราะบางครั้งทางธรรมก็ละเอียดอ่อนและดูเหมือนขัดแย้งกับทางโลกอยู่บ้าง ถ้าคนไม่เข้าใจพยายามนำเอากิเลสที่ตนมีมาผสมผสานกับความคิดเห็นก็อาจจะทำให้หลงทางปฏิบัติธรรมแล้วไม่ได้ผล หรือกลายไปเป็นมีความเห็นที่ผิด จิตใจไม่ได้พัฒนาขึ้นก็เป็นได้ครับ ดังที่มีตัวอย่างมากมายที่ว่าเป็นนักศึกษาปฏิบัติธรรมแต่ก็ยังกระทำผิดศีลหรือทำสิ่งที่ไม่ดี จิตใจเต็มไปด้วยกิเลสต่างๆอยู่ ถ้าเรามีประสบการณ์เคยผ่านมาก่อนเราก็จะได้สอนคนอื่นได้ครับ

 

ขออนุโมทนาบุญกับท่านเจ้าของบทความ ท่านผู้ตั้งกระทู้ และท่านที่อนุโมทนาบุญ ครับ
สาาาาา...ธุ
สาาาาา...ธุ
สาาาาา...ธุ<O</O
นิพพานะ ปัจจโย โหตุ


เป็นบทความที่ใช้เตือนสติได้ดีทีเดียวครับ

 

คุณ WIT พูดได้ถูกครับ และผมฝากไว้ข้อหนึ่งกับหลาย ๆ คนครับ


ใครที่คิดจะบวช เลือกดูสำนักที่จะบวชด้วยให้ดี เล่ม 28 หน้า 416

...คนบางคน แม้ละความเกี่ยวพันทางคฤหัสถ์ ออกบวช
แต่ไม่ได้บรรพชา ในสถานอันสมควร.

จริงอยู่ ขึ้นชื่อว่า การบรรพชานี้ เป็นเหมือนการถือปฏิสนธิ (ถือกำเนิด)
มนุษย์ทั้งหลายถือปฏิสนธิ ในตระกูลเหล่าใด ย่อมศึกษาอาจาระ ( มารยาทและธรรมเนียม )
ของตระกูลเหล่านั้นนั่นแล ฉันใด แม้ภิกษุ ก็ฉันนั้น

ถือเอาอาจาระเฉพาะในสำนักของเหล่าภิกษุที่ตนบวช
เพราะฉะนั้น บุคคลบางคน บวชในสถานที่อันไม่สมควร

นี่ละครับเลยไปกันใหญ่

 

ปัตตานีนุโมทนามัย ขออนุโมทนาครับ เป็นความรู้ประดับปัญญาได้ดีแท้

 

อนุโมทนาครับ @ - @ http://www.itti-patihan.com @ - @

 

คารวะ3จอก

 

"พูดมากเสียมาก พูดน้อยเสียน้อย ไม่พูดไม่เสีย นิ่งเสียโพธิสัตว์"

หลวงปู่ทวด ฯ