เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

เคล็ดลับคนเมืองหนาว ส่วนคนเมืองร้อนที่กำลังเหงื่อหยดอย่างผม ถ้าไม่เปิดแอร์หรือติดว่าอนาจารก็คงเเป็นชีเปลือยนั่งจิ้มหน้าจอตอนนี้แหงๆ-ฮ่า

 

บุญต้นน้ำเดือนกุมภาพันธ์
ค่าปรับปรุงเซิร์ฟเวอร์เว็ป!
=================

ทั้ง2รายการอันจำเป็นของบ้านหลังใหญ่แห่งนี้ ได้รับการสนับสนุนโดยกระทู้"เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ"เป็นที่เรียบร้อย บุญทุกทางครบวงจร ร่วมอนุโมทนากันได้...

บุญต้นน้ำ 20,000 บาทถ้วน



สัปดาห์ที่แล้วค่าเซิร์ฟเวอร์เว็ป 40,000บาท อนุโมทนาให้เต็มที่กับทุกบุญเทอญ...



ขออภัยภาพตีลังกาต้องรบกวนน้องมากิอีกแรง ขอบคุณมากครับ

เปิดดูไฟล์ 4861730

 

บอกกล่าวข่าวคราว เก็บโพสท์หมดสิ้น ได้เวลารีบเดินป่ายามค่ำคืน ไปกันเลยไม่เสียเวลา เพียงรอจิ้มเล็กน้อยตามธรรมเนียม

 

ธรรมมะสวัสดี ขอคั่นรายการก่อนเข้าป่าครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม...บางทีนี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายสำหรับการพิชิต"ขุมทรัพย์เผ่านาคา"...!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ผมส่งปืนให้คุณเทพ เหลือไฟฉายเหน็บเอวกระบอกเดียว ใช้ความปราดเปรียวชำนิชำนาญในท่าที่ฝึกจนเอียนในค่าย โยนตัวคว้ารากไม้ระยางใหญ่ โหนตัวเข้าหาจุดที่บักสมน้องรักชี้ สั่งให้ถอยออกไป ผมจัดการต่อเอง

โพรงดำมืดห่างจากพื้นไม่ต่ำกว่า 4 หรือ 5 เมตร มันอยู่เกือบเท่าความสูงเพดานห้อง

ด้วยมือเดียวผมสอดเข้าด้านในลองขยับกัอนแลงเบา ๆ มันหลุดพลัวะติดมือง่ายดาย สิ่งใดที่เคยเชื่อมมันไว้หมดยางไปนานแล้ว ที่ยังซ้อนกันอยู่ได้ก็เพราะรากไม้มหึมาเป็นกำแพง กั้นลมฝนปกป้องสิ่งภายนอกมากระแทก ผมตัดสินใจเหนี่ยวก้อนล่างถัดมา มันหลุดเป็นกระบิร่วงพรู แต่ก่อนทำก็ไม่ลืมร้องบอกพรรคพวกที่กำลังชะเง้อแหงนคอเคล็ดถอยห่างพ้นรัศมี

ช่องทางเปิดให้ตัวมุดลอดสบาย ผมใจเย็นส่องไฟสำรวจ อย่าให้ตึกโบราณถล่มทับตายตอนมุด มีคานยาวรับน้ำหนักด้านบน ศิลปการก่อสร้างมนุษย์เผ่าไร้อารยะช่างฝีมือเหลือร้าย เลิกกลัวการถล่ม

ถึงขั้นนี้ผมไม่คำนึงถึงการรักษาโบราณสถาน โบราณวัตถุที่ไม่เคยถูกขึ้นทะเบียนจากเชื้อชาติข้างไหน บนดินแดนลึกลับรกร้างอุดมด้วยมนตราป่าดิบ เทวสถานเร้นลับตกขอบโลก ตกขอบสำรวจก็แค่รอถูกกลืนกินทำลายโดยป่าที่หิวกระหาย ไม่มีวันฟื้นคืนชีพอีกคำรบ แน่เสียสิ่งกว่าดวงตะวันต้องร่วงหล่นปัจฉิมทิศ!

ขุมทรัพย์หรือสมบัติที่อาจมีด้านในต่างหาก จะเป็นเหมือนดวงตะวันฉายส่องยามอรุณทางบูรพาทิศ ส่งให้ชีวิตหลายคนในหมู่คณะคืนชีพ หลุดพ้นไปจากความยากจนตลอดกาล

ความโลภ ความกระหายครอบงำจิตวิญญาณ เรือนร่างผมเหมือนคนบ้าคลั่ง ตัดสินใจเองไม่บอกกล่าวหารือใคร ใช้มือเหนี่ยวอีกที อิฐโบราณถล่มครืนโครมคราม หล่นกราวตามแรงกระชาก มีเสียงอุทานจากด้านล่างที่เห็นผมจู่ ๆเกิดอาการบ้าบิ่น

ช่องทางเผยจากด้านบนเปิดเป็นทางราวกับทวารกลับหัวแขวนอยู่ด้านบน!!!

"เอาเลยน้องพราน เหนี่ยวลงให้หมด"...

คราทีนี้เป็นเสียงคุณเทพยุส่ง เมื่อเห็นว่านี่เป็นทางลัดดีกว่าทางตรง เราไม่เข้าตามตรอกออกตามประตู เล่นเข้าหานางด้วยการพังผนังข้างฝาเข้าท่ากว่ากันเยอะ

ในเวลาอีกไม่กี่นาที แลงโบราณก็ทลายเป็นกองเปิดช่องสู่ด้านในห้องลับ

ผมส่องไฟไล่ตามพื้นกันเจ้าอสรพิษหรือแมงป่องที่ชอบซุกซ่อนในห้องมืดร้าง

แปลกมาก...กลิ่นอับแห้งประสมความชื้นของห้องลึกลับที่ซ่อนอยู่หลายศตวรรษโชยกระทบประสาทสัมผัสให้ผมรู้สึกกระชุ่มกระชวย สร้างความตื่นตัวต่อผมบอกไม่ถูก...กลิ่นดิน กลิ่นมูลสัตว์ปีกเก่าๆ ในที่แคบ สัมผัสขรุขระผิวอิฐโบราณ ความรู้สึกที่ได้กระชากลูบคลำด้วยมือหยาบกร้าน สร้างความพึงใจกับผมอย่างมาก

หรือนี่คือชะตาที่ผมไม่รู้ตัวในห้วงเวลานั้นว่า ชีวิตต้องผูกพันพึงใจกับสิ่งลึกลับที่ให้ความรู้สึกล้ำลึกเมื่อพบเจอเหล่านี้ไปอีกชั่วนานแสนนาน!

กลางแสงไฟฉาย ห้องขนาด 4 คูณ 6 หรือมากกว่าเล็กน้อยว่างเปล่า เงียบเชียบ ไร้เงา ปราศจากวี่แววสิ่งมีชีวิตทุกชนิดของผืนป่าที่อาจหลุดหลงเข้ามาอาศัย ไม่มีกระทั่งมด ได้ยินสิ่งมีชีวิตอย่างเดียว คือลมหายใจหอบถี่ตื่นเต้นของทุกคน...

ผมไม่ตระหนกตกใจหรือผิดหวังกับความว่าง...ภาพโถงถ้ำมรณะชาวไตลอยขึ้นมาในห้วงสมอง จักษุภายในแทบจะเห็นสิ่งที่คนทั่วไปมองไม่เห็น รู้ในสิ่งที่คนอื่นในหมู่คณะไม่รู้

ผมรู้ว่าคนโบราณทุกเผ่าพันธุ์ไม่มีตู้เซฟตู้นิรภัย ใต้ผืนพสุธาคือตู้นิรภัยแสนปลอดภัยเก็บสมบัติของมนุษย์ทุกเชื้อชาติ ไม่เว้นกระทั่งเราก็เถอะ สมบัติกรุงแตกหนสองนั้น ขุดพบเจอกันหมดแล้วหรือยัง?

((((( ยังมีต่อ )))))
_________________________

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
============

ผมเข้าทางพื้นคนแรก คุณเทพไม่ยอมหล่นเป็นคนที่สามซึ่งเป็นลุงพรานผู้ตามติดคือสาวงามในคณะ เธอว่าต้องดูก่อนเผื่อมีพวกสารพิษตกค้าง ส่วนคุณชาติกับอาจารย์เลิศ มะและดวงดาวรอด้านนอก มีบักสมถือไอ้ปืนโตเป็นองครักษ์

"ห้องเล็กอากาศน้อย อย่าเพิ่งเข้ามา"...คุณเทพปรามญาติผู้น้องที่กระเหี้ยนกระหือรือไม่แพ้ใคร หนุ่มคู่หมั้นได้แต่ทำหน้ามุ่ย พยักหน้าให้สาวสวยตามเข้าไปคนเดียว

เราพบประตูต่อเชื่อมกับห้องโถงเสาหินนาคาใหญ่ ซึ่งบัดนี้ล้มเค้เก้กับพื้นสิ้นลายสิ้นอาถรรพ์ มันเป็นประตูทำด้วยอิฐโบราณกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวเหมือนฝาผนัง ต้องเอามือผลักถูกด้านจึงเปิดเสียงครืดครืด พลิกซ้าย-ขวาได้แบบเดียวกับประตูกล ช่างล้ำลึกทันสมัยเกิดก่อนกาล

ความยอดเยี่ยมในการก่อสร้างของชนเผ่าสาบสูญ ยิ่งส่งให้ความมั่นใจในสมบัติมากตามตัวเป็นทวีคูณ!

ทิ้งประตูกลไว้ไม่มีอะไรให้สนใจ ในห้องโถงที่นอน ผมกับลุงพรานลงทุนคลานบนพื้น เอามือช่วยกันปัดกวาดฝุ่นดินที่สุมหนาเป็นนิ้ว พักเดียวเราก็ยิ้มร่า รีบกวาดดินผงไม่สนความสกปรกมอมแมม...

"แกจะหลบไปไหน"?...ผมคำรามเสียงดัง ถ้าเงยหน้าขึ้นดูสหายร่วมทีม ก็จะเห็นใบหน้าคุณเทพกับสาวสวย แดงก่ำด้วยความตื่นเต้นพอกัน...

ตรงหน้าปลายเท้าพวกเราคือ ภาพอิฐแลงโบราณแผ่นใหญ่ กินเนื้อที่ 1 ใน 4 ของห้อง มันคงวางอย่างเปิดเผยเมื่อครั้งเก่าก่อน สถานที่ศักดิ์สิทธิ์นี้เข้ามาได้เฉพาะพ่อมด หมอผี นักบวชศักดิ์สูงของเผ่า คนทั่วไปหมดโอกาสย่างกรายเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต

หรืออีกที ถ้าไม่ใช่คนถึงฆาตก็อาจไม่มีโอกาสเห็น!

ลุงพรานเฒ่าพยายามเซาะร่องด้วยปลายมีด ไล่ไปตลอดความยาวสี่เหลี่ยมผืนผ้า แลงแผ่นใหญ่นี้มีวิธีการเปิดไม่ยุ่งยาก แค่เพียงเลื่อนมันไปข้างหลังตามร่องที่ทำไว้ ก็เหมือนเราเลื่อนเปิดฝากล่องที่ไม่ต้องยกขึ้น แต่ความเก่ากร่อน ผุกินตัวของอิฐก่อให้เกิดความฝืดที่ไร้น้ำมันหล่อลื่น ยากเขยื้อนมันไปตามที่เคยเป็น

"มะโว้ย"...หนุ่มใหญ่หัวหน้าทีมชักขัดใจ ร้องเรียกมอญหนุ่มจอมแกร่ง ชี้ให้ดูพื้น

"ตัดฟืนมากระทุ้ง ทุบให้แตกดีกว่าน้องพราน"...หัวหน้าทีมสั่งการเสียงดัง บักสมกับดวงดาวที่รออยู่ด้านนอกใกล้แค่มือเอื้อม กำลังชะเง้อคอมาดูเหตุการณ์ใจจดใจจ่อ ได้ยินเต็มสองหู ชั่วอึดใจเดียวก็ส่งท่อนซุงขนาดเท่าโคนขาชายร่างกำยำ เหมาะกับความแกร่งเจ้ามะที่เข้ามาในห้อง

ช่างเป็นยอดทีมไม่ต้องผ่านการฝึกหัด แต่สามัคคีพร้อมเพรียงเป็นเลิศ!

มะกอดซุงขนาดใหญ่กว่าโคนขาตัวเองไม่มาก ยกชูขึ้นท่วมหัว กระแทกลงบนอิฐแลงตูมแรก แลงโบราณระเบิดแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยผุยผง เสียงชิ้นที่แตกหักกราวลงด้านล่าง ช่องโพรงมืดมิดโผล่ขึ้นมาเหมือนรูลึกลับใต้พิภพ

มอญหนุ่มกระแทกไล่ไปจนครบทั้งสี่ด้าน แผ่นอิฐโบราณหายวับเป็นเศษเล็กเศษน้อย

บันไดหินทางเดินลงปรากฏกลางลำแสงไฟฉาย 3 กระบอก!!!

ทางลงสู่ขุมทรัพย์ ขุมสมบัติหรืออะไรก็ตาม แต่ข้างล่างนั่นย่อมไม่ธรรมดา หาไม่ชนเผ่าคงไม่สร้างมันซ่อนไว้ใจกลางเทวาลัย กลางป่าดงดิบเหนือยอดภูเสียดเมฆ ช่องทางนี้ห่างไกลโลกศิวิไลซ์ราว กับโลกห่างจากดวงดาวอื่น ๆ ในจักรวาลหลายปีแสง

บันไดอีกไม่กี่ขั้นเท่านั้นที่ขวางความกระหายใคร่รู้ ให้ลงไปเปิดเผยความลับดำมืดที่เก็บงำมานานนักหนา สิ่งใดก็ตามที่อยู่ข้างล่างนั้น กำลังจะเผยโฉมต่อสายตาทุกคนในอีกไม่กี่อึดใจ

มะวางท่อนซุง มุดลงบันไดคนแรก ใช้มือกวาดเศษอิฐร่วนแตกหักทุกขั้นบันไดหมดสิ้น ไต่กลับขึ้นทางเดิมเงยหน้าสบตาคุณเทพ...

"ลงได้..นาย"...!

-------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ได้ไปทำบุญถวายสังฆทานประจำเดือนมีนาคม ที่บ้านสายลมจำนวน 5 ชุด (ผม 1 ชุด, พี่พัฒนา 1 ชุด, คุณอุบล 1 ชุด, น้องธนัย 1 ชุด, คุณอรรณพ 1 ชุด) และร่วมทำบุญอื่นๆครับ

1) ร่วมบุญพิธีเททองหล่อรูปเหมือน หลวงพ่อท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาโกศล (20 บาท)
2) ร่วมบุญร่วมเป็นเจ้าภาพก่อสร้างและซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ อาคารผู้ป่วยนอกอุบัติเหตุ 9 ชั้น (ชั้นล่าง) โรงพยาบาลอุทัยธานี (20 บาท)
3) ทำบุญทุกอย่าง (20 บาท)
4) ร่วมบุญติดตั้งแผงโซล่าเซลล์ ที่โรงเรียนพระสุธรรมฯ และที่พัก 25 ไร่ (20 บาท)
5) ร่วมบุญบูรณะวิหารน้ำน้อย (20 บาท)
(ผู้ร่วมทำบุญอื่นๆ พี่พัฒนา 20, คุณอุบล 20, น้องธนัย 20, คุณอรรณพ 20)

อนุโมทนาบุญร่วมกันครับ สาธุ สาธุ สาธุ

บุญกุศลที่พึ่งเกิดขึ้น ข้าพเจ้าทั้งหลายและมารดา ขอตั้งจิตน้อมถวายแด่พระรัตนตรัย อันมี พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต ถวายแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม พระอรหันต์ พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และครูบาอาจารย์ทั้งหลายสืบๆกันมา อันมี หลวงปู่ทวด-ดู่ หลวงปู่โต พรหมรังสี สมเด็จพระสังฆราช(สุก) ไก่เถื่อน คณาจารย์วัดราชสิทธาราม(วัดพลับ) สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก สมเด็จพระสังฆราชเจ้าทุกๆพระองค์ ลพ.ปานวัดบางนมโค ลพ.ฤาษีลิงดำ ลพ.เกษม เขมโก พ่อท่านคล้ายวัดสวนขัน ลป.ชื้นวัดญาณเสน สมเด็จฟื้นวัดสามพระยา ครูบาอาจารย์สืบสายลป.มั่น ภูริทัตโต ครูบาอาจารย์สืบสายเขาอ้อ ครูบาอาจารย์สืบสายสำเร็จลุน ครูบาอาจารย์สืบสายครูบาศรีวิชัย ลพ.กวย ชุตินธโร ลป.ครูบาอิน อินโท ลป.หมุนวัดบ้านจาน ลป.ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา ลป.คำพันธ์ โฆษะปัญโญ ลพ.จรัญวัดอัมพวัน หลวงพ่อสดวัดปากน้ำ หลวงตามหาบัว ลป.พิศดู ธรรมจารี พ่อท่านผอม ถาวโร หลวงพ่อผาง จิตฺตคุตฺโต หลวงปู่ทิมวัดระหารไร่ พระครูนุ่ม วัดโพธิ์ท่าเตียน พระอาจารย์สมบูรณ์ ลป.สี ฉันทสิริ และลป.บุดดา ถาวโร เป็นที่สุด

ขอถวายบุญนี้เป็นพระราชกุศลแด่ สมเด็จพระบูรพมหากษัตริยาธิราชทุกๆพระองค์ และในหลวงรัชกาลที่ ๙

ขอน้อมนำคุณพระรัตนตรัยนี้ ทรงปกปักรักษาแม่หลวงของแผ่นดิน, พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10, พระเทพฯ, พระบรมวงศานุวงศ์ ขอทุกพระองค์ทรงพระเจริญ และมีพลานามัยที่สมบูรณ์ แข็งแรงตลอดไปด้วยเทอญ

ขอบุญนี้ส่งผลให้ บิดา มารดา ผู้มีพระคุณ และญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าและของผู้ที่ร่วมบุญทั้งหลายกับข้าพเจ้า รวมถึงท่านทั้งหลายที่คิดดีทำดี มีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์ เจริญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ ด้วยเทอญ

 

สวัสดีครับ สุขภาพแข็งแรง และ ปลอดภัยทุกท่านนะครับ

 

สวัสดียามเช้าครับคุณอาและเพื่อนๆสมาชิกทุกท่าน

 

สวัสดียามเช้าวันอังคารอันระอุอุ่นครับคุณอา วันวิ และสมาชิกนักขุดกรุทุกท่าน
เป็นอีก 2 ตอน ที่ยิ่งอ่านยิ่งลุ้นระทึกสมการรอคอยครับคุณอา
วันนี้จะมีแถมให้อีกซักตอนหรือเปล่าครับ
ความรู้สึกเหมือนตอนเรียนที่ต้องไปเช่านิยายมังกรหยก ของท่านกิมย้งมาอ่านเลยครับ ตอนนั้นยังเรียนอยู่ไม่ได้มีสตางค์มากนักเช่าได้ครั้งล่ะไม่เกิน 2 เล่ม พออ่านจบรีบปั่นจักรยานไปปากตรอกเพื่อเช่าเล่มใหม่
แต่แหมขัดใจจริง คนที่เช่าไปยังไม่เอามาคืน ต้องคอยแวะไปถามทุกวันหลังเลิกเรียน
นึกถึงทีไรนั่งอมยิ้มให้กับความหลังทุกที ฮ่าๆๆ

 

ขอบคุณท่านวันวิกับสองตอนยาวๆอันน่าระทึกใจครับกำลังตื่นเต้น ยังมีต่อ..(อ้าว)รออีกๆ ..อิอิ
หิมะตกมา 14 นิ้ว ขุดจนลิ้นห้อยเลยครับ
ลูกสาวกับแฟนเค้าบอกให้พาไปเที่ยวสงกรานต์เมืองไทย เลยซื้อตั๋ว ออกเดินทางวันที่ห้าเมษา
นี้ เช่าโรงแรมอยู่แล้วจะบินไปเที่ยวเชียงใหม่สักสี่วัน มีเวลาแค่สองอาทิตย์เองครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
ระทึกทุกก้าว
ปากเหมือง
ปากเทวาลัย
ตื่นเต้นทุกรอยย่ำ

 

ขอบพระคุณคุณอา wanwi มากๆเลยครับ 2 ตอนแน่นๆ คุ้มค่ากับการรอคอยจริง ๆ เลยครับ

 

เข้าเว็ปยามดึก เก็บเกี่ยวเคี่ยวธรรมะ
หลวงตามหาบัว กล่อมธรรมก่อนนอน...

ธรรมคือทน....ประจญศึก
หมู่ปัจนึก.......มักฮึกหาญ
มารลวงใจ......ชักภัยพาล
เร่งประหาร.....ห้ามเหลวไหล
.....คนดิบดี........จึ่งมีกฏ
.....หนทางคด....งดเถลไถล
.....จิตใฝ่ธรรม....จ้ำปึ้ดไป
.....ระงับใจ........ไม่แตกแถว!

 

บุญยามเช้า โมทนายามดึก
ตรงกับวันพระดี ทีเดียว2เด้ง

 

ภาพงามเช้าอังคาร
อย่าให้บานถึงวันพุธ...

กาน้ำล้น.............คนช่างคิด
นักประดิษฐ์.........มิตรแวดล้อม
ห้อมแมกไม้.........คล้ายไพรย่อม
มนต์พฤกษ์พร้อม...กล่อมชื่นบาน!

 

อีกภาพจากน้องเรย์
เก็บให้จบในคืนนี้ ก่อน
ภาพใหม่มาเยือนวันพรุ่ง

 

ทักเจ็ดโมงเช้าเศษๆจากน้องไทยฯ ได้ตอบกลับหลังจาก12 ชม.ผ่านไป วันนี้และพรุ่งนี้งานแน่นเอี้ยด เกือบไม่มีโอกาสนั่งหน้าจอ ว่ากันตอนดึกก่อนนอนเล็กน้อยไปก่อน