ขาดบารมีจะซื่อตรงต่อธรรมได้อย่างไร??

ไม่ต้องไปดูอดีต ไม่ต้องไปดูอนาคต..

ดูที่ปัจจุบัน วิบากปัจจุบันมันแสดงให้เห็นอยู่ตลอดเวลา..

อยู่ที่ใครจะเห็นหรือเปล่า ก็เท่านั้น..

 

ยังไม่สำนึก ยังไม่สำเหนียกตัวเองอีก..

บุคคลผู้นี้ สอนยาก..

พวก "ปทปรมะ" แบบนี้ ควร งดเว้น..

 

ไป๊ ไป ตาม ทาง เจ้า นั้น ละ..

ข่อย ขอ งด เว้น การ สนทนา กับ เจ้า..

 

บ่สอนสัตว์โลกละหรา
คือความตั้งใจน้อยแท้

 

"ปทปรมะ" ศาสดายังต้องงดเว้น..

 

อ้าวไหนว่าทำงานให้สภาเด็กชายของ
มาอ้างอะหยังศาสดานิ
หากินง่ายแท้

 

ลุงเณรเป็นคนที่หมกมุ่นกะเรื่องลามก ชอบพูดเรื่องพวกนี้

อีกอย่างลุงเณรและทีม ทำงานให้สภาหนอนแมงวัน เจ้าของสภาเป็นมารที่สับสนทางเพศ เดวลุงเดวป้า เฮ้ยลุงเฮ้ยป้า แถมย้อนแย้งคำสอนพุทธองค์ด้วย ..ลุงยังจะมาบอกออกสื่อว่าทำเพื่อพระพุทธองค์อีก 55

 

อนัตตา คือ ไม่มีสภาวะในตัวมันเอง

การฝึกที่มีทั้งสมมุติปนปรมัติ สำหรับคนฝึกใหม่ๆ ก้อต้องอาศัยบัญญัติแทงเข้าปรมัติ ก้อไม่เห็นจะแปลกอะไร

 

ตามของมันเกิดดับอยู่แล้ว
แต่ถ้าเราปล่อยมันดับเองไม่ได้วิิิิชชา

 

ว่ากันไปตามนิสัย
ผมกะมีวิชาแต่สู้กรรมไม่ได้
มีวิชาไปทำมัยบ่รู้55

 

หรือมันมีวิชาตัดกรรม
หลักลอยไปเลือยละผม55

 

วิชา ไม่ใช่สิ่งเอาไว้แกแห จิฮับ

เป็นสิ่งประเสริฐ แล เห็นได้ยากยิ่ง ปุปุชน เห็นไม่ได้



วิชา เอาไว้ "เห็นตามความเป็นจริง"

หมุนไปตามวิบากในกาลก่อนๆ

เห็นความดับลงของวิบากในกาลก่อนๆ
ชัดๆ มันจะ ขยาด "ไม่ส่งออก" พอจิต
เคลื่อน ไหว นิดเดียว จะเห็น
ทุกขประดาตายรอทันที
จิกจะงอกลับ ลงฐาน

วิชา คือ จิต ที่ถึงฐาน เห็นทุกขัง จะ จะ
เนื้อๆ เน้นๆ ไม่ใช่ จิกอึ้งกิมกี่ มีนิโรธน
แต่ มรรค แช่แป้ง ก็ไม่ฉ่าย(เว้นแต่จะ
...ก็ อนุโลม ช่างหัว "ผีใหญ่" มันส์ )

จิต ปุปุชน จะแอบเห็น ทุกขัง เป็น สุข
ทำคสามดี น้ำตาเล็ด น้ำตาไหล เฮีย
อยู่อย่างนั้น ฮี้ กัปๆ

 

ถ้าจะภาวนา ก็ ให้ สมาทาน บัญญัติคำว่า

รู้ชัด

กับ

รู้ไม่ชัด

สำนวนโบราณ คือ รู้ช้า กับ รู้เร็ว
ขิปป กับ ทันตะ

ซึ่ง หากภาวนาเป็นจริงๆ จะฉลาด
ในการยก สภาวะ รู้ไม่ชัด หรือ รู้ว่าไม่รู้

เพราะ เชิง สแทะแตะ รู้ไม่ชัด หรือ
รู้ว่าไม่รู้ จะเกิดบ่อยกว่า

แต่ถ้า ปรถนาลามก คือ มีธรรมลามก
มีมรรคมาก เรื่องมาก จะเลือกข้าง
ว่า "รู้ชัด" ซึ่งจะพาไป ติดเฉย ปัั้นหน้า
ปั้นตา แบบ เช้าฉวีชามเย็นฉวีชา

 

มือหักสายบัวกะเหลือยื้อ
ต้องเจออิดาบตัด

นั่นนะซิครับ
อยากอยู่ในสภาวะทิ้งตัวมั้ง
เวรกรรมแท้
แต่กะต้องขอบคุณธรรมมะอะไรไม่เคยเห็นกะได้เห็น

 

สนุกตรง มันทิ้ง มันตัด

แต่ถ้า ติดลา ติดกวาง ติดม้าฮี้กัปๆ มันจะถอย

พระท่านว่า ยังไงก็ต้อง ตัดอย่างเดียว ต่อให้
เป็น สายลา สายกวาง สายม้า ไม่ใช่ สว.กะ ก็เถอะ

มรรคมีทางเดียว

 

มรรคมีทางเดียว

ตอนนี้ยังมีเวลา กดรับโปร

*841#(อายดีหมดหน้าตัก) แล้วโทรออก(ห้ามกดด้วย สมแทะ)

 

ต้องกัวใจแข็มแข็งขนาดไหน
น้อ
ถ้าเลิกเปียบเทียบได้คงดีเนาะ

 

นักภาวนา ส่วนใหญ่ จะพลาด ตรงที่

สมถะ ที่เกิดจาก อำนาจ วิปัสสนา

คือ ผู้ใด!!

ผู้ใด ยกจิตขึ้นสู่วิปัสสนา เป็นผลสำเร็จ
จิตมันจะ ถอยมาหนึ่ง ขณะ เกิดเป็น สมถะ

พอถอยมาแล้ว หากยังเผลอ บริกรรม ก็จะ
โอ้ละพ่อ รอ วาสนา รอผู้เฒ่ามาช่วย

จริงๆ ตอน วิปัสสนา ให้ผลเป็น สมถะ ปรากฏ
ก็ให้ตามเห็น สมถะอันมีวิปัสสนาเป็นเหตุ

มันถึงจะ เห็น เหตุของความดับ ( แต่ก็เป็น
เหตให้ถึง สมถะ เพื่อตัด ระงับ โน้มไป )

พอเห็น วิปัสสนาให้ผลเป็นสมถะ ชัดๆ อีก
หนึ่งขณะจิต จะเรียกว่า เกิดการเห็นเหตุ
แห่งความดับ ต่อเนื่องกัน สองขณะจิต

ถ้าเป็น สมถยานิกมาก่อน จะ ผั๊วะ ไปเลย
แต่ถ้าเป็น วิปัสสนายานิก จะต้องเห็น สาม
จังหวะ ถึงจะมี กำลังตัดสิน ข้ามห้วงมหรรณพ

 

เนี่ยะ เป็น เพราะไปฟังคำ สาวก รุ่นหลังมาก

ทำให้ กลัว สัญญา

พอกลัว สัญญา จะเอา สันติ ยันพระไตรปิฏก
เข้าลิ้นชัก อันดับแรก เฮีย!!ส่งมาเกิด

พอเกิดอาการ กลัว สัญญา พอเห็น สัญญา
ซึ่งจะต้องปรากฏ เป็น สัมมาทิฏฐิ มรรค
ตัวแรก มันเลย เดี้ยง

ถุย("วิปัสสนาไปเลย") สัมมาทิฏฐิ มรรคตัวแรกทิ้ง

แล้วไป เอาคำสอน สาวก มาขี่หัว เฮียไม่เลิก !!

การตรัสรู้เองโดยชอบ ไม่เกิด การอนุโลมไม่เกิด


ปล.ลิง : อย่างไรก็แล้วแต่ สาวก ทุกรูปนาม
ไม่มีฐานะจะ ฉลาดในมรรค ดังนั้น วินาทีบรรลุ
ยังไงก็ออกทาง ลูกฝลุค วันยันค่ำ

ปล2 : ลูกฝลุด แก้ว่า "ตราบใดปรารภความเพียร
ย่อมถึงนิพพานได้ทุกรูปนาม" อย่าใช่ "เกาะจิต
ผู้รู้ไม่เสีย/อยู่กับรู้ ( เฮีย แน่นอน)"

 

ปรามาสผู้ปฏิบัติธรรมไว้เยอะ จาก "วจีกรรม มโนกรรม.."

กลายเป็นวิบากขวางทางมรรคผลตนเอง เป็นวิบากขวางทางปัญญา..

ถ้าไม่หยุดแล้วมองความผิดตนเองพร้อมทั้งแก้ไข ยังไงก็ไปต่อไม่ได้..

เมตตาคนแบบนี้ ไม่มีประโยชน์ นะ "ลาผู้ซื่อสัตย์" นะ..

อุเบกขา เถอะลูกพ่อ เชื่อพ่อสิลูกรัก..


ฮี้กัปๆๆๆๆ..