การจำภพชาติ

เอาอันี้นะไอ้ควายไม้ขีด ตั้งอะไรมาตอบได้ไหมสักอัน

 

เปล่าผมไม่ได้พูดลอยๆและหมายถึงเจตนาผม ผมพูดเพราะคุณพูดขึ้นมาว่า "เจตนาคนเขียนว่ากิเลศประเภทไหนบงการอะนะ" (เหตุ) ซึ่งเรื่องของคุณทั้งหมดผมได้ตอบไว้หมดแล้วในกะทู้ในหน้าเก่าๆ และปัจจุบันผมตอบตามที่คุณโพสท์แต่คุณกลับบอกเจตนาผมก็เรื่องของผม ซึ่งไม่ถูกเพราะคุณพูดว่า

ผมเลยบอกไปว่าคุณไม่มีปัญญารู้กริยาจิตผมหรอกเพราะคุณยังไม่รู้ของตัวเองเลย

แต่คุณตอบแบบนี้

ซึ่งการกระทำของคุณที่น่าจะโตกว่านี้ "แต่กลับทำตัวเป็นเด็กร้องไห้หาของเล่นประชดประชันซึ่งอาการที่ตรงกับคุณคือแฟนสาวงอนหรือเด็กงอแง"

ไม่ว่าจะแบบไหนคุณก็ "น่าอนาถดี" ครับ อยากได้ของเล่นไหมครับเดี๋ยวส่ง EMS ไปให้

 

ได้เสมอ จะทำแบบใดผลลัพธ์ก็ไม่ต่างกันนะ ไอ้ควาย ไม้ขีด

 

ไม่ทันแล้วครับดูจากอาการเพราะนำพาหงบเข้ามาครับ

 

มันเยอะกว่านั้นแต่ตัวมันทำเป็นไม่รับรู้

 

เป็นแบบนี้แหละครับ คุณ kenny คนมัน "วิปลาศ"(รับรู้ไม่ตรงตามจริง/บ้า) ไปแล้วคุณเคนนี่เคยเจอคนเข้าศรีธัญญาแล้วออกมาไหมครับไม่แข็งจริงออกมาไม่ได้นะครับ

 

ประมาณนั้น

 

อือิ ได้เลย ไอ้ควายไบโพล่า กูไปละ
ชี้เกียจคุยกับคนบ้า

 

แค่จะบอกว่าถ้าผิดอะไรให้ยกมาแล้วถ้ามีคนบอกว่าผิดก็วินิจฉัย ก็ไม่ได้ว่าอะไรมาตั้งแต่แรกนะ แต่ใช้สรรพนามแบบนั้นเพราะว่า ไม่เคยเห็นว่ามีคนเคยชี้บอกแต่คิดแค่ว่าถูกทุกสิ่ง ก็เท่านั้น เรื่องเมื่อกี้ก็เป็นเหตุนะ จิตส่งออกนอกที่ไม่มีกิเลสไม่มีหรอกในโลก แล้วถ้างั้นเราทุกคนกำลังทำอะไร รึมาปล่อยพลังแสงหรืออะไรใส่กันอย่างนั้นรึ อันนี้ถามถึงไอ้ควายไม้ขีดนะ ใช่ตรงนี้อาจไม่มีแบบนั้นแต่มันไม่ควรมีใน...ผู้มีศรัทธา รึไม่ศรัทธา ถ้างั้นการเหยียบย้ำมดแมลงหรือจุลินทรีย์สิ่งมีชีวิตตัวน้อยแบบนี้ก็คงไร้ความหมายนะ ไอ้ควายไม้ขีด

 

เหรอ ไอ้ควายไม้ขีด

 

พูดและคิดอะไรไประวังตัวเองไว้มากๆนะ สติ สติ สติ มันจะช่วยได้นะ ไอ้ควายไม้ขีด

 

ต้องตอบด้วยความเป็นมรรค ไม่ใช่ไปคิดแทนเขา

เพราะเหตุปัจจัยแต่ละคนต่างกัน

ทุกคนมีกรรมเป็นแดนเกิด

 

ครับ มันควรจะเป็นอย่างนั้น

แต่เหตุปัจจัยที่เขาเขียนมา
ออกมาจากปรุ่งแต่ง ด้วยกิเลส

เราก็หยุดเสีย เลี่ยงเสีย ก็จบ

กรณี ท่านสงบก็เหมือนกัน
เขาจะเป็นคนประเภทไหน
ก็เรื่องของเขา

เราชวนเข้ามา ก็เรื่องของเรา

ใครคิดอย่างไร ก็เรื่องของเขา

คนมันมีสองด้านเสมอ..

 

ป่าวอะ เหตุ-ปัจจัยของผม "คุณเดาทั้งหมด" เพราะคุณตอบคำถามผมไม่ได้ผมถามกลับก็เงียบเปลี่ยนเรื่อง เป็นยังงี้ตลอด กริยาจิตตัวเองคุณยังจับไม่ได้ไม่ต้องจับผมนาฮับ

แล้วของผมไม่ใช่เหตุ-ปัจจัย(ในการก่อให้เกิด) แต่มันเป็นเหตุ-ผล(อาการของคุณที่ปรากฎ) ตามที่ผมได้บอกไปตั้งแต่หน้าที่แล้วๆมา "และเป็นจริง"(เกิดและเป็นตามนั้น ณ ขณะนี้)

ส่วนเรื่องของไอ้หงบ คุณชวน "ไอ้หงบซึ่งเป็นคนสอนผิดๆโดนมโนแดกเข้ามา"(ความจริงปรากฏอยู่ไปตามอ่านเองผมขี้เกียจหา)(และโทษทีผมไม่ได้คิดเพราะมันเป็นจริง เห็นอยู่ตรงๆเลยไม่ใช่การเดา(คิดเอาเอง))



และเขาเป็นคนประเภทไหนก็เรื่องของเขานั้น

"อ่านและจำคำนี้ไว้ให้ชัดๆ"

"ศาสนาพุทธต่อให้เด็กก็เคยฟังเรื่องกฏแห่งกรรม"
คุณพาโจรเข้ามาทำลายศาสนาโดยให้มันมาสอนผิดๆ โดยจะรู้ก็ช่างไม่รู้ก็ช่างกรรมมีอยู่และที่สำคัญถ้าเก่งจริงที่บอกเคยออกจากร่างอะนะ ลองไปถามพวกที่ลงไปแช่ออนเซ็นดูนะว่าที่มันมาแช่กันอะเพราะมันไม่รุ้อะป่าว?"

แล้วอย่ากระแดะว่าถกธรรมนะ "ถกคือการให้ไปลองทำคุยสภาวะธรรม" ซึ่งทั้งคุณและไอ้หงบก็ไม่ใช่คุณเอาแต่พูดพร่ำเพร้อไม่มีสาระอะไรเลย

และที่สำคัญ การไม่สนใจ ผลลัพธ์ที่ตามมาใดๆว่ากำลังทำอะไรกับศาสนาอยู่ "คุณไม่น่าเป็นนักปฏิบัติธรรมเลยนะครับ" เพราะคุณกำลังทำลายศาสนาอยู่โดยไม่รู้ตัว ซึ่งผลลัพธ์ผมก็ได้บอกไปแล้วว่าจะพูดกลับกลอกวนไปมา ผมถามเรื่องนี้ตอบเรื่องอื่น

"คุณควรรู้สึกตัวได้แล้วนะกล่องไม้ขีดไฟ" มัวแต่หนี(จากการยอมรับความจริง)อยู่ได้ความจริงมันก็เห็นอยู่ หนียังไงมันก็ปรากฏอยู่ดีนั่นแหละ เป็นตุ๊ดเรอะครับ?

 

ก็แล้วแต่คุณจะมโนเอาแล้วกันครับ
เอาที่สะบายใจคุณ
มันอยู่ที่เจตนา

ธรรมกับกิเลสมันมีอยูในใจทุกคน
กิเลสต่างหากที่มันทำลายศาสนา..

 

ถ้าบอกกิเลศตัวเดียวที่ทำลายศาสนา แต่ใจคนนั่นแหละที่กำหนดและทำ ถ้าจะโยนขี้ไปให้กิเลสอย่างเดียวแล้วทำไม สัตว์ทุกตนต้องรับกรรมละ?

ลองตายแล้วบอกยมทูตว่ากิเลศมันทำผมไม่ได้ทำได้ไหม?

แล้วก็จำไว้ เจตนาดีแต่วิบากใช่ว่าจะดี

ตัวอย่างแบบให้เห็นชัดๆ "เพื่อนขาดเงินคุณให้ยืมแต่เพื่อนเอาเงินไปซื้อปืนยิงคน คนจะโดนจับก็คุณด้วยนะ" เช่นกันกรรมมันไม่เลือกหรอก หรือหากจะแย้ง "ตอนพระพุทธเจ้าเป็นนายโคบาล ท่านต้อนวัวไม่ให้กินน้ำเพราะน้ำ(หรือโคลนไม่รุ้ผมจำไม่ได้)สกปรก(เจตนาดี) แต่ตอนเป็นท่านจะปรินิพพานวิบากให้ผลระดับพระอรหันต์ยังต้องไปตักน้ำถึง 3 รอบ" (ตอนแรกว่าจะไม่โพสท์อันนี้แต่ผมต้องโพสท์เดี๋ยวคุณโมเมว่ากฏหมายอีกเห็นชอบแถ)

ดังนั้นที่บอกอยู่ที่เจตนานั้นไม่ผิด "แต่ไม่ถูก" ต้องดูว่าควรไม่ควร ทำแล้ววิบากจะได้ยังไง หากไม่รู้ก็อย่าเสี่ยงก้าวขาลงไปครึ่งขานะครับ

 

ธรรมกับกิเลสมีกันทุกคน
เมื่อกิเลสมีกำลังมากกว่าธรรม
มันพาทำกรรมชั่วช้าลามกทั้งนั้น

เวลาคิดก็คิดชั่ว
เวลาพูดก็พูดชั่ว
เวลาทำก็ทำชั่ว

กิเลสมันไม่โง่หลอก
แหลมคมยิ่งกว่าอะไร..

สร้างฐิฏิมานะพาคนให้เป็นบ้า
แล้วหลอกให้เข้าใจว่า..ข้าเก่ง..

 

แล้วบอกอยู่ที่เจตนา ที่ผมพิมพ์ไปไม่รู้เรื่อง ? ว่าวิบากมันมี เห็นกันตามความเป็นจริงตั้งแต่แรกเลยว่าคุณไม่ได้ตอบคำถามผม

แต่คุณก็มาพูดลอยๆว่าหลอกให้เข้าใจว่าข้าเก่ง(ซึ่งจะหมายถึงใครอะไรผมไม่สนผมไม่มโน)

แต่จากที่เห็นคือใช่เลยตรงตามอาการของคุณในปัจจุบัน ทั้งการพูดไปเรื่อย

ซึ่งสเตปนี้ผมคุ้นๆว่าหงบเคยใช้
1.เปลี่ยนเรื่อง
2.เปลี่ยนคนคุย
3.เลื่อนโพสท์

ซึ่งคุณทำตามหงบหมดเลยครับ "กล่องไม้ขีดไฟ" (ความจริง)


และอีกอย่างไม่ต้องอ้างกิเลศครับ "คุณไม่รู้กริยาจิตผม คุณเดาแค่นั้นแหละ"

คุณนี่เหมือน "สงบ" จังเลยครับ สัมปยุตาธรรม(สภาวะที่เข้ากันได้) มิน่าถึงชวนเขาเข้ามา

 

เขาเรียกว่า ลดแรงกดดัน
คุยกันแบบสะบาย

จริงจังมากไป..มันก็ไปปลุกกิเลสในตัว
ให้มันหลอกเอา..

กิเลสมันไม่โง่หลอก..หลอกเก่งยิ่งกว่าผีขี้อวดเสียอีก