ห้องแมวยิ้ม สัพเพ เหระ อะไรก็เอามาลงกระทู้นี้ได้ครับ

อ้าวเทยหงบไหนว่าจะตรัสรู้เองโดยชอบ ไปยึดถือคำสอนครูบาอาจารย์ทำไมล่ะ มุสานี่หว่าแค่สัจจะยังรักษาไม่ได้ริอาจแต่งตั้งตัวเองเป็นพระยาธรรมเรี่ยราด วันก่อนยังหมดอาลัยตายอยากไม่อยากเป็นพระยาธรรมแล้ววันนี้มาเหมือนเดิม

หลักธรรมที่เทยหงบต้องการเผยแพร่คือ "หลักการหลอกตัวเองชั้นสูง"

แต่งตัวเองเป็นพระยาธรรมได้ซะงั้น หลอกตัวเองได้ทุกวันน่าเวทนายิ่งนัก วันก่อนยังบอกไม่เอาแล้วพระยาธรรมให้คนอื่นเป็นวันนี้มาอยากเป็น กลิ้งกลอก สัปปลับ พูดจาไม่อยู่กับร่องกับรอย เค้าถามก็ยังไม่ยอมตอบบ่ายเบี่ยงอ้างไปเรื่อย สมกับเป็นอีแอบขี้ยา

 

ที่ เก่งกว่า โงบะ โน้น อยู่ห้อง กฏแห่งกรรม

พยามัจจุราช แต่งตั้ง ให้เปน พยต

แต่รายนั้น เขา ทำเงินได้ ไม่ขอเงินแม่

โพสธรรม ไม่รอมีคนอ่าน แกโพสเอง สาธุตัวเอง

 

แหม่ แค่ตัวอักษรจิงป่ะวะ กุเหนจะแปลงร่างสุ้ทุกวัน
ขยันตอแหลนะมึง จะแอ๊บหล่อ แต่ยังไม่ผ่านว่ะ ไม่เนียน

 

เราไปได้หมดทุกที่...ขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัย...ที่เราจะไม่เข้ามาก็มีเพียง2ปัจจัย...คือไม่มีเงินเติมเนตและเนตล่ม...แค่นั้นแหละ

 

เอาจริงๆแล้วเขา "วิปลาส(รับรู้ไม่ตรงตามจริง)" ไปแล้วละครับ

ผมคิดว่าไม่เกี่ยวกับยาแล้วในตอนนี้ น่าจะเป็นเพราะ "ดำรงสติไม่ได้" จึงเมากัญชา(แบบไม่ได้สูบ) เอาเอง สรุปแล้ว เขา "ไร้สติ" โดยสิ้นเชิงนั่นแลฮับ

 

เขาดูที่อารมณ์ใจนะ....เขาวัดกันที่อารมณ์ใจ...ส่วนผู้ดูอารมณ์ใจนั้นคือภพภูมิสวรรค์หรือนรกนั้นแล.....ส่วนมนุษย์ขี้เหม็นนี้ก็ด้นเดาไปตามความคิดเห็นตนนั้นแล

 

อภิญญาเล็กๆน้อยๆที่พวกท่านมี...เราเห็นเป็นของเด็กเล่นซะด้วยสิ....ยังอ่อนหัดอยู่มาก

 

เราก็บอกแล้วยุคนี้นิพพานอยู่แค่ปลายจมูก....ผู้ใดทรงอารมณ์สมาธิลึกกว่าปลายจมูก...คงจะไม่ถึงนิพพานง่ายๆหรอก

 

อารมณ์ = ยึดสภาวะธรรมใดสภาวะหนึ่งเป็นตนไปเรียบร้อย

ดังนั้นแล้ว "ไม่ว่าจะวัดที่ไหน" คุณไม่พ้นใดๆทั้งสิ้น "และคุณอยู่กับโทสะ(ก่อนหน้านี้ที่พูด)" อื้อหือ สวรรค์มั่กๆ "เอาแค่โกรธอะมันจะมีอาการกดดัน/เกร็ง/ทุกข์แล้ว" และไม่ต้องด้นเดาแบบคุณ ลองทำก็รู้เอง "ส่วนมนุษย์ขี้เหม็นก็เดาไปตามความเห็นตนนั่นแล" เอาคำนี้ไปท่องและลองกลับไปปฏิบัติใหม่ตั้งแต่ต้นเลยนะ "ว่ามโนไปตั้งแต่ตอนไหนนะฮับ"

 

เสพยามาก่อนหน้ามันทำลายสมองนะ ยังไงคนเราแม้ว่าจิตเป็นนายกายเป็นบ่าว แต่ร่างกายมันพังไปแล้วก็จะส่งผลถึงจิตด้วยเช่นกัน เท่านั้นยังไม่พอพี้ยาเส้นเข้าไปอีกมีแต่สารอันตรายทำลายสมองก้นกรองก็ไม่มีรับสารพิษเข้าร่างกายเต็มๆ ดูดเข้าไปมากๆทำให้เกิดอาการประสาทหลอนได้ คนล้มเหลวในชีวิตงานการไม่ยอมทำเกาะพ่อแม่กิน พอมีคนบอกว่าเป็นพระยาธรรมเหมือนได้น้ำทิพย์ประโลมจิตใจที่พุพัง ก็เลยเกิดอาการวิปลาสอย่างที่่เราเห็นกันน่าเวทนายิ่งนัก แต่คงช่วยอะไรไม่ได้ กู่ไม่กลับแล้ว เกินเยียวยา น่าจะต้องหลงทางอยู่ในวัฏสงสารนี้ไปอีกนานแสนนานไม่รู้กี่อสงไขย พระพุทธเจ้าตรัสรู้ไปหลายล้านพระองค์แล้วก็น่าจะยังไม่พ้น

จำได้ในกลุ่มผู้วิเศษด้วยกันเองมีคำนึงที่ใช้กันอยู่เกี่ยวกันอาการเพ้อเจ้อของฝ่ายตรงข้ามกับตนว่า "มโนมนึก" (ป้ามหาภัยเป็นคนเคยโพสในกระทู้เก่าของแกเอง)

 

เราก็บอกแล้วมีเราคนเดียวในโลกที่ใช้โทสะทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา....เอิ๊กๆ

 

สารอันตรายที่เราเคยรับมา...ทุกวันนี้ไม่มีในร่างกายเราแล้ว...ไม่เหมือนคนกรุงหรอก...ที่ต้องเผชิญกับฝุ่นทุกวัน...จะตายวันไหนยังไม่รู้เลย...เอิ๊กๆ

 

โลกจะมีพระยาธรรมที่เป็นอีแอบพร้อมทั้งวิปลาสด้วยไม่ได้

นี่แหละหนาหนังสือหนังหาไม่เรียน เลยขาดปัญญา ร่างกายก็คือร่างกาย ยาเส้นที่พี้อยู่ที่วันน่ะมีแต่สารพิษ หัดไปศึกษาบ้างไม่ใช่เชื่อแต่ว่าตัวเองเป็นผู้วิเศษพี้ยาเส้นแล้วไม่เป็นไร อย่างแรกถุงลมปอดไปก่อนโดนทำลาย มีคราบน้ำมันทาร์เกาะแน่นอน มีอาการไออยู่เรื่อยๆ อย่าเก่งนักเลย ผู้วิเศษก็ตายห่าเพราะพี้ยาเส้นได้

 

คนที่ฝึกอภิญญามาก่อน...คนที่ได้อภิญญามาก่อน...ถ้าจะฝึกจิตขั้นปล่อยวางคงจะเป็นไปได้ยาก...เพราะบางคนจิตยังติดอยู่กับการเพ่ง...แม้จะบอกว่าปล่อยวางจิตแล้วก็ตาม...แต่ยังไม่สามารถเข้าสู่สภาวะเอกัคคตาจิตได้....ยิ่งศีล5ไม่บริสุทธิ์นี่ยิ่งไม่มีทางยกจิตขึ้นชั้นอริยบุคคลได้

 

เอกคัตาจิต = จิตเดียวอันเดียวอารมณ์เดียว = ฌาน สรุปแล้วที่โม้มายังเป็นฌานอยู่เลย สรุปง่ายๆฮับ

 

แล้วเทยหงบรักษาศีล 5 ได้ยังจ๊ะ ทุกวันนียังมุสาเป็นประจำมิได้ขาดเลย เหมือนผู้วิเศษตัวอื่นทุกตัว ไม่ต้องเอ๋ยถึงสัจจะเลยเรื่องง่ายๆยังทำไม่ได้เลย ความเป็นพระยาธรรมยังห่างไกลยิ่งนัก แต่ถ้าพระยาธรรมเรี่ยราดน่ะได้อยู่

 

ถ้าเราจะตาย..เราก็จะเข้านิพพานเบยนะ....ถ้ายังไม่สามารถเข้านิพพานได้..เราขอไปพักที่ชั้นพรหมดีกว่า...และจะไปทำให้จบกิจศาสนาที่ขั้นพรหมเลยแล้วกัน...ไม่กลับมาเกิดอีกแล้ว....เราเลือกทางไปของตัวเองได้แล้ว....พวกท่านล่ะเลือกได้หรือยัง

 

และที่สำคัญ "พบจิตให้ทำลายจิต พบผู้รู้ให้ทำลายผู้รู้" ดังนั้นแล้วหากยังโม้เหม็นเกี่ยวกับ "จิตอีกแสดงว่าไม่ถึงไหนเลย" เพราะอารมณ์ นั่นแหละที่ขวาง "สติ/รู้"(ในความหมายของผมไม่ใช่ความหมายของคุณนะ)

ส่วนสติคุณจากคำพูดข้างบนคือ "เพ่ง/ดู/รู้สึก"ซึ่งไม่ใช่รู้ใดๆ ดังนั้นคุณยังไม่เจอแม้กระทั่ง "ผู้รู้/ผู้ดู/วิญญาณขันธ์/อัตตาจิต" เลยนะฮับ หรือหากเจอ "ก็ตกอยู่ใต้อำนาจมันอยู่ดี" นั่นแล

 

หวังสูงไปรึเปล่าหงบ ศีล 5 ยังรักษาไม่ได้เลย บรรลุธรรมก็แบบหลอกๆ จิตหลอน หลอกตัวเอง เลี้ยงตัวเองก็ยังไม่ได้ เกาะพ่อแม่กินไปวันๆ งานการไม่ยอมทำเอาแต่มาเล่นเนตเผยแผ่
สัทธรรมปฏิรูป

 

ท่านก็ได้แค่ฌานขั้นต้นนี้แหละ...ขั้นที่ทำให้ได้อภิญญาเท่านั้น...ส่วนถ้าจะพูดถึงขั้นอริยบุคคลนั้นยังห่างไกลนัก....ปัญญาญานเคยเกิดกับตนเองหรือเปล่าก็ไม่รู้...ถ้าปัญญาญาณเกิดขึ้นครั้งหรือสองครั้ง...นั้นแค่มรรคจิตขั้นอริยบุคคลเท่านั้นนะจะบอกให้