เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

หมายเลขกริ่ง&ยันต์



ยันต์ดวงหลวงพ่อคูณใต้ฐานกับหมายเลขยิงด้วยเลเซอร์งดงามทุกองค์

 

ท่านอัครฯเล่นสำนวนทันสมัย พูดมากเจ็บคอ ได้ยินพวกเด็กๆคุยกันแบบนี้ ก็เป็นอันไม่ต้องสาธยายอันใดเพิ่มเติม นอกจากตอบขอบคุณท่านอัครฯที่แจ้งเพื่อทราบ

 

มัวปลุกปลำ้กับกรรมวิธีส่งภาพไปมั่ง-ไม่ไปมั่งกับเครื่องมือพระเจ้าเหา น้องณัฐวุฒิก็เคาะล่วงหน้าไปแล้ว ต้องโมทนาบุญด้วยอย่างแรง พระกริ่งองค์นี้เห็นครั้งแรก ยังตะลึงกับความงามซึ่งปกติพระรุ่นใหม่ผมจะไม่ค่อยเปิดส่องเท่าใดนัก ช่างสร้างโดยการยึดรูปแบบของเดิมได้ดีมาก หากไม่เป็นพระเพื่อนรักฝากทำบุญ อาจจะ"แฮ็ป"ไว้เองได้-ฮ่า

 

กราบสวัสดีท่านwanwi และfcทุกท่าน แอบตามส่องอยู่เป็นนาน เจอกริ่งเฉลิมพล หลวงพ่อคูณแค่สับไกปืนยังไม่ทัน ท่าน nutthawut เสือปืนไวตัจริง ต้องส่องต่อไปครับ

 

ตอนรับกริ่งเฉลิมพลมาจากเพื่อนรัก เปิดดูเห็นความงามคลาสสิคน่าทึ่ง อดถามไม่ได้ว่า...มีองค์เดียวหรือ?

เพื่อนบอกว่า...ไปเช่าจากวัด กราบหลวงพ่อเช่ามาองค์เดียว

อันที่จริงเพื่อนผมรายนี้เป็น"เซียนพระกริ่ง"ครับ บ้านดั้งเดิมอยู่ข้างวัดสุทัศน์ รู้จักศิษย์สมเด็จพระสังฆราชแพทุกท่าน ทั้ง'จารย์หนู,'จารย์วอนและอีกหลายอาจารย์ กระทั่งอจ.เทพ สาริกบุตร ซึ่งผมมีตำนานตำช้าเรื่องท่านมากมาย คราวหน้าจะมาเขียนให้อ่านอย่างสนุก

เพื่อนดูกริ่งวัดสุทัศน์ขาดแทบทุกรุ่น เห็นรอยแต่งยังรู้ว่าใครแต่ง... มีเองมากหลายองค์(แต่ขายเกลี้ยงแล้ว) ผมจึงแปลกใจที่เพื่อนเช่าพระกริ่งรุ่นใหม่ แต่เห็นความงามของเฉลิมพลองค์นี้ ต้องยอมรับว่า ใครเห็นแล้วไม่อยากเช่าในราคาที่ออกจากวัด ก็ไม่ใช่คนชอบพระกริ่ง

เขียนตอบคุณสมซะยาว เพราะจี้ใจดำผมเหมือนกันในเรื่องกริ่งเฉลิมพลองค์นี้ และด้วยประสบการณ์ผมเชื่อว่า อนาคตจะเป็นพระกริ่งรุ่นสำคัญของหลวงพ่อคูณ เพราะเล่นง่าย เอกลักษณ์ดีๆเพียบ มีหมุนเวียนปริมาณใช้ได้(หลักหมื่นต้น) ดูง่าย ไม่ซ้ำกับกริ่งวัดไหน

ก็อย่างคุณสมว่า ถ้าน้องณัฐวุฒินั่งหน้าจอแล้วตั้งใจเคาะ เรื่องเสือปืนไวต้องยกให้น้องเค้า

 

ทำบุญกันเสร็จพอหอมปากหอมคอ คราวนี้ก็มาเข้าป่าตามล่าหาเส้นทางรอดของเหล่าพรานอาชีพและสมัครเล่น เรียกว่าวันนี้ใจดี บริการทั้งแฟนานุแฟนขาวัตถุมงคล กับนักอ่านโดยตรง หรือเป็นทั้งนักอ่านตัวยงกับชอบพระเข้าเส้นเลือด

ขอเพียงซดชา กาแฟรอ ยามเวลาดีทีไทม์ สักครู่ชั่วยามครับ

 

"ขอเพียงซดชา กาแฟรอ ยามเวลาดีทีไทม์ " มากันเลยครับ...อิอิ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม...เรือน้อยเลาะผ่านแก่งมฤตยู "ถ้ำอรหันต์" ได้อีกหนึ่งแก่ง รอดรูเข็มมัจจุราชผ่านงวงงาคชสาร 4 ตัว ไม่โดนอาถรรพ์ "ประตูยมโลก" นาวาชีวิตยังล่องต่อไป ไม่อับปาง!
________________________

ป่าอันรื่นรมย์รอบกาย ช่วยผ่อนคลายความระโหยโรยแรงจากการเกาะเกี่ยวเหนี่ยวตัว ไต่ขึ้นเดินลงตามจังหวะสูงต่ำเหมือนลูกคลื่นของผืนธรณีใต้ฝ่าเท้า

ผ่านการสลัดเหงื่อ จิบน้ำหลายอึก ถอนหายใจหลายเฮือก เส้นทางป่าทึบเริ่มเลือนจาง ฟ้ากว้างเบื้องหน้านำทัศนวิสัยกระจ่างเผยโฉม เมื่อมุดดงไม้ออกมาพบท้องทุ่งชวนตื่นตา

นี่กระมังที่เรียกขาน ..."หุบมรณะ"... ด้วยภูมิประเทศง่ายๆ สองข้างขนาบด้วยเนินเขาหิน โขดเขา โคกดินสูงต่ำไล่เป็นระลอกทั้งซ้ายและขวา ตรงกลางเป็นท้องทุ่งทิวงามตื่นตา ทิวหญ้าระบัดยาวไกลสุดกู่ มองไปลิบ ๆ นั้นเป็นเส้นตรงเหมือนสุดขอบหญ้าคือสุดขอบน้ำมหาสมุทร ผมคิดไม่ผิดที่อุตส่าห์เปรียบเปรยป่าช่วงนี้เป็นแก่งมหาภัย

มีภาระที่ต้องล่องผ่านทุ่งทิวช่วงนี้น่าจะกินเวลาสาหัสไม่น้อยกว่าการเดินไต่ขึ้นลงตัดภูเขา เจ้าทุ่งหญ้างามเมื่อขนาบด้วยเทือกเนินสองฟากฝั่งก็กลายเป็น "หุบมรณะ" ที่ไม่ต้องจินตนาการ

"หุบ" กว้างใหญ่ไพศาล มิใช่หุบเล็กกะจิริด แถมด้วยองค์ประกอบที่ชวนตื่นตาตื่นใจยิ่งกว่าก็คือ

การชุมนุมของสารพัดจตุบาท ทั้งสัตว์กีบเขางาม สัตว์งวงงางอนตัวมหึมา สัตว์กีบเขาโค้ง เขากุด และเจ้ากีบงามไร้เขา อาหารรสเลิศ

พวกเราไม่ตะลึงกับความงามตรงหน้า ป่าตะนาวศรีให้ความงามอัศจรรย์เกินสรรคำพูดกับเรานับครั้งไม่ถ้วน แต่ยินดีปรีดากับแหล่งอาหารอันอุดมสมบูรณ์ สามารถเลือกเฟ้นได้ว่า ควรจะคัดตัวถึงฆาตรายใดเป็นมื้อเย็นมื้อค่ำ

ทางลงไปสู่ทุ่งสวรรค์ของนักล่าสำหรับเรา กั้นด้วยหมู่หินโคกเนินดินค่อนข้างสูง หากไต่ลงหรือกระโดดโครมคราม อาจทำให้เจ้าฝูงนกระวังภัยที่กำลังเดินจิกแมลงกลุ่มใหญ่กระพือบินหนี ผมหมอบอยู่ข้างลุงพรานมีคุณเทพกับบักสมอยู่ซ้ายขวาถัดไป ส่วนคนอื่น ๆ ก็นั่งเรียงเป็นหน้ากระดาน รอพรานเฒ่าตัดสินใจ

ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับการซุ่มโป่ง ชัยภูมิตรงนี้เหมาะเหลือเกิน ลุงพรานสลัดมือขึ้นเหนือหัว เศษหญ้าตรวจอากาศปลิวตามลมมาปะทะหน้า อยู่ใต้ลม ช่างเป็นมุมดีอะไรเช่นนี้

แต่อย่าลืม...นักล่าแห่งพงไพร ใช่จะมีพวกเราเจ้าเดียว...!

"มีตัวกำลังเหมาะ..สัก 70 หลา..ไกลไปนิดนึง"

คุณเทพยกไอ้ปืนโตขึ้นส่องด้วยกล้องติดปืนแทนตาเหยี่ยว พึมพำเบา ๆ ให้ได้ยินเสียก่อน

ลุงพรานกับผมไม่สนองตอบหนุมใหญ่ เราพะวงสังเกตโขดหินห่างออกไปทางขวานับร้อยหลา เนินเตี้ยก่อนขึ้นเนินใหญ่ มีบางอย่างเคลื่อนไหววูบวาบ

เราเห็นมันก่อนที่มันจะเห็นเรา...หรือมันก็เห็นเราแล้ว ผมกับลุงพรานไม่แน่ใจ?!

"ขวามือ 3 นาฬิกาครับ"...ผมกระซิบคุณเทพให้ส่องกลัองอีกทาง

"อือ...ท่าจะเป็นไอ้ลาย หนอย..มันซุ่มเกือบมิดชิด"

นายจ้างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน ปล่อยเสียงลอดไรฟันเบา ๆ ท่าทางมันนิ้ว อยากเหนี่ยวไกเต็มแก่ แต่ขืนยิงเสือ..เหล่าสมันเนื้ออร่อยเหาะตรงหน้ามีหวังเตลิดหนีเกลี้ยง...!

(((ยังมีต่อ)))

-------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

สวัสดีครับคุณอา,น้าน้าพี่พี่ทุกท่านครับ
ไม่ได้เข้ามาห้องนี้ร่วมครึ่งเดือน
คิดถึงจัง
ตามอ่านเรื่องปะติดปะต่อไม่ค่อยถูกเลย
สัปดาห์ก่อนไปเจอพระอยู่องค์หนึ่ง
รู้สึกถูกตาถูกใจอย่างมาก
เลยนิมนต์มาบูชาทั้งที่ไม่ทราบประวัติการสร้างเลย
เลยนำมาให้ชมกันครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

"รอดูมันไปก่อนครับ อย่ากระโตกกระตาก"...ผมเตือน

ในเมื่อเป้าหมายเดียวกัน อยู่ขอบริมทุ่งที่กำลังเดินเลาะเล็มหญ้าใกล้เข้ามา ผมซุบซิบกับลุงพรานชั่วอึดใจ จากนั้นก็กระซิบบอกต่อกันไปให้ระวังรับรู้ทั้งแถวเรียงหน้ากระดาน

เรารอคอยนาทีเพชฌฆาตด้วยใจเต้นระทึก บักสมยกไอ้ห้านัดท่ายิง ผมกับคุณเทพก็เตรียมไอ้ปืนโต ประสาททุกเส้นทำงานเขม็งเกลียว ไม่มีวันพลาดพลั้งโง่ ๆ

เวลาผ่านชวนอึดอัด เข็มนาฬิกาบนข้อมือกระดิกไม่เคยมีเสียง ผมระแวงคิดว่าได้ยินมันดังติ๊ก..ติ๊ก ความเงียบและการเฝ้ารอ สร้างภาวะตึงเครียดกระวนกระวายเช่นนี้เอง

คุณเทพออกอาการก่อน ยกไอ้ปืนโตส่องด้วยกล้องอีกทีทาง 3 นาฬิกามุมเดิม...

"หายไปแล้ว...มันคงคลานไปอีกด้าน"

ทุกคนไหวเยือก ผมยกปืนโตใช้กล้องกวาดหมู่หินสูงขึ้นไป มันอยู่นั่น..เห็นแต่หางกวาดแวบเดียว ไม่เห็นหัวเห็นตัว หางเป็นสีเหลืองกระทบแสงอาทิตย์คล้ายสีน้ำตาล เจ้านักล่าเปลี่ยนมุมขึ้นสูงอีกหน่อย ระยะที่มันจะกระโจนเข้าหาเหยื่อ ผมคะเนไม่หนี 30-40 หลา

เสือบ้าอะไร จะกระโจนได้ไกลขนาดนั้น?...ผมสงกา

เหยื่อที่หมายตาเบื้องล่างก็ช่างเป็นใจเสียกระไร เป็นตัวถึงฆาตของแท้ เลาะเล็มหญ้าใกล้เข้ามาอีก 60 หลา 50 หลา เหลือไม่เกิน 40 หลา เข้าทางปืนทุกกระบอก

เจ้าลายรออะไร?...ไม่ยอมลงมือ เห็นท่าเราต้องออกแรงเอง ผมหันไปเตรียมให้สัญญาณบักสม

ชั่วหันหัวเหจากเป้าเพียงวินาที เสียงคำรามประหลาดก็แว่วแหวกอากาศ เงาร่างสายหนึ่งพุ่งทะยานจากโขดหิน มันโผนแตะพื้นหญ้าหรือพื้นดินเพียงหนึ่งที แล้วอาศัยแรงส่งมหาศาล กระเด้งตัวเข้าหาเหยื่อจังหวะที่สอง ร่างลูกกวางน้อยชะตาขาดพลันหายวับไปกับทุ่งหญ้าระบัดใบบัง...!

สายฟ้าแลบ...มันไวเยี่ยงสายฟ้า!!!

ผมร้องร่ำในอก ตาค้างตกตะลึงรวมทั้งทุกคนในคณะ ไอ้ตัวนี้เองที่กระโจนข้ามลูกปืนผมเมื่อค่ำคืนพิศวง แต่มันไม่ใช่เสือลายพาดกลอน ความมืดทำผมตาฝาด

ร่างที่เห็นแค่แวบเดียวสักครู่ ออกสีน้ำตาล ไม่มีลายเหลืองดำสลับ แต่มันไวมาก ราวกับเงาปิศาจ

"เสือไฟ"!!!

คนร้องเสียงแหบได้ยินทั้งแถว ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นใคร?

"ยิงไอ้สม...นายใหญ่...นายทหาร..ยิง..ยิง"

ลุงพรานตะโกนเอ็ดอึงไม่ออมเสียง!

______________________

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

ขอบคุณครับ สำหรับ 2 ตอนอันน่าตื่นเต้นนี้ พรุ่งนี้ลุ้นต่อ

 

เรียนคุณอาวัน ผมได้รับเหรียญพระธาตุสบฝางเรียบร้อยแล้วครับ แกะออกมาเห็นความขลังเลยทีเดียว ขอบคุณคุณอาครับ..... ได้องค์ประธานแล้ว

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

ธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ครับ

 

เข้ามาอ่านย้อนหลัง+ทักทายก่อนนิทรา

กราบราตรีสวัสดิ์คุณอาวันวิและสมาชิกทุกท่าน
ขอให้หลับฝันดี สุขภาพแข็งแรงนะคะ^^

ขอบคุณธรรมะเตือนสติก่อนนอนคุณเปลือกไม้ด้วยนะคะ^~^

 

วันนี้พี่สาวตื่นสาย(ตีห้า) กับข้าวจึงเสร็จช้า ผมเลยเปลี่ยนทิศทางไปอีกที่นึง เจอสามเณรเดินมา 4 รูปพอดี
เอ... แล้วอย่างนี้จะเรียกสามเณรไม่ได้ใช่มั้ยครับ (ต้องเรียกว่าสี่เณรรึปล่าว)

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
วันวาน
ผจญป่า
ผจญภัย
เร้าไจ๋ขนาด

 

ป่านนี้ท่านชัยวัฒน์คงซดกาแฟพุงกาง
ทั้งเตรียมซดรอบใหม่รออีกอีกยก-ฮ่า

 

พระชินราชห้าเหลี่ยมหลังมค.๑-เจ้าคุณศรีวัดสุทัศน์ ถ้าเลี่ยมปิดหลังโอกาสเป็นของฝีมือมีสูง แต่ถ้าซื้อวัดดวงมาไม่แพงมาก ก็ว่ากันไปตามสะดวก