เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ใช่เลยครับเจ้าแยมโรลดื้อเงียบ เจ้ามอคค่าเอาแต่ใจ เจ้าลาเต้โลกส่วนตัวสูง เหมือนคนเลยครับ พี่คนโต พี่คนกลาง น้องคนเล็ก

 

(ต่อ)...เมื่อผมไปกราบ
"พ่อท่านคล้าย"ปี 2505
~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~

คณะแสวงบุญจากทุกสารทิศ ทุกเพศ ทุกวัย ทั้งผู้หญิง ชาย คนเฒ่า คนแก่ ลูกเล็กเด็กแดง เด็กวัยกำลังซน วัยรุ่น พากันเดินเรียงแถวจากสถานีรถไฟเล็กบักจ้อยนามว่า สถานีจันดี ยาวเหยียดไปทางตัววัด ที่มีธงปักบอกไว้เด่นชัด

ผมวิ่งเล่นกับดำอย่างสนุกไม่ทุกข์ร้อน ไม่สนความร้อนของแดดที่แผดเผา มีคุณป้ากับพี่สาวคอยปรามเป็นระยะ เหงื่อท่วมตัวพอเหนื่อยก็ถึงปากทางเข้าวัดที่แสนครึกครื้น มีเครื่องขยายเสียงประกาศ กับเปิดเพลงได้ยินไกลเป็นตำบล

ภาพเจดีย์ที่ใกล้แล้วเสร็จ ตระหง่านเป็นสง่า ผมยืนมองหน้าวัดกับคุณป้าที่มีสีหน้าปลาบปลื้มชี้ให้ผมอ่านป้ายคัทเอ้าท์ตัวโตเบ้อเร่อ เขียนไว้ผมยังจำใจความได้ถึงบัดนี้

" เจดีย์วัดจันดีแห่งนี้ สร้างด้วยงบประมาณ 4,000,000 ล้านบาทถ้วน โดยศรัทธามหาชนกับ พ่อท่านคล้าย ไม่ใช้เงินราชการแม้แต่บาทเดียว"!

ใจความไม่เป๊ะตรงตัว แต่ก็ทำนองนี้ จำแม่นด้วยสมองใสตั้งแต่เด็ก ผมยังล้วงเงินบาทดีบุกในกระเป๋าออกมาดู แล้วคิดว่า โอ้โห เงินสี่ล้านบาทนี่มันเป็นเหรียญบาทกองพะเนินเทินทึกขนาดไหนน้า?...สมัยนั้นสตางค์แดงรูยังมีใช้บางแห่ง ทำให้ยิ่งเห็นสุดยอดบารมีแห่งศรัทธาที่ผู้คนมอบให้ เทพเจ้าเมืองนคร ชัดกระจ่าง สว่างยิ่งกว่าพระจันทร์เดือนเพ็ญ

ป้ายอีกอัน ก็เป็นรายชื่อมหรสพกับการแสดงต่างๆ ที่ทางวัดกับประชาชนร่วมจัดมาฉลองพระเจดีย์ หากความจำผมยังไม่เพี้ยน น่าจะเห็นชื่อ วงดนตรี สุรพล สมบัติเจริญ จะมาโชว์"16 ปีแห่งความหลัง"ที่กำลังดังระเบิดระเบ้อไปทั่วประเทศด้วย

แต่ช่วงที่เราอยู่วัด วงดนตรียังไม่ถึงคิวแสดง

ป้ารีบนำพวกเราเข้าไปในวัด ตรงดิ่งไปหากุฏิหลวงพ่ออันดับแรก ได้รับคำตอบอุ่นใจว่า พ่อท่านปักหลักรับแขกจากทุกสารทิศ ไม่ไปไหน และจะอยู่อีกหลายวัน

พี่สาวผมอาสาเฝ้ากระเป๋า ดำเพื่อนใหม่ ญาติห่างๆไม่ยอมขึ้นกุฏิเล็กๆที่แออัดคลาคล่ำด้วยผู้คน กลัวกุฏิพังใส่หัวแตก

"กูไปรอเก็บชานหมากที่ใต้ถุน"

ผมอดขำไม่ได้ ถ้ากุฏิพังลงมา ไอ้คนอยู่ใต้ถุน มิตายก่อนหรือ...แต่เราก็รีบฝ่าฝูงชนขึ้นบนกุฏิจนได้

ขอเล่าสภาพกุฏิจากความทรงจำนิดนึงว่า...เป็นเรือนไม้หลังเล็กกระติ้ดเดียว มีบันไดขึ้นแบบบ้านนอก มีนอกชานนั่งได้สัก10คน แต่ที่เห็นน่าจะเบียดเสียดไม่หนี 4-50คน สมแล้วที่ดำกลัวกุฏิถล่ม

พ่อท่านคล้าย นั่งติดฝากุฏิ มีไม้ตีพื้นให้ท่านสูงกว่าคนอื่นเล็กน้อย ป้าคอยร้องขอทาง ให้เด็กกับผู้หญิงหน่อยจ้า ขอทางหีดต้า...ทั้งหมดนี้เป็นภาษาถิ่นทั้งนั้น ผมเขียนให้ท่านอ่านกันง่ายๆ

ความเป็นเด็กทำให้มีคนดันตูดผมมุดไปได้เรื่อยๆ จนถึงหน้าพ่อท่าน... ป้าก็เบียดตัวลีบนั่งคุกเข่าคู่กับผม เหงื่อท่วมจะเป็นลม...คนมาก อากาศน้อย

"มาจากไหนกันเห้อ"...พ่อท่านเอ่ยถามอย่างเมตตา บนกุฏิไม่มีเด็กเลย มีผมคนเดียว

ป้าพนมมือไหว้เพราะกราบไม่ลง ข้างหลังเบียดกระดกก้นไม่ขึ้น เรียนท่านว่ามาจากไหน ท่านยิ้มแย้มว่ามาไกล เอ้า เอาพระไป

ว่าแล้ว ท่านก็หยิบเหรียญ 2 เหรียญที่ทุกท่านเห็นตามภาพโชว์ หย่อนใส่มือป้ากับผม เป่าพ้วงก่อนให้ มีเสียงพูดดังๆว่า...

" พ่อท่านจารหัวไอ้หนูมันหน่อย"...ป้ารีบดันหลัง กดหัวผมคางแนบพื้นกระดาน พ่อท่านหยิบเหล็กจาร จรดหนังหัวเกรียนของเด็ก 8ขวบ

ท่านกดเหล็กจารเบาๆ แต่ผมรู้สึกหน่วงทั้งหัว ความรู้สึกทำไมจารนานจัง แล้วก็มีลมเย็นๆเอิบอาบทั่วตัว ขนลุกวาบทั้งที่เป็นเด็กขนยังไม่ขึ้น!

พ่อท่านเป่าพ้วงสำทับ ก่อนว่า..."เสร็จแล้ว โชคดี ลูกเห้อ" เป็นอีกประโยคทีผมจำไม่ลืม

ป้าควักเงินหย่อนใส่กระป๋องขนมปังแบบโบราณ คนใต้เรียกว่า "ถุ้ง"หรือ"ถัง"ในภาษากลาง คงใส่ไปหลายบาทอยู่ แล้วสั่งให้ผมทำบุญด้วยเงินตัวเอง

ผมควักเหรียญบาทดีบุกที่ยืนมองหน้าวัด ใส่ตามลงไป

นั่นคือเงินบาทแรกในชีวิตที่ได้ทำบุญกับพระครั้งแรก

เป็นบุญกับสุดยอดพระสุปฏิปัณโณ ที่มีนักเขียนมากมาย บรรยายถึงท่านว่า เป็นสุดยอดอรหันต์แห่งแดนใต้เป็นประเดิมเสียด้วย...!

========== ยังมีต่อ ==========

 

ตอบคำถามน้องชาติก่อนนอน...พ่อผมคนพังงา แม่เป็นคนกทม. ผมเกิดกรุงเทพฯ ก็ไป-มาระหว่าง2 ถิ่นนี้ แล้วแต่ตา-ยาย หรือปู่-ย่า จะสั่งให้ไปทางไหน เด็ก 2 น้ำว่างั้นเถอะ

สำหรับพ่อท่านคล้ายนั้น คนใต้รู้จักท่านทั่วถึงพอกับหลวงพ่อทวด ตั้งแต่ปี 2500 เพราะท่านคือหนึ่งในผู้ร่วมรับเชิญปลุกเสก พระพุทธ 2500ศตวรรษ พิธีใหญ่ที่สุดของประเทศและของโลกยุคนั้น

น้องชาติคงเล่นพระหลังปี 20 จึงไม่รู้ว่า พ่อท่านคล้ายคือ พระสงฆ์ที่รับนิมนต์เป็นอันดับ 1 ของภาคใต้ ทุกจังหวัดปักษ์ใต้ ถ้ามีงานสร้างพระต้องนิมนต์ท่านเป็นหมายเลข 1 จะเห็นว่า มีพระท่านสร้างคู่กับพระท้องถิ่นชื่อดังมโหฬาร ตั้งแต่ ภูเก็ต พังงา หาดใหญ่ สงขลา สุราษฏร์ แม้ ตรัง พัทลุง ก็นิมนต์ท่านทุกที่

พ่อท่านคล้ายไม่เคยขัดนิมนต์ใครหากท่านว่าง ท่านจึงเป็นเทพเจ้าแห่งเมตตาองค์จริงของปักษ์ใต้ด้วย ส่วนหลวงพ่อทวดนั้น สร้างรุ่นแรกปี 2497 กว่าจะโด่งดังใช้เวลาพอสมควร แต่คนรู้จักมาก เพราะ นักเล่นปาหี่ ไปเล่นที่ไหน ก็ประกาศกิตติคุณกับประกาศแจก หลวงพ่อทวดไปเรื่อย

หากน้องชาติเคยดูปาหี่งูเห่า-พังพอน ข้างถนน ไม่ว่าที่ไหน ยุคเก่าก่อน2510 จะมีการจบด้วยขายยา แจกหลวงพ่อทวด ใครก็เลยรู้จักนามหลวงพ่อทวดตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าพระท่านหน้าตาเป็นอย่างไร

ความจำผมมันประหลาด จำได้มากมายพิลึกจริงๆ

 

ผมโชคดีได้มรดกพระพ่อท่านคล้าย จากพ่อมา 1 องค์ เป็นเนื้อว่านสีเทา ดำ คล้ายๆหลวงปู่ทวด ไว้จะถ่ายรูปมาให้ชมครับ

 

"มาจากไหนกันเห้อ" คำนี้ฟังแล้วเห็นหน้าท่านลอยมาเลยครับ. คำท้องถิ่นทำให้นึกหิวหนมเป้ากับจาก้วยเลยครับ. ผมก็คนสองน้ำเหมือนกัน พ่อพังงา แม่สุโขทัยครับอา
"เสร็จแล้ว โชคดี ลูกเห้อ " ที่สุดของแจ้เลยครับอา ที่ เทวดา เมืองคอน ลงเหล็กเป่าหัวให้ ครั้งหนึ่งในชีวิตที่น้อยคนจะมีโอกาสแบบนี้. สาธุครับ

 

แต่เล็กจนโต โอ้แม่เล่นหวย

เลขสวยๆ แม่แทงไม่เหลือ ไม่เผื่อแผ่ใคร

แม่เราชอบซื้อชุดใหญ่ หกสิบล้านล่อใจ แม่บอกไว้ไงเป็นค่าน้ำนม

ควรคิดพินิจให้ดี เลขโต๊ดเต็งงวดนี้ จะมีเลขใดเหมาะสม

โอ้ว่าแม่ฝัน เห็นห้าเลยคว้ามาชม เลือกเลขหกผสม

แล้วค่าน้ำนมลูกก็ถูกกิน

ปล...กำลังเทศกาลครับอย่าลืมเป็นลูกที่ดีของแม่ทุกๆวันนะครับแฮ่......!!!!!!!

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

อรุณสวัสดิ์ครับอาจารย์wanwi

อาจารย์ฯได้กราบและทำบุญกับพระอริยะสงฆ์
ตั้งแต่อายุ 8 ขวบ อ้อ! ลงกระหม่อมด้วย
ตอนนั้นผมยังไม่อดนมเลย อาจารย์ก็สะสมบุญแล้ว ปลื้มครับ

ขอให้อาจารย์สุขภาพแข็งแรง

 

โอ้โฮจำกันแม่นจัง ผมจำได้แต่ของจริงของปลอมไม่สั่นไม่ไหว..อิอิ เด็ก กทม ผมฟังแต่เพลงสากล. พ่อท่านคล้ายวาจาสิทธิ์ จำปีไม่ได้ก็ประมาน 2500นิดๆ ตอนนั้นอายุสักสิบหน่อยๆ ท่านมาวัดใน กทม ทำพิธีปลุกเสก ตอนกลางคืน ตอนท่านพักผ่อนพี่ชายผมพาเข้าไปหาท่าน ผมคลานเข้าไปกราบตักท่าน ท่านจับหัวและจานให้ ผมหลับสนิทเลยครับไม่รู้สึกตัวเลย ท่านพูดตื่นได้แล้ว ผมก็งง จำอะไรไม่ได้เลยครับ ว่าจะขอชานมากกับท่านลืมไปเลย วาสนามีแต่ไม่พอ..อิอิ

 

สวัสดีทุกๆท่านในวันแม่ครับ

 

สวัสดีค่ะ วันนี้มาไวไปไว มาบอกบุญคุณอาและแฟนคลับคุณอา มีโอกาสมาร่วมสร้างสมเด็จองค์ปฐม ร่วมอนุโมทนากันนะคะ

 

พี่ wanwi ครับ แล้วลป.ทวด หลังเตารีดปี 2505 พ่อท่านคล้ายมาเสกด้วยไหมครับ?

 

กราบสวัสดียามสายวันแม่แห่งชาติค่ะ คุณอา wanwi และสมาชิกทุกท่าน
วันหยุดยาวเช่นนี้ใครเดินทางไกลหรือกลับไปเยี่ยมคุณพ่อคุณแม่ก็ขับรถกันอย่างระมัดระวังนะคะ

 

สวัสดีคุณอาและทุกท่าน ในวาระวันแม่แห่งชาติ ครับท่านที่เดินทางไกล ใจเย็นๆนะครับ ทางสายลำปาง -เชียงใหม่ บริเวณดอยขุนตาลรถติดพอสมควร แต่ก็ไปได้เรื่อยๆ เข้าไปทางเชียงใหม่แถว สารภีมีการขยายถนน ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพทุกท่านครับ

 

ไล่ย้อนโพสท์เก่า ก่อนที่หน้าจะไปไกลหายลับตา

เหรียญกลมฉลองสร้างเจดีย์ปี 05 รับกับมือพ่อท่าน อันซ้ายของผม ขวาเป็นมรดกจากคุณป้ายอดนักบุญ ทั้ง2 เหรียญเป็นบล็อค"สายฝน"ที่บรรดาเสี้ยน เสี้ยน เซียน เซียน มาแยกกันเพื่อทำราคา และเล่นบล็อควงเดือนเป็นบล็อคเอก สายฝนบล็อครอง กับบล็อคธรรมดาทั่วไป

ทั้งยังแยก ด้านหลังในยันต์มีสระอิกับไม่มี แยกกันไปเรื่อยรุ่ม ให้นักเล่นรุ่นหลังมึนงง

แต่ประเภทรับกับมือแบบนี้ เอ็งจะแยกแบบไหนก็แยกไปเหอะ ข้าไม่สนร้อก-ฮ่า

ขอบคุณการจัดภาพจากน้องต้อด

 

ซ้ายลูกอมสุดยอดนิยมหมายเลข1 ของพ่อท่าน

เรียกกันในภาษาใต้ว่า..."ขนมโค"!!!

แต่ละเม็ดมีขนาดไม่เท่ากัน เม็ดนี้ของคุณป้า ท่านได้จากการติดตามพ่อท่านไปทำบุญที่ภูเก็ต

เม็ดกลาง เป็นลูกอมชานหมาก ของผมเอง ได้ในวันต่อมาจากวัด เก็บชานหมากแล้วปั้นรวมให้พ่อท่านเสกอีกที รับกับมือ ปัจจุบันแข็งเหมือนหิน หลายอย่างแปรเป็น"พระธาตุ" ไม่เห็นกับตา ไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด...!

เม็ดขวามือ ทั้งจีวรพ่อท่านกับลูกอม ก็เป็นมรดกจากคุณป้าที่แสนดี รับกับมือพ่อท่านปีไหนไม่ทราบ แต่ท่านเก็บไว้ให้ผม

 

ซ้ายมือเหรียญหัวนอโมจิ๋ว ด้านหน้าเป็นรูปหน้าพ่อท่าน เป็นเงินลงถม ห่วงเชื่อม สุดยอดแห่งความคลาสสิค ของพี่สาวคนโตที่พ่อท่านมอบให้วันต่อมา เพราะเหมาะกับผู้หญิง

กลางเป็นพระเนื้อว่านผสมชานหมากหลังสข.๑ พิมพ์เล็ก หลัง พุทโธ อะระหัง พุทโธ ของคุณป้า มีพิมพ์ใหญ่ด้วย แต่หายไปแล้ว ท่านบอกหาไม่เจอ ส่วนขวามือเป็นเหรียญใบโพธิ์เล็ก รุ่นพิเศษ บล็อควงเดือน ปี05 ของพี่สาวคนโตเช่นกัน

สรุปว่า ทุกชิ้นที่รับจากมือพ่อท่านล้วนอยู่ในกรุผม และรักษาไว้อย่างดียาวนาน ให้ทุกท่านชมเป็นความรู้ พอเพลินตา เพลินใจ ขอบคุณการจัดภาพน้องต้อด และสวัสดีครับ

 

ยินดีครับคุณขวัญ
ขอให้โชคดีตลอด