เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ผมได้รับรูปหล่อ หลวงปู่บุญ กับหลวงปู่คำแล้วครับ สวยงามมากครับ
ขอบพระคุณ คุณอามากๆๆ อีกครั้งครับ

 

เรียนท่านผู้ร่วมบุญต้นน้ำ
===============

รายการทำบุญ"รูปหล่อ-รูปเหมือน"ทุกภาคทั่วไทย ได้ยอดปัจจัย 18,499 บาท(หนึ่งหมื่นแปดพันสี่ร้อยเก้าสิบเก้าบาทถ้วน)

ในยอดนี้ มีร่วมบุญน้องสี่ขาที่ชุมพรดังนี้
---น้องชุฯ400 บาท
---น้องโอ ท่าซุง 200 บาท
---น้องเด็กบ่อผุด 400 บาท
---รวม1,000 คงเหลือยอด 17,499

---เนื่องจากเป็นตัวเลขสวยงดงามอยู่แล้วผมจึงไม่เติมยอด คงจัดส่งให้เว็ปไปตามตัวเลขนั้น

---รวมยอด"บุญต้นน้ำ"เดือนกุมภาพันธ์ 2 งวดก็กว่า 40,000บาท ทำแล้วก็แล้วกันไป ไม่พิรี้พิไร ไม่จดจำไม่บันทึกตัวเลข

---ให้ไปบันทึกในสุวรรณบัญชี อย่างท่านหลวงปู่ฤาษีวัดท่าซุงสอนไว้ ปีกว่ามานี้ทำไปแล้วสัก"ครึ่งล้าน"ได้กระมัง ไม่ได้จดไว้เลยจริงๆ

---เพียงเขียนเตือนความจำ ประสาคนจำเก่ง...ก็แค่นั้น!

---เชิญทุกท่านโมทนาสาธุกับบุญดีไม่มีประมาณ ไม่มีขีดจำกัด บุญที่ทะลุออกไปแม้นขอบเขตจักรวาลก็มิอาจขวางกั้น...บุญบริสุทธิ์ ไร้เชื้อ โลภ โกรธ หลงทะนงตนถือดีแอบแฝง ปัจจัยและความรุนแรงแห่งผลย่อมไร้เทียมทาน

---อีกสักพักคงถ่ายยอดบุญส่งให้น้องต้อดช่วยลง

---พักงานบุญ ไปลุ้นการต่อสู้ในป่าดิบ"ตะนาวศรี"เอาใจช่วยหมู่พรานทั้งอาชีพ-สมัครเล่นสักยก

---ปูเสื่อรออีกสักชั่วครู่ชั่วยามขอรับ

 

ได้รับแล้ว
รูปหล่อหลวงปู่เมฆ
และปลัดของท่าน
งดงามเข้มขลัง
ดั่งวาจาคุณอา
ขอบคุณมากๆครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ป่าจึงไม่มีบทเรียนหรือตำรา มันจะสอนสั่งด้วยบททดสอบจริง ซึ่งบางครั้งน่าสะพรึง ขี้เยี่ยวแทบเล็ดฉะนี้!
====================

มฤตยูระดับจับไข้หัวโกร๋นโถมผ่านตัวไปแบบเส้นยาแดงผ่าสิบหกผมเดินไปที่จุด 2 พรานนั่งหลับนก เป็นมุมพักนอน เหนือหัวมีไม้คานตรึงกับหินยื่นออกมา 2 ท่อน พาดผ้ากันน้ำค้างง่ายๆ เอาเถาวัลย์มัดกันปลิวไปกับแรงลม

ด้านข้างห่มด้วยผืนป่า ผ้าบางๆ กั้นระหว่างเรากับดวงดาว กองไฟสาดให้ไออุ่นไม่ไกล นี่คือชีวิตชนป่าดงดอยแสนสุขใจ!

กลางเสียงเพรียกแห่งพงไพร ขับขานด้วยหมู่แมลงกลางคืนกรีดปีกระงมทั่วขุนเขา ลมบนยอดตะนาวศรีกระหน่ำอื้ออึง...ผมเอนหลังพิงหินใหญ่อย่างอ่อนเพลีย

ลุงพรานควักยาเส้นมวน มือที่สั่นไม่รู้ด้วยแรงลมหรือฤทธิ์ตบะเสือกับอายุมาก ทำยาเส้นหล่นเกลื่อน ผมกับบักสมช่วยกันเก็บ เหลือบมองหน้าลุงเฒ่าแล้วหัวร่อ ฮ่า ฮ่า...

ที่แท้ลุงพรานก็ขี้ขึ้นขมองเหมือนกัน!!!

"มันไม่โจมตีเรา...เสือเจ็บแท้ๆ นะลุง?"

คำถามน่าคิดผิดตำราป่าจากผม ทำลุงพรานผู้เจนสังเวียนป่าเอามือเกาหัวแกรก หน้ามุ่ยคิดไม่ตกเป็นท่าทางคุ้นตา...

"ช้างทำมันเจ็บ เราไม่ทำ มันถึงไม่จำ ไม่โกรธพวกเรา"...ลุงว่าส่งๆ แต่พอมีเหตุผลอยู่บ้าง

"มันน่าเก็บแรงไว้ลุยกับไอ้งาใหญ่ต่อ"...บักสมเสริมด้วยข้อคิดเท่าที่พอจะนึกออก

พวกเราไม่ใช่นักสัตว์วิทยาหรือผู้เจนจบสัตวศาสตร์แห่งสัตว์ป่า เราเรียนรู้อันตรายเขี้ยวงาในป่าด้วยประสบการณ์เพื่อ "ล่า" หรือ "หลบ" มัน ยามมีอันตรายเกินจะตอแย

ความรู้ลึกซึ้งว่าด้วยสัตว์ร้ายแห่งพงไพร ล้วงลึกลงถึงจิตใจสัญชาติญาณไพรสัตว์ต่างๆ พวกเราจึงมีเพียงน้อยนิด ปราศจากสรรพวิชาเป็นทางการ...ทุกเรื่องที่รู้ถ่ายทอดกันมาแบบภูมิปัญญาพื้นบ้านชาวป่าดงทมิฬ บอกเล่าปากต่อปาก รุ่นสู่รุ่น หาได้มีบันทึกเป็นตำราจริงจัง...

ประสบการณ์ทั้งปวงจึงผ่านการลองผิดลองถูก บางครั้งอาจผิดพลาดถึงแก่สังเวยชีวิตก็มี

ผมงัดบุหรี่ขึ้นสูบเป็นเพื่อน 2 พราน มองนาฬิกา ไม่น่าเชื่อ...เพิ่ง 3 ทุ่มเศษๆ แต่ป่าเปลี่ยวมืดสนิท สงบราวกับอยู่ในนรกขุมมืดที่สุด หากไม่แหงนหน้าดูดาวบนฟากฟ้า

"นายทหาร..นอน"...ลุงพรานสั่งง่ายๆ บักสมพยักหน้าลุกขึ้นฉวยไอ้ปืนโตเร่นั่งข้างกองไฟ ลุงพรานลุกตาม ทั้งคู่มีผ้าขาวม้าโพกหัวกันน้ำค้าง ผ้าห่มคลุมตัว ทิ้งผมนั่งสูดควันพิษกลางอากาศบริสุทธิ์

ป่วยการทรมานตัวเอง ผมเด็ดปลายบุหรี่ที่เพิ่งละเลียดดูดไม่กี่อึกทิ้ง ที่เหลือใส่กระเป๋า ปัดพื้นหินลวกๆ เอาผ้าปูเอนตัวนอนขนานไปกับก้อนหินที่ 2 พรานนั่งพิงหลับนก

ไม่กี่นาทีดนตรีไพรที่ประสานเซ็งแซร่รอบด้าน ก็เสกกล่อมเป็นบทแม่เห่ลูกน้อยนอน จิตเลื่อนไหลเข้าสู่ภวังค์ บางอย่างฉุดกระชากอีกร่างของผมเดินทางฝ่าความหนาวเหน็บ เป้าหมายคือหมู่ดาวระยิบระยับดังเกล็ดอัญมณีแห่งราตรีอันไกลโพ้น

กายในผมลอยละล่อง ลิ่วออกไปเกินกว่าจิตบงการควบคุม ฉับพลันค่อนทางระหว่างดาว ก็โดนขัดขวางด้วยมือมหึมายักษ์มาร

ร่างไร้การควบคุมของผมหมุนคว้างตีลังกากลับหัวกลับหางกลางหาว...

มือยักษ์โอฬารปานกระด้งฝัดข้าวหลายใบรวมกัน คว้าหมับจับตัวผมไว้...!

----------------------------

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

ขออภัย-ให้คุณชัยวัฒน์ปูเสื่อรอนานเกินควร พรุ่งนี้วันหยุด มีงานเข้ามาแทรกแซงให้หยุดพิมพ์เป็นระยะ

---จะเขียน2 ท่อน ต้องเหลือท่อนเดียว ขอตัวประชุมงานอีกยก...เฮ้อเหนื่อย!

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ในสิบวันนนน
ตะลุยบุญแล้ว
ตะลุยป่าให้
กระจาย
ไม่มีเบื่อ
ติดตามกันได้ ตลอด

 

ขอบคุณ ครับ
ถนอมสุขภาพด้วย ครับพี่ wanwi

 

บ่อเป็นหยังครับ ท่านวันวิ ขอบคุณกับอีกท่อน พวกเรา ยังรอใหวครับ ...เห็นใจๆๆๆ...อิอิ
รอไม่นานหรอกครับแค่เปลี่ยนสภาพนิดหน่อยเอง ยังไหวๆๆถึอว่าหล่อซะอย่าง..อิอิ

 

ขออนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลที่ท่านทั้งหลายได้ทำบุญด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

วันนี้ได้รับพระหลวงพ่อเงินและหลวงปู่ชอบเรียบร้อยค่ะ ทั้งสององค์งามมากค่ะ กราบขอบพระคุณคุณอามากๆค่ะ

 

ขอร่วมอนุโมทนา กับทุกท่านครับ คุณอาwanwi โอนค่าเวปเรียบร้อยครับ

 

ยังขาด ลพ.สด อีกองค์นะครับ ก็จะครบ "ชอบ เงิน สด" เหมือนที่ตามร้านค้าส่วนใหญ่ชอบติดไว้

 

วันนี้กลับมาจากอบรมที่สุราษฏร์ฯ พี่สาวบอกมีพัสดุมา เป็นซองกันกระทืบทั้ง 2 ซอง (อย่าด่าผมนะ อันนี้ผมจำมาจากพนักงานไปรษณีย์ที่เขาเรียกกัน) พบว่าเป็นพระทั้ง 2 รายการ คือหลวงพ่อเล และหลวงพ่อปลัดเสน

ดีใจที่ครั้งนี้ผมยังได้มีส่วนร่วมด้วยถึง 2 รายการ ขออนุโมทนากับทุกท่านและพี่วันผู้สละวัตถุมงคลในรอบนี้ด้วยครับ

ขออานิสงส์ผลบุญในครั้งนี้ ที่ผมได้มีโอกาสได้ร่วมทำบุญในหลักพัน ขอได้โปรดช่วยให้ผมได้มีโอกาสได้ร่วมทำบุญในครั้งหน้าในหลักหมื่นในขณะที่คู่แข่งเผลอด้วยเทอญ

 

คนเราเมื่อใจกิเลสมันเกิดขึ้น
กิเลสตัณหามันเกิดขึ้น
แม้ตัวเองผิดพลาดก็ตาม
คนอื่นผิดพลาดก็ตาม
มักจะมองไม่เห็นความผิดของตัวเอง

มองเห็นว่า คนโน้นผิดอย่างนี้ ทำไม่ถูกไม่ต้อง
แต่ว่าตัวเองทำไม่ถูกต้อง..ไม่รู้
ตนเองพูดผิด..ไม่รู้
ตนเองคิดผิด..ไม่รู้
ตัวเองเป็นมิจฉาทิฏฐิ..ไม่รู้ทั้งนั้น
นี่คือว่า ขาดปัญญาภาวนา

แล้วก็อยากได้ปัญญา
อยากได้วิชชาความรู้..
ความรู้มันมาจากไหน
ความรู้มันมาจากจิต
เมื่อเราเอาจิตเอาใจภาวนา
น้อมรำลึกอยู่ในทาน ในศีล ในภาวนา
แม้สิ่งใดเราไม่ได้ทำก็ให้นึกให้ได้
เจริญให้ได้ ให้มันเข้าใจถูกต้อง
ตามทำนองคลองธรรมไว้

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร

ธรรมมะสวัสดียามค่ำคืนนี้ครับ

 

อนุโมทนาสาธุครับ

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

อรุณสวัสทุกท่าน สุขทั้งทางโลก สุขทั้งทางธรรม ทุกท่านครับผม

 

สวัสดีเช้าวันพระครับ พี่วันและทุกๆท่าน