วันละเพลง เพลงเก่าขอนำเพลงสุนทราภรณ์ ในเพลง ยามจน ของคุณวินัย จุลละบุษปะ ขับร้อง คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน มาร้องเพื่อร่วมอนุรักษ์เพลงเก่า เพลง : ยามจน ศิลปิน : วินัย จุลละบุษปะ คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน ...เราเป็นคน แสนยากจนคนเศร้า อาภัพจริงเรา คิดยิ่งเศร้าเหลือทน มิตรที่มีหลบหนี หน้าทุกคน เพราะเรามันจนแสนจน ผู้คนเขาเมินหน้า ...ก่ายหน้าผาก หักใจหวังได้หลับนอน แว่วได้ยินเสียงคนปากบอน ย้อนเอ่ยเย้ยมา โถจะนอน คนเขายังค่อนนินทา ไม่ขอใครกินเลยนา ไฉนนินทาพาตรม ...ดนตรี.... ...มีเงินทอง นับเป็นน้องเป็นพี่ ไปไหนก็มี มิตรไมตรีนิยม นับเช่นคน กว้างขวางในสังคม หันหน้ากันมานิยม พูดชมทุกเวลา ...เกียรติศักดิ์ นี่คงวัดกันด้วยเงิน เมื่อเราจนเขาจึงได้เมิน เหินห่างร้างลา หรือว่าคน นับถือพระเจ้าเงินตรา ที่ไหนมีเงินนำพา ที่นั่นบุญมามีเอง..
มาฟังเพลงคุณแซมมี่ ที่ไพเราะและมีความหมายมาก..เงินไม่ได้ซื้อได้ทุกอย่างหรอกนะคะ..โดยเฉพาะมิตรไมตรี..ที่มีให้กันเสมอ ๆ ค่ะ...
เพลงนี้รู้จักล่วยยยยย อิอิอิ บังเอิญอยู่ในซีดีเพลงเท่ห์สุนทราภรณ์ อิอิอิ เลยรู้จัก แหะๆๆๆค่ะ^^ เสียงพี่แซมหวานกว่าเท่ห์อีกนะคะเนี่ย อิอิอิ
ขอบคุณครับน้องหนูตาที่มาให้กำลังใจเสมอ พี่แซมร้องหมดแล้ว ยามจน ยามรัก ยามชัง ยามดึก ยามเย็น และยามไร้ เดี๋ยวลองไปหาใหม่ว่ามียามอะไรอีกจะเอามาร้องให้หมดประเทศเลย.....อิอิ
ใช่ค่า รู้จักเพราะเท่ห์เลย อิอิอิ ในชุดมี ยามเช้า " ยามเช้า...พี่ก้อเฝ้าคิดถึ๊งงงน้องงงง ...ยามสายพี่หมายจ้องเที่ยวมองหา ....ยามบ่ายพี่วุ่นวายถึงกานดา (ประมาณเนี๊ยะอ่าค่า เลยรู้จัก^^) แต่ชอบเพลงนี้มากเลย .....จำชื่อไม่ได้อยู่ในชุดนี้ ร้องว่า" โอ้คงด้วยบุญปางบรรพ์ ตัวฉันจึงได้มาเจอ เอ้อเหอเจ้างามเหลืออออเกิน ....หากบุญร่วมกันเคยมีชาตินี้คงได้ชมเชยปองรักจักเอ่ยความใน (จำได้นิดๆหน่อยๆ รู้แต่ว่าภาษาอลังค์มากค่า เพราะจับจิต อิอิอิ ) พี่แซมร้องเลยๆๆๆ อิอิอิ
ฟังเสียงดนตรี ตอนต้นเพลง ยาวมาก นึกว่า พี่แซมลืมร้อง 5555++ เคยฟังมาหลายยามแระ แต่เพิ่งเคยได้ฟัง ยามจน จากเสียงของพี่แซมนี่หล่ะครับ เพราะจริงๆครับ เนื้อหาก็ดี ต้องขอฟังวนไปหลายๆรอบเลยนะครับ
ขอบคุณครับ เพลงวงสุนทราภรณ์ส่วนมากดนตรีขึ้นมาจะยาวผิดปกติคงเป็นเพราะดนตรีที่ออกแนวจังหวะลีลาศ เปิดโอกาสให้คู่เต้นลีลาศได้เตรียมออกมาที่ฟลอร์เต้นก่อน....อิอิ แต่อยากร้องอีกเพลง ยามรวย.....555
.เกียรติศักดิ์ นี่คงวัดกันด้วยเงิน เมื่อเราจนเขาจึงได้เมิน เหินห่างร้างลา หรือว่าคน นับถือพระเจ้าเงินตรา ที่ไหนมีเงินนำพา ที่นั่นบุญมามีเอง..