เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

วันนี้เวลา10.58 น.
โอนเข้ากรุงไทย 300 บาท
ขอบคุณมากครับ
โมทนาบุญครับ

 

คุณอาครับ
ก่อนทำนายชะตา(ไม่มีวัตถุมงคล)
หลังทำนายมีวัตถุมงคลมาบูชา
ดวงชะตาเปลี่ยนแปลงอย่างไรไหมครับ

 

สมัยก่อนผมก็เคยอ่านเจอข้อมูลเกี่ยวกับภาพนี้ว่า ได้มาจากฝรั่งที่ไปอธิษฐานขอถ่ายภาพใต้ต้นศรีมหาโพธิ์ ฟิล์มทั้งม้วนถ่ายติดภาพเดียวเป็นที่ฮือฮากันพักใหญ่ๆ ต่อมาได้มีโอกาสเห็นภาพเต็มทั้งหมดจึงรู้ว่าเป็นการถ่ายบางส่วนมาจากภาพวาด
http://www.mryuse.com/?p=1919

 

ได้รับพระแล้วครับ งดงามมากครับ
ขอบพระคุณ ครับ

 

โมทนากับคุณเกษมฯครับ
ให้โชคดี มีสุขกับบุญที่ทำ

จากนี้นำท่านเข้าสู่การผจญภัยไร้พรมแดน
กรุณาอย่าโพสท์คั่น เพื่อได้มันส์สองท่อน
รอการจิ้มชั่วครู่ครับ

 

ต้องขอแสดงความยินดีกับท่าน บก.พี่สุธรรมา ด้วยจริงๆ ครับ Congratulations ยังมีเรื่องเล่าสุดอเมซซิ่งของผู้ชำนาญการพิเศษระดับ ๙ จากป่าใหญ่ที่หาฟังได้จากที่อื่นยากยิ่งนอกจากกระทู้ที่อบอวลด้วยไมตรีจิตนี้

พรั่งพร้อมคำทักทายสุดอบอุ่นพร้อมกาแฟมื้อเช้า ข้อเขียนดี คาถาขลังจากหลายท่าน

ท่าน totto ฝีมือจัดรูป อัพเดทตาราง นี่เหลือเกินร้ายกาจจริงๆ

ขอบคุณพี่วันวิ แทนผู้ได้อ่านสุดยอดจริงๆ ทั้งการเดินเรื่อง และ การตอบโพสต์ ที่ใส่ทัศนคติของผู้ประสบความสำเร็จ รอบรู้ และประสบการณ์มากมาย อ่านแล้วไม่ต้องเสียตังเพื่อไปเข้าคอร์ส อบรมสัมมนา หลายปีก่อนผมเคยไปแถวบ้านเรา 4 วัน เรียนหลักสูตรจิตใต้สำนึก กับโค้ชมะกันต้นตำรับหมดไปหลายตัง สุดท้าย Positionเรา อยู่ที่ความนึกคิดเราเอง เขาว่าให้เราอภัยทุกคนในชีวิตเราในอดีต ให้อภัยเขาเพื่อตัวเราเอง และสร้างทัศนคติที่น่าปราถนาในใจปัจจุบัน ที่พี่ท่านใส่มาไว้ให้แล้วฟรี 555 อ่านแล้วยังแทรกธรรมอยู่ในทางของผู้สำเร็จ on the way ยืมคำพูดฝรั่งชาวสวิสที่ผมรู้จักคนหนึ่งมา เป็นมือสักติดท๊อป10 ของโลกมาซื้อคอนโดฯ 4 ห้องให้ลูกอีกสามคนด้วย ฝรั่งคนนี้สักที่หัวเป็นอักขระครอบเต็มน่าจะเป็นมงกุฏพระเจ้านี่แหละครับครั้นผมถามไปว่าทำไม่คุณสักอักขระเลขยันต์บนหัวละแกยกมือประกบท่าไหว้แล้วบอกว่า on the way แหละครับ ใครเข้ามาอ่าน มาโพสต์ถาม ตอบนี่ได้กำไรจริงๆ กระทู้นี้รวมความสุข สนุก บันเทิง จรรโลงใจ ได้ความรู้ ได้บุญ เป็นตำนานในอนาคตแน่นอนครับ

พระวัดพระสิงห์ที่พี่ท่านบอกให้เก็บและมีไว้ในครอบครองให้เดาต้องเป็นพระร่วงรางปืนปี12 แบบหูตากระพริบ แบบที่ว่าผมเคยมีหลายองค์ เพื่อนขอไปหมด เหลือแต่พระหลวงปู่ทวดปี06 ที่หลวงปู่ทิมเอามาร่วมพิธี เซียนไม่มีของปั่นราคาเมื่อสิบกว่าปีก่อนราคา หลวงปู่ทวดพิมพ์จิ่วเนื้อว่านเทาอมขาว 300 บาทผมกรอบเอาไว้เดินทางและติดรถไว้ว่ากันว่าเดินทางปลอดภัยดีครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...แต่ก็เถียงไม่ออกสักครา ด้วยมันปรากฏโฉมตรงหน้า บางคราวแทบคร่าชีวิต ปลิดปลงวิญญาณ...!
__________________________________________________

ความทรงจำผมพรั่งพรูดุจสายน้ำหลาก...สองศรีเทวีพี่น้องจากอดีตชาตินานนับภพไม่ถูก เทวีนงคราญ องค์อัมรินอินทราชา พญาคชสารเอราวัณ การโรมรันพันตู...จบที่เทวทัณฑ์!

"ดีจัง ตกสวรรค์ เรายังอุตส่าห์มาเจอกันอีก" คุณนงเว้าซื่อๆ ไม่รู้พูดให้เห็นขัน หรือซาบซึ้ง เธอเงยมองหน้าผม เราสบตากัน ในความเงียบ ยินแต่เสียงสายลมกระทบใบไม้ ผมเห็นแววความจริงใจ ความรัก เต็มเปี่ยมในนั้น

หนักใจกับศึกเทวดาตกสวรรค์นี่เหลือเกิน เพราะผมยังขยักเรื่องเทวทัณฑ์ไว้อีกฉาก

ผมเล่าเธอไม่หมด ไม่รู้เป็นเพราะอะไร?หรือคิดวุ่นวายกับสงครามหัวใจชนิดบอกไม่ถูก?

"ฮึม"!...หรือ "ฮูม"!...เสียงเบาๆส่งคลื่นอากาศสะเทือน แหวกมาจากตรงหน้า...!

ผมกับคุณนงสะดุ้งโหยงสุดตัว รีบเอามือปาดร่างเธอมาแอบด้านหลัง กระชับห้านัดเตรียมพร้อม วางเครือกล้วยป่าตรงเท้า

ป่าดิบดงใหญ่ไม้ทึบ ทำเราเผลอไผลอีกแล้ว...ด้วยบรรยากาศหวานชื่น ผมมัวเล่าเรื่องสวรรค์ อัศจรรย์ดาวดึงส์ เท้าพาคุณนงย่ำเรื่อยเปื่อย...

หลุดเข้ามาอยู่กลางวงล้อม เหล่าขุนเขาเคลื่อนที่...พญาคชสารไม่ต่ำกว่า 5 ตัว (ช้างป่าเรียก"ตัว"--ช้างเข้าเพนียดแล้วเรียก"เชือก")

พวกเขากับเธอยืนกันเงียบเชียบใต้เงาไม้ใหญ่ คงเงียบตั้งแต่ได้ยินเสียงเราคุยหนุงหนิง มุ้งมิ้งต่อกระซิก มีใบหูใหญ่โบกสะบัดพึ่บพั่บเบาๆ ไล่แมลง

อยู่ห่างเราสอง ไม่เกิน20ก้าว ตัวแรกน่าเป็นจ่าฝูง เพราะมหึมาเหลือกำลังลาก!!!

แต่เป็น"นาง"แน่นอน เพราะเธอไร้งา มีแต่"ขนาย"งากุดสั้นเท่าแขน ยาวพ้นปากนิดเดียว!

นางเป็นช้างพัง อ้วนใหญ่ รูปร่างสง่างาม ทำผมนึกปราดไปถึง"นางพังแป้น"!

"พังแป้น"เป็นอดีตนางช้างมีชื่อเสียงมากในพระนคร ยิ่งใหญ่สมตัวในช่วงรัชสมัยรัชกาลที่6 กับที่7

เธอเป็นแม่ช้างร่างใหญ่ ใจดี แสนรู้ คู่บ้าน คู่เมือง เด็กเล็กผู้ใหญ่ ติดเกรียว แฟนคลับท่วมท้นล้นกรมคชบาล โรงช้างหลวง

เคยเป็น"นางแบบ"ภาพยนตร์เรื่อง"ช้าง"ที่กองถ่ายฝรั่งเข้ามาถ่ายทำ และฉายเมืองไทยปี2471...แม่พังแป้นถูกนำมายืนโชว์หน้าโรงฉายพัฒนากร เชิญชวนตีตั๋วเข้าชม เป็นช้างโฆษณาตัวแรกของประเทศสยาม

แม่พังแป้นจึงเป็นสัญญลักษณ์ ผู้หญิงร่างท้วมใหญ่ ใจดี ศัพท์"พังแป้น" กลายเป็นคำเฉพาะขึ้นมาในพจนานุกรมยุคนั้น

เรื่องราวแม่พังแป้น จบลงอย่างเศร้า เมื่อรัฐบาลพระปกเกล้าฯ ร.7 เผชิญวิกฤติเศรษฐกิจ เงินเกลี้ยงท้องพระคลัง ถังแตกจนต้องยุบกรมคชบาล ประมูลขายช้างหลวงหมดโรงช้าง เหลือไว้เพียง2เชือก

แม่ช้างใหญ่ใจดี"พังแป้น"ต้องตกระกำลำบาก ราวกับลูกผู้ดีตกยากนิยายน้ำเน่าสิบสตางค์ ด้วยวัย60ปีเศษ เธอล้มเสียชีวิต จากการเดินทางไกล เพื่อไปทำงานเป็นช้างลากซุงภาคเหนือ...เธออกแตกตรอมใจตาย ระหว่างเดินทางเยี่ยงคนต้องระเหเร่ร่อน จากอู่ข้าว อู่น้ำ พลัดพรากจากเวียงวัง!

ทิ้งเรื่องราว"นางพังแป้น" เป็นตำนานเล่าขานกินใจ คนก่อนยุคกึ่งพุทธกาล จดจำกันมานานครัน ผมเองก็เติบโตมากับคำว่า"นางพังแป้น" ด้วยป้าข้างบ้านรูปร่างเช่นนั้น

ผมหวังว่า..."นางพังแป้น"กลางป่าดิบ เบื้องหน้า จะเป็นนางจ่าโขลงใจงาม ดุจ"พังแป้น"ในตำนานนครหลวงบางกอก?!

ผมคงคิดถูก ถ้านางพังแป้นตะนาวศรี ไม่มีลูกโขลงอีกหลายตัวขนาบข้าง...!

 

ต่อๆๆๆ ค่ะ ท่านwanwi ได้ความรู้เรื่องช้างนางพังแป้นด้วย ทำไมถึงใจร้ายกับคุณเขาขนาดนั้น บรรยายเห็นภาพเลยค่ะ ว่าคุณเขาจะปวดใจขนาดไหน ที่ต้องรอนแรมจากถิ่นอาศัย ไปรับชะตากรรม ไม่ต่างจากท่านขุนมูลนายที่ถูกตัดสินโทษโดยไม่มีความผิด !!!!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

เรียงรายห่างไปเป็นรูปเกือบครึ่งวงกลม ขุนเขาแห่งไพรเถื่อนยืนห่างๆ กันอีก5ตัว ขนาบแม่พังแป้นซ้าย-ขวา รูปร่างย่อมลงมา แต่ก็ยังเป็นภูเขาเลากา!!!

มีทั้ง"พลาย"กับ"พัง"ปะปนกัน ฝูงขนาดย่อมไม่มีลูกช้างน้อย เป็นโชคดีติ่งไว้หน่อยของเรา ที่ไม่ปลุกเร้าอารมณ์หวงแหนครอบครัวพวกเธอ แต่ระยะใกล้แค่นี้ วางใจไม่ได้ ใกล้จนได้กลิ่นตัว เห็นแมลงหวี่ตอมตา

ผมเอามือดันคุณนงถอยหลัง กระซิบเบายิ่งกว่าเสียงหึ่งปีกแมลงหวี่...

"ถอยช้าๆ อย่าวิ่ง...อย่าทำเสียงดัง"!

ตัวเองลดมือถือปืนลง ให้เห็นลักษณะไม่คุกคาม ไม่เป็นอันตรายต่อโขลง ทำเป็นเขี่ยเครือกล้วยป่า กลิ้งไปข้างหน้าเล็กน้อย เชื้อเชิญมารับเบรค ฟาสท์ ของชอบไปเถิด

ดวงตาผมสอดส่ายแทบจะมีตาหลังงอกขึ้นมา หาต้นไม้พอเหมาะปีนป่ายได้ เรื่องใช้ปืนช่วย ลืมไปเลย!!!

เจ้าพลายหนุ่มตัวขวามือ ไม่มีความอดทนพอเหมือนพังรุ่นป้า มันไม่ปล่อยความอึดอัด เงียบ ครอบงำนานเกิน ทำหูลู่ สลับบานพะเยิ่บ ชูงวงร้อง...

"แปร๊น".!..ผมกระชากแขนคุณนง..."วิ่ง"!

เป้าหมายเห็นแล้ว ต้นไม้โตพอเหมาะเกือบคนโอบ ต้านทานภูเขาเคลื่อนที่ได้ กิ่งไม้เบื้องหน้าไม่สูงมาก เราห่างเกือบ30หลา...วิ่งทันแน่ ให้มันหยุดกินกล้วยหน่อยเถอะ

กิ่งเตี้ยแข็งแรง ผมวางปืนจับคุณนงตรงเอวโยนขึ้นเหนือหัว ด้วยพละกำลังมหาศาลปานเฮอร์คิวลิส เข้าสิง!

"ปีนไปเร็ว" ปากตะโกนสั่ง คุณนงตะกายพรวดพราดอย่างรู้งาน ไม่เป็นภาระซ้ำซ้อน ผมก้มคว้าปืนกระโจนตาม ไต่ขึ้นสูงเหมือนลิงไต่ราว โยนตัวบนยอดไม้

ภูเขาย่อมๆ มาถึงโคนไม้พอดี มันวิ่งเหย่าๆไม่เร็วและแรงนัก เพราะขาดแรงโมโหปลุกเร้า มันแค่รำคาญเราสองคน สัตว์แปลกที่ไม่รู้จัก ร่างยักษ์เจ้าพลายหนุ่ม งาสวย กระแทกโคนต้นตูมสนั่น ทั้งต้นไหวเยือก ผมกับคุณนงกอดกิ่งไม้แน่น ไม่มีวันพลัดพรากจากกัน

เหล่าคชสารทะยอยนวยนาดเข้าล้อมต้นไม้ บางตัวเอาสีข้างเข้าถู กล้วยป่าของเราถูกงวงจับเข้าปาก ตวัดสองทีหายวับไปกับตา

บางตัวเอางวงจับกิ่งไม้หักเล่น คว้าใบไม้เข้าปากอย่างเอร็ด...อ้าว ดันปีนขึ้นต้นไม้ที่มันเด็ดใบกินได้ แบบนี้อีกนานกว่าพวกมันจะผละ...

อีกตัวก็ชูงวงร่อนบนอากาศ สูดกลิ่นฟืดฟาด แล้วคราง ฮึม ฮัม ฮูว์ ฮาว์ ท่าทางช้างโขลงนี้ ไม่เคยพบเจอะเจอ หรือได้กลิ่นคน

โขลงคชสารกำลังศึกษา เรียนรู้ หรืออยากรู้กลิ่นใหม่เอี่ยม ไม่เคยสัมผัสพบเจอกลางป่าลึก คนหน้าเหลืองกับหน้าดำเหมือนลิง แต่ไม่ยักกะร้อง"เจี๊ยก"ให้มันได้ยิน...

อีกตัววิ่งเข้ามา เสยงาโครมเข้าลำต้น ปลายงาทิ่มเข้าไปไม่ลึกมาก บิดหัวเบาๆ งาหักเปรี๊ยะ ส่วนหนึ่งติดคาโด่เด่...!

 

พี่เอ็กซ์ได้ของทนสิทธิ์เพิ่มอีกชิ้นรึเปล่าเอ่ย? ลุ้นๆๆ

 

หนังสือปลุกความคิด ให้เราคิดตาม ถ้าเขียนดี
หนังสร้างดี ให้เราสมปรารถนาเอมอิ่มอารมณ์

แต่หนังสือก็ให้"ปัญญา"มากกว่าอยู่ดี
นี่ว่าในแง่"ปัจเจก"หรือเฉพาะตัวบุคคล
แต่ถ้าเป็น"องค์รวม"หนังทำคน"เก็ท"เร็วกว่า
ก็แล้วแต่มุมมอง...น้องนิวส์มองมาดีแล้ว

 

เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวน่าทึ่ง รู้รอบขอบชนบท
จากน้องสุทินฯ มีเรื่องเล่าดีๆมากพอควร
ถ้าไม่เบื่อพิมพ์ ก็จิ้มเล่ามาเรื่อยๆนะ

 

โมทนาน้องทรเทพ จัดส่งแล้ววันนี้

 

ท่านชัยฯบรรยายเรื่องชะโดกับกิตติคุณพ่อกวย
ผมไม่มีอะไรกล่าวเสริม นอกจากยกสิบนิ้ววันทา
ร้องว่า สาธุ หลายๆครั้ง ขอบคุณครับ

 

เห็นด้วยกับพี่ wanwi เพราะเคยอ่านเจอว่า หลวงพ่อปานท่านเองก็พกวัตถุมงคลไว้ตลอดกันถูกกระทำ เพราะบางช่วงถ้าไม่ได้เจริญสติจะเป็นช่วงเปิด ถ้าผิดพลาดต้องขออภัยด้วย
แต่ที่เห็นมากับตา ตอนลพ.อุ้นท่านอาพาธที่ข้อมือท่านจะผูกสายสิญจน์ที่มีประคำเส้นเม็ดเล็กๆ 5-6 เม็ดไว้ตลอดเวลา และ ลพ.ตัด ตอนไปกราบท่าน เท่าที่สังเกตที่ประคตเอวของท่านก็ใส่ของขลังไว้เยอะเหมือนกัน

 

ใช่ครับท่านบก. อีกก้าวเดียวก็ถึงฝั่งฝัน
แต่เป็นก้าวที่ยากลำเค็ญที่สุด
ต้องแล้วแต่วาสนาประการเดียว
ว่าผู้ใหญ่จะเห็น"ฝีมือ"เรารึไม่?

 

ตอบน้องฤทธิง่ายๆไม่ต้องคิดว่า...ไม่ได้ครับ!
เพราะการเกิดต้องมีเลือดเนื้อเรือนร่างองค์ประกอบ
การถอยหลังสู่อดีตชาติ ไปได้เพียงจิตกับวิญญาณ
ไปในอีกมิีิติ เลือดเนื้อจริงไปไม่ได้ เพราะอีกมิีิตินั้น
เป็น"จักรวาลคู่ขนาน"อย่างที่นักวิทย์ฯเอกโลก
พยายามศึกษาค้นคว้าหาจนสิ้นลม สิ้นอายุขัย

มิติิอดีตชาติ เหลือเพียงพลังงานบางส่วน
อย่างวิญญาณตกค้าง วนเวียนไม่มีทางไป
พวกเขาปรากฏย้อนให้เราเห็นภาพได้ แต่เห็นแล้ว
ก็เท่านั้น... พระอริยสงฆ์ผู้เก่งกาจ ได้อภิญญา
สำเร็จ เจโตฯหรืออตีตังสังคตีญาณ(เห็นอดีต)
มองแผล็บเดียวก็รู้ ก็เห็น

คำถามน้องฤทธิ จึงเป็น"อจิณไตย"ปุถุชน
ผู้ไม่ศึกษาธรรมะให้ลึก อย่าคิดปวดหัวเปล่าๆ

 

ทุกวันนี้ ท่านบก.ก็เขียนมามากขึ้น
จากที่บอก ไม่ถนัดเขียนคราวแรก
ได้เรื่องเล่าดีๆ เป็นองค์ประกอบมากมาย
ล้วนเป็นอาหารเสริมสมองชั้นเยี่ยม
กระทู้จึงคึกคักตลอดเวลา ไม่เคยหลับ
ทั้งผู้อ่าน ผู้คอยโพสท์เป็นแรงใจ เช่นท่านนี่แล

 

โอนเงินจำนวน 300 บาท แล้วครับ ขอบพระคุณคุณอาwanwi มากๆครับ ขออนุโมทนาบุญครับ